laatste dag altijd sloom

Zo ik ben in de laatste dag. De koffer is min of meer gepakt, ik geloof niet dat er sprake is van overgewicht, al is mijn rugzakje wel relatief loodzwaar. Ik hoop maar dat ze de Macapepe niet afpakken op verdenking van drugs. Maar ik ga over Frankrijk en dan denken ze geloof ik op Schiphol weer iets makkelijker over je spullen, nou ja ik ga het meemaken. Ik heb in ieder geval geen overgewicht.
Nog 'e'en keer zeuren over de lokale mannen. Gisteren was een bijzondere dag, GP zou vrijnemen en mijn tracteren op lunch. Helaas stond vanaf woensdagavond tot donderdagavond zijn telefoon uit, zodat ik die lunch een beetje jammerlijk ben misgelopen. MMMMM ik dacht nog we kunnen een fikse excursie maken naar een Wari dorp een stuk buiten Lima, maar daar is het dus niet van gekomen. Ik ben gisteren maar naar de markt gewandeld, en heb het vooral rustig aan gedaan. En de enige valentijnsboodschap die GP had was eigenlijk heb je het nummer van iemand in Nederland. Maar ik ben gisteren nog wel uit geweest en heb me uiteindelijk goed vermaakt. Gewoon in de Downtown, ik kreeg nog wel een bericht van GP dat hij naar Sagretario wil, maar dat betekent ook dronken worden van heel veel bier en met al dat gereis in het vooruitzicht had ik me voorgenomen om dat maar niet te doen.  Maar ja al die inca vazen en potten die komen je naar verloop van tijd ook de oren uit. Al die primitieve schilderkunst is natuurlijk leuk, maar ja soms ga je dan weer verlangen naar het Rijks.
Terwijl ik zo in Dan Brown zat te lezen over Washington dacht ik misschien moet ik eens iemand proberen te verleiden om naar Washington te gaan. Dat museum van de mooie dingen schijnt gigantisch te zijn, ze hebben er ondermeer een Da Vinci. Dus misschien is het de moeite waard, verder weet ik niet of het de moeite waard is. Je kan er natuurlijk alle monumenten van de VS zien, maar ja of dat nou weer genoeg redenen is, ik weet het niet, maar ik denk dat een leuke trip zou kunnen zijn.
De foto-oplader heeft geen zin. Che mas, ik lees nu Edith Wharton, ze is vlak na de eerste wereld oorlog in Marocco, waar toen op sommige plekken tijden geen Westerling was geweest. Boeivol met dank aan het guttenborg project, ofzo, heerlijk gratis downloads van ebooks, vandaar dat ik ook de halve couperus collectie nu heb herlezen.
Ik vraag me altijd af wat ik zo'n laatste dag moet doen, beetje rondhangen, misschien kuier ik naar de supermarkt, en drink ik uitgebreid koffie, ik kan ook nog even in de hotelkamer hangen. Die wil ik om 11 uur verlaten, het is dan bij jullie 17.00 uur
Dus ik heb nog even.

Valentijsdag

Nou ik heb van Humberto snoep gehad in het kader van de Valentijnsdag. Als je hier geen geliefde hebt moet je toch het vieren omdat het ook de dag is van vriendschap. Ik zou het doorbrengen met GP maar die heb ik niet kunnen bereiken. Als ik in  het hotel zit heb ik geen bereik op mijn peruaanse mobiel.
Gisteren weer naar het centrum afgehobbeld. Ik wilde nog een keer de collectie van de bank bestuderen en liep per ongeluk naar binnen in het museum van het theater. Waarna ik ook nog naar het museum voor de culinaire zaken ben geweest. Het klinkt allemaal veel, om misschien was het dat ook wel, maar ach het viel aan de andere kant ook wel weer mee. In het theatermuseum waren een aantal kostuums het hoogtepunt met een aantal copien van vergeelde affiches. Een was van de japanse violist Yehumi Mehudi, uit 1943, tja wat zullen we daar van denken. Verder in de bank was de goud collectie tijdelijk gesloten en had ik het idee dat er sinds vorig jaar niet veel was veranderd. Maar ja misschien is dat voor hier ook te veel gevraagd. Het was in ieder geval niet zo als het museum van dinsdag dat de helft van het museum in poeier lag.
Daarna nog de toeristen markt in Miraflores bezocht, en trouwens ook nog een paar in het centrum van Lima. Het blijkt dat je pyrieta best als een stuk christal kunt krijgen, maar dat ze het liever niet om hun nek binden, ondanks de evident goede kwaliteiten die pyrieta beschikt, zoals dat je er veel vriendschap en liefde door kunt krijgen. Deze dagen zeker van belang.
Verder is de drukproef van de Onderste steen binnen. Spannend, mijn voorkeur gaat uit naar omslag nummer twee waarmee we meteen discussie in de groep hebben. Want L. vindt de eerste omslag leuker, maar ik weet niet waar het beeld vandaan komt, het is zeker geen Wari, dus daarom ben ik tegen. Het is wel wat want je moet natuurlijk ook nog in een paar woorden de mogelijke lezer zo gek maken dat hij het geld wel wil uitgeven. Ik heb ook  nog een heiligen beeld aangeschaft van de goede heilige Sebastiaan, is er iemand verbaast. het is wel leuk, het is met losse pijlen, die kun je er dan zelf nog eens inprikken als je er zin in hebt. Misschien moet ik toch naar de hermitage voor het Sebastiaan speldenkussen, oh dat is een mooie missie voor onder de middag.
Tsss is het Van Gogh museum nou weer anderhalf jaar dicht. Je snapt het niet, misschien moet Amsterdam investeren in een groot tijdelijk nood museum. Dat zou iets zijn voor de kantorenloods. Bouw een gebouw als het KPN gebouw om tot nood museum. Ah gaat de verbouwing ook tigtig miljoen kosten, dan is mijn advies maak er een leerproject van, kunnen jongeren leren bewaken etc, dan kun je ernstig besparen op de verbouwingskosten. Een paar hollandse amsterdammers, marokaanse amsterdammers, griekse amsterdammer, Noord Koreaanse Amsterdammers, een paar belgische Amsterdammers gezellig allemaal in een leer-werk project. Ook nog een beetje snachts werken. Als je het doet op Sloterdijk kan bovendien de jongere niet klagen over dat het te ver is om er snachts rond te hangen.
Zo weer een probleem opgelost.
Wat me dan nog brengt bij de volgende beschouwing over de Paus. Ik als heilige watcher hou het natuurlijk in de gaten. Nou viel het ergens op dat de Paus heel close was met de leuke frisse kamenier, en verder loopt de paus natuurlijk graag met hippe byzantijnse petjes, dit met zijn uitstraling maakt dat bij mij de gaydar was aangesprongen. Met de vorige paus had ik dat trouwens niet. Toen was er ineens drama in Vaticaan, de hele Vatileaks toestanden en moest de kamenier plaatsmaken. De Paus huilde tranen met tuiten, in een mooie kanten zakdoek, dat dan weer wel. Ondertussen bleek het hele drama van de vatileaks ook wel weer mee te vallen, welke geheimen ook alweer. Maar de kamenier was wel weg en nu heeft de Paus er geen zin meer in. Nou ik denk er het mijne van waarbij mijn gaydar een deel van het beeld bepaalt.
Verder weet ik nog niet wat er vandaag staat te gebeuren.
Ik moet zo eerst mijn tanden maar eens poetsen want die negerzoen was vreselijk zoet

