Caral en nog wat verhalen of niet

Welnu hierbij een foto van Caral. Daar waar Reinier en ik een soort van curieus gevoel hebben voor jongens van zeg maar iets jonger dan wijzelf. Nu waren wij naar het verre Caral afgereisd, bleek dat daar een hele groep bejaarde dames rondhing, nou Liesbeth dacht dat ze in de hemel was. Het was heel mooi voor haar. Hierbij de foto van ons met de groep. We werden er liefdevol in opgenomen. Het bleek een behoorlijke tocht te zijn om er te komen. Het is iets van 200 km van Lima en na de snelweg moet je 30 km over een zandpad waar ook nog een keer een rivier overstroomt, niet de hele weg, maar we moesten er wel overheen. Daar aangekomen bleek de ticketmeneer een ingewikkeld verhaal te houden. Met zijn drieen waren we te klein voor een groep. We moesten mistens met zijn zessen zijn, en dat koste dan 20 sol per gids, pfff, en wat een kaartje kostte was ook niet duidelijk. Bleek 11 sol te zijn, eigenlijk niet duur. We kregen uiteindelijk de gids en de groep bejaarden om ons heen. De bejaarden maakten er een gezellig dagje van. Al het geleuter van de gids luisterden ze braaf aan, en hij wachtte heel schattig op hun, terwijl ze rondstrompelden, een paar haakten ook voortijdig af. Ik moet zeggen dat het daar heet en stoffig was zo midden in de woestijn. Het bleek eigelijk wel mee te vallen de woestijn, want we reden ook lang langs suikerriet en spaanse pepersvelden. Dat Caral zijn een aantal tempels en een soort theater. Daar waren fluiten gevonden, die zijn nu in Lima.

Ze zijn terug uit Cusco

Tja ze zullen wel boos op me zijn, want ik heb op Machu Pichu gestemd als één de nieuwe 7 wereld wonderen, nu blijkt dat er 10 keer zoveel toeristen over de bergen stormen

en in de weg lopen. De tour was geloof ik vooral hard werken. Nou zo te horen niet zo erg dat ik niet mee was. Soms heb ik toch al het idee dat heel Peru een grote trechter is naar Machu Pichu, misschien klopt het ook wel. Het is alleen wel wonderlijk je moet er heen met een gammele trein en daardoor is er toch een maximum aan de hoeveelheid toeristen die er naar toe kan. Nou ja ik ben blij dat ik dit wereld wonder heb afgevinkt en ik geloof nog twee ofzo en er zijn er ook nog een paar die niet boeien. Het is alleen de vraag of ik nu wel moet stemmen voor Amazone als een van de 7 wereld wonderen. Komen er ook horden toeristen bij, mmmm. Maar ja ik ben zelf natuurlijk geen toerist.
Anyways, gisteren naar Down Town Lima geweest en jullie krijgen even een oefening in met het hoofd draaien. Ach het is goed tegen de rsi zullen we maar denken. Jullie zien Daniel en Eider. Later zijn we naar de Minotauro gegaan. Wederom in Down Town Lima. Ik wilde vandaag naar Caral maar dat is pas morgen. Schijnt een hele onderneming te zijn, maar ja dan zie je wel de oudste stad ter wereld. Moet je ook niet te ligt over denken. Uren door de woestijn in een SUV. Nou ja als je kriskras door de woestijn moet dan is het ook wel nodig. Ik weet trouwens niet of ik meer de dood in ogen zal zien dan terwijl ik uit een tuk tuk geslingerd dreig te raken, of hier in een taxi. Het blijven allemaal heftige ervaringen. Vandaag gaan we voor de lunch naar Eider en de familie, daar doe je dan meteen zo ongeveer de hele dag over. En we moeten dan weer op tijd zijn omdat de reis van morgen moet worden doorgesproken, het is allemaal wat.

Nu ga ik drank kopen voor de moeder van Eider............

