Chilly beans en bonen

Ik werd helemaal gek gezeurd aan mijn hoofd door Daniel die wilde met alle geweld een Chilly beans zonnebril. Nu loop ik natuurlijk hopeloos achter maar je kan je echt nergens vertonen zonder een Chilly bean. Het is zeg maar de bjorn borg onder de zonnebrillen, tenminste als ik Daniel moet geloven. Nou mijn leven is gered, ik kan de hele winter ook rondhuppelen met een chilly bean op mijn neus. Ik had ze eerst in een mall gevonden maar vond ze toch nog relatief duur. Ik moest er beslist een voor Daniel kopen. Maar in het centrum vond ik een winkel waar je ze voor de helft van de prijs kan aangeschaffen. Toen heb ik er zelf ook nog maar een aangeschaft. Ondertussen heb ik me ook nog het hoofd gebroken over wat ik voor een van mijn moslim cursisten als kado moet kopen. Een fles drank lijkt me minder geschikt. Ik ga nog maar op jacht naar slippers. Die komen altijd wel van pas.

Gisteren naar het museum van de grote kunst geweest. Ze bleken meer te hebben dan ik me van de vorige keer onthouden te hebben. Een verdieping was gewijd aan fotos van Wim Wenders meestal goede doch dessolate landschapsfotos van een verwilderende wereld. De bovenste verdieping hadden ze alle portretten bijelkaar gehangen. Ze hadden Frans Hals, Mondioami, van Gogh, Rembrandt, Tinteretto, Diego Rivera en nog wat andere gasten. Verder een groot schilderij gewijd aan San Sebastiaan. Met daarnaast ook het verhaal hoe hij tijdens de renaisnce ineens veel jonger wordt afgebeeld. Niet meer als een soldaat maar veel meer als een soort van Apollo. Weten we dat ook weer. Die Tinteretto had ik een overdosis van gehad in Venetie, een wonder dat ze schilderijen van hem hebben kunnen losweken uit Venetie. Verder twee El Grecos niet groot maar ik vind ze altijd wel indrukwekkend. En nog al afwijken van de rest van de schilderijen uit dezelfde tijd. Verder nog een hoopje, Manet, Monet en dat soort zaken. Mucho cultura dus.

Mevrouw Clinton is ook weer uit. Ik moet bekennen dat ik de laatste paar bladzijden vluchtig heb gescand. Het was een eindeloze opsomming van namen. Ik vond het boeiend maar het was niet het meest persoonlijke verslag ooit. Nog een boek te gaan.

Ik zal bij thuiskomst nog meer fotos op het www. gooien