Zoektocht in Pueblo libre

Ik snap het niet helemaal dat de staatsmusea hier, allemaal vrij onbekend zijn, en dan helaas ook nog maar gedeeltellijk open. Vandaag het Nationale museum voor geschiedenis, archeologie en antropologie bezocht. Helaas hadden ze daar ook bedacht dat er maar eens stevig gerestaureerd moest worden waardoor het halve museum dicht is. Jammer, jammer, het is toch zo dat je met iedere ronde die je er komt weer net iets meer van die hele cultuur gaat begrijpen. Het valt ook niet mee, want ze hebben de cultuur natuurlijk opgehangen aan aardewerk. Dus zeg maar, je hebt bijvoorbeeld, de brabants bont cultuur, het makkinga's aardewerk, het haagse eierporselein en de delftse cultuur. Natuurlijk hebben die culturen elkaar weer beinvloed, en soms hebben ze elkaar overwonnen of dan weer niet. Sommige zaken verschillen heel erg, en sommige zitten weer in een mix. Zo heeft Wari invloeden van Nasca. Maar Chimu staat kwa kleur weer helemaal op zichzelf. Dan zijn er vervolgens containers vol van die vazen, een beetje goed geboerd iemand kreeg een hele zwik mee in zijn graf. Die had dan tenminste nog wat om naar te kijken. Soms bij de Wari werd je ook wel in een pot gestopt geloof ik. Vervolgens is het mij altijd onduidelijk of ze nou alleen maar gebruikt werden om bij de dooien in het graf te kieperen of dat ze tijdens het leven ook al een rol hadden. Een enkele vaas kan dienen als fluit. Verder las ik dan ook nog in de Rough guide dat een lange tijd de ruines van villas van de Incas tussen Miraflores en het centrum stonden. Dat waren natuurlijk van die paleizen gemaakt van zandstenen en vrolijk beschilderd. Helaas is daar niets van terug te vinden, en schijnbaar zijn er ook geen tekeningen van lokale rembrandt achtige typen bewaard gebleven. Nou is het merendeel van de schilderijen hier zo dat je ze niet zou vertrouwen als ze een landschap schilderen, dus misschien is het ook maar beter van niet.
Verder was ik eerst naar de markt van Miraflores gewandeld. Een gewone markt, ik heb nu jamaicaanse zoete peper, en dingentjes om snoepjes en cholade in te maken. Verder wilde ik wel meer kopen, maar ja ik dacht aan het gesleep, en natuurlijk de belangrijke vraag, wat moet je er mee. Je gaat toch thuis nooit een kan bier uitschenken, dus wat moet je met een Jarra. Tja, ik zag nog wel mijn glazen die ik bij mijn eerste bezoek ooit aan peru had aangeschaft, die zijn dus nog steeds niet uit de mode. Verder was er veel vlees, ik zag nog verse kippen aangevoerd. Noten, meuk en groente, allemaal leuk om te zien.

