Heb nog niet veel te melden

Er was echter een stroomstoring. De hele straat scheen zonder te zitten. Ik was mij net aan het scheren, dan is het natuurlijk een beetje een lullig moment. De zon is hier alweer flink zijn best aan het doen. Ik denk dat het niet gaat vriezen hier vandaag, misschien een beetje sneeuw maar dat is natuurlijk al weg voor het gevallen is. Vandaag met Alfredo en de jongen die ook op de luchthaven was naar Sagretario disco geweest. Het was er niet heel druk, wat ik wel ok vond. Volgens mij was de Down Town disco afgeladen. De legendaris had weer damesavond, dus daar mochten we geloof ik niet in. Alfredo werkt op een cruise schip en ik heb zijn 200 fotos bekeken van zijn collegas en zijn avonturen op het schip. De indonesische mensen werken in de schoonmaak, de lationos in de bediening, en de amerikanen in het showballet. Ik kwam al een keer een iemand tegen uit het showballet, die zijn echt betere mensen dan de mensen in de schoonmaak. Tenminste zo probeerde die jongen mij te overtuigen. Alfredo zei echter dat die mensen uit Indonesie weer heel aardig waren en vreselijk hard werkten. MMM allemaal maar ingewikkeld. Ik geloof dat ik vandaag naar het huis van Gian Pierre ga. Het zal wel weer ergens vreselijk ver weg zijn. Nou ja ik ga het zien.

Nou ik heb het gezien. Als ik er aan terug denk, dan denk ik toch vooral aan de Lego die Vincent zo gul heeft afgestaan aan de kleine Patricio. Waarvan de fotos nu bij een vuile achterbakse peruaan zijn. Het was een eerste verdieping achter een nette gevel. Het was dus een beetje het achterhuis. Er moest echter nog veel aan gebeuren. Hier en daar was een muurtje gemetseld, maar een dak, een toilet, een keuken, een badkamer, ik zag het allemaal niet. Gelukkig werden er nieuwe legostenen aangevoerd. Gelukkig werden er net stenen aangevoerd. Ik moest met het autootje denken aan het autootje van Ome Teun waarmee hij mij ooit meenam naar de centrale markthallen, of wel in de moderne tijd het foodcentre. Ik heb ook fotos gemaakt van het huis zelf, het was wel erg virtueel, maar die laat ik aan liefhebbers in Nederland wel zien. Het was zeg maar erg afzien. Ik heb ook niet echt een gezellig stoel kunnen ontdekken. Het is een wonder hoe die jongens, maar ook de andere mensen zo fris en fruitig uit die virtuele huizen en sinaasappelkistjes komen. We moeten maar denken, sjak je wilde een derde wereldland verkennen, nou moe je ook niet zeuren als je ziet hoe mensen feitelijk leven. Het autootje van Ome Teun was wel helemaal rood. Tja het mooiste kado blijft hier toch een partijtje stenen. Een paar plavuizen, of een paar gewone metsel stenen. Volgens Gian Pierre moet het in augustus klaar zijn. Gelukkig heeft hij er geen jaar bij genoemd. Ik heb er niet te eten gehad. Omdat ik zo gauw ook geen virtuele keuken zag vond ik dat niet zo heel erg. We zijn daarna naar een mall gegaan. Daar was het weer een aaneenschakeling van veel geld, maar gelukkig waren er ook banken, zodat je ook op de pof kunt kopen. Ik heb er niets gekocht, maar ik had een warenhuis verkent waar ik nog wel wat wil kopen. Maar dan moet ik mijn kredietkaart meeslepen, en die laat ik meestal thuis. God het verkeer is me hier wat, we zijn het stuk met de taxi gegaan. Ik zou zeggen dat hij achter Lima centrum woont, ik weet niet hoe het er heet. Voor het gemak zullen we het Rimac noemen. Ik geloof dat de taxi er een drie kwartier overdeed. De taxi was een afgeragde subaru, of een ander japans aparaat van museum kwaliteit. Er moet regelmatig kris kras over de weg ingehaald worden. Als je een passagier hebt heb je natuurlijk meer haast, en is het allemaal nog levensbedreigender dan het al is. Ik het weer een paar keer doodsangsten uitgestaan, maar we zijn tenslotte zonder botsing heen en weer gegaan. Het is alleen wel allemaal veel avontuur. Ik dacht even dat ik in de botsautootjes zat. Hier is natuurlijk ook het recht van de sterkste. Des te groter je auto, des te meer voorrang je hebt. Verder staan er dames op platootjes dood te gaan en het verkeer te regelen. Het is vandaag een warme dag, maar daar in die buitenwijken brand je helemaal van de openbare weg.
De foto met Sammy en Joanna is vooral voor Sammy. Gisteren ben ik twee keer uit msn gesmeten omdat ik hem probeerde te sturen. Via hier is dan makkelijker