Tunis

Het valt hier niet mee om een beetje knap internet te vinden. Ook dze connectie houdt niet over. Ik kan er in ieder geval geen fotos mee ophalen. Tenminste ik ga het niet eens proberen. Ik vind het hier leuker dan in Casablanca. Er is een mooie overzichtelijke boulevard die de Medina inschiet. Het weer is zeer prettig, het stralende mooie lente weer waar een mens altijd over droomt. De verleiding is dan ook groot om maar gewoon op het terras te zitten en het leven aan mij voorbij te laten glijden. Ik moet echter geloof ik de oude stenen van Carhago ook nog gaan kijken. Zucht en ik heb al zoveel oude stenen gezien. Ik ga natuurlijk in Italia ook nog oude stenen bekijken.

Ik heb toch een handje gekocht. Vooral Mo zal de boodschap snappen. Het gaat om een op de deur klop handje. Hij was hier een stuk goedkoper, ik vond in Madrid 60 euri net iets te veel en dat gaten boren door je deur heen moest ik ook aan wennen. Hier is hij maar een euro of 10 dus dat scheelt nog al een slok, een borrel en een fles met rum; 6 euri in Lima.

Ik heb gisteren het museum voor de oude stenen bekeken Bardo. Het zijn vooral mozaieken waar ze het museum mee hebben volgemaakt. Ik was nog al verbaast dat er geen enkele Inca pot was; maar ik had een verkeerd gidsje bij me. Hihi. Ik wist van Sicilie al dat de noord afrikanen in de oude romeinse tijd dol waren op steentjes plakken. Het was natuurlijk in de voorouderlijke tijd dat er nog geen albert heyn zegeltjes waren en de mens toch iets wilde plakken. God wat had nederland er anders uitgezien als we ook steentjes waren gaan plakken in plaats van zegeltjes.
Het leukste in het museum vond ik de overblijfselen van een boot die ooit gezonken was en een paar jaar geleden weer opgetakeld. Met name de bronzen beelden waren indrukwekkend. Nou ja het was een beeld en een paar beeldjes. Verder ook nog de koppen van romeinse keizers. Veel typen waarvan je denkt, mmmm een soort balkende uit de romeinse tijd.
Ook heel veel toeristen met gillende gidsen.

Verder ben ik op zoek gegaan naar een manier om van hier naar Italie te komen. Ik zag op het internet dat er een boot gaat van hier naar Salerno. Die heb ik dus maar genomen. Hij gaat er alleen wel echt lang over doen omdat we ook nog voorbij Malta moeten. Maar ik heb een gezellige hut genomen en ik ga daar twee nachten in slapen. Ik vertrek zaterdag om 23;30 en ben op maandag 8:30 in Salerno. Het is wel bijna het hele weekend; maar ik noem het gewoon een mini cruise.
Ik dacht natuurlijk naar Palermo te gaan. Maar ik zag mezelf toch al niet lang blijven in Palermo. Vanuit Palermo is het nog weer een uur of 10 in de trein naar Salerno. Op zich een mooie tocht; de hele tijd min of meer langs de kust in een heerlijke italiaanse trein; met af en toe een groepje scholieren die naar het volgende dorp willen. Maar 10 uur is ook wel lang. Ik vind dus deze boot een mooie oplossing

Volgende week woensdag moet ik in de luchthaven staan om ineke te begroeten. Ik was eigenlijk nog wel liever iets langer in Tunis gebleven maar dat met een boot naar Salerno vind ik erg leuk. Ach al die keuzes die een mens moet maken. Soms lukt het niet en heb je ineens 2 spijkerbroeken.

Ik denk niet dat ik in Tunis nog verder het internet ga bezoeken.

Michel is je verkering uit. God je lijkt Zouhier wel als hij een nieuwe sigaret opsteekt heeft hij een nieuwe vriend. Ik moet de dirt wel horen. Iedereen wil natuurlijk meelezen.

Ik weet het nooit zo met wit. Moet ik dan een leuke jerba kopen in wit. Ik kwam wel een leuke jerba verkoper tegen. Die vertelde dat het heus niet alleen een moslim ding is; maar dat je het ook leuk aankunt naar andere feestdagen waaronder carnaval. Was er ooit een zomer dat wit niet in was; ik vraag het me af; misschien 1987 toen Prince Nederland onveilig maakte met Peach and black.

