stad met de manchetta

We zijn de laatste momenten in Iquitos, de stad met de manchetta in het wapen. Ik wil steeds dat Joanna vuurbijlen, manchettas gifpijlen en andere dingen koopt om het thuisfront op te leuken. Helaas heeft ze daar nog geen zin. Het is nog steeds niet gelukt haar een wapen te laten aanschaffen. Gisteren zijn we naar Nauta geweest. Jullie kunnen het blog lezen van vorig jaar. Bijzonder was dat er deze keer geen 16 jarige matroos was die de hele tijd met theeschoteltjes naar Diego en Nestor zat te kijken. We waren nu met zijn drieen en de kapitein was niet heel jong en aantrekkelijk. Verder was alles verplaatst en leek de tocht 2 keer zo lang. Ik geloof wel dat we een slome boot hadden, al was ik vorig jaar ook druk met dat toneelstukje van die drie jongens. Ik heb ontdekt dat als je hier een doorgetrokken streep op de weg ziet dat je dan aan de andere kant van de weg moet rijden. Ik dacht dat mijn zwager soms een bocht hard neemt, maar die meneer die wij op de heen weg hadden nam alle bochten met een levensgevaarlijke snelheid. Vaak aan de andere kant van de weg. Echter de meneer die wij op de terugweg hadden die reed nog een keer zo snel en wist ook steeds goed aan de linkerkant van de doorgetrokken streep te rijden. Het is maar goed dat zijn collegas met dezelfde snelheid aan de andere kant van de doorgetrokken streep rijden. Ik hoorde toch al bijna de klokken luiden. Gelukkig is Joanna afgestudeerd op het verschijnsel kerkhoven. Dus die zou het niet heel erg vinden om een kerkhof te bezoeken. Ik vraag me alleen af of ze dat dan meteen in een kist wil doen.

Er zijn mensen die denken dat het aantrekkelijk is om in 35 graden hitte met een poncho te lopen. Dat is het volgens mij niet. Ik denk dat de belangrijkste reden is dat hier geen llama beesten rondlopen. Ik ben nu echter voor M. nu zo op zoek naar een poncho dat ik andere dingen als tasjes van echt slangenleer gewoon laat liggen. Kijk die Poncho heeft toch voorrang op een mooie tas van slangenleer. Gelukkig hadden ze nu in het indianen dorp geen slang hangen die ze aan het villen waren. Ik vind dat toch een beetje een ranzig gezicht. Over Pierre nog even, hij wordt winkelier. Ik denk dat het met zijn energie de nieuwe footlocker koning wordt. Het wordt vervolgt, maar het is maar goed dat we vrienden zijn. Als hij straks zwemt in het geld dan meldt ik mij natuurlijk meteen als bestfriends.

Op de fotos zien jullie onderweg naar Nauta. De pinkstergemeente in een indianen dorp en het oude stadhuis van Iquitos. Volgens mij gaat het daar niet goed mee. Vorig jaar stond er nog iemand gepleisterd materiaal naar beneden te steken, dat is goed gelukt. Het stadhuis staat nu op instorten.

Diego kwam nog even langshuppelen om vaarwel te zeggen. Lief......

Gisteren ben ik niet naar de disco geweest. Waarschijnlijk omdat het dicht was. Ik heb slechts op de boulevard verveeld een drankje gedronken. Die hitte legt je soms toch een beetje lam. Dat terwijl de andere vorm van lam toch meer een soort natuurlijke staat van mij is. Ik drink hier liters water.......... Ook gezond natuurlijk. Ik heb alleen weinig boomschors op, gisteren wel een enorme hamburger en een kilo Yuca chips....