Fine, fine, fine, Ohh, fine fine, fine

My live is just fine, fine, fine Ohh, fine, gelukkig het werd gedraaid in de disco toen ik natuurlijk net naar huis wilde gaan. Sinds zaterdag weer terug in Lima. Vandaag komt de rest van het gezelschap weer terug. Ik had aan Eider gevraagd of hij me samen met Daniel wilde ophalen. Het bleek dat Eider alleen kwam omdat Daniel een club meisjes moest verzamelen om naar de disco te gaan. He dat ben ik samen met Daniel..Het ging heel snel deze keer. Gisteren ben ik met de hele familie, Sammy, Eider, Daniel en een meisje naar Barranco en Lince geweest. Er moesten computer spullen gekocht worden een keyboard en een muis voor de computer die ik heb meegesleept. Daarna hebben we gelunched in Lince, ik vond het wel een grote familie zo op sleeptouw. Je betaalt hier immers bijna meteen alles. Sammy heeft een gasoa betaald. Daarna naar Baranco en daarna heb ik afscheid van ze genomen. Dat is natuurlijk ook nog een nadeel van zo´n grote familie op sleeptouw. Ze zijn druk genoeg met zichzelf. Baranco blijft wel een leuk gedeelte van Lima. Voor de liefhebber, Lima is een aanelkaar gegroeide club van dorpjes en stadjes. Het is belangrijk om te zeggen waar je vandaan komt. Je komt uit Lince, Baranco, San Miquel, Surgo, Gallao of weet ik waar vandaan. Het zegt mij natuurlijk allemaal niet zoveel. Ik ken een paar delen en daar laat ik het maar bij. In Gallao wonen Sammy en Eider, en dat is dicht bij het vliegveld. Ze zeggen het zelfs, welkom op het vliegveld bla bla Gallao, natuurlijk niet bij de KLM want wie zou er nu een ticket boeken naar Gallao, maar wel op de vlucht uit Iquitos. Ik ga zo maar naar de kapper, moet ook gebeuren, het is hier relatief duur. Maar ja om 10 soles te gebruiken om met een taxi naar Lince te gaan om daar voor 6 soles naar de kapper te gaan, terwijl het één deur verder op voor 15 kan. Ik weet niet of het een wijs economisch besluit is. Goh het gaat hier echt lekker vlot met de foto´s. Ik ga er maar vanuit dat jullie dat leuker vinden dan mijn gelul. Door dubbel klikken krijg je ze ook nog eens groot scherm. Ik stop er maar een foto bij met het meisje. Ik geloof dat ze Kathy heet. Waarom ze de hele tijd bij die nichten hangt. Ze zal wel een nichtenmoeder willen worden. Nou ja materiaal genoeg om op te oefenen. Ze is wel aardig en spreekt een beetje engels. Ik wil vandaag naar het historische centrum van Lima het is daar niet heel veilig, Peter zijn zonnenbril werd ooit midden op de Calle van zijn Kop gerukt. Nou ja de camera maar iets dieper wegstoppen. Ook heb ik geen zin om de catacomben te bekijken. Ze hebben daar leuke mosaquis van schedels en geraamte. Maar ja dat is weer niet het soort kunst waar ik opgewonden van raak. Gisteren tijdens het wachten een documentaire gezien over de nachtwacht. De nachtwacht is zelfs in Belgie geweest.