Ik ben na de paas weer op het werk. Tenzij ik natuurlijk toch ineens ziek word.

Ik zag alleen in de Nes een keer een luis in de sla en een muis; een witte in de zaak. Ik weet gelukkig niet meer hoe die hut heet. In Lima liep er ook een kakkerlak in de homo disco. Een die ik niet mee naar het hotel heb meegenomen.

Het is hier rustiger met de heren. Ik was gisteren wel met een club op stap. Ik zat natuurlijk ineens in een restaurant waar ik werd verwacht om voor de party van 4 voedsel te kopen. Dat werd een visschotel van 15 euri die wel meteen mijn humeur bedorf. Dus toen er later nog gezeurd werd over geld voor een taxi ben ik boos weg gelopen en rustig alleen geslapen. Er waren wel een paar leuken bij; wordt vast en zeker vervolgd.

Verder omdat ik me wel vermaak schiet ik een weinig op in Scott en Zelda Fitzallard hun verhalen. Maar z zijn zover wel leuk.

Ik ga nu maar een trein zoeken naar Carthago.

Ricks bar

Ik heb hem niet gevonden. Hij zal ook wel dicht zijn na zoveel jaar. Nu heb ik weer een toetsen bord waar bepaalde letters minder zin hebben. Het blijft afzien. Tineke je kan als je een blog aanmaakt kiezen voor wat voor commentaat je wilt. Je kan mensen zonder blog toelaten of niet. Ondertussen ben ik benieuwd naar het blog van Iris. Die Simon is teveel een uitvreter. Nou ja een vriend in Casablanca ik weet het ook niet. Ik heb gisteren de Medina bekeken. Ik vond het niet veel. Maar misschien raakt de burger ook moe naar maanden aan sights kijken. Gelukkig zijn hier even geen kerken, maar heilige huizen waar je toch niet in mag als kristen. Wel grappig zijn de moslim dames die bedelen. Ik ben niet goed genoeg om aan te kijken, maar euro; dollar; english pound or american express will do nicely. Ik heb het log van Iris ook bekeken. MMM at een leven. De eerste foto is Simon. Daarna een foto van mijn nieuwe ondergoed. Ik moet straks samen met Ineke in een hut en dan kan een mens niet geheel verslonst zijn. Er is hier een grote hoeveelheid Maikel mode. Maar de burger moet in Tunis ook nog iets te doen hebben. Ik blijf het wel proberen met de schoenen. Maar mijn kuiten moeten eerst hersteld zijn. Nou als Cis naar Zuid gaat kan ze me daar misschien aan een baantje helpen. Ik zou bijvoorbeeld daar door het stadsdeel kunnen reizen en een log bijhouden. Met leuke fotos van mjn zuster en Elza nadat Vanessa op haar gezicht heeft gezeten. Het is wel ver fietsen van haar huis naar Zuid.

Op de log van Iris staat een verhaal wat ze de hele dag doet. Willen jullie dat van mij ook weten. Nou ik leer geen russisch. Ik heb vandaag tot 930 in bed gelegen; toilet gemaakt ontbeten om de hoek; op zoek gegaan naar de Toeri info internet en ga zo het station opzoeken om te kijken hoe laat de eerste trein gaat. Dan weer rondlopen winkeltjes kijken wat eten koffie naar een gebouw kijken boek lezen jongens kijken en dan heel vroeg slapen;

Hemingway is uit het ging over een verlopen generaal die aan de drank was en aan het eind van het boek dood is. Men wat ging er een drank doorheen, geen wonder dat hij er in bleef; De vertaling was uit 1952 met plaatjes van een soort Peter Verstraten, de man zijn muze was een 19 jarige Renata. Het boek blijft in het hotel liggen. Het was nummer 20 dat ik gelezen heb;

Die fotos er opzetten duurt toch altijd maar lang. Daarom krijgen jullie zoveel gelul.

