Excursie

Nou gisteren dus eerst naar de cultuur van de Moche wezen kijken. Ze zijn ondermeer bekend van hun enorme tempel van de zon en de maan. Die van de zon mag je als toerist beklimmen, dan kun je binnen van dit soort muur eh versieringen zien. Ze schijnen iedere honderd jaar het op hun heupen gekregen te hebben dan was de tempel dood en zette ze er een nieuwe tempel zeg maar bovenop. Ik ben er natuurlijk al eerder geweest maar ze doen serieus onderzoek en je kan er dus om de paar jaar gaan kijken wat de vorderingen zijn. Nu zijn ze bijvoorbeeld een stuk gevorderd in het opgraven van de nederzetting in het midden. In het verleden lag daar nog een weg overheen. Hij bestond ooit uit 5 lagen, volgens de gids was de tempel vooral bedoelt om mannen te offeren op het moment dat het teveel regende. Wel raar want het regent hier nooit, maar eens in de 12 jaar slaat el ninjo toe en daar zaten ze schijnbaar vroeger ook al niet op te wachten. Dus werden er jongemannen geofferd. Of het nou de moeite waard was om daar de hele tempel voor te bouwen ik weet het niet. Verder zijn de Moche vooral bekend van hun vazen, die vaak heel gedetailleerd zijn en vooral ook veel koppen bevatten. We gingen er met een georganiseerde tour heen. Wel handig en omdat ik betaald had voor een engelse gids had ik bijna een prive gids het eerste deel van de tour. De opgravingen aan de Noord kant vorderen ook mooi. Daarvoor moet de liefhebber maar voor op facebook kijken. Ook is een heel ingewikkelde afbeelding te zien. Dat is een soort ovaal schilderij met allerlei poppetjes, vissers, dieren etc, het zou volgens meneer de gids een soort van kalender kunnen zijn. Maar ja dat weten ze niet. Wat bijzonder is aan de tempels is dat de Spanjaarden ooit dachten dat er veel goud te halen was en daarom de loop van de rivier hebben omgelegd waardoor de helft van de tempels is weggestroomd en ze een paar kilo goud hebben kunnen omsmelten. Maar ja daardoor zijn die tempels natuurlijk wel ook voor de eeuwigheid naar de kloten. Een voordeel is wel dat er nu een soort dwarsdoorsnede van is de eerdere tempels, tijd voor de beroemde filosoof, ieder nadeel......
Er was ook nog een museum bij, maar daar mocht je geen fotos maken. Het ligt natuurlijk wel voor de hand wat je er zou kunnen zien, namelijk een flinke voorraad Moche vazen. Die vervolgens een mooi beeld geven van de wereld zoals de Moche die zag. Bij het offeren gingen ze bijvoorbeeld vechten en als je pet werd afgetrokken dan verloor je, kreeg je hallucinerende cactus drank, hakten ze je kop er af, en lieten ze een beker met bloed zien aan de gewone burger die stond te wachten. Het sprak voorzich dat op het moment dat de priester met de beker met bloed tevoorschijn kwam dat er een feestelijk gejuich opging. Het was wel weer zo dat na 500 jaar volgens de gids de goden ook moe werden van de toestanden en het gewoon lieten regenen. Dus is het gebruik in onbruik geraakt, bovendien zijn die Moche natuurlijk weer in de pan gehakt door andere volkeren. Waarschijnlijk de Chimu. Daar ging het middagdeel van de excursie over. Daar is dan weer vooral Chan-Chan van over. Een soort Necropolis, want het schijnt toch een stad te zijn die vooral uit gigantische paleizen te bestaan, maar die werden gebouwd voor dode koningen. Er is hier natuurlijk geen verdrag van Malta waardoor je niet in archeologische toestanden mag graven. Dus iedereen trekt zich niets aan van de geschiedenis en door de site ligt een weg, en weet ik wat allemaal. Bovendien zijn het zandstenen en door winderosie en heel af en toe een regenbui is de zaak zowieso geneigd om terug te gaan naar de oorspong van de materie woestijn. Het is wel zo dat door het hele gebied dan rechte zandduinen lopen en dat zijn natuurlijk allemaal oorspronkelijk muren. Het terrein is tientalle hectaren groot. Maar er is ook een vliegveld midden in. Wat dat betreft lijkt het dan weer op het hunebed van havelte