Nog maar iets nu in het Nederlands

Marielle leest het tenslotte ook nog........ Voor mijn nieuwe lezers, omdat ik een nieuwe memory kaart in mijn toestel moest stoppen heb ik helaas effen geen foto van blote wijven. Jammer, jammer misschien komt het wel weer. Ik heb eventueel een foto van Jose in de aanbieding hij zoekt een Nederlandse vriend. Het is heel lief en schattig. Reinier en Liebeth zijn vertrokken en ik heb twee dagen de illusie dat ik alleen in Iquitos ben, al staan al die jongens natuurlijk al weer vroeg op de stoep. We zouden naar Nauta, maar daar is niet zoveel te beleven . Dus vond Jorge het een beter idee om naar een Cotcha te gaan. Daar was ook niet veel te beleven, ik durfde het water natuurlijk niet in, maar het was op zich een gezellige dagje, ik was om 15.00 terug op mijn kamer, en heb een heerlijk tukje gedaan. Om zes uur stond Jorge weer op de stoep met een vaag verhaal dat hij in mijn kamer wilde bellen, dat vond ik maar onzin en als hij zo nodig wil bellen moet hij maar naar een belhuis. Ah de foto staat er op, ik ga zo een fruitsalade eten, ik eet hier veels te weinig fruit. Geen wonder dat ik al die kwalen heb die ik heb.

Thanks...........Adam.......

Well maybe i have as much international readers as dutch ones. Adam some lines for you. Today i went with the boys to another cotcha, a sort of small lake. I didn´t dare to swim, you never know what kind of exotic animal ends up in ur pants. The water in this lake had the color of cerveza, well the boys swim during the night in it, so why not during the day. It was a hour ride or so to cover the 15 miles, through the centre of Iquitos and down the only road they seem to have here. The buss was a small, small van, it fitted an umbelievable amount of people, and some live chickens. The locals go to Iquitos to buy all that they can and than carry it back in the car together. Sometimes it seems they carry everything they own with them.

My friends have left now for Cusco, yesterday we had a big celebrating party at the airport. The whole family of Diego came out and most of the boys. There is one boy that has a special place with Reinier. We had to wait all the time, untill they finaly disappeared in the area where u only can go as passenger, if i had been alone i would have left before. Later on in went with Diego for a drink and some new boy dragged along, his name is Jose, he is nice but he misses a teeth. Poor soul. But he is in love with his new cellphone. So maybe he has found the love of his live. My cellphone, the older brother of his, is white as me all of a sudden and i can hardly read the screen anymore.

Well this is a picture of the cotcha..........

Foto

Ik weet nog niet of ik veel te melden heb. Ik ga in ieder geval 1 foto op het blog zetten. Dat duurt meestal al een flinke tijd. Ik doe maar een foto van Iquitos, vandaag heb ik niet zoveel fotos gemaakt we waren naar hetzelfde oort als we waren toen Reinier en Liesbeth ziek te bedden waren met de broekhoest. Ik geloof dat ze min of meer hersteld zijn, Reinier door gekleurde pillen te eten en veel coca cola light te drinken. Dat moest van de dokter Coca Cola, dat light omdat het moet van zijn homo geloof. Bijkomend voordeel is natuurlijk dat die zoetstof laxerend werkt.
Anyway op naar het dorp. In een tuk-tuk. Ik vind ze nog steeds een beetje eng, maar ja lopen is nog enger, en de overtocht kostte maar 30 cent per persoon. Ook daarvoor kun je niet zwemmen, we hadden relatief een enorme boot, je kon er zelfs in staan, maar het was geen prive boot, maar een soort veerboot. Oh de foto is er al...........

Ik doe niet nog een anders raken jullie te verwend. Voor mijn nieuwe lezer ik zit naast twee duitse meisjes.
Kleding je kan hier hippy toerist zijn, dan krijg je rasta haar, en kun je bijvoorbeeld heel goed jongleren, of spelen met vuur, en je poten lelijk branden. Eergisteren een meisje gezien dat echt ontzettend goed kon jongleren. Ik kon zien dat ze met een bal gooien een ongekende perfectie had bereikt, en ook een tweede bal behoorde ze al tot de wereld top van haar haar categoriei ( ongewassen hippy meisjes uit Iquitos). Ik ben tegen ze, maar verder heb ik geen mening over ze, ze dragen slonzige ongewassen kleding...........