Zouheir en Simon

Voor de mensen die mijn blog van het leven kennen herinneren zich het mooie verhaal van Simon de belastinginspecteur [ik bel niet zo maar uit Frankrijk, dat is hastikke duur ik bel om het uit te maken] Gisteren ben ik de hele avond met Simon en Zouheir op stap geweest. Eerst op een terras gezeten en koffie gedronken. Daarna naar een raar cafe aan de kust, dat hier doorging als gezellig, er zaten veel dames die te zwaar waren opgemaakt. Daarna naar de disco die door het leven gaat als de homo disco van Casablanca. Maar ja als je hier in iemands been knijpt in het publiek staat er volgens die jongens al een gevangenis straf op. Daarna uur lullen op straat en toen had ik het wel gehad. Ik moest nog mee naar het huis van iemand en iets eten; Kon ik ook nog naar die Simon kijken, maar ik viel om van de slaap zo om 5 uur en ben dus alleen mijn bedje ingerold. Waarbij wel gezegd moet worden dat Simon een lekker ding is.

Verder ontbreekt het Casablanca aan monumenten. Er is alleen die Mega moske, in andere streken een mega dirk of bioscoop, hier een mega Moskee, het is niet echt een parel van verfijnde architectuur en ik heb hem al eens bekeken. Ik ga straks de Kasba in. Ik ga ook nog een tshirt kopen.

De spaanse gympen heb ik 1 rondje aangehad er zit iets hards in de hak. Ik dacht dat ik omviel zo zeer deed het. Gisteren kon ik er niet eens een rondje mee om het bed lopen. Ik weet nog niet wat dat gaat worden met die Pepe gympen.

Het spaanse clobertje komt goed van pas als ik verveeld in de disco zit te turen.

Foto s

Tenminste dat hoop ik. Eens kijken hoe dat gaat in Casablanca. Ik heb hier gisteren de homo disco bewonderd. Ik moest daarvoor met een taxi naar het restaurant waar Fouad werkte. Die stelde mij voor aan een geschoren type die snel een vodka wist te slemmen op mijn kosten en mij na de entre van de disco hebben laten betalen alleen liet staan. Gelukkig was er better people, ik heb met een Farid staan praten en later duwde Fouad nog een drankje in mijn handen. Net toen Mary J. voor de tweede keer voorbij kwam met haar geremixed Be without ging zeg maar het licht in de disco aan. Ik ben met een taxi gegaan normaal is het 30 zeg maar 3 euro ik mocht 50 betalen het was nacht en zo. Ineens reed er nog een leuke jongen mee ook, ik was bijna met hem naar een hotel gegaan, maar de taxi chauffeur en misschien ook de jongen 24 jaar ofzo wilden weer 100 van de plaatselijke solletjes. Had ik geen zin meer in, al dat geseik aan mijn kop. Toen wilde ik naar het hotel, kreeg ik een analfabete taxi chauffeu. Ik heb hem nog geprobeerd naar het hotel te sturen, maar op een bepaald moment ben ik de laatste paar minuten maar gaan lopen. Het was al met al een heel nachtenlijk avontuur.

Anneke denkt dat Casablanca hoogst romantisch is en dat je op iedere hoek van de straat een Ricks bar; of een Harrys bar, of een Edos bar hebt, met daarin een ex die ineens verdween uit het leven. Het is hier een erg nieuwe stad. Er is artdeco die niet overhoud. Ik vind zelf Tanger en Marakech romantischer. Misschien als ik de Medina nog eens goed ga verkennen verander ik mijn mening. Ik lees nu Hemingway, dat moet van Reinier, die zit wel in Harrys bar in Venetie.

De fotos Maureen in Madrid. Een stadsplaatje uit Algeciras. Ik in Tanger op een romeins iets, en tenslotte de Medinna van Tanger in de verte. Ik heb wel een enkele foto van boys maar die brachten het niet tot liefje:

In de telegraaf lees ik dat de moord op de zeehonden babys onschuldig en teer weer is begonnen. Ach slechts voor luxe vrouwen knuppelt men de jongen robben dood.

Casablanca

Weer verder in de trip. Ik ben nog steeds op vrije voeten. Ben ook van plan dat te blijven. Het toetsen bord is nog steeds een crime. Al begin ik al iets beter er mee om te gaan. Ik heb mij van het station laten halen door Fouad, Maureen die zat ik de hele tijd te smssen. Hij is ook nog wel leuk ook. In Tanger heb ik vooral langs de zee gelopen. Ik kon de weg in de Medina niet goed vinden. Maar het is er wel leuk. Ik geloof dat het hier wat rommeliger is.
Tineke kun jij een beetje in de gaten houden wanneer Wim weg gaat. Zekers nu Mirjam ook al het land uit is.
Ik ben nu vooral veel op reis tenminste zo voelt het. Vandaag de hele dag van 11.30 tot 18.00 in de trein gezeten. Nu is een passage naar India ook alweer uit. Die laat ik mooi achter hier. Ondertussen spreken ze hier liever Frans, en natuurlijk Arabisch. Ik heb veel van Zouheir geleerd maar arabisch dat nou weer net niet.

