killvito40

Monday, January 31, 2011

Warm




Nou ik Lima was het gisteren over de 30 graden. Er was alleen ook een stevige bries, waardoor het s' avonds rap killer werd. Net te koud voor het terras. Ik had afgesproken met Ietje. Welnu die is nu wel geheel veranderd in een Peruaanse. Ze heeft de goede eigenschap overgenomen om de gringo alles te laten betalen. MMMM nou ja gelukkig gaat het maar om een paar euros. Maar het is wel voldoende om een aantekening te krijgen op het weblog. Vanmorgen heb ik wederom de informatie uit de Rough Guide grondig bestudeerd en gedacht van oh dus die twee musea zijn wel open op maandag. Dat bleek voor 1 van de twee ook zo te zijn, maar alleen de deur was niet op slot je mocht er verder niet in. Dus daar moet ik morgen nog maar een keer heen. Toen ben ik maar mijn boekje gaan lezen, Patricia Highsmith en om me heen gekeken op het terrein waar ooit een Wereldtentoonstelling was. Ik ben daarna met het nieuwere type bus teruggereden naar Miraflores. Gisteren met Ietje en GP naar de Downtown geweest. GP en nog een andere meneer wisten allerlei plekken voor Gayfriendly bar gebeuren, maar die waren of dicht of niet te vinden. Dus zei ik we kunnen ook naar het rustig gedeelte van de disco gaan. Daar hebben we toen maar met mijn geld bier gedronken. Arme GP moet steeds maar in de nacht slempen. Hij schijnt het niet heel erg te vinden. Ietje charmeerde hem wel een beetje. Ze ging nederlands met hem oefenen. Maar een foto van de kustlijn bij Miraflores. Mij doet het een beetje denken aan Beyrout, daar zit je ook een heel stuk boven de zee. Je hebt er bovendien ook nog een paar rotsen waardoor je ze bijna niet uitelkaar kunt houden. Inmiddels heb ik het boek over Lima uit, dus weet ik nu weer meer dan daarvoor. Eh nou dat het lang bijvoorbeeld een stad was met een behoorlijk aandeel van Mulatos maar er zijn zoveel mensen van de Andes naar Lima gerend dat die helemaal ondergesneeuwd zijn in de genen poule. Verder hadden ze hier een stevige Inquisitie, die het voor niet Katholieken natuurlijk een ongezellig plek maakten. Ze hadden wel een plek waar je dan publiekelijk ten dood werd gebracht als je echt geen wezengroetjes bracht. Verder werden geloof ik op die brandstapel of wat het verder was ook homo's gegooid, als ze zich natuurlijk teveel met tegennatuurlijke activiteiten bezig zouden houden. Mij zou dat natuurlijk nooit overkomen.

Eh over Reinier en zijn spullen. Hij had gepind op het vliegvel en zijn pasje vergeten mee te nemen. Niet heel handig. In Cusco had een gauwdief de telefoon uit zijn rugzakje gehaald. Het is mij niet helemaal duidelijk waarom je die de hele dag meesleept, en als je hem dan meesleept is het buitenste vakje van je rugzak toch de plek waar je dingen met opbergen die je kwijt wilt. Ik ben zo twee keer een zonnebril kwijt geraakt, Napels en Trujillio. Ach de zonnebril in napels was bijna op en in trujillio was het een zonnebril aangeschaft. De jongens Diego en Jorge waren overvallen. Diego had zich schijnbaar heldhaftig verdedigt maar wel een klap voor zijn kop gehad. Jorge had ik bijna een telefoon gegeven, maar omdat ik zo moe werd van steeds iets te moeten kopen had ik er geen zin meer in. De tweede foto is Chela. Die heeft een ongeluk gehad, en volgens de goede Peruaanse traditie ga je het meteen fotograferen. Ik heb ook wel eens van Nestor fotos gehad vlak nadat hij van de motor was geduveld. Ik ben blij dat ik geen hele goede vrienden ben met Victor Julio, want ook hij had een moter ongeluk en de binnenkant van zijn been was helemaal hechting, een ritsluiting was er niets bij. Deze foto van Chela. Ik weet niet of ze er veel facebook vrienden mee gaat maken. Ze liep er wel gewoon mee rond. En het zit ook al een half jaar. Ik snap niet waarom het zo moet uitsteken. Maar ja ik ben natuurlijk ook geen peruaanse dokter. Ik zou het een stuk inkorten. Ondertussen is mijn kamer schoongemaakt. Ik ben toch als je er een beetje doorheen kijkt wel tevreden met Solis Dies, ik zei tegen ietje 60 of 75 ze dacht dat ik dollars aan het betalen was terwijl ik mijn donaties toch gewoon in Solis kan doen. Vandaag natuurlijk weer ontbeten met een kopje koffie, een mixed croissant en een fruitsalade. Daar hadden ze vandaag niet heel erg hun best opgedaan. Het was veel Papaya, en dat is niet helemaal de allerlekkerste vrucht, als je het mij vraagt. Maar ja ik hoefde zelf in ieder geval niet die pitten er uit te pulken.

Sunday, January 30, 2011

Nog niet rijk


Nou zeg ik type al twee keer een verhaal dat ik zomaar weggooi. Anyway ik kreeg van google een mail en zogauw ik $100 aan opbrengsten heb gaan ze het naar mij overmaken. Ik denk dat ik dan een jaar of 300 ben. Er zal wel flink moeten worden doorgeklikt voordat ik aan zo'n bedrag kom. Ondertussen zijn Reinier en Steve als het goed is weer terug op de vaderlandse bodem. Ik heb ze niet veel gezien. Ik kon het hotel niet vinden, ondanks dat ik nog aan Reinier had gevraagd om even een mail te sturen met het adres. Het was twee straten verder op en iets met zon. Nou zonder de email kon ik het helaas niet vinden. Nou ja er zijn belangrijker dingen. Zo was het natuurlijk ook nog zaterdagavond, en dan moet een mens hier toch wel uit. Naar het oude centrum, Labirintho en Sagetario. De laatste ga ik steeds leuker vinden, het is een soort serieuze homo disco. Geen plek voor 18 jarigen en faghags, nee er worden liters bier weggeslagen en je kan er blijven tot je weer naar het werk moet. Ze gaan geloof ik om 11 uur dicht, maar ik ben nog nooit zo lang gebleven. Het was geloof ik 3 uur toen we met de taxi naar huis vertrokken. Derhalve vandaag een slome dag. We zijn schone sokken wezen halen bij het huis van Gianne Pierre, naar de noordelijke mall geweest en daarna illigale dvds gekocht. Toen een dutje gedaan en net een ijsje gegeten. Nu dus even het net. Ondertussen heel blij met de link van Marjan over uitzending gemist, zie ik toch zomaar mezelf Marja en GP op de televisie met Chaka Khan voor omroep max. Dat laatste is misschien iets minder, maar toch mooi dat ze het hele concert uitzonden. Of bijna het hele concert. Ik miste volgens mij stay en ook haar gebabbel bij Angel zat er volgen mij niet in. Ze was stoned toen ze het schreef, dat was ongeveer de strekking. Als het goed is zie ik zo Ietje. Maar ja hier en afspraken maken dat zijn wel verschillende dingen. Gisteren met iemand afgesproken, better people, vandaag met iemand, better people. zo blijft het maar doorgaan. Ondertussen heb ik wel de DVD van Burlesque. Dus die kan ik altijd nog gaan kijken op het moment dat ik me verveel.

