Bora

De rest van het gezelschap is weer min of meer hersteld. Reinier ziet nog wat pips maar kan er wel weer tegen. Ik heb gisteren mijn eerste fruitsalade gegeten, het was een hele bak vol, maar of het veel bijzonder fruit was, het viel wel mee. Ik geloof dat je alles in Nederland ook zo kunt scoren. De appel was alleen erg droog. Vandaag dus die trip naar Bora. Dat is een indianen dorp. Maar vergelijkbaar met een indianen jukebox voor een paar euro doen ze er hun dansje. Het dansje zag er mooi uit, in Nederland zou je het huppelen noemen in een rondje en het duurde ook niet echt zo lang dat ik op mijn horloge kon kijken. Er was nog een toespraak van de hoofdman, of hoe het heet bij Indianen en toen mochten we kettingen kopen. Ik heb toch maar geen ketting gekocht met anaconda botjes volgens mij krijg je bij de douane problemen. Ik heb wel een tas gekocht van slangenleer, dat leek me weer minder erg daar zal ik een vriendin blij mee maken. Misschien niet iemand die mijn souveniers meteen weg flikkerd. Hihi

Er hing nog een hele slang die werd gevild om aan toeristen te worden verkocht. Nou heb ik het niet op slangen, maar ja ze doodmaken voor touristen is misschien ook wel een beetje heftig. Het blijft hier erg warm. Vandaag warmer dan gisteren.

Eigenlijk is de tocht naar die plekken het leukst. Je zit een uurtje op een bootje je vaart eerst een zij arm van de amazone op en daarna een klein stroompje op. Er is voor Peruaanse begrippen erg veel rust.

De foto is een mevrouw in een winkeltje gisteren. Het downloaden van fotos duurt wel vreselijk lang misschien moet ik speciaal voor het blog de kleine camera gebruiken omdat het formaat van de foto´s te groot is.
Anyway de tweede foto is van de indianen die de rondren dans voordoen aan Liesbeth. Gelukkig is ze een goede student en had ze al snel de smaak te pakken van de dans. Buiten aan de achterkant van de hut, naast het gebouw waar de mercedes geparkeerd stond lag een eigenaardig beest te murmelen, het was geen indiaan, want het had een formaat van een kat. Ik weet het niet wat voor beest het was, ik heb het niet gevraagd, dat zou ons toch niet verder gebracht hebben want dan was het vast een Ayapochoamoano geweest, in Indianentaal. Het leek mij wel een grappig beest, een beetje zoals een fret, maar dan anders.
Daarna zijn we toch maar niet naar de slangenboerderij geweest, Liesbeth wilde niet en mij leek het ineens weer zo´n toeristen val. Waar de jungle hier rond de stad nog vol mee staat. Boek nummer 4 is alweer uit, waar ik toch de tijd vandaan haal, tja ik weet het niet. Nu had ik weer siesta time, en het boek ging over die meneer die bij de indianen gaat zitten in het oerwoud van Venzuela. Ook leuk, hij trouwt alleen een 14 jarig meisje dus het is een goede advertentie voor sekstoerisme.

We kregen bij de indianen nog een smeersel op onze wangen. Het bracht Liesbeth haar toch al rode wangen nog beter uit. Liesbeth dacht dat er cadmium in zat. Eindelijk weer verontreinigde stoffen ik heb ze gemist.Het was natuurlijk dus niet giftig, maar ja zeg dat maar tegen je moeder als je een pijl in je bips krijgt met dat cuare gif van die kikkertjes. Nou de fotos lijken gelukt ik ga dit plaatsen.