Het duurde even voor ik met Mo op een lijn zat voor een vakantie. Ik ben natuurlijk al maanden aan het rondlopen en had me nul komma nul verdiept in Madrid. Anyway na typische hollandse uitpraat sessies konden we toch flessen wijn bij de Mexicaanse hut leegdrinken. Zonder de flessen nodig te hebben om elkaars koppen in te slaan. Een gezamenlijke foto zit er helaas niet in, een model is alweer ontsnapt. Het is toch vermoeiend zo n afwijkend toetsenbord.

Het landschap is niet echt de moeite waard. Het was allemaal groen. Veel mensen nog met paard en wagen in de weer. Armoede zo te zien; we kwamen voorbij een paar steden. Rabat was de belangrijkste. Het station van Tanger heet De Ville maar is wonderlijk aan de rand van de stad neer gescheten. Het is nieuw en het lijkt er ernstig op dat alles er omheen moet gebeuren. Ik weet dan nog niet precies wat, maar appartementen schieten uit de lucht. Ik geloof veel van spaanse projectontwikkelaars; tenminste volgens de taxi.

Van het hotel in Tanger zal ik nog een foto plaatsen.

Verder moet ik het dan maar gaan meemaken in Casablanca. Ik raak nu toch wel energie kwijt met zeur dingen, zoals dat ik in zat over de was. Die ligt nu bij een dure dame die het sok voor sok gaat uitwassen. Ik moest wel boos kijken en voor 1wasje 10 euro betalen. Maar ja ik kan toch ook niet versmeren. Ach wanneer wast een mens nou in Marokko, en de oma van Amid is overleden dus die zal mijn was ook niet meer doen.

Mogen fotos

Tanger

Oh hoe vertel ik Michel nu dat er in dit deel van de wereld moeilijk wordt gedaan over drank He er staat een punt Ik ben gisteren met een soort utra snelle boot overgestoken van Algerias naar Tanger Daar heb ik eerst een tijd rondgelopen om het hotel Nabil te vinden Dat lukte niet nu zit ik in Biaritz; gelukkig is het wel mooi: Arabesque tegels en lounge hoekjes: De kamer heeft wel een douche geen tv: Als ik langs de zee loop willen er tal van jongens met mij praten; it al comes back to me; the sounds the smells; sex with gourgeous underages boys; the sex change: Oh thuis maar weer eens kijken:
Verder ik zit net naast de Medina: Is misschien ook wel zo rustig: Gisteren ging ik er in werd helemaal suf van allerlei typen die gids wilden spelen: Een jochie van zes bleef me maar achtervolgen: Zijn geslof was maar hoorbaar; Het toetsenbord is hier dramatisch anders dan in Nederland: Als jullie denk dat ik leestekens ben verleerd door mijn lange afwezigheid: dan ligt dat voor een belangrijk deel aan het toetsenbord: Ik heb nog geen foto gemaakt in mooi Marokko: zelfs niet van een jongenman: Caroline; Maureen is al weer gevlogen; ze wilde niet mee naar Marokko:
Ondertussen voor de fanatieke bloggers Peter en Jose; misschien moeten jullie deze oversteek ook eens maken: het is echt wel anders dan in Spanje: Al was het maar voor het toetsenbord:

Dewe win is blind getyped: Qlles zqt hier stqqt is wonder te kijken op het toetsenbord: Het is voorql de linkerhqnd die geheel qnders is:

Morgen ga ik naar Casablanca:

Meer spanje

Ik zal er nog maar wat opzetten. Het is tenslotte mijn laatste dag. Ik heb net wel gewoon om 20.00 gegeten, het was alleen in sneltrein vaart, gelukkig heb ik geen hele fles wijn leeg getankt anders was ik nu helemaal in de war. Spaanse jongens houden erg van een schurftig kapsel, rattekoppen volgens Maureen, en Peter zegt dat er haar kunstenaars hun kunsten bot vieren op de hoofden van deze jongenmannen. Erg mooi maar niet voor mij. Waarom laden die fotos nou niet down.
Het was hier vandaag nog steeds niet een stralende dag, het regende voor zover het mij is opgevallen niet, maar vanuit die trein zag het er ook niet uit als een stralende dag. Het landschap was eerst vrij vlak maar later ligt glooiend.
Met Maureen nog gewinkeld gisteren, ze is een spijkerbroek rijker en we zijn beiden gympen rijker, van Pepe, uit mooi London, ik oranje voor als ik straks naar duitsland moet, en Maureen blauwe. Ik geloof niet dat de foto van Maureen op het internet komt.
Ondertussen heb ik connecties gekregen met een Fouad in Casablanca, die heeft al een mooi hotel voor me uitgezocht en gaat het allemaal regelen. Het lijkt een aardige jongen, en is een vriend van een amsterdamse marokaanse kennis. Je moet soms toch een beetje profiteren van de mensheid. Ik zal hem mee uit eten nemen, ook al vind ik het een totale lozer. Dat is het zeker niet, maar

Natuurlijk maak ik flauwe grappen. Gelukkig niet alleen achter mensen hun rug. Ik blijf het raar vinden als je voor een hut staat om 20.58, die om 21.05 in bedrijf gaat dat je dan niet zegt, kom binnen keil er een wijn in en maak ons rijk. Het schijnt niet te kunnen. Nou ja landseer landswijs zullen we maar zeggen.
Met Maureen had ik een hut ontdekt, het was erg basic. Er hingen 100 hammen aan de muur. Bij veel andere tenten zaten ze op stoelen en aan nichten vast. De eerste dag werkte er een dame uit mooi Mexico die ons wel gezellig vond en meteen allerlei dingen in ons ging stoppen. Daardoor rolden we tonnentje rond naar huis. Gisteren zijn er weer geweest, toen rolden er twee flessen in ons, zonder dat we het konden helpen. Het is nog al pretentieloos, er zitten alleen maar verlopen spanjaarden die bier slempen. De eigenaar had een bloeddoorlopen drankkop waar je u tegen zei. Wallen zo groot als monumenten. Maar het eten was goed, en het was een zeer typico spaanse hut. Verder zaten er toch wel veel heel hippe dingen, met trendy lounche jazz. Maar ja daar ben ik eigenlijk te oud voor.

Nou zonder fotos

Algeciras

Mmm, ik weet nu niet wat er gaat gebeuren in het blog, de titel staat onder. Kijken water gebeurt. Ik ben in Algeciras, dat is zeg maar een stap af van de grens. Ik heb bekeken waar de boot vertrekt en mijn internetticket opgehaald. Die mevrouw wilde me nog een keer laten betalen, maar daar ben ik niet ingetrapt. Hihi. Ik heb een beetje een goedkoop hotel, maar alles zit er op en aan, en het is redelijk schoon. Niet zo schoon als in Madrid maar het kan er mee door. Ik ga denk ik dit zo maar op het net zetten en nog een keer kijken of een tweede keer beter gaat. Nog even door testen. Ik heb iets van 6 uur in de trein gezeten. Het was erg rustig, ik weet nu alles over het leven in Jolwerd, en ook nog een boel over een werk van renate dorrenstijn, he vroeger las ik alles van haar. Maar ja ook daar is de klad in. Ik geloof niet dat er veel te beleven valt in deze mooie stad. Die schijnbaar wel een rijke geschiedenis heeft, het sterft hier van de marokanen maar ja die zwemmen natuurlijk zo de plomp over. Mijn camera is een beetje in de war, op de computer heb ik een andere telling dan op het scherm. Het valt niet mee allemaal. Oh ze waren op de harde schijf gaan staan. Ik denk dat ik hier maar vroeg naar mijn mandje ga, ik vraag me af of er verder veel te beleven valt. Valt er verder nog iets over te zeggen. Ik vind het wel raar dat het buiten de gidsen blijft hier, het is echt alleen maar als doorstap plaats naar de Ferry naar Maroc.
Het downloaden is er weer mee opgehouden............