Saturday, January 29, 2011

Solis Dies




Ja ach wat ik hier verder heb meegemaakt aan hotels is minder. Ik kan hier de hele dag in en uit lopen met verschillende fans. Dat was bijvoorbeeld in het backpackers paradijs een stuk minder. Daar was het voordeel van een tuin. Maar volgens mij vond de eigenaar het niets als je er in ging zitten. Bovendien is het centraal en de prijs is goed. Dus ik neem dat gezeur met de kamer maar voor lief. Overigens is nu mij kamer fris en pronter Ja hoor ik vermaak me wel, natuurlijk lees ik veel, waar zijn vakanties anders voor. Ik heb wel voor het eerst flink 8 uur doorgeslapen. Met dat tijdsverschil in de botten duurt het lang voordat ik een hele nacht 8 uur slaap. Gisteren naar disco Down Town geweest. In de hoop om Erik uit Tarapoto te treffen, helaas die verscheen waarschijnlijk na 1 uur. Ik ben toen met GP naar het hotel gegaan. Daarvoor met Reinier koffie gedronken (ik) hij een biertje. Ik geloof dat hun reis goed was. Al waren Diego en Jorge weer overvallen nadat ze met steve en reinier op de boulevard waren geweest.


Gisteren ook eindelijk Eider gezien en Sammy maar die had ik al eerder gezien. Ik heb twee liter bier verdeelt onder hun en mijzelf in de disco en ben daarna naar huis gegaan.


Nu is mijn boekje over Lima weer uit. Nu moet ik van dat boekje me weer iets meer verdiepen in de Peruaanse schilderkunst en is er zelfs een heilige voor de Travestieten. Eh ik moet nog even onthouden wie het ook al weer is. Het was in ieder geval een arme sloeber waar slechts 1 foto van bekend is en die op 26 jarige leeftijd aan de malaria is overleden. ehh Sarita Colonia heet ze. Oh zo heet ook de gevangenis. De meeste google dingen gaan over het bezoek aan de gevangenis. Dat schijnt niet een plek te zijn waar je direct heilig van wordt. Nou ja veel meer is er over het beste kind ook niet bekend. Ze zal wel van aardappels hebben gehouden, als goede peruaanse.
Morgen heb ik een date met Ietje.
Ik wilde naar een museum maar liep een beetje suf door Down Town Lima te huppelen en belande daardoor in een ander museum. Het museum van de mineralen, en peruaanse vazen. De mineralen konden mij maar weinig boeien. Al hebben ze hier hele grote stukken piriet. Waar in Amsterdam ooit nog voor vele tonnen aan gesaneerd is. Verder moet ik bekennen dat ik het niet aandachtig heb bestudeerd. Maar het was in een mooi koloniaal huis. En de vazen waren weer hier uit de buurt. Nu ik ook Wari cultuur heb gezien, hoef ik alleen nog naar het Tikicaka Meer om daar nog een stukkie te zien. Ik heb met Moche, Chavin, Wari, Inca en Nasca volgens mij nu de belangrijkste precolumbiaanse zaken wel bestudeerd. Of in ieder geval gezien. Niet dat ik nu helemaal verinnerlijkt ben met de cultuur maar toch. Op dat grote tafelblad achter mij op de foto offerden ze llama's en andere zaken waar goden. Waarschijnlijk ook jonge maagden. Maar dat vertelde de gids niet. Het aarde werk van hier was weer heel anders dan dat van de Wari. Hier waren het allemaal vazen van mannetjes met een borreltje in hun handen. Verder een aantal beeldjes zoals ik thuis een replica heb van een soort staande mannetjes en vrouwtjes. Ik heb nu ook een lokaal telefoonnummer. Ik ga geloof ik onder de douche staan en fris zijn voor mijn ontmoeting met GP. Ik ga nu maar Patricia Highsmith lezen.............

Friday, January 28, 2011

Terug in Lima

Na de rit met de bus ben ik weer terug in Lima. Dit keer was er een deel van de reis een huilend kind in de nachtbus. Ik dacht eerst een baby, maar dan was het zeker voor hier een zeer grote baby. Hij zat vooral te druilen en te drammen, ik dacht geef het kind een beetje rum, slaapt hij lekker slapen we allemaal lekker. Maar ja in de bus mag je geen alcohol of drugs gebruiken. Nu was er een film over zeilen. Ik wist niet dat amerikanen daar ook films over maakten. Het portrait is uit. Ik weet niet of ik het veel mensen ga aanraden. Mijn advies zou zijn lees de stille kracht maar. Sneller en gebeurt meer in. Terwijl het over hetzelfde gaat, fatale vrouwen in lange jurken. Nu lees ik een boekje over hoe flitsend Lima wel niet is
Het hotel was nog niet klaar waardoor ik nu er een beetje onfris bij loop te zijn. Ik verheug me erg op een douche en een schoon pak aan. Verder heb ik veel naar de wasserette gebracht. Kost 3 euro maar dan kan ik wel weer schone sokken aan doen. Heb voor zo afgesproken met Sammy. Ik weet niet precies wat Reinier aan het uitspoken zijn. Ik krijg uitgebreide verslagen van Reinier in de mail. Maar of ik daar nou echt uit kan opmaken hoe het met hun gaat. Ach ze zullen zich wel vermaken. Ziek in Cusco en in Lima zonder telefoon. Ach als je dingen niet nodig hebt moet je ze ook niet meeslepen. Dat is mijn devies. Ik heb nu even teveel bij me. Creditkaart en zo omdat ik het hotel nog niet in kan. Maar normaal overdag altijd klein beetje geld en camera voorzover het relevant is en anders laat ik alles in het hotel. Daar kan het ook ontvreemd worden maar is de kans toch iets minder. Hier hoor je toch vaak verhalen over telefoons en andere zaken die gestolen worden. Ik geloof dat je zelfs een speciale markt heb waar je makkelijk gestolen telefoons kan kopen. Nu heeft een mobieltje hier altijd nog wel waarde. Het gaat hier niet meteen om de bling, ook wel maar ook gewoon om gebeld te kunnen worden. Zit alweer iemand te slapen in het internet gebeuren. Schijnbaar normaal te zijn.
Ik kan helaas niet meer bij de mail van het werk. Ik weet niet hoe ik mijn wachtwoord moet veranderen op afstand. Nou ja jammer dan...............