Maar ik moet toch ergens over zeuren

Ik zal het douche onderwerp en jongens ontwijken. Ook ik was gisteren naar MATE, dat is de de expositie ruimte van Mario Testino, zoals jullie allemaal weten de Peruaanse Anton Corbijn. Waarbij Anton Corbijn er natuurlijk van houdt om zijn mensen zo te fotograferen dat je denkt nou dat is ook niet op zijn mooist, terwijl Mario weer een gewoonte heeft om vreselijk mooie mensen te fotograferen, in dit geval hingen er 57 afdrukken met allemaal mooie dames, van Nicole Kidman tot Gissele Bunchen, of hoe ze ook alweer heet, die kinderen maakte met Seal. Onze eigen fryske trots Douwske was ook van de partij. Ze had een rood mutsje op. Ik vond de fotos mooi, maar iets spannender had van mij ook wel gemogen. Nou ja misschien was het ook wel spannend om een naakt foto van Demi Moore te zien, wel van een fiks aantal jaren geleden. Daarna nog een beetje door Barranco geflaneerd. Het MATE was wel voor toeristen 20 sole en voor locals 3 sole. Ik vond het discriminatie, al ben ik dan wel weer van mening dat je toeristen voor kunst wel wet geld uit de zakken mag kloppen.

Vandaag naar het centrum geweest. Er is een markt of een straat die alleen maar gewijd is aan keukenspullen, een ware hemel dus. Helaas puilen mijn kasten al uit van de troep. Bovendien is het ook niet allemaal Staub kwaliteit, maar dat mag de pret natuurlijk niet drukken. Ik ben nu de gelukkige eigenaar van een rasp. Het is net zoiets als een hout rasp voor in de keuken. Ik dacht even dat het een vreselijk handig en noodzakelijk object was, inmiddels weet ik al niet zo goed wat je er mee moet doen. Want het meest handige kun je het gebruiken inderdaad als een houtschaaf waarbij je een stuk voedsel klem zet in de bankschroef en fanatiek begint met schaven. Ik moet dan nog denken waarvoor je dat ding in vredesnaam moet gebruiken. Maar ik ben er wel blij mee, het is een beetje decorabel. Verder voor M een mooie authentieke aardappelstamper gekocht, ook al typico peruaans design. Dus heel mooi. Het is alleen een beetje sloom dat ze in die winkels eigenlijk maar een lijn aan producten hebben. Je kan in al die verschillende winkels gaan staren, maar daar schiet je eigenlijk ook nauwelijks iets mee op omdat ze allemaal min of meer hetzelfde verkopen. Daarna kwam ik in de straat van de accessoires. Ik was al in de straat geweest van de spullen voor een feestje, zoals kaartjes en dat soort meuk. Daar heb ik dan altijd weer minder van nodig. Ik ben niet doorgelopen tot de markt met de dooie kippen e.d. Ik ben nog wel naar de Polvo Azul geweest daar kun je weer alles nep krijgen, vaak ook nog zo dat het er redelijk uitziet, al staat natuurlijk overal Armani Exchange, of Nike op. Ik heb daar dan wel een dubbel peruaanse muts gekocht. Al was verder die mevrouw niet heel goed gesorteerd.
Verder was ik haaks door het centrum gelopen. Je blijft je verbazen over de waanzinnige koloniale villa's die helaas vaak van ellende uitelkaar vallen. Uit de Rough Guide nog een leuk weetje over een van de bruggen die het centrum verbind met Rimac, dat is de stenenbrug. Maar die hebben ze gemaakt van de gebruikelijke modderstenen, maar voor de extra stevigheid hebben ze er een eitje door geklust. MMM een brug die van eieren aan elkaar hangt het moet toch niet gekker worden.
Verder gaat het niet zo goed met het leven van de heiligen hier. Je ziet er maar weinig, Francisco, San Martin de Porres en Rosa, dan heb je het met de heiligen wel zo ongeveer gehad. Dus als ik vraag naar een leuke Sebastiaan dan kijken ze me toch vooral verschrikt aan. Jammer want anders hadden ze er vast een verkocht vandaag.
Verder voor de zwager nog een kadootje gekocht. En mocht het in verkeerde aarde vallen dan hou ik het natuurlijk gewoon zelf.
 Wie is ondertussen de gene bij OGA die mijn blog nog leest.

Het is ook nooit goed

Kai nu is er in het hotel geen koud water. Er is iets met de watertank en het systeem aan de hand. Ik weet natuurlijk niet precies wat, ik dacht misschien de hydrofoor. Dan moet je natuurlijk Duikelaar bellen, dat is de monopolist op het gebied van hydroforen. Maar het is het systema. Met mijn nieuwe kennis over leidingen pompen en wat al niet meer zou ik er misschied n een deskundige blik op kunnen werpen. Het is dan wel raadzaam om eerst even de stroom er af te halen. Nou vandaag was het plan geloof ik om vroeg naar het strand te gaan, maar ja vroeg begint hier om 9 uur, maar dan moet je eerst iedereen bellen en dan is die nog bij zijn moeder, en die moet kinderen naar de creche brengen etc. Dus zo rond 11 uur ben je dan verzameld en ben je om 13.00 op de plaats van bestemming. Ik weet niet of het wat gaat worden vandaag het strand. Want je moet dan ook nog altijd naar een strand 40 km ten zuiden van Lima. Al die foutmeldingen, nu weer problemen met het publiceren, was er nog niet eens aan toe. Verder gisteren na op iedereen en alles gewacht te hebben en Noodlot voor de helft uit gelezen te hebben met David naar Sagretario gegaan. Doordat ik nog steeds al dat bier in mijn maag van eergisteren voelde klotsen heb ik het kalm aan gedaan om vervolgens om 2 uur uit te vinden dat het koude water hier in het hotel was overleden. Bovendien dacht ik heel naief dat ik om 9 uur klaar zo moeten staan om naar het strand te gaan. Ik heb inmiddels wel contact gehad met de heren Angel en GP. Angel en GP zaten nog thuis, waarbij Angel al wel om 8.28 had gebeld. Jammer dan weer dat ik geen bereik heb in de hotelkamer. Ik zal straks ook eens even in de lobby gaan kijken. Vervolgens is Alejandjro met wie ik eigenlijk al een lunch date had weer gepikeerd want die had ook wel mee gewild naar het strand. PPFFFFF al dat geseik van die jongens aan mijn kop.
Misschien moet ik weer gewoon op mijn bedje in slaap vallen tot de problemen met het water verholpen zijn.

