Blind typen en een klein mirakel

Nou een klein mirakel gebeurde gisteren dan toch nog, Leonardo stond een half uur te laat op de stoep. Ik was al plannen aan het maken om met een andere jongeman Rio in te gaan maar het bleek dus Leonardo te worden. Al moet ik wel zeggen dat hij ongeveer de helft van de tijd aan de telefoon heeft gehangen. Misschien is hij een zeer gewild object. Hij is niet vreselijk communicatief. Je moet natuurlijk als je de taal niet spreekt een beetje crea bea zijn met taal. Maar dat gaat me hem niet lukken. Hij praat zowieso al zo zacht dat ik hem nauwelijks hoor. Waarom hij dan steeds aan het bellen is. Ik ben met hem naar een cafe geweest. Maar of het nou heel bijzonder was. Ik ben hier in Brazilie toch een beetje een angsthaas. Als ik uren of een tijdje in de taxi moet zitten om de disco te vinden dan heb ik al geen zin meer. Waarom dan wel in Lima, daar weet ik de weg, en dat weet ik ook in Istanbul, en nog wat plekken in de wereld. Helaas weet ik de weg naar de homodisco in Amsterdam ook niet. Er staan trouwens veel fotos op facebook.
Gisteren ben ik eerst op pelgrimstocht geweest naar de Cathedraal van Rio, die gewijd is aan San Sebastiaan. Het is een kerk van een overweldigende schoonheid, alleen de kerk in Siracusa gewijd aan het beeldje dat ergens in februari 1953, maar het kan ook juni 1952 vreselijk begon te huilen. Je kan het beste de kerken omschrijven als acht of meerkantige theemutsen, in beton uitgevoerd. Je weet daarom niet of het grijs mooi is en je ah en oh moet roepen, mooi grijs is niet lelijk en de architect moet feliciteren met zoveel beton, of dat ze er nog iets tegen gaan plakken en je kan zeggen, ja je kan wel zien dat het nog niet af is, er moet nog echt een likje marmer op. Anyway de kerk, het was een vreselijk lelijk ding. Ik snap niet dat ze er blij mee zijn. Ik ben daarna met het treintje Santa Teresa ingegaan, niet dat ik met een tram een kerk inging. Het is een wijkje tegen een berg aangeplakt.
Het toetsenbord hier ontbeert erg veel letters, waardoor mijn cursus blindtypen, die ik meteen aan mijn 8 jarige zoon of dochter zou geven weer eens goed van pas komt.
Liesbeth en Jeanette ik ben blij dat jullie het blog zo trouw lezen. Dus ik blijf gewoon blog maken.
Ik ben nu terug in Sao Paulo. Eigenlijk zou ik dan vanavond flink moeten uitgaan maar ik weet niet precies ik naar toe zou moeten gaan. Zucht.