Eten bij Diego

Ondertussen zijn we close geraakt met de familie van Diego. Ze zaten op zondag ook op Questachocha en gisteren op de boulevard. Zijn tante had ons uitgenodigd om daar te komen eten en vandaag was het zover. Het verlof van Diego was meteen ingetrokken, hij wilde om 10 uur of 12 uur komen maar moest hard koken en kwam uiteindelijk om half twee. Gelukkig hadden ze hier in de lokale super Heineken en dat kon mooi mee als kado. Net als de agendaatjes van de Alliantie (leven het kerstpakket). Ik had die anderen toch ook moeten instrueren om kadootjes mee te slepen. Zucht, nou ja ik heb schoenen en een onderbroek meegenomen voor iemands nieuwe liefde. En een thirt en een broek voor de muze van iemand. God ik leek wel een pak ezel. He de foto van het diner is er. Jullie zien, advocado salade, banaan snak, gebakken banaan, varkensvlees en op de achtergrond vis. Daarna kwam er nog een bolletje rijst me ragout de galina. Een soort kippenragout, het lijkt erg op het papje dat ze over de aardappels doen. Het was allemaal erg lekker, en het bier was zo op.
Martin is ondertussen ook terug, die heeft zijn eigen brommer. Dat is hier natuurlijk behoorlijk wat, een beetje zoiets als een auto in Nederland, nee meer, want een deel heeft hier natuurlijk helemaal niets. Jorge heeft bijvoorbeeld geen mobieltje, en Diego laat zich steeds ontvallen dat hij helemaal geen kleding heeft. Dat is niet helemaal waar, want van mij heeft hij 2 tshirts, een broek en 2 onderbroeken gehad. In ieder geval genoeg voor een deel van de collegas om een week in te lopen. Dus nou ja dat heeft hij er toch maar weer uitgeslagen. Misschien geef ik hem nog wat. Ik heb zelf in ieder geval 4 thirts gekocht ( nee ik had ze nodig), en eerder al een korte broek tot over de knie. Ik raak al wel door mijn kadootjes heen.

Nou op het blogg zien jullie het, ik ga gewoon door met de peruaanse vrouwen. Dit is de tante van diego.

Het duurt me wel met die foto´s. Ik snap het natuurlijk ook weer niet helemaal met al dat spaanse gelul erbij. Ook het blog is in het spaans, ik kan de taal wijzigen maar dat is allemaal te ingewikkeld. Ik doe er nog een foto bij van Diego en Jorge. Die zijn de hele tijd met ons op stap. Meestal vanaf 10.00 uur tot een uur of 15.00 nadat we lunch in ze gestopt hebben en daarna een avond programma. Oh nu zingt Andrea Bottetelli met een spaanse schone, die Giorgia vervangt. Ik heb net Adriaan van Dis gelezen, hij was een barbaar in China, het beste van Dis boek dat ik tot nu toe gelezen heb, oh en ook de eerste. Nu ga ik aan de serieuse kost, DH Lawrence, dat wordt vast minder een page turner.

Mijn MP3 speler heb ik in Peru nog nauwelijks aangeraakt. Gisteren kwam ik een jongeman tegen met de name Pierre, gelukkig geen Pietersen. Anyway hij was wel een beetje een jongeman die toeristen en geld heel erg leuk vond. Maar we hebben er vooral bier ingegooid. Hij heeft een mooie huid en een beetje rattentandjes, al noem je die hier piranhia´s. Zo noem je de ontdeugende marokanen uit de Diamantbuurt ook. Nee maar foto drie is erook al bijna. Ik ga zo even vragen wanneer ze terug vliegen want Eider is een groot feest aan het plannen. Zal mij benieuwen, hij noemt het een activity. Het kan natuurlijk ook zijn dat het een sportief gebeuren wordt.