Te veel sagretario

Ik lig nu met een kater op bed. Dat is natuurlijk niet zoveel nieuws. Ik was gisteren naar de Sagretario afgereisd met GP en A. Na een paar bier zag ik daar ook nog meneer Daniel, waarna er nog meer bier gehaald moest worden. Met als gevolg dat ik met een kater op bed lig. Maar ja dit zou misschien anders ook wel het tijdstip zijn dat ik iets aan internet zou doen, dus zo bijzonder is het ook weer niet. Ik moet straks maar eens een wandeling gaan maken op zoek naar wat souvenirs. Niet hele uitbundige. Ik zal nog eens een blik werpen op de schilderijen markt hier, maar ik vrees dat het na de aanschaf van de aardsengel allemaal een stuk minder is. Die peruaanse vrouwtjes in het dorp dat ken ik nou wel. Altijd die stomme foutmeldingen hier. Nou er zijn nu op de achtergrond duitsers ofzo. Wat doen die in mijn hotel. Er is altijd al een eigenaardige homo uit Montana. Opzoeken waar dat ligt. Van het hele diepe gepensioneerde type, altijd blij om een praatje te maken, maar hij stouwt mij ook vol met informatie die er verder niet zo toe doet. Ik heb mijn stapel boeken nu bijna helemaal op. Ik moet nu Couperus op de Ipad lezen. Dus Noodlot lees ik nu. Nog niet helemaal boeiend. Maar ja.
Nou ik ga maar huppelen dan kunnen ze ook de kamer schoonmaken.

Nu weer saai

Na alle opwinding van de tour van woensdag ben ik op woensdagavond samen met  Julio en Junior naar de disco geweest, die heet in Trujillio Babylon, net als in Queer as Folk, hij is nieuw en ik kende hem nog niet. Het was verder weinig eventvol, al heb ik wel veel bier van het merk Trujillio gedronken, waarschijnlijk goed voor de lokale economie. Gisteren, wat dan donderdag was heb ik niet veel bijzonders gedaan, de markt nog een keer afgekuierd en in de schaduw van een ficus benjamin mijn boek van Miep Gies uitgelezen. Nou ja dat was natuurlijk wel bekend, geen happy end. Maar dat was wel een beetje te verwachten. Net met de bus hier weer naar toe gereisd, Lima that is. Dat is toch wel een onderneming. Er gingen ook nog wat slome dingen mis. Ik had eerst een verkeerd ticket aangeschaft, dat heb ik geruild in tegenstelling tot vliegen zet een juffrouw een stempel, ze kijkt drie minuten in de computer en het is klaar.Geen kosten niets. Vervolgens wilde het hotel dat ik nog een nacht betaalde, ik vond dat zelf niet nodig, ik was drie nachten geweest en ik had voor 3 betaald, maar ze waren de eerste betaling kwijt geraakt in hun betaling. Ik vond het nog al een sloom van ze, er kon een hele kleine disculpa af, geen goede beurt meer Ceasar van Hotel Colonial. Latermeer

