In Iquitos

Nou mijn vorige blog is een mooie gramaticale blunder, maar ja. Met al die spaanse uitleg weet ik niet zo goed hoe ik het moet aanpassen. Gisteren dus in Iquitos aangekomen. Jorge en Diego stonden op het vliegveld, ik weet het misschien tijd voor een foto. Maar ik krijg geen contact met de USB en de camera. De fotos vliegen wel op de camera of het allemaal niets kost. Gelukkig regelt het hotel een shuttle en kwamen we met de auto soepel aan in het hotel. Een auto is hier relatief bijzonder, Iquitos ligt op een eiland en alles moet dus met boten er naar toe worden gesleept, en dat en het gebrek aan geld, en de mogelijkheden om echt ver en lekker te scheuren maakt dat er weinig autos zijn. Vandaag zijn we met de boot naar Belem geweest, zeg maar de drijvende markt wijk van Iquitos. Dat is een erg leuke tocht, je moet eerst een kwartier in een tuk-tuk en daarna dus met een houten bootje naar dat belem. Iek er loopt een groot beest door het internet cafe, iets van een spin of zoiets, nou ja geen vogelspin dat komt vast later nog. Liesbeth en Reinier slikken malaria pillen, ik niet. Zou ik nu doodgaan. Maar eerder dan dat ik van mijn pensioen kan genieten. We zullen het zien.
Anyway die tocht was heel geslaagd, Diego en Jorge waren meegegaan, waardoor de boot flink vol zat, we kregen nog pech omdat er troep om de schroef zat, maar ja dat zal hier wel net zo gewoon zijn als in de gracht. Die knaap van de boot heeft ons daar afgezet. Konden we makkelijk snel lunchen. Weer de salade met boomschors. Is minder erg dan het klinkt, het is niet een lekker stukje eikenschors, het is zoiets als van een berk, maar dan heel zacht. Anyway Reinier heeft malaria pillen en een biertje naar binnen gewerkt dus die zal nog wel leven. Ik had een zoetwater vis die ik niet lekker vond, het was bijna zoet, en een beetje te rubberie, ik heb het niet opgegeten. De vis heette iets met een S........ misschien een schelvis......