Met het notebook

Het is toch wel handig. Zo'n notebook meegesleept. Ik zit nu vanuit de airco van de hotelkamer een soort van rustig te typen. Ik zag bij de telegraaf dat ze een peruaans graf hebben blootgelegd. Gelukkig niet de bevolking van een half dorp uit de periode van het lichtend pad, maar een edelman uit de cultuur van eh eh alweer vergeten. Ik lees na K. Schippers nu een boek over de precolumbiaanse culturen. Al dat gezeur over die verschillende volkeren. Deze man is goed in het lezen van vaasjes. Hier in de jungle heb je niet zoveel oude cultuur, dat is meer aan de andere kant van de Andes. Gisteren was ik met D en J. naar een cotcha eerst Questa Cotcha maar er was een mysterieuze feestdag waardoor alles dicht was, er reden zelfs nauwelijks motertaxi's. Het bleef de hele dag rustig. Anyway die hut was dicht en bussen reden niet dus zijn we met die motortaxi een uur uit Iquitos gegaan, zo'n 23 kilometer om naar een ander oort te gaan. Het was wel een rib uit mijn lijf, voor hier, het was ongeveer 18 euro. Maar ja daar zat je wel 2 uur voor te rammelen. Ik heb nog nooit zo'n ding in Amsterdam gebruikt, zijn ze er nog. Hier is het bij tijd en wijlen levens gevaarlijk. De boulevard is nog steeds vrij rustig. We gingen ook bij Cela kijken. Die heeft iets met haar been waardoor er twee pinnen griezelig uitsteken en er een soort van eh beugel achtige constructie ook nog is. Het is maar niets maar hier houden ze wel van dit soort drama. Ik kreeg er al eerder een rapportage over met foto's. Of je er helemaal op zit te wachten. Gisteren was ik ook nog naar een lokaal met harde muziek, een discopub. Maar omdat ik een beetje verkouden ben had ik geen zin om er de hele nacht te zitten dus was ik rond 11 uur thuis. Waarbij moet worden gezegd dat het wel een leuke disco pub was. Al stond de muziek natuurlijk keihard. Ze zijn hier dol op gillende dames muziek. Helaas niet van het Chaka achtige soort, maar in een vette electro of weet ik wat voor beat. Een cover van The final countdown bijvoorbeeld met een vreselijk gillende dame. Het is in Lima ook populair onder de dragqueens. Ik zag er een in string, en misschien is het dan toch frisser als je lijf goed scheert. Gelukkig ben ik geen dragqueen die optreedt in de Downtown zodat dit soort commentaar mij bespaart blijft.

Vandaag naar Nauta. Ik heb tegen de heren gezegd 10 uur maar ja je hebt natuurlijk altijd te maken met het tempo latino. Waardoor 10 uur ook een soort vage zone is van tussen zo laat en veels te laat. Ik denk nu wel terug aan de tocht die we vorigjaar hadden naar Nauta met twee chauffeurs die voortduren over de verkeerde helft van de weg reden, eigenlijk vooral op stukken waar doorgetrokken strepen aanwezig zijn. Gelukkig deden ze het heen en terug hetzelfde waardoor ze elkaar waarschijnlijk vaak passeerden op de verkeerde weghelft. Ah fotos opladen op facebook en het blog is waarschijnlijk te veel van het goede voor deze kleine machine.