Excursie

Nou gisteren dus eerst naar de cultuur van de Moche wezen kijken. Ze zijn ondermeer bekend van hun enorme tempel van de zon en de maan. Die van de zon mag je als toerist beklimmen, dan kun je binnen van dit soort muur eh versieringen zien. Ze schijnen iedere honderd jaar het op hun heupen gekregen te hebben dan was de tempel dood en zette ze er een nieuwe tempel zeg maar bovenop. Ik ben er natuurlijk al eerder geweest maar ze doen serieus onderzoek en je kan er dus om de paar jaar gaan kijken wat de vorderingen zijn. Nu zijn ze bijvoorbeeld een stuk gevorderd in het opgraven van de nederzetting in het midden. In het verleden lag daar nog een weg overheen. Hij bestond ooit uit 5 lagen, volgens de gids was de tempel vooral bedoelt om mannen te offeren op het moment dat het teveel regende. Wel raar want het regent hier nooit, maar eens in de 12 jaar slaat el ninjo toe en daar zaten ze schijnbaar vroeger ook al niet op te wachten. Dus werden er jongemannen geofferd. Of het nou de moeite waard was om daar de hele tempel voor te bouwen ik weet het niet. Verder zijn de Moche vooral bekend van hun vazen, die vaak heel gedetailleerd zijn en vooral ook veel koppen bevatten. We gingen er met een georganiseerde tour heen. Wel handig en omdat ik betaald had voor een engelse gids had ik bijna een prive gids het eerste deel van de tour. De opgravingen aan de Noord kant vorderen ook mooi. Daarvoor moet de liefhebber maar voor op facebook kijken. Ook is een heel ingewikkelde afbeelding te zien. Dat is een soort ovaal schilderij met allerlei poppetjes, vissers, dieren etc, het zou volgens meneer de gids een soort van kalender kunnen zijn. Maar ja dat weten ze niet. Wat bijzonder is aan de tempels is dat de Spanjaarden ooit dachten dat er veel goud te halen was en daarom de loop van de rivier hebben omgelegd waardoor de helft van de tempels is weggestroomd en ze een paar kilo goud hebben kunnen omsmelten. Maar ja daardoor zijn die tempels natuurlijk wel ook voor de eeuwigheid naar de kloten. Een voordeel is wel dat er nu een soort dwarsdoorsnede van is de eerdere tempels, tijd voor de beroemde filosoof, ieder nadeel......
Er was ook nog een museum bij, maar daar mocht je geen fotos maken. Het ligt natuurlijk wel voor de hand wat je er zou kunnen zien, namelijk een flinke voorraad Moche vazen. Die vervolgens een mooi beeld geven van de wereld zoals de Moche die zag. Bij het offeren gingen ze bijvoorbeeld vechten en als je pet werd afgetrokken dan verloor je, kreeg je hallucinerende cactus drank, hakten ze je kop er af, en lieten ze een beker met bloed zien aan de gewone burger die stond te wachten. Het sprak voorzich dat op het moment dat de priester met de beker met bloed tevoorschijn kwam dat er een feestelijk gejuich opging. Het was wel weer zo dat na 500 jaar volgens de gids de goden ook moe werden van de toestanden en het gewoon lieten regenen. Dus is het gebruik in onbruik geraakt, bovendien zijn die Moche natuurlijk weer in de pan gehakt door andere volkeren. Waarschijnlijk de Chimu. Daar ging het middagdeel van de excursie over. Daar is dan weer vooral Chan-Chan van over. Een soort Necropolis, want het schijnt toch een stad te zijn die vooral uit gigantische paleizen te bestaan, maar die werden gebouwd voor dode koningen. Er is hier natuurlijk geen verdrag van Malta waardoor je niet in archeologische toestanden mag graven. Dus iedereen trekt zich niets aan van de geschiedenis en door de site ligt een weg, en weet ik wat allemaal. Bovendien zijn het zandstenen en door winderosie en heel af en toe een regenbui is de zaak zowieso geneigd om terug te gaan naar de oorspong van de materie woestijn. Het is wel zo dat door het hele gebied dan rechte zandduinen lopen en dat zijn natuurlijk allemaal oorspronkelijk muren. Het terrein is tientalle hectaren groot. Maar er is ook een vliegveld midden in. Wat dat betreft lijkt het dan weer op het hunebed van havelte

Wachten

Het valt me altijd op hoeveel tijd van je reis bestaat uit wachten. Nu wacht ik weer op de tour naar Chan Chan en nog wat andere plekken. Alles in 1 keer wel zo makkelijk. Maar ja de tour is nog niet begonnen. Ik heb Dan Brown weer uit, ik vond het deze keer wel veel religieus gezemel om tot het eind van het te dikke boek te komen. Gelukkig had ik er maar 0,25 cent aan uit gegeven. Dus de kosten zijn te overzien. Maar of het nou een heel goed boek was. Nou ja de truuk is natuurlijk om toch aan het eind een vreselijk verrassende onthulling te doen, en verder het einde steeds uit te stellen. Waarbij ik moet zeggen dat de door iedereen vreselijk geachte professor niet altijd keuzes doet die ik nou als vreselijk rationeel zou kunnen noemen. Waarbij het dan ook nog eens de vraag is of de emotionele keuze die hij maakt een verstandige is. Maar ja dat geeft ons wel weer een kans om 100 bladzijden in het boek af te dwalen en talloze donkere gangen door te rennen. Het internet is hier helaas super goed. Ik weet niet wat dat voor gevolgen heeft voor al dit getype. Misschien moet ik drukken op bewaren in concepten. Goh nou het werk me zelfs nodig welliswaar voor een lullig pasword maar toch. Nu ga ik Miep Gies lezen, ik verwacht dat het minder spiritueel zal zijn dan Dan Brown en er zullen waarschijnlijk ook geen grootse complotten of ingewikkelde zaken worden beschreven, waarschijnlijk zal het verhaal wel bekend zijn, maar je weet het maar nooit.
Gisteren regende het hier, en dat voor een stad waar het bijna nooit regend. Victoria Julia lijkt van de aardbodem verdwenen maar Carlos haar zoon spotte me wel meteen op de openbare weg, maar het regende en ik was net bezig in een taxi te klimmen. Verder gisteravond nog een meneertje ontmoet op de plaza di armas. Maar omdat het geregend had was er eigenlijk feitelijk niemand op het plein.

Goede reis...