Madrid

Zit ik eindelijk in een relatief net internetcafe, heb ik de touwtjes voor de camera niet bij me. Nou ik heb toch minder fotos gemaakt dan in Peru. Dus misschien is het niet zo heel erg om ze te goed te houden. Het weer valt hier een beetje tegen, van regen, naar water koud, naar een waterig zonnentje, waarschijnlijk is het morgen stralend weer. Ik weet het niet. Het is vandaag in ieder geval de laatste dag.
Zoals Tineke al opmerkte was men vrijdag in Spanje in de hoogste staat van paraatheid omdat jongeren op de pleinen zouden gaan feesten. We kwamen op een plein dat serieus was afgezet, wij dachten eerst aan een afrekening in het milieu. Bleek het lullige pleintje bij ons ook afgezet, dus waarschijnlijk toch voor de feestelijk heden. Wij hebben er verder niets van gemerkt. Anders dat er toch wel herrie was op straat.
Zondag hebben we flink rondgelopen en het Prado bezocht. Zondag was het de dag van San Jose, (die van do you know the way). Dat is ook een vaderdag en omdat het sneu is als een vrije dag in het weekend valt was gisteren ook iedereen vrij, om natuurlijk ook die extra dag bij pa door te brengen. Wij hebben wederom rondgelopen en het koninklijk paleis van buiten bekeken en ons verbaast over de strakke schemas waarin men moet eten. Het is vanaf 13.00 liefst 13.30 en na 2100 weer, voor die tijd krijg je geen hap door je keel.

Nou ik hoop meer te bloggen maar het valt niet mee

touch down fly up, airmiles

Ik weet het allemaal niet neer, na mijn vertrek uit Peru, waar ik werd uitgezwaaid door Daniel, Eider en Monica werd ik op Schiphol opgehaald door Michel. Ik had net genoeg tijd om me uit te kleden, toen ging de telefoon, of ik al klaar was voor de touchdown party. Eigenlijk niet was nog op cloud nine. Maar toch er naar toe afgereisd, ik was buitengewoon rustig. Daar op cloud nine. Wel erg leuk om iedereen even zo snel samen te zien. De volgende dag naar de party van Maureen, ik was inmiddels op cloud 8. Maar toch nog steeds in de wolkenwinkel. Dat duurt toch een paar dagen voordat het tijdsverschil eruit is. Verder zijn mijn darmen nog steeds niet de oude. Geseik aan mijn kop.
Ondertussen vond ik het tering koud in Amsterdam. Gelukkig ben ik het bijna vergeten. Maar brr heb wel meelij met jullie. Ik geloof dat het een korte blog wordt, omdat ik niet met het toetsenbord overweg kan.
Vrijdag en zaterdag regende het hier pijpenstelen. Het schijnt goed te zijn voor het land omdat het al sinds april niet meer geregend had. Het was niet goed voor ons humeur. We zijn bij Jose van Peter geweest in het huis in Madrid, het is wel een beetje in een buitenwijk. Er worden schijnbaar enorme wijken uit de grond geduwd, dit was ergens in zo n wijk een flat.
Vandaag was het weer redelijk. De beloofde 20 graden niet helemaal. God dat toetsenbord, ik moet alles twee keer typen lijkt het wel.
Vandaag naar het Prado geweest, niet naar Prada. Als Napels fan was ik natuurlijk benieuwd naar welke dingentjes de bourbons allemaal hadden meegenomen uit Napels op het moment dat ze er koning waren. Vooral veel Rafael geloof ik. Bij een leuke meneer een enorme lap vlees gegeten. Ach het zet je darmen aan het denken.

Verder zit ik erover in of ik wel levend in Marokko en Tunesie kom. Waarom hebben ze in vredensnaam mijn vlucht veranderd van 12uur naar 7.50. Ik vind het maar een onchristelijke tijd misschien wel onmoslim zelfs. GRRRRR

Michel

Ik heb de info naar je hotmail gestuurd. Ik hoop maar dat je het nog gaat lezen........................

Karen

Het was mij niet helemaal duidelijk wat er met Karen ´Jothao´ Walker was gebeurt, maar ja met Karen, is de optie better People altijd aanwezig, dus inderdaad Better People. Hij had een andere Nederlander gevonden. Ik hoorde het van het bar personeel in de Av. 13. De wonderlijke bar van veel avonturen. Ondertussen is Daniel uit Lima, dus hij en Eider zullen wel heel blij zijn dat ze bijelkaar kunnen zijn. Hihi

Is het natuurlijk de vraag of ik nou zielig en eenzaam was geworden doordat Jothao better people had, niet echt, want ik was natuurlijk al de hele zondag gegijzeld door Sammy en gisteren heeft Jose Luis mijn vergezelt met het kopen van de laatste troep die een mens denkt nodig te hebben. Een spijkerbroek voor om de heupen van meneer de Gram. Waarbij de vraag is waar die heupen nu zijn ten opzichte van een driehoek berekent vanaf zijn neus. Voor mij zelf een lederen schoudertas, waar ik me meteen van afvraag wat ik er in vredennaam mee moet. Nu maar hopen dat ik alles weer mee kan slepen. Ik zit mij vooral af te vragen wat ik met de kilos zware stenen kop moet. Gelukkig is het geen boedha, dan zou hij misschien nog uit mijn huis geleend worden.

