Nieuw gebouw

Ah dat is natuurlijk wel nieuws ik hoop maar dat ik een formele adres wijziging krijg anders sta ik straks nog voor de verkeerde deur. Ik ben wel benieuwd wie er dan naast de twee groupies nog meer mijn log lezen. Misschien kunnen die zich ook melden. Ik heb nog geen nieuws gehad van google dat ik 50 dollars heb verdient met advertentie opbrengsten van de bezoekers. Ook trouwens niet van een nog hoger bedrag. Hihi.
Ik ben even in lima ga vanavond met een bus door naar Trujillio. Julio stond inderdaad netjes op de luchthaven te wachten en heeft me ondergebracht in een cheapo hotel waar mensen meestal heen gaan om zeg maar 50 tinten roze te spelen. Dat ik trouwens uit heb, nou het is inderdaad niet veel soeps. De manier waarop ze het verhaal dichtknallen slaat al helemaal nergens op. Maar ja naar 600 bladzijden moest die dame er natuurlijk wel iets van een eind aan breien. Dat kan ik me ook wel weer voorstellen. Maar toch. Nou ik denk dat Debby leuker is. Het gedoe met sm vond ik ook wel meevallen, maar misschien ben ik ook niet helemaal naief meer. Nu lees ik weer een Dan Brown een geweldig dik boek dat ik in ieder geval met plezier ga achterlaten en als ik me verveel heb ik nog couperus op het ipad, wat wil een mens nog meer. Al vraag ik me af of ik zo kort nadat ik het gelezen heb De komedianten moet herlezen.
Verder een poging gedaan tot kort verhaal voor de VK wedstrijd, maar dat gaat ons nog zwaar vallen. Want de opening die beschrijft hoe Debby marktzicht komt binnenstormen inclusief de beschrijving van haar laarzen is al 501 woorden en dan heeft Sebas nog niets gezegd. Moeilijk, moeilijk.
Nou de vlucht met Star peru verliep verder zonder hoogte of dieptepunten. Dus het is eigenlijk een beetje een saaie dag. De heren waren er ook niet om afscheid te nemen, maar dat had ik ook niet verwachten. Het spaanse woord voor oportunist is oputunista, dus daar hoef je niet te veel naar te raden.
Ik weet niet of het gaat lukken de kunst te scoren uit het museum van schilderijen uit Iquitos, die schilderijen die ze mooi vinden in Iquitos zijn namelijk met die drug achter Ancash ofzo achter de kiezen en vooral een soort jaren 70 braaksel. Wat me doet denken aan de kleine jongen in de bus.
In het vliegtuig had ik veel arm contact dat dan weer wel.
Verder even bij de Chifa gelunched en nu wacht ik of meneer Julio weer boven water komt