Ja was goed de reis wel veel gereis, maar ik was in Lima in een sloom hotel gedoken en daarna de hele nacht in de bus gezeten. Maar dat is voor een keer prima te doen al ben ik nu wel gaar. Daarna een beetje rondgelopen hier door het stadje. Ik ga nu heel snel een 3 minuten douche nemen net als onze toekomstige koning. Die zei dat hij zich meerdere keren op een dag heel kort douched, nou ja dat is dan wel goed om te weten dat we een frisse koning hebben straks. Ik zag hier meteen, of hij zag mij Carlos de zoon van Julia Victor op de openbare weg. Ik moet straks maar even op de deur kloppen. Verder naar zo ongeveer alle musea geweest die hier zijn. Nee eigenlijk 4 en nummer 5 was dicht. Helaas mocht ik in het kristelijke museum van de kathedraal geen fotos maken. Jammer want er was een schitterend schilderij met de heilige Barholomeus net op het moment dat ze beginnen met hem te villen. Een mooi stuk vel was bij zijn arm al los gesneden. Verder een mooi schilderij van het hoofd van Johannes, daar zijn ze hier wel dol op. Voor de gelegenheid hadden ze al het beeld van Sint Valentijn van zolder gehaald, dat gaat volgende week natuurlijk overuren maken dus dat was alvast klaargezet. Dan was er nog een schilderij van een Carravacist, maar ik moet zeggen dat die niet heel goed gelukt was. De gezichten waren ergens halverwege carravacio en de aardappeleters. Mooi natuurlijk maar eh of het helemaal de bedoeling was.
Verder naar een klein museum dat bomvol met vazen staat en een handje vol gouden en zilveren voorwerpen. In het plaatselijk archeologisch museum was helaas voor Liesbeth de winkel gesloten, pyriet heb ik nog niet kunnen vinden. Ook hier was er de gebruikelijke collectie van vazen en een paar andere dingetjes. Het gebouw is vooral mooi. Tenslotte waren we nog bij een bank naar binnen gelopen, ook daar een paar vazen en een paar aardig gelukte schilderijen en natuurlijk een paar die wat minder goed gelukt waren. Verder stond er een hoopje meubilair uit geloof ik roccoco stijl, maar ja dat weet ik dan weer iets minder goed. Toen begon het te regenen en zijn we maar met een taxi terug gegaan naar het coloniale hotel. Waar we nu een siesta nemen, ik ben immers met meneer Julio. Verder weet ik het even niet

Nieuw gebouw

Ah dat is natuurlijk wel nieuws ik hoop maar dat ik een formele adres wijziging krijg anders sta ik straks nog voor de verkeerde deur. Ik ben wel benieuwd wie er dan naast de twee groupies nog meer mijn log lezen. Misschien kunnen die zich ook melden. Ik heb nog geen nieuws gehad van google dat ik 50 dollars heb verdient met advertentie opbrengsten van de bezoekers. Ook trouwens niet van een nog hoger bedrag. Hihi.
Ik ben even in lima ga vanavond met een bus door naar Trujillio. Julio stond inderdaad netjes op de luchthaven te wachten en heeft me ondergebracht in een cheapo hotel waar mensen meestal heen gaan om zeg maar 50 tinten roze te spelen. Dat ik trouwens uit heb, nou het is inderdaad niet veel soeps. De manier waarop ze het verhaal dichtknallen slaat al helemaal nergens op. Maar ja naar 600 bladzijden moest die dame er natuurlijk wel iets van een eind aan breien. Dat kan ik me ook wel weer voorstellen. Maar toch. Nou ik denk dat Debby leuker is. Het gedoe met sm vond ik ook wel meevallen, maar misschien ben ik ook niet helemaal naief meer. Nu lees ik weer een Dan Brown een geweldig dik boek dat ik in ieder geval met plezier ga achterlaten en als ik me verveel heb ik nog couperus op het ipad, wat wil een mens nog meer. Al vraag ik me af of ik zo kort nadat ik het gelezen heb De komedianten moet herlezen.
Verder een poging gedaan tot kort verhaal voor de VK wedstrijd, maar dat gaat ons nog zwaar vallen. Want de opening die beschrijft hoe Debby marktzicht komt binnenstormen inclusief de beschrijving van haar laarzen is al 501 woorden en dan heeft Sebas nog niets gezegd. Moeilijk, moeilijk.
Nou de vlucht met Star peru verliep verder zonder hoogte of dieptepunten. Dus het is eigenlijk een beetje een saaie dag. De heren waren er ook niet om afscheid te nemen, maar dat had ik ook niet verwachten. Het spaanse woord voor oportunist is oputunista, dus daar hoef je niet te veel naar te raden.
Ik weet niet of het gaat lukken de kunst te scoren uit het museum van schilderijen uit Iquitos, die schilderijen die ze mooi vinden in Iquitos zijn namelijk met die drug achter Ancash ofzo achter de kiezen en vooral een soort jaren 70 braaksel. Wat me doet denken aan de kleine jongen in de bus.
In het vliegtuig had ik veel arm contact dat dan weer wel.
Verder even bij de Chifa gelunched en nu wacht ik of meneer Julio weer boven water komt