Nou het is in ieder geval leuk dan Daniel er is. Verder dus gisteren half Lima gezien. Ik wilde naar een winkelcentrum voor de broek van meneer de Gram. Daarna wilde meneer JL naar de zee toe, en daarna moest ik nog naar de toeristen herrie. Het valt niet mee allemaal. Maar ik heb alles, was na zijn afscheid nog naar de 13 de straat gelopen. Maar er was niemand, alleen het bar personeel dat graag met me wilde praten. Een gaat er naar Madrid emigreren. De andere wilde me graag zoenen, 24 lentes, maar ik heb een afstand bewaard.

Dus ben alleen terug gewandeld en rustig geslapen, als een engeltje, met de fan aan, want het was toch nog een soort van flink heet.

Nou ik ga zo maar naar Daniel toe, die zit hier boven als verrassing in het internet.

Laatste echte dag

Het is vandaag mijn laatste echte dag in Lima. Dus ik krijg de kans om mijn Gordon cd te vervangen. Ik heb nu alleen nog maar het hoesje. Jij was daar toen ik je nodig had (zong hij maar ja dat klopt dus niet). Niet voor de cd.

Oh en eindelijk weer even flink nederlands kunnen lullen.

Eh die harige peruaan is niet een waarmee ik het gedaan heb. Ik ben verschillende apen tegen gekomen, maar deze zat achter een hek. Waarschijnlijk om beschermd te worden tegen mij.

De volgende foto is weer eens met Sammy, die was er tenslotte bij in de dierentuin. Zelf was ik ook niet op het idee gekomen, maar het was wel leuk. Verder heb ik vandaag een afspraak met zijn broer. Maar die heeft ineens het reisvirus te pakken, het zou me niets verbazen als hij nog ergens in de bush van Peru zit. Maar ja sinds het bijna de laatste dag is verwacht ik eigenlijk wel dat ik hem toch ga zien.

Ondertussen gaat het downloaden van de fotos niet echt snel. Slome computers hier ook. Het wordt geloof ik niets.

Misschien dan nog maar een bericht van over de grens, in Istanbul is het in ieder geval lente aan het worden zo verneem ik van mijn plaatselijke bron. Ik neem voor hem een inca lap mee. Kan hij in ieder geval zijn neefje in stoppen. Ik zal hem niet dragen, misschien moet hij anders ook op de spot worden vernietigd.

Ik moet Michel nog een mail sturen, zeggen dat het de KL 742 is die alle inca kralen voor Maureen moet transporteren.

Oh die ssss

Op het toetsenbord alhier, ik word er suf van. Net hield ik een beetje abrubt op met schrijven. God ik verleer ook al Nederlands. Nou ja het enige wat ik hier zie is telegraaf, en twee boekjes uist mijn leeslijst, dus vinden we het gek. De foto is een beetje voor Reinier, kijk dit zijn de Inca´s, ik had inderdaad ook gelezen over die Inca jassen, als de Inca er eenmaal in heeft gezeten worden ze meteen vernietigd. Terwijl inca vrouwtjes er maanden zo niet jaren aan hadden zitten punniken. Het valt allemaal niet mee.

De volgende foto zijn sexende schildpadden. Vroeger was hier een porno kanaal op tv, maar er ging iets mis met betalen en rekeningen, en nu is er geen porno meer, of alleen maar af en toe. Laten we zeggen dat de schildpadden een leuke afwisseling zijn.

Verder heb ik even dan niet zoveel te melden voor vandaag. De tante van Sammy wil wel bij me komen wonen in Amsterdam, ik kan dat met haar trouwen, geld verdienen en de hele dag peruasaans eten. De extra s is van het toetsenbord. Sorry folks

Terug en zo

Inderdaad ik moet dinsdag mij al op het vliegveld melden. Maar het is om 21.00 uur in de avond alhier. Dat betekent dat ik toch pas om 15 maart aankom, in de namiddag, een uur of 17.00. IJs en weder dienende.