Thursday, January 27, 2011

Ik loop al lekker binnen

Ik loop al lekker binnen met de advertenties. Ik heb geen idee hoe het werkt. Ik moest heel snel een mail terugsturen, maar dat was onmogelijk hier met het slome internet, schijnt in het hele stadje het geval te zijn. Nu vandaag is het wel gelukt, maar ik weet niet hoe het nu verder gaat. Ik zie het wel, ieder kwartje is meegenomen. De meneer naast mij is in een diepe slaap verzonken, maar even wakker geworden. Porno op het internet zo saai. Nu praat Diego weer tegen mij. Hij staat met een blauw oog op het net. Hij is schijnbaar aangevallen, maandag. Ik vraag me af of Reinier hier meer van weet. Ik was in ieder geval in Lima en onderweg hier naar toe. Ik weet alleen niet of die meneer die naast mij zat ik de bus gaat getuigen. Nou ja ik heb het ticket nog. Bovendien had ik hem twee klappen gegeven één voor boven ieder oog. Verder is het hier beetje saai met die regen. Ik vlucht naar het hotel, maar dan lig ik de hele tijd met die vrouw tot ik in slaap val. Dan kijk ik 3 minuten tv en vind het toch een beetje zot dat ik hier ben en alleen maar Henry James aan het lezen ben. Naar ja om nou in het internetcafe te gaan slapen. Ik ga straks nog een sapje met een taartje nemen om de tijd een beetje te doden. Vandaar ook dat ik vandaag maar veel op het internet te vinden ben en kilometersblog schrijf. Ach misschien gaan nu wel heel veel mensen het lezen, met die advertenties erbij. Ik mag geloof ik niet oproepen om er op te klikken maar waarom plaatsen ze dan. Ik snap het ook allemaal niet. Nou ja het is een leuke gueste van google. Maar ja ze zullen er zelf genoeg aan verdienen. Denk ik zo en ik moet toch al het harde werk doen met een leuk webblog bijhouden en mooie fotos maken, en in slaapvallende peruanen trotseren. Maar wat gebeuren er een verschrikkelijke dingen in Nederland. De finale van Boer zoekt vrouw afgeblazen. Ik had nog tegen de KRO gezegd, joh al ben ik op vakantie laat gewoon doorgaan.

Advertenties

Ik hoop natuurlijk dat google zo slim is dat ze advertenties plaatsen voor plekken die ik roem. Zoals de dichte kerken hier. Maar ja of daar nou weer veel geld aan valt te verdienen. Ik hoor een weinig van de heren. Al zijn ze geloof ik al wel bijna voor het laatst. Ik moet eerst de reis naar Lima nog maken voordat ik allerlei vervolgen kan geven. Anyway ik heb het zelf leuk al heb ik hier nog niet veel vrienden gemaakt. Alleen met een politie agent, maar toen begon het te regenen en heb ik een vroegtijdig einde gemaakt aan onze prille vriendschap. Het weer is hier een wisselvallig te noemen. Ik zit met een knalrode kop achter mijn toetsenbord, maar moet ook steeds op de vlucht voor de regen. Het toetsenbord is ook al van wisselvallige kwaliteit. De shift knop heeft wel zijn beste tijd gehad. Verder kun je hier nog rijk worden met flatscreens verkopen. Het loopt niet helemaal voorop in de technologische vooruitgang. Ik had bijna een incarokje gekocht. Maar heb geen flauw idee wie ik daar een plezier mee kunnen doen. Ze staan ook al snel oude wijverig. Misschien iets voor mijn laatste facebook vriendin. Haha oh nu regent het weer. Nou je blijft zo wel bezig. Ik lees nu Portrait of a Lady. In een soort film editie met een plaatje van Nicole Kidman. Ik vind het vrij hard werken. De meneer hiernaast heeft iets met drama. Het boek is uit bijna dezelfde periode als Couperus (1881 eline vere 1889) ook een dame met niet veel anders om handen dan mannen en lanterfanten. Beetje in Romeinse pensions hangen en dat soort werk. Ik vind het eigenlijk wel lijk op Langs de lijnen der geleidelijkheid, maar dat is wel 20 jaar later geschreven. Bij Couperus krijg je wel wat meer tempo en wat meer juice, bovendien blijft die Isabel in het portret ook niet echt hangen. Nou ja goede rol voor Nicole Kidman, zullen we maar denken. Het is een stevige pil, ik vind het vrij hard werken. Ben blij als het overboord gegooid kan worden. Maar ik schiet er geluk hard in op.
Ik krijg nog wel eens commentaar over alle heren. Ik facebook nu met Walter, die leuke 19 jarige maar ja ook bij hem tikt de klok door, zodat die 19 jarige uit 1999 inmiddels ook weer een stukje ouder is. Nou ik herken hem nog wel hoor op facebook. Helaas woont hij in La Paz en dat is weer in een heel ander land. Wat moet iemand uit lima daarnou. Misschien ga ik het uitvinden. Nu heb ik het weer warm gekregen. Verder beleef ik vandaag niet veel. Ik heb nog naar een kleine tentoonstelling gekeken van Wari potten. Het waren er maar een stuk of 20. Dus daar ben ik niet de hele dag mee bezig geweest.

Wednesday, January 26, 2011

Bericht uit Ayachuco




Hierbij wederom een bericht uit deze stad. Het is een beetje een wonderlijk oort, met die 30 kerken die dicht zijn. De kerken zijn heel laag van bouw, ze hebben mooie elegante bogen, maar een joost zou bij de kruisgang zeker zijn hoofd stoten. Gelukkig lijkt het er op dat hier weinig Mestizo (?) gen is. Want de gemiddelde bewoner hier kan recht op onder een boog van 1.60 hoog lopen. Ik denk dat het voor 99% pure Peruanen zijn. Misschien de bovenklasse iets meer west europees bloed. Maar ja die komt zich natuurlijk niet voorstellen.
Ik ben blij met je commentaar Liesbeth. Joanna wist mij via facebook ook te melden dat ze het blog leuk vond en nog een paar mensen via de mail.
Vandaag was de expeditie naar Wari. Ik moest ervoor met een bus, met een familie van 2 kindertjes, en twee giebel meisjes uit Lima. De gids wiens naam ik alweer vergeten ben is de hele tijd aan het woord geweest. In het museum heeft hij de geschiedenis van Peru nog een keer in 3 kwartier verteld. Ik heb mij inmiddels onder behandeling van spataderen laten stellen. De stad van de Wari, waar we trouwens niet veel van zagen, bestaat uit stevige muren van natuurlijke steen een paar tempel achtige gebouwen en iets wat ze een paleis noemden. Die tempelachtige gebouwen waren rond, met niches waar waarschijnlijk de belangrijke typen uit de stad zaten te kijken. Het is anders dan in Italie, waarbij het feestelijk kop afhakken een vermaak is voor de hele stad, hier mogen er maar een paar mensen van genieten. Ik vond dat niet zo´n slimme zet, maar ja ze krijgen hier natuurlijk ook geen brood, dus ook geen spelen. Het waren natuurlijk aardappelen en cocabladeren, en misschien als je daar voldoende van neem dat je dan niet eens meer naar de Hartog wilt fietsen. Verder viel er niet veel te zien. Het is tenmidden van cactusplantages, waar de cactusvijg van afvalt. Die noemen ze hier Tono. Wat bij mij op de kaart tot verwarring leidt, ik dacht dat er een sapje was van tonijn. Ik weet niet of dat smakelijk is, maar nee het het is de cactusvijg. Die overigens bloedrood is. De cactus is een smakelijk hapje voor de Conchilla ofzo, een soort van schildluis die wij tenslotte allemaal weer graag opeten omdat het de belangrijkste bron is voor rode kleurstof in de voedingsmiddelen industrie.
Na het bezoek aan Wari moesten we nog naar het punt van de veldslag tussen de spanjaarden en de liberadors, onderwie Simon van de Bolivard. Ook dat was natuurlijk een goed moment om los te gaan voor de gids. Ook daar kreeg ik een verhaal van naar mijn gevoel een uur over de bloedige veldslag en hoeveel beter het allemaal niet was voor het bevrijde Peru, Columbia, Equador, Haiti en nog wat plaatsen. Het was een enorme obliks ontworpen door een Spanjaard. Ik had dat zelf niet gedaan zeg maar het monument op de dam laten ontwerpen door een duitser. Maar anders was het misschien een vaas geworden. Het regende ook nog. Ik ben daar wel een beetje verbrand geraakt op de Pampa hier. Overigens ging de gids op de terugweg nog grappen vertellen ook. Nou dat was natuurlijk helemaal een dolle toestand. Die meisjes voor mijn vermaakten zich kostelijk. Ik heb geen moeite gedaan om vrienden te maken. Fotos blijven jullie even schuldig.
Ik heb me wel aangemeld bij Google ads ofzo. Ik hoop dat ik vanaf nu slapend rijk ga worden. Maar wil wel meteen mijn excuus aanbieden voor als jullie hinderlijke reclame door het beeld zien flitsen. Maar ik dacht alles is met reclame dus dan kan mijn blog dat ook nog wel hebben. Mijn excuus hiervoor. Maar als ik rijk wordt dan nodig ik iedereen die mijn blog leest mee op excursie hier in mooi Ayachuco.