Foutmelding

Nou het is wat het laatste kwartiertje in het hotel in Iquitos. Als het goed is staat Julio straks in Lima op mij te wachten die gaat dan mee naar Trujillio. Nee geen nieuwe liefde ik ken meneer Julio al jaren. Sinds mijn sabatical ofzo. Gisteren was het een beetje saai hier, ik had een wandeling gemaakt tot over de markt, maar ja het is natuurlijk steeds zo heet dat de mussen doodvallen van het dak. Je ziet hier wel hete zinken daken, maar Maggy the cat laat zich nauwelijks zien. Oh er zijn wel voldoend little no neck monsters, maar die zijn meestal vrij klein zodat je je er niet vreselijk aan hoeft te ergeren. Daarna vooral in het hotel gehangen en gelezen over mevrouw Steele die hard geneukt wordt. Waarbij het daar vooral een erectie is en een enkel lid dat naar binnen schuift, mooi hoor. Ik weet nog niet welke kant het verhaal nou opgaat. Ik weet dat wel heel binnenkort want ik ben op bladzijde 540 van de 600 dus het moet nu wel snel komen. Het is geen meesterwerk. Ik vermoed dat er binnenkort stapels van op Koninginedag liggen. Ik ga die andere delen ook niet lezen. Dat is toch echt zonde van mijn tijd, en als studie materiaal over porno heb ik hier ook nog het gold chanel. Dat zend dag en nacht films uit met mensen in Eva kostuum die zeg naar een beetje grijs tegen elkaar doen.
Verder ik heb de heren niet meer gezien. Maar ik geloof dat ik nu wel klaar ben met Iquitos. Vorig jaar was het nog leuk met Louis en Alex. Maar Alex zit in Lima en Louis in Amsterdam. Luis is er dan wel maar die staat weer onder curatele van Jorge. So many men......
Ik krijg hier voortdurende foutmeldingen in het weblog. Sinds ik het in chroome type gaat het wel een stukje sneller. Oh its my time to get downstairs.

Belem

Gisteren met Diego naar Belem geweest. Normaal vaart zo'n boot over een groter kanaal. Deze meneer die een oudere boot had van het model typico ging ook door de kleinere straatjes waardoor je bijna bij de mensen naar binnen voer. Ik vond het leuk. De dolfijnen lieten zich niet zien. Daarna dacht ik dat ik alleen met Diego op pad zou gaan maar ook Jorge was van de partij. Diego die niet helemaal onschuldig is als het op genotsmiddelen aankomt had verkondigd dat hij een een alcoholvrije en sigaret vrije periode van zijn leven zat. Helaas duurde die niet de hele maand en was hij s avonds alweer aan het bier. Zijn tante was ook nog op de boulevard evenals zijn nichtje. Waarbij ik de hetromannen die het weblog lezen heftig moet teleurstellen want het frisse is daar ook al weer vanaf. En het is niet alleen de kift dat ze zei dat ik dik was geworden (hoewel) maar ja 18 en je kind dat alweer 2 is, dat is natuurlijk ook zwaar. Maar ze was al een beetje moeke geworden en het engelachtige strakke buikje was verdwenen. Nu valt het mij op dat het zo heet is dat niemand loopt, dat is natuurlijk niet goed voor la bella figura. Ik zou vandaag op stap gaan met Diego naar Nauta voor mij hoeft het niet zo nodig, dus als de excursie vervalt ga ik gewoon lekker rondhangen in Iquitos en doe ik vandaag niets, of een weinig. Ik ben tenslotte naar Iquitos gekomen vanwege Iquitos en niet om weer 3 uur in een auto te zitten naar Nauta. Wel zo gunstig.
Verder is hier veel van hetzelfde en heb ik gisteren lomo saltado gegeten. Met vooraf een vage soep. Daar ziitten hier altijd een stuk afgezaagd dier in, iets van het dier dat we in Nederland niet kennen. Maar hier zagen ze natuurlijk de hele kip in stukken en eten alles op. In de Dirk ligt bijna nooit een stuk kippennek. Al zie ik ze op de Tenkatemarkt wel lopen en zelfs in Marktzicht.
Nou moeten we van Mariolein meedoen aan de VK aktie van schrijf een verhaal. Ik heb een stukje een poging gedaan. Maar die slome google maakte me helemaal gek in explorerer. En inderdaad het is gewoon een missellijk makende truuk om je google chroom te laten gebruiken. De rotzakken en het is nog gelukt ook want dit type ik nu in google chroom, en nu heb ik nergens last van. Eerder danste mijn cursor steeds naar ergens halverwege de tekst dat doet hij nu niet.
Ik ga dan maar eens door Iquitos huppelen

No more drama

Ja inderdaad Diego is weer bijgedraaid, hij stond gisteravond op de stoep. Maar was meteen weer verdwenen ging later bellen en doen, maar ja toen vond J. het weer niets. Nou ja uiteindelijk na een tijdje op de boulevard gezeten te hebben zijn we naar de tabu bar gegaan en daarna naar Asia. Maar dat schijnt tegenwoordig in de oude ruimte van de Rumba te zijn. Ik kan het ook allemaal niet volgen. Ik weet de status van pyriet niet, ik ken alleen trivera/ zijden skai/ kalfsleder doble/ goud. Waarbij de eerste de keus is van de paupers. Ondertussen voltrekt hier zich een klein drama ik krijg de krant niet meer online door wel de lees versie maar niet de gezellige versie met de advertenties van Dirk van der Broek en Krasreizen. Ik mis veel, ik weet niet meer wat er in de aanbieding is bij Dirk. Vaak denk ik oh was ik maar in Nederland dan kon ik nu voor een euro een heel Allison kopen.