Bora

De rest van het gezelschap is weer min of meer hersteld. Reinier ziet nog wat pips maar kan er wel weer tegen. Ik heb gisteren mijn eerste fruitsalade gegeten, het was een hele bak vol, maar of het veel bijzonder fruit was, het viel wel mee. Ik geloof dat je alles in Nederland ook zo kunt scoren. De appel was alleen erg droog. Vandaag dus die trip naar Bora. Dat is een indianen dorp. Maar vergelijkbaar met een indianen jukebox voor een paar euro doen ze er hun dansje. Het dansje zag er mooi uit, in Nederland zou je het huppelen noemen in een rondje en het duurde ook niet echt zo lang dat ik op mijn horloge kon kijken. Er was nog een toespraak van de hoofdman, of hoe het heet bij Indianen en toen mochten we kettingen kopen. Ik heb toch maar geen ketting gekocht met anaconda botjes volgens mij krijg je bij de douane problemen. Ik heb wel een tas gekocht van slangenleer, dat leek me weer minder erg daar zal ik een vriendin blij mee maken. Misschien niet iemand die mijn souveniers meteen weg flikkerd. Hihi

Er hing nog een hele slang die werd gevild om aan toeristen te worden verkocht. Nou heb ik het niet op slangen, maar ja ze doodmaken voor touristen is misschien ook wel een beetje heftig. Het blijft hier erg warm. Vandaag warmer dan gisteren.

Eigenlijk is de tocht naar die plekken het leukst. Je zit een uurtje op een bootje je vaart eerst een zij arm van de amazone op en daarna een klein stroompje op. Er is voor Peruaanse begrippen erg veel rust.

De foto is een mevrouw in een winkeltje gisteren. Het downloaden van fotos duurt wel vreselijk lang misschien moet ik speciaal voor het blog de kleine camera gebruiken omdat het formaat van de foto´s te groot is.
Anyway de tweede foto is van de indianen die de rondren dans voordoen aan Liesbeth. Gelukkig is ze een goede student en had ze al snel de smaak te pakken van de dans. Buiten aan de achterkant van de hut, naast het gebouw waar de mercedes geparkeerd stond lag een eigenaardig beest te murmelen, het was geen indiaan, want het had een formaat van een kat. Ik weet het niet wat voor beest het was, ik heb het niet gevraagd, dat zou ons toch niet verder gebracht hebben want dan was het vast een Ayapochoamoano geweest, in Indianentaal. Het leek mij wel een grappig beest, een beetje zoals een fret, maar dan anders.
Daarna zijn we toch maar niet naar de slangenboerderij geweest, Liesbeth wilde niet en mij leek het ineens weer zo´n toeristen val. Waar de jungle hier rond de stad nog vol mee staat. Boek nummer 4 is alweer uit, waar ik toch de tijd vandaan haal, tja ik weet het niet. Nu had ik weer siesta time, en het boek ging over die meneer die bij de indianen gaat zitten in het oerwoud van Venzuela. Ook leuk, hij trouwt alleen een 14 jarig meisje dus het is een goede advertentie voor sekstoerisme.

We kregen bij de indianen nog een smeersel op onze wangen. Het bracht Liesbeth haar toch al rode wangen nog beter uit. Liesbeth dacht dat er cadmium in zat. Eindelijk weer verontreinigde stoffen ik heb ze gemist.Het was natuurlijk dus niet giftig, maar ja zeg dat maar tegen je moeder als je een pijl in je bips krijgt met dat cuare gif van die kikkertjes. Nou de fotos lijken gelukt ik ga dit plaatsen.

Iquitos en iedereen jungle fever.