Tuesday, January 25, 2011

Geen internet in hostal

Dus ben ik naar het centrum van Ayachuco gewandeld. Ik heb nu een vreselijk slome computer. Hij is geloof ik vooral bezig met zijn eigen antivirus programma. De telegraaf werd door het virusprogramma al afgewezen. Anyway ik ben nu in Ayachuco. Jullie vragen je natuurlijk af, het is een belangrijke plek in de peruaanse geschiedenis maar help me eens even. Iets buiten de stad liggen de resten van Wari of Huari. Dat is een belangrijke precolumbiaanse beschaving. Het was een aanzienlijke stad met ongeveer 50000 mensen, het hoogtepunt was geloof ik rond 500. Er zijn nog wat resten te bewonderen. Ik ga daar morgen een poging toe doen, de eerste gids vroeg 40 euro, maar later vond ik iets voor 10 euro. Verder is het de plek waar de laatste veldslag met de Spanjaarden is gevoerd, waarna Peru onafhankelijk was van Spanje. Moesten de spanjaarden weer andere mensen vinden die hun kilos goud gingen geven. Tenslotte was het in de jaren 80 de plek waar vreselijk bloedige veldslagen zijn geweesten tussen het lichtend pad en de regering. Zo nu zijn jullie helemaal bij. Verder is het vooral gezegend met 32 kerken waarvan 31 alleen met de paas opengaan. Het is een beetje dorps, het lijkt op Cajamarca. Maar ja ik ben van plan om slechts 3 dagen te blijven. Mooi om even een beetje bij te komen van Lima. Ik ben met de nachtbus hier gekomen. We kregen nog de film Little Man te zien, gelukkig was het in het spaans zodat ik nog kon denken dat de film volgen best een interlectuele prestatie was. Eh dat was het ook. Maar later ging het geluid af en ben ik in slaap gevallen. Ik zit geloof ik nu op 2800 meter hoogte ofzo. Voor iemand die al een appelflauwte krijgt bij wandelen in de bergen is het natuurlijk best hoog. Oh het licht gaat aan. Je moet een beetje rekening houden met goed blijven door ademen. Klinkt beetje stom, maar je moet wel regelmatig en diep in ademen. Anders krijg je alsnog de appelflauwte. Ik hoop eigenlijk dat er nog een paar kerken opengaan. Maar ik heb er weinig hoop op. Ik heb goedkoop en sober gegeten. Ik heb een bananenmilkshake genomen. Al noem je dat hier Platana con leche, en slechts 1 kopje koffie. Het was van de variant van sterke koffie in een bak met heet water gooien. Voor de lunch was er soep en kip met rijst. De kip heette wel heel ingewikkeld. Ik denk dat de naam ingewikkelder was dan het gerecht. Het hotel is iets buiten het centrum, maar ja dat is hier 200 meter. Dus dat valt te overzien. Ik had net aanspraak van een 4 jarig. Hij zat naast zijn moeder in het internet cafe. Hij vond geloof ik zo´n gringo wel een typische verschijning. Ze zijn alweer vertrokken. Hij ging me vreselijk aanstaren, ik heb maar terug gekeken. Ik ben hier naar het museum geweest. Paar vazen, paar beelden. Iets wat gestolen was en wat koloniale souvenirs, vooral van toen ze bezig waren met de onafhankelijkheid. Verder heb ik wat toeristen handwerk bekeken. Niet voldoende om tassen van vol te laden.

Monday, January 24, 2011

Adrie zoek

Nou dat is dan weer fraai. Heb ik geen ruzie met Jan is Adrie zoek. Ik vond zijn verhalen al wel eens een beetje typisch. Het baantje van coordinator vergt veel vrijwillige slachtoffers. Ik weet niet wat het is. Gert-Jan, Anne, Jutta en nu weer Adrie. Het kan zijn natuurlijk dat de avondgroep erg is om te coordineren. Door wie zou dat dan nu weer komen. Ik zou zelf misschien zeggen dat we ook wel bijna zelfsupporting zouden kunnen zijn. Maar ja dat ben ik. Vandaag uitgechecked ik ga straks met de bus naar Ayachuco, er zijn 32 kerken. Dus ik ga me vast zeer goed vermaken. Ik zit daarom voor het eerst sinds deze trip in een internetcafe. Nu staat er heel groot in rood op mijn scherm fout. Misschien mag ik niet roddelen over Adrie. Even voor het gemak ik ken een paar Adries, maar het gaat niet over werk Adries. Ik neem aan dat die effen niet zoek zijn. Gisteren met GP even in de disco geweest, maar ik wilde slapen, bovendien moet hij om 9 uur werken, dus dan kun je ook beter niet tot diep in de nacht uit. Het boek met het lange intervieuw met Margrite Youcenar is uit. Ik vind haar boeken vaak mooi. Dus was het ook leuk om het zeer uitgebreide verhaal te lezen. Soms was het wel eens een beetje veel van het goede. Nu ga ik portret van een vrouw lezen. Ik ben goed bezig voor de lijst. Het portret gaat in het engels. Het begon echter met een hele saaie inleiding waardoor ik het boek bijna zonder lezen uit het raam had gegooid. Die heb ik maar overgeslagen, daarna gaat het wel de eerste 25 bladzijden. Ik moet me waarschijnlijk voorbereiden op Couperus, waarbij er soms ook niet veel meer gebeurt dan dat iemand een flinke shot morfine neemt en gaat trippen.
Oh dat is natuurlijk best veel.
Nou ik heb reactie gehad van Rough Guide. Precies wat ik verwacht, ik vind het niet erg voor ze pleiten. Maar die juffrouw zegt dat ze het wijten aan de engels vertaling, en die is weer uit 2009. De handige tip om de spartacus er naast te leggen gaat ze doorsturen naar Engeland. Verder natuurlijk we doen ons best om zo actueel mogelijk te zijn, bla, bla, maar. Ik vind met het internet en een readactie van 10 mensen dat je net iets beter je best kunt doen.
Verder vandaag rustig dagje. Ik ben naar Lince geweest om een beetje door winkels te slenteren. Ik heb zo´n schepje gekocht voor in het meel. Altijd handig en de supermarkt uitgebreid verkent. Niet dat ik iets nodig had, maar het is altijd leuk om te doen. In Miraflores werd ik eerst besprongen door allerlei dames die intervieuws wilden doen. Ik had echter het gevoel dat ik in een soort Peruaanse remake van Dies Preguntas zat. Ook omdat de antwoorden die van mij kwamen helemaal niet begrepen werden. Later ging ik ze nog vragen stellen. Ik vroeg ze over de mogelijk nieuwe president, ah Ya was het antwoord. Ik denk dat ze er niets van snapten, maar het was wel even leuk. Daarna kwam er een dame die bezig was met een concept voor een veel sterren hotel maar ik zat in een te goedkoop hotel en mocht niet meer vragen beantwoorden.
Verder is er in het hotel nog een oude dikke meneer uit Maine die graag een praatje wil maken. Hij probeert me naar de Sauna te lokken en wil naar Iquitos afreizen. Youcenar woonde ook in Maine, maar hij kende alleen Stephen King van daar. Daar moet ik dan nog een start mee maken om het werk van te lezen. Ik weet niet of dat deze vakantie al het geval is.