Even klagen over het weblog, ik word er wel een beetje suf van dat ik 12 keer een code moet in typen voor er eindelijk iets op het net staat zeg. Ik geraak er wel een beetje suf van.

Ondertussen is Jothao van de aardbodem verdwenen. Wel jammer, want ik zou gisteren met hem uitgaan e.d. Maar ja ik kom alleen ook een heel stuk.

Vandaag ben ik met Sammy apies wezen kijken in de dierentuin van Lima. Ik moet zeggen dat het heel groot is. Het is gecombineerd met INCA opgravingen en tempels, wel een goede combinatie. Veel beesten uit de plaatselijke rimboe. Ik zag de beroemde peruaanse bril beer. Hij zag mij alleen niet want hij was te druk bezig met dingen die beren doen. Verder daar de hele middag rondgelopen. Ik vond het wel een zeer leuk tripje. Ik heb eerst daar gelunched bij hun thuis, was er maar met een taxi naar toe gegaan, het is anders wel heel lang, een uur ofzo in de rammelbus. Niet dat een taxi minder rammelt maar toch. Er was ceviche en vis met een saus met zeevruchten. Ik was wel een beetje bang voor de rauwe vis, maar

Zieke generaal

Oh ja dat van die generaal had ik wel meegekregen, maar ik zie vooral Lourdes op tv, misschien ook omdat ik haar herken. Een van de jongens hier Daniel, de Daniel van Peter die tegenwoordig van Johnny is heeft aangekondigd te vertrekken uit Peru op het moment dat de generaal aan de macht komt. Ik dacht eerst dat hij bij mij kon wonen, maar naar allerlei toestanden geef ik de pijp eh aan Maarten. Hij zegt steeds dat hij geen verkering heeft Daniel terwijl dat vriendje zegt, kom naar de disco, want ik ben twee jaar met Daniel. Verder maakt hij twee keer een date (want ik wil je graag zien) nou ik zit nog te wachten tot hij voor het eerst verschijnt.
Ik wil toch geen spaans leren. Ik raak er een beetje moe van, ik denk niet dat er genoeg interesante kookboeken in het spaan zijn, en verder zingt Mina toch maar een stuk of 12 liedjes in het spaanss, en ik hoef ook geen spaans te spreken om de films van Ferzan Optek te begrijpen. Ik ga toch liever op een cursus italiaans. Het zou echt een lost zijn als ik straks niet meer weet hoe je italiaans moet koken. Ik verheug me erg op het kookboek dat in napels op mij ligt te wachten. Wat één kookboek, nee ik horen er meer kermen koop mij. Misschien verander ik mijn opinie nog als ik in Madrid tegen 3 paar mooie schoenen oploop.

Wat mij verder blijft verbazen het gemak waarmee je afspraakjes niet nakomt. Gisteren heb ik voor pietsnot op mister Jothao zitten wachten. Ik ben daarna tegen alle adviezen in naar de disco Labirintho gegaan. Er is niet veel bijzonders gebeurt, geluisterd naar de remix van I love to love, but my baby just loves to dance, Destinys child, Thalia Paulina Rubio en alle andere herrie. Voor Peter, ze hebben hier zelfs de moeite genomen om Nobody Knows me te voorzien van een video clip, het is wel alles aan elkaar geplakt, maar ja ze hebben er wel werk in gestopt. Verder zijn de black eyed peas niet weg te slaan. Zeker nu ze met de Columbiaanse god Juaves ook nog een liedje in elkaar hebben geprakt. Hier is Reggaton het helemaal. Iedereens, bijna iedereen is er wild van. Maar je kan in de disco ook gewoon dansen op I will survive. Helaas is er dit jaar geen versie van Hot shot voorradig. Kylie is in de disco ook al niet popular.

Het stoetssenbord heeft een nog al losse s. Dus als er ergens een s sstseveel is blame het toetsenbord.

Nu ga ik wachten op Sammy, ik ga bij hem thuis lunchen.

Algemeen

Misschien nog een paar algemene observaties. over bijvoorbeeld de verkiezingen.

Er zijn hier dus vrij binnenkort presidents verkiezingen. Vooral