Voor de nieuwe gasten, een zwangere vrouw en haar man is geen plek in de herberg. Straks moeten ze slapen tussen de Lama´s. Wie weet wordt er wereld geschiedenis geschreven, het hotel is in ieder geval vol. Maar ja het is wel een beetje suf als je een jungle tour gaat doen weet je volgens mij wanneer je weer terug bent, beetje toerist denkt daarover na. Dom dom
Ondertussen hadden Reinier en Liesbeth de broekhoest en moesten ze binnen een straal van 8 meter van hun toilet blijven. Voor mijn nieuwe fans van het blogg, de fotos van naakte indianen meisje laat nog even op zich wachten. Die trip hebben we afgeblazen. Ik ben met de jongens naar het dorpje geweest waar ik vorig jaar ook geweest was. Ik vond het daar wel leuk, was wel tering warm, maar ja daar mag ik eigenlijk niet over klagen. Als ik de verhalen over het weer in Nederland op het internet zie.
Ondertussen was die trip naar het indianen dorpje wel relaxed, het ging over een andere zij-arm van de amazone en met een hele relaxed boot. Er waren alleen wat vissers die afgezien van kleding en een vishaak nog op dezelfde manier aan het vissen waren als een paar honderd jaar geleden. Dat dorpje is natuurlijk niet veel. Er is geen stroom, geen leidingwater en ik denk dat de levensstandaard ook niet hoog is. Je kan hier niet eens de mac donalds standaard gebruiken omdat er geen mac donalds is. Maar ja ik denk dat ze er lang voor moeten werken. Reinier schijnt opgeknapt te zijn, ik ben benieuwd. Ik heb een foto gemaakt van het winkeltje ik ga proberen die morgenop het blog te slingeren. Als ik in Bora bora geweest ben zal ik ook fotos van blote indianen meisjes op het blogg zetten.
Overigens zijn ze hier in Iquitos begaan met het sextourisme. Het schijnt een probleem te zijn dat zwaar minderjarigen hier bij toeristen......... vul de rest zelf maar in.

Heb ik nog meer te melden. Ik spendeer veel tijd met Diego vandaag dus ook met Jorge maar die is nu op ziekenbezoek, zo lief hij had bloemen bij zich, en fruit, ongewassen natuurlijk zodat ik me afvraag of Reinier er snel weer beter van wordt.
De andere twee vinden het verder heel erg leuk. We waren gisteren weer in de disco. Volgens Liesbeth heb ik teveel energie, maar ik neem altijd wel een siesta op. De disco hield er al om 12 uur mee op. Maar goed dat het niet in Amsterdam is, dan zou ik iedere zondag gaan. Ze drinken hier enorm. Een liter fles bier verdwijnt zo in een paar Iquitossertjes. Daarna hup de volgende, een deel kan ook nauwelijks op zijn benen staan. In de volgende hut was een dame een beetje misselijk geworden van de drank, daarna dacht ze dat ze in haar bed lag, maar ze zat midden in de video pub. We zijn maar kort gebleven, ik was om 0.45 back in het hotel, heel kristelijk vond ik zelf.
Ik heb een mooie armband gekocht met al van heiligen erop. Ik moet ze bestuderen onder de loep, maar ik denk dat ik nu tegen de meeste kwalen wel gewapend ben. Van vlektyphus tot vliegende tering en nog een paar middel eeuwse kwalen. De anderen slikken malariapillen, dus het kan geen malaria geweest zijn. Ik heb Reinier wel een paracetamol gegeven misschien was dat niet goed. Ik neem geen malaria pillen omdat mijn definitie van in de jungle trekken toch iets is waar nog lantarenpalen staan. Meestal zitten die malaria beesten diep, diep in de jungle en niet op plekken waar het koopavond is. Maar je weet het niet, je weet het niet.

Iquitos nog keer.

Ik heb net een heel verhaal gemaakt waarbij de strekking natuurlijk was laden de foto´s wel of niet op. Nou het verhaal eindigd met dat de foto´s niet worden opgeladen en ook met mijn blog ik een afseiker kreeg in het spaans. Maar nu ben ik in het internet cafe met nieuwe ronden en nieuwe kansen. Het lijkt in ieder geval hier sneller te gaan. Maar ja dat zegt niets. Ondertussen als het lukt met de foto dan zien jullie Liesbeth Reinier en Diego. Diego die zoals jullie kunnen zien een beetje op Michel lijkt is aardig menneke. Die stomme foto´s maar ja die bestanden zijn wel heel groot en de blogger machine maakt ze een stuk kleiner.