Ok Diego is hier later meer. Later is dan nu. Nog steeds zonder de aanbiedingen van de Dirk. Ik moet inmiddels al wel iets sneller naar het toilet en ik ben met Diego naar Belem geweest. Ik moet zo eerst een douche en dan ga ik wat fotos uploaden en in facebook en ook 1 hier plaatsen. Diego kwam eerst met de brommer maar omdat ik een flinke tas met camera, water en nog wat zo troep bij me had leek het mij een beetje onhandig om op die brommer te klimmen. Ik moest al achterop bij Luis. Gelukkig reed die niet als een maniak die een afspraak had  met de duivel had het ging vrij rustig. Met Diego dus naar Belem. Misschien is het rustiger als ik die jongens niet tegelijk zie, dan is vandaag voor Diego. Hoewel het uitje natuurlijk na de zoveelste keer relatief saai wordt gingen we nu met een boot zeg maar door de steegjes. De andere keren was ik alleen het Gran canal opgeweest en nu zijn we door de hele stad zeg maar gevaren. Nou ja het is natuurlijk meer van hetzelfde maar het blijft wel heel leuk. Het is wel zo warm dat je het gevoel hebt dat je direct tegen de vlakte gaat. Ik heb Diego nu maar naar huis gestuurd en als ik uitgetyped ben lees ik misschien nog wat in 50 tinten grijs. Ik vind de titel al misleidend, want de meneer in kwestie heet mister Grey, zodat in het engels de titel heel iets anders is dan in het Nederlands. Maar dit terzijde. Het lijkt op Gordon (tks anonieme Jeanette) een vrouw raakt een beetje tegen haar wil, maar toch in allerlei SM praktijken. Het is inderdaad niet geniaal geschreven, maar ja wel goed gevonden. Anders was het geen bestseller.
Nog meer over Belem. Tja nou iedereen leeft er zo ongeveer in het water volgens Diego had je er ook een homo bar waar je dan tot je knieen in het water stond.
De sfeer is hier s avonds inderdaad broeirig. Al is het zo wel een raar woord. Ik weet niet of ik vanavond naar de Boulevard ga. Diego schijnt volgens eigen zeggen niet meer te drinken. Alleen water het zal mij benieuwen. Ik val wel zo in slaap maar dat staat zeg maar ook zo gepland.

In Iquitos

De eerste ruzie in Iquitos had ik al snel te pakken. Ik kreeg een SMS'je van Diego hoe het stond met kadootjes voor hem. Ik heb hem terug gesms't dat ik volgend jaar misschien zelf beter niet kon komen maar alleen maar kadootjes moest sturen. Dit vond hij geloof ik niet heel grappig, want toen kreeg ik een sms'je met adios. Dat is de harde vaarwel toets, dus nou ja als hij dat vindt dan moet hij dat maar vinden. Kom ik dan ook weer makkelijk vanaf. Verder wandelde ik gisteren door Iquitos viel de electriciteit uit, men het was hier meteen stikke donker. Een paar winkels toverden een agregaat tevoorschijn maar voor de rest was de wereld een halfuur in duisternis gehuld. Vervolgens brak er noodweer uit. Ik was inmiddels met Jorge en een vriend van hem op stap. Die jongens moesten op de brommer. Geen droge draad meer aan het lijf was een understatement. Ze zagen er eerder uit als drenkelingen uit de Amazone. Bovendien was door alle bliksem en het geweld het internet ook nog van de radar verdwenen.
Ik was niet heel verbaast dat Diego niet kwam opdagen op de 10 uur afspraak. Ik had al een soort van reserve afspraak met Jorge. Die kwam een half uur te laat maar wel opdagen. Daarmee ben ik samen met die vriend van hem die toevallig Luiz heet naar Questacocha gegaan. Ik heb de heren voor de lunch weer een kant opgestuurd. 
Dat van pyriet, het is natuurlijk wel zo dat er bij de bongerd, de nieuwe bongerd in Amsterdam Noord een verschrikkelijke pyriet verontreiniging ooit was aangetroffen. Dramas om te saneren. Ik krijg wel voortdurend foutmeldingen hier in explorere. Ik weet niet wat het allemaal moet betekenen. Maar ik ga mijn best doen om een stukje te vinden. Bij die mannetjes op de artesana markt hebben ze ook vaak stenen. Ik heb daar ooit voor Michel een hele collectie bling gekocht.
Over die monniken op blote voeten. Het zal ongetwijfeld geen kwestie van geen geld geweest zijn, eerder een form van boetedoening en de wereld te laten zien hoe arm ze wel niet leefden. Ik vraag me vervolgens af of dat binnen de kloosterdeuren ook wel hevt geval was. Er stond een wijnpers en een distilleer apparaat voor pisco. Kijk als ik de hele dag wijn kan drinken dan wil ik misschien ook af en toe wel een keer een stukje buiten het klooster op blote voeten wandelen. Verder bevond het klooster zich lange tijd in een goed deel van Lima ze kwamen toen waarschijnlijk niets te kort.
Tja........... nou de avond valt hier, ik ga zo naar buiten wat winkeltjes kijken