Sunday, January 23, 2011

Elisabeth




Nou ik heb het verbruid met Diego. Die is gisteren niet komen opdagen nadat ik boos op hem was geworden omdat er steeds vanalles gekocht moest worden, ik had hem 4 keer gezegd dat ik geen zin had om zijn roken te sponseren. Maar hij bleef zeuren, toen ben ik boos geworden, waarna hij de disco is uitgerend en mij ook niet kwam halen om naar zijn tante te gaan. Liesbeth je moet de foto met buitenboord motor missen. Ik ga nog wel een keer kijken of ik het in mijn mail heb. Dan krijgen jullie het nog te zien. Het zijn twee pinnen van ongeveer 20 cm lang die recht uit haar onderste deel van haar been steken. Is dat je scheenbeen. Ik weet het niet. Het ziet er in ieder geval niet fris uit. Maar ja omdat ik in ieder geval de ochtend vrij was ben ik naar Belem gewandeld. Op het land deel is een markt, dat is natuurlijk altijd leuk om te zien. Ik raakte een beetje aan de praat met Elisabeth. Hierbij op de foto. Ze handelde vooral in zakjes met Aji. Maar ja dat leek me niet iets om nou mee te nemen. Verder verkocht ze ketjap en azijn. Ook weer niet iets om mee te slepen. Ik heb uiteindelijk twee zakjes met spaanse peper bij haar gekocht. En ze vond op de foto gaan geloof ik wel erg leuk. Ze straalde tenminste helemaal. Daarna een tijdje op Diego gewacht, en ondertussen het boek over de Antieke peruaanse koninkrijken uitgelezen. Nou de titel dekt de lading natuurlijk weer niet. Er wordt vooral beschreven welke 4 of 5 belangrijke Peruaanse culturen elkaar opvolgden, tot de Inca's. Bij de Inca's weten we dan dat er sprake was van een soort koning. Dus daar klopt het nog een beetje. Bij de andere culturen is het onduidelijker of het zoals bij ons in het koninkrijk gaat. Met erfopvolging. Bij de Incas was het erfopvolging, maar soms met een voorkeur voor de een favorietere zoon. Er was veel moord en doodslag rond de troon. Zeg maar Amalia's Alexia en andere uit de koninklijke a klasse die elkaar met een bijl achterna rennen in de paleisgangen. Over de lijnen van Nasca zegt hij dat het waarschijnlijk een soort songlines zijn, waarlangs ze al zuipende en als cokekauwendesloeries in de rontde feesten. Dat had ik ook al op de televisie gezien dus dan zal het wel waar zijn. Verder toch weer vooral over hun zichtbare erfenissen en hij haalt een paar werken aan die vlak na de spaanse overheersing zijn geschreven en recent zijn opgedoken. Ze hebben hier zaken vastgelegd in een soort belt, met daaraan koorden met knopen erin. Op die manier legden ze vast zaken als belasting, voorraad, wie er stout was geweest, welke vrouw er volgende week geofferd moet worden etc. Nu zag ik in Lima een boekje over ontcijfering van deze taal. Mijn boekje meldde een paar keer dat er geen geschreven taal was, maar zo'n touwtjes communicatie dat lijkt mij toch ook voldoende. Het is wat anders dat we het niet kunnen lezen. Maar ja dan is het niet een computer met teveel wachtwoorden. Het is natuurlijk stom om die zomaar uit te zetten, om een taal uiting niet vast te leggen.

Verder heb ik de disco bezocht. Jorge deed net of ik er niet was. Jammer dan. Ik ben weer heelhuids thuis gekomen. Er was natuurlijk een dragshow. De dragqueens hier nodigen iemand uit het publiek uit die vervolgens wordt uitgekleed. Nee ik was niet de gelukkige. Maar op vrijdag was het een toerist en die liet ook zijn onderbroek zakken, ik geloof niet dat dat helemaal de bedoeling was. De muziek hield ineens op en iedereen was in shock. Kan natuurlijk door de naaktheid zijn of door wat ze echt zagen. Ik stond te ver weg, voor een mening.

Het is hier echt warm. Ik zit in de airco van het hotel maar zo gauw je de openbare weg opwandeld dan krijg je een appelflauwte van de warmte. Ik heb geinvesteerd in een beeld van San Martin de Porres, de Harry Potter onder de heiligen met een Nimbus 9000. Ik ga nu denk ik voortaan met het beeldje ten bedde. Ik lag al met het beeld van Sebastiaans in bed. Maar dat vond ik niets. Al dat bloed steeds en ik lag vaak ook met een pijl in mij zij te slapen. Deze met een bezempje is een stuk handiger als knuffelheilige in bed.

Saturday, January 22, 2011

Rough Guide


" en het erg behulpzame en goede toeristenbureau i-peru vind je in het stadhuis aan de Plaza de Armas op Napo 232 (dagelijks 8.30=-19.30). Ze hebben een grote keuze aan folders en plattegronden, en helpen je met het vinden van onderdak............. Het museum Municipal naast het toeristenbureau heeft een halfbakken, maar toch intresante collectie"
Tja dit is het toeristenbureau en museum vandaag de dag.

Kapper


Gisteren naar de kapper geweest. Ik ben er natuurlijk dol op om in den vreemde naar de kapper te gaan. Het was anderhalve euro. Dus best een investering. Hij heeft het redelijk netjes gedaan. In Lima was het drie keer zo duur, en dan moest ik nog in een daluur gaan. Daarna ben ik helemaal alleen naar Belem geweest met een bootje, er was natuurlijk nog wel een schipper mee. Ik blijf het een leuk tochtje vinden. Volgens de Rough guide moet je er s avonds door heen wandelen. Ik was er gisteravond bijna dus ik neem aan dat het ook telt. De Rough guide is nu in het Nederlands, uit 2010. Met alle actuele informatie die je maar kan wensen. Zo lees ik dat er een mooi museum op het Plaza de Armas is. Nou daar ga ik zo kijken, en ik zal er fotos van maken. Ik denk dat het een toeristen boom gaat geven van hier tot Tokio. Verder staat er dat het plein wordt gedomineerd door een vreselijk lelijk gebouw, aan het plein. Een deel klopt, maar het gebouw staat net niet aan het plein. De lijst van Homo disco's komt mij geheel onbekend voor. Ik zou de vertalers aanraden om in ieder geval de Spartacus er naast te leggen. Ik ga ze een mail sturen. Heb ik inmiddels gedaan. Ik ben benieuwd of ze iets zeggen. Ik neem aan dat ze een standaard mail sturen, met wij proberen zo actueel mogelijk te zijn, maar weten ook niet alles. Bla bla, daarom heb ik gezegd dat ze al jaren bezig zijn het gebouw op het plein te slopen, en ook dat er al jaren andere homo discos zijn. Ik betaalde er wel 20 euro voor. Al staaft het mij in mijn gevoel dat ieder jaar een nieuwe gids kopen onzin is omdat ze de informatie toch altijd maar beperkt updaten. Anyway voor Belem hoeft dat ook niet zo. Ik was eerst met een motortaxi naar bella vista gegaan. Daar een beetje half bakken onderhandeld, minder dan mijn vader gedaan zou hebben en toen met een meneertje mee zijn boot in. De Dolfijnen schijnen niet van mooi weer te houden, dus die lieten zich niet zien. Er was veel verkeer op het water. Tenminste er waren een paar grotere boten die aankwamen of vertrokken. Het laden van fotos duurt wel echt lang. Het is verbazingwekkend wat ze allemaal meeslepen. Nu is het transport natuurlijk ook altijd ten dele over het water. Maar ja je stelt je dan toch eerder een boot voor met alleen maar autos of allemaal onzin spul uit China handig verstopt in containers. Hier zie je hele meuk voorbij varen. Boten vol bananen, boten vol met houtskool. Voor M. boten vol met drugs, vliegtuigen vol met wiskey. Die afgelegen oorden willen natuurlijk ook cola en tandpasta hebben dus dat moet allemaal van hot naar her worden gesleept. Ik wil de volgende keer met een watervliegtuig. Ik moet dan alleen een bestemming bedenken. En ik wil natuurlijk ook niet weken lang onder een krat cola in de jungle liggen. Ik geef het op met foto nummer twee. Jullie moeten maar op de facebook kijken. Al duurt het opladen daar net zolang. Vandaag ga ik naar Cela toe. Al heb ik gisteren ruzie gemaakt met haar neef, omdat ik weinig zin had om de hele dag te luisteren naar zijn gezeur over de sigaretten die ik moet kopen.

Friday, January 21, 2011

Nauta




Gisteren naar Nauta geweest helaas had een deel van de gang weer betere dingen te doen, zoals slapen. Zodat ik met Alex ben gegaan. Ik kan jullie de foto van Alex in de hortus niet onthouden. Ik vraag me wel eens af waarom ik zo ver van huis ga, eh met deze foto en de Regina Victoria, of andersom denk je inderdaad die sukkel had net zo goed in de hortus zijn vakantie kunnen boeken. Maar ik wilde dus niet naar het uitkijkpunt met de boot, maar had tegen de schipper gezegd, ik wil dolfijnen zien en gewoon een beetje varen. Varen op de amazone, het idee zelf is al romantisch genoeg. Ik heb inderdaad een paar keer een stukje van een dolfijn gezien en daarna gingen we een kreek in dwars door de drijvende waterplanten. Alex kijkt wel moeilijk. Misschien omdat ik zijn verjaardag was vergeten. Ik vond het dwars door die planten heen wel een bijna hopenloze tocht, maar het ging toch. Ik dacht wel die schipper zal wel weten wat hij doet. De tocht naar Nauta zelf was een stuk rustiger dan vorig jaar. We reden de hele tijd 140 maar tussen de 80 en 100. Dus dat was redelijk te doen. Later kwamen D en J weer onder hun stenen vandaan en zijn we naar twee discos geweest. Ik ben echter verkouden en stond steeds te sniffen, niet van emotie maar van verkoudheid en heb hun op een bepaalt moment alleen in de disco achtergelaten. Ik geloof niet dat ze er een probleem mee hadden. Ik wacht nu een beetje op wie er gaat komen en anders ga ik alleen naar Bella Vista om daar als het niet te veel gezeur is met de boot langs belem te varen. Als gringo zal ik wel besprongen worden. Maar ja dat hoort erbij. Ik heb nog weinig spannende dingen gegeten in de jungle. Al krijg ik wel iedere ochtend een stukje cocosnoot bij het ontbijt. Verder hoorde ik nog een mooie spaanse vertaling van Hotel California. Ik was natuurlijk vooral benieuwd hoe ze dat stukje zouden vertalen van Welcome to the hotel California, ik zou zelf zeggen Bienvinidos a Hotel California, nou de spaanse tekstdichter was het met mij eens en al snel zong ik mee Bienvinidos a Hotel California.

Thursday, January 20, 2011

Met het notebook



Het is toch wel handig. Zo'n notebook meegesleept. Ik zit nu vanuit de airco van de hotelkamer een soort van rustig te typen. Ik zag bij de telegraaf dat ze een peruaans graf hebben blootgelegd. Gelukkig niet de bevolking van een half dorp uit de periode van het lichtend pad, maar een edelman uit de cultuur van eh eh alweer vergeten. Ik lees na K. Schippers nu een boek over de precolumbiaanse culturen. Al dat gezeur over die verschillende volkeren. Deze man is goed in het lezen van vaasjes. Hier in de jungle heb je niet zoveel oude cultuur, dat is meer aan de andere kant van de Andes. Gisteren was ik met D en J. naar een cotcha eerst Questa Cotcha maar er was een mysterieuze feestdag waardoor alles dicht was, er reden zelfs nauwelijks motertaxi's. Het bleef de hele dag rustig. Anyway die hut was dicht en bussen reden niet dus zijn we met die motortaxi een uur uit Iquitos gegaan, zo'n 23 kilometer om naar een ander oort te gaan. Het was wel een rib uit mijn lijf, voor hier, het was ongeveer 18 euro. Maar ja daar zat je wel 2 uur voor te rammelen. Ik heb nog nooit zo'n ding in Amsterdam gebruikt, zijn ze er nog. Hier is het bij tijd en wijlen levens gevaarlijk. De boulevard is nog steeds vrij rustig. We gingen ook bij Cela kijken. Die heeft iets met haar been waardoor er twee pinnen griezelig uitsteken en er een soort van eh beugel achtige constructie ook nog is. Het is maar niets maar hier houden ze wel van dit soort drama. Ik kreeg er al eerder een rapportage over met foto's. Of je er helemaal op zit te wachten. Gisteren was ik ook nog naar een lokaal met harde muziek, een discopub. Maar omdat ik een beetje verkouden ben had ik geen zin om er de hele nacht te zitten dus was ik rond 11 uur thuis. Waarbij moet worden gezegd dat het wel een leuke disco pub was. Al stond de muziek natuurlijk keihard. Ze zijn hier dol op gillende dames muziek. Helaas niet van het Chaka achtige soort, maar in een vette electro of weet ik wat voor beat. Een cover van The final countdown bijvoorbeeld met een vreselijk gillende dame. Het is in Lima ook populair onder de dragqueens. Ik zag er een in string, en misschien is het dan toch frisser als je lijf goed scheert. Gelukkig ben ik geen dragqueen die optreedt in de Downtown zodat dit soort commentaar mij bespaart blijft.

Vandaag naar Nauta. Ik heb tegen de heren gezegd 10 uur maar ja je hebt natuurlijk altijd te maken met het tempo latino. Waardoor 10 uur ook een soort vage zone is van tussen zo laat en veels te laat. Ik denk nu wel terug aan de tocht die we vorigjaar hadden naar Nauta met twee chauffeurs die voortduren over de verkeerde helft van de weg reden, eigenlijk vooral op stukken waar doorgetrokken strepen aanwezig zijn. Gelukkig deden ze het heen en terug hetzelfde waardoor ze elkaar waarschijnlijk vaak passeerden op de verkeerde weghelft. Ah fotos opladen op facebook en het blog is waarschijnlijk te veel van het goede voor deze kleine machine.

Wednesday, January 19, 2011

Iquitos

Ik ben nu in Iquitos. Het Maranon heeft mij toebedeeld met een ruime slaapzaal, er kunnen best nog 5 mensen bij. De drie bedden zijn wel twijvelaars, maar het moet best lukken. Hier lijkt zo op het oog minder veranderd, al kon ik de ene chinees niet meer vinden. Ik ging daar naar op zoek, maar naar een uur lopen was ik weer bij het hotel. De vlucht en alles ging soepel. Het is wonderlijk de Lan Peru, rekende 488 dollars voor een retour, de star 160. Hoewel Lan de favoriete maatschappij is van floortje Dessing ben ik toch maar voor de Starperu gegaan. Ik zit hier levendig, dus vooralsnog geen slechte keus. Eindelijk zijn de Duivelsverzen uit, diepe respect voor alle moslims die na het lezen van het boek hebben bedacht dat Salman Rushdie niet deugd. Ik vond het hard werken, er lopen allerlei verhaallijnen over aardsengelen door elkaar heen en een deel speelt bij de profeet en een deel in hedendaags londen, India en nog wat plaatsen. Ik vond het boek dat ik las over Judas schokerender. Maar ja dat is wel helemaal vanuit de christelijke traditie. Jullie krijgen even geen foto want ik ben de batterij aan het opladen. Ik ga vandaag met wat vrienden naar een meertje geloof ik dus ik wilde even de batterij opgeladen hebben. Ik zit nu steeds wifi te typen. Het notebook werkt hier dus gewoon. Ja het is een nieuwe, en geen Ipad. Maar zo te zien werkt de packard bell ook prima. Wonderlijk van Iquitos is dat ze alleen maar stoelen lijken te hebben die je gegarandeerd rugklachten geven. De vreselijke stoelen op de boulevard, en ook nu zit ik op een rot stoel. Misschien is het beter als je klein bent. Ik weet het niet. Het was gisteren rustig op de boulevard. De vriendin van Liesbeth is nu te oud om nog echt een goede sales babbel te hebben. De jongens met tshirts wachten tot R. op de boulevard is. In het hotel zitten wederom een aantal christenen. Ik luisterde een conversatie af van iemand die altijd met Pete een kreatieve brainstorm had. Ik dacht waar moet dat in vredesnaam over gaan, maar het bleek dat ze sermons gingen voorbereiden. Ook daar heb je dan weer een kreatief proces voor nodig. Ik wist het niet. Maar ja het is natuurlijk wel beter als je de voorstelling goed voorbereid.

Tuesday, January 18, 2011

Iquitos

Ik zit nu een beetje de tijd te doden om zo naar het vliegveld te gaan om naar Iquitos te vliegen. Je kan daar niet over het land heen. Je moet of eerst 24 uur in een bus, en dan een dag of 6 op een boot of vliegen. Het is daar tering warm. Gisteren met Steve en Reinier naar de kathedraal geweest, en naar het bisschoppelijk paleis. Het is geen slechte zaak om hier bisschop te zijn. Je bent buren van de president, dus als je een kopje suiker nodig hebt. Verder was het een paleis met op de begane grond een aantal kamers ingericht met religeuze kunst en verder kwamen we niet. We werden er in rap tempo doorheen geschreeuwd door een juffrouw. Daarna de kathedraal, die was helaas voor de helft dicht waardoor we favoriet kunstwerk van mij moesten missen. De moord op de onschuldige kinderen. Een vrolijke display van allerlei dames en romeinen. De dames houden een kind in een soort rol vast, al dan niet met hoofd, en de romeinen hakken hoofdjes er af. Heel beeldend gebracht zullen we maar zeggen. Daarnaast natuurlijk wel de gebruikelijk tafrelen van jezus en maria. Wat Santa Rosa di lima en nog een paar andere heiligen. Oh die meneer zijn luchtje verdrijft tevens kakkerlakken. MMMMM wel praktisch. Nou ik ga me maar klaar maken voor mijn reisje........

Monday, January 17, 2011

Nederlandse les.........

Liesbeth het gaat je helemaal lukken. Al die flauwe kul van gramatica het komt gewoon terug nret zoiets als herrinneringen aan oude tv series of soort gelijk spul, als dat ik niet wist waar Drachten lag, dat terwijl iedereen moet weten dat Drachten toch het Eindhoven van het Noorden was met een grote vestiging van Philips. De truuk is laat ze zelf zoveel mogelijk lullen en zorg dat ze af en toe een vraag stellen waardoor je mooi kunt uitwijden over het antwoord. Ik ben er ook maar gewoon mee begonnen. Kijk ik word natuurlijk nooit zo goed als Boy. Maar ja je kunt niet alles wensen. En voor hun geld dat variatie alleen al goed is. Je geeft ze aandacht en met je charme kom je een heel eind. Trust me, ik denk dat je zo in de top 10 van beste leraren zit die ik heb meegemaakt op maandag avond. Nou waren dat er een stuk of 14 dus eh, ik weet ook weer niet of het veel zegt. Iedereen doet het in ieder geval op zijn eigen wijze. En ik heb van twee studenten gehoord dat ze bij ons veel leerden. Een was de kr itische zeur Yash, uit mooi India, die later wel lief bleek te zijn. Laat ze ook in hun eigen taal de woordjes zeggen, daar krijgen ze kracht en zelfvertrouwen van en dat is in een taal spreken een belangrijker factor dan gramaticale kennis. Zelfvertrouwen, en als ze het niet kunnen uitspreken laat ze je aankijken. Ach het is nog maar 2 keer en dan ben ik er al weer, als ze me nog terug willen.
Het gaat helemaal goed.

Een foto........







Ik zal maar eens een foto plaatsen. Misschien ga ik straks ook nog mijn mail van het werk lezen. Zucht. Ondertussen wijzigt bijna dagelijks het rooster van GP. Moest hij gisteren werken tot 12 uur vandaag heeft hij een nieuw rooster met van 9 tot 4. Dat passen ze maar gewoon luk raak aan, maar ja hier mag je natuurlijk helemaal niet klagen, anders ben je natuurlijk gedoemd tot het vegen van de vloer in het klooster als vrijwilliger.


Ik geloof dat ik vandaag al weer op Kerkenpad ga. Na gisteren de religeuze kunst bekeken te hebben in het Osma museum in Barranco. Daar waren vooral beelden van Johannes de Doper die natuurlijk op een vreselijk tragische manier aan zijn einde kwam zonder hoofd. Nog mooi verfilmd in Salome met een kast en iedereen die aan de film werkte van alleen van homo's en lesbos, zo schandalig, voor 1923 dat de film bijna vergeten was. Met de grote Natasha Raminogwat in de hoofdrol. Wie kent haar niet de ex van Rudolf Valentino. Waarom moest hij trouwens er met een pot een huwelijk sluiten. Nou ja dat zullen ze hier in Peru wel niet weten. Wel een foto van Johannes de Doper, of een beeld daarvan. Nu zien we hem vaak lief jezus ondersteunen of met zijn hoofd op het bord. Met het hoofd op het bord is natuurlijk aanzienlijk minder werk, en ik denk zelf dat het ook goedkoper is in de kunst boetiek. Twee hoofden maken en lichamen is natuurlijk veel meer werk. het is hier zoals gebruikelijk flink heet. De mussen zijn er niet, maar die zouden anders dood van het dak vallen. Ik zag wel een vrome kolibri (dat is een kolibri die in het klooster woont) en veel duiven in verschillende stadia van schijndood. Ik lees nog steeds de duivelsverzen, en ik heb het te doen met de mensen die het gelezen hebben en het daarna in de ban hebben gedaan. Lezen is namenlijk best hard werken. Het valt niet mee met al die social media. Ik plaats nu ook de fotos op facebook.


Morgen naar Iquitos. Ik ben benieuwd of de boulevard er nog is met de bijbehorende handel en wandel. Ik ga er zelf in ieder geval wandelen.

Saturday, January 15, 2011

Klooster van San Domingo

Ik en vandaag door het klooster gelopen van San Domingo. Ik was er nog nooit gew Hieest, en het was wel leuk. Er zijn wel twee heiligen uit Lima begraven, de Santa Rosa de Lima en San Martin de Porres. Ik dacht dat de laatste een wijkje was, maar dat het dan San Martin heet is misschien wel raar. Zo zit ik ook nog te denken waarom San Sebastian niet gewoon Sebas heet in Spanje. Misschien kom ik er ooit een keer achter. Die Rosa heeft zich zelf half dood geslagen en omdat ze tussen haar 21 en 31 geen Mac Donalds kon vinden heeft ze ook nauwelijks gegeten. Ze was natuurlijk wel de hele tijd bezig met vrome zaken, zoals sokken punniken voor de arme en brood met pinda kaas uitdelen aan de hongerigen. Dit alles heeft er tot geleid dat ze heilig is geworden. En ligt ze met veel eer begraven daar midden in het klooster. De ander is Martin, Martin was een neger, maar wel van het vrome soort. In die tijd dat hij geboren was mocht (16 zoveel) natuurlijk als Neger (mulato) zei de juffrouw van de rondleiding natuurlijk wel geloven en betalen maar niet in het klooster. De beste man, Martin was echter wel een echt heilig boontje en mocht daarom de kerk en het hele klooster vegen. Je kan hem op de schilderijen herkennen als iemand met een bezem. Gelukkig kon hij nog veel meer dingen, die juffrouw wist te vertellen dat hij er ook erg goed in was om op twee verschillende plekken te gelijk te zijn. Dat is als je heilig wilt worden wel een heel handige eigenschap, je kan de hele dag vegen, en ondertussen nog een paar wonderen verrichten. Een lamme helpen oversteken, een stoepje schoonvegen met sneeuw of een appeltaart bakken. Je zelf splitsen en op twee plekken tegelijk zijn dat zet toch iedere zich zelf respecterende multi tasker in de schaduw. Ze had er een woord voor, maar dat ben ik al weer vergeten. Ze liet ons ook de bibliotheek nog zien. t Met dat klimaat hier is een bibliotheek natuurlijk een gedoemde toestand. Maar ze hadden wel veel groot letterboeken met gregoriaanse gezangen er in. Die moest het hele koor met zijn allen lezen. Spaarde een hoop papier, en natuurlijk zwakke excusen uit van koorknapen die hun boek waren vergeten.
Verder het buskaartje naar Ayacucho gekocht, voor mij onbekend land. Ik ben benieuwd.
Het mannetje is er nog steeds al is er voor Peruaanse begrippen een lounche aangebouwd. Ik verbaas me altijd wel aan de architectuur van het internetcafe. Waarbij een paar gestapelde containers altijd zeer positief afsteken.
Overigens zolang mijn notebook niet gestolen is type ik daar op. Al springt hij vaak een stuk terug in de tekst, ik denk omdat ik het muispath stiekum beroer. Daarom zit ik zo te typen dat een arbo medewerker er een rolberoerte van zou krijgen.

Friday, January 14, 2011

Lima

Voor mij weer gewoon in Lima. Er is veel veranderd, de kapsalon is veranderd in een mode paleis. De expres bus, een soort Noord Zuidlijn voor Lima is klaar, of te minste belangrijke delen. Verder is het zomaar relatief goed gegaan met de reservering in Solis Dies. De staartmans was er niet, misschien dat het scheelt. JP was wel een paar keer een zenuwinzinking nabij geweest, omdat ze het weer eens niets snapten. Nu mag je natuurlijk geen hotelmedewerkers slaan, maar met meneer de staart ben je soms wel in verleiding. Ik heb op aanraden het boekje gelezen Een kleine geschiedenis van de wereld. Ik vond het leuk, maar dat het nu mijn leven definitief heeft veranderd. Ik lees nu de Duivelsverzen, die hebben natuurlijk wel iemand zijn leven definief veranderd. Ik had het al een tijd in de kast staan tussen andere verboden boeken, die het Parool ooit had uitgebracht. Nou ik heb de eerste 100 bladzijden gelezen en is een beetje warrig maar wel te lezen. Al vind ik het wel dapper van al die moslims die zo tegen zijn, en analfabeet, dat je de moeite neemt om het boek te lezen, dus eigenlijk eerst leert lezen, zelf een oordeel vormt en dan begint met een mening te vormen. Tulband af zullen we maar zeggen. Speaking of tulbanden, etc was ik vergeten de borg te betalen voor het feest in het buurthuis. Nou de havelaar weet je te vinden tot ver over de landsgrens.
Ik zal later nog eens een paar keer komen met wat reflexties over het halve wees zijn