Anyway we zijn vandaag naar Questacocha geweest. Een meertje met een dierentuin erbij. Dus we hebben allerlei slangen en tapirs, apen en poema´s gezien. Die scheppen ze natuurlijk gewoon om de hoek uit de jungle

Daarna hebben we een beetje gezwommen. Ineens kwam de hele familie van Diego aan. Hij stelde mij netjes voor. Toen hij gisteren na de disco thuis kwam bleek ineens zijn moeder uit Lima op bezoek te zijn. Er zijn wat half zusjes en zijn ouders zijn gescheiden. Zijn vader had hem een gat in zijn kop geslagen toen het arme kind had verteld dat hij homo was. MMMMM nou hij woont nu bij zijn tante hier. Het gaat geloof ik toch lukken met de foto´s. Oh er komt een stoere man het cafe binnen, hij loopt door.

Verder gisteren natuurlijk weer naar de disco geweest. We hadden eerst een pisco sour gedronken. Het ging terwijl we daar zaten vreselijk hard regenen, en onweren. Het duurde naar mijn gevoel uren. We zaten onder een dakje van gedroogde palm takken, maar het was wonderwel waterdicht. Later hield het op maar het was overal wel een natte bedoening. Later alleen met Diego naar de disco geweest. Maar niet te lang.

Over lang god een foto duurt hier uren om die er op te krijgen.

Gisteren de jungle salade gegeten en vandaag chaufa con mariscos

De eerste foto is een foto van Diego met zijn zusje en nichtje. Schattig he. Maar ik denk dat ik nu wel ineens heel andere lezers zal krijgen. Die meisjes pozeren in ieder geval uiters lieftallig.

Ik ga proberen het op het logg te krijgen

In Iquitos

Nou mijn vorige blog is een mooie gramaticale blunder, maar ja. Met al die spaanse uitleg weet ik niet zo goed hoe ik het moet aanpassen. Gisteren dus in Iquitos aangekomen. Jorge en Diego stonden op het vliegveld, ik weet het misschien tijd voor een foto. Maar ik krijg geen contact met de USB en de camera. De fotos vliegen wel op de camera of het allemaal niets kost. Gelukkig regelt het hotel een shuttle en kwamen we met de auto soepel aan in het hotel. Een auto is hier relatief bijzonder, Iquitos ligt op een eiland en alles moet dus met boten er naar toe worden gesleept, en dat en het gebrek aan geld, en de mogelijkheden om echt ver en lekker te scheuren maakt dat er weinig autos zijn. Vandaag zijn we met de boot naar Belem geweest, zeg maar de drijvende markt wijk van Iquitos. Dat is een erg leuke tocht, je moet eerst een kwartier in een tuk-tuk en daarna dus met een houten bootje naar dat belem. Iek er loopt een groot beest door het internet cafe, iets van een spin of zoiets, nou ja geen vogelspin dat komt vast later nog. Liesbeth en Reinier slikken malaria pillen, ik niet. Zou ik nu doodgaan. Maar eerder dan dat ik van mijn pensioen kan genieten. We zullen het zien.
Anyway die tocht was heel geslaagd, Diego en Jorge waren meegegaan, waardoor de boot flink vol zat, we kregen nog pech omdat er troep om de schroef zat, maar ja dat zal hier wel net zo gewoon zijn als in de gracht. Die knaap van de boot heeft ons daar afgezet. Konden we makkelijk snel lunchen. Weer de salade met boomschors. Is minder erg dan het klinkt, het is niet een lekker stukje eikenschors, het is zoiets als van een berk, maar dan heel zacht. Anyway Reinier heeft malaria pillen en een biertje naar binnen gewerkt dus die zal nog wel leven. Ik had een zoetwater vis die ik niet lekker vond, het was bijna zoet, en een beetje te rubberie, ik heb het niet opgegeten. De vis heette iets met een S........ misschien een schelvis......

Op weg naar Iquitos

Gisteren hebben we over de ruines in Miraflores geweest. Ik was vorig jaar alleen even op het terrein geweest om een paar foto´s te maken. Nu zijn we achter een gids aangelopen. Het blijkt een heel gebeuren te zijn. Het was in de mode om er mensen offers te brengen. Op andere plekken wordt wel eens verteld dat die inca s en wat er voor was een heel nobel volkje was, maar ja op het Women Sacrifice Square krijg je toch andere beelden door. Een heel clubje was er in een keer omgebracht. Dus eh en verder op waren er nog een keer 20 gevonden.

Die peruaanse honden die steeds rondscharrelen op de sites is een serieus onderdeel van een fokprogramma. De hond die zo goed is tegen rheuma, astma en nog een paar andere kwalen zijn op een enkeling na uitgestorven. Verder aten de oude inca s al Cavias, lama en eenden omdat er allemaal weinig chlorestorol in zou zitten. Het is fraai. De foto is ik voor de inca ruine
We gaan zo naar het museum, daarna lunchen en daarna naar Iquitos.

Na de avonturen op de inca tempel hebben we Sammy en Eider getroffen en zijn we daarna de reis van Reinier en Liesbeth wezen afbetalen. Ik weet alleen niet goed wat Liesbeth allemaal deed maar ze is maar haar pasje half lima door gelopen op zoek naar een bank die haar wilde sponseren, Reinier en ik zijn in de tussentijd verbrand geraakt. Misschien was het Liesbeth daarom te doen.

We zijn daarna met Sammy en Eider wezen lunchen (om 16.00 uur), ik had Tamale en Tallerin Verde (spaghetti met pesto) en er was ook nog sopa.

Daarna heb ik mijn ogen dicht gedaan. Zijn we naar de zee gelopen met alle jongens en zijn we lang uitgeweest. De familie heeft nog na gepraat op de kamer van Reinier, al vond Reinier dat geen sukses, Sammy, Eider, Daniel en nog een meisje Emmy op zijn kamer.

Nu is het al weer ochtend

Weer thuis in Lima

Na een lange vlucht inderdaad een triple 7, en hij stond aangehaakt naast de KLM vlucht naar San Paulo kwamen we in Lima aan. Ze zijn uitgerust met schermpjes maar naar Hairspray gekeken te hebben heb ik me op mijn boeken gestort. Liesbeth leek nog het meest om een burka babe omdat ze steeds een burka opzette als ze een dutje ging doen. Ik ben vroeg mijn bedje uitgerold, maar was wel gisteren nog alleen naar de disco geweest. De rest van de party was al aan het slapen geraakt. Gelukkig kwam ik daar een jongenman tegen, ik mag wel zeggen een Engel (oh nee hij heet Angel) klein verschil die mij op 25 jaar schatte, mmmmm ik weet niet of hij kan tellen. Ik ben wel op een bepaald moment ook bijna omgevallen en toen maar gaan slapen, maar was toch om 6 uur wakker.
Verder is er nog veel hetzelfde, omdat de kristenunie hier in Miraflores ook aan de macht is, was de homo disco al eens gesloten en moet hij nu om 4 uur ´s nachts dicht. Vertrutting het is een mondiale trent.
Maar ik ben nog steeds blij met mijn mp3 speler. Na al het gezeur is de camera inmiddels gekocht, voor het dubbele bedrag in de Kinkerstraat. Verder is Daniel waarschijnlijk blij met mijn oude computer. Al viel de Zeeman onderbroek met Snoopy ook erg in de smaak. Ik moet zeggen dat je beter een onderbroek kunt meeslepen als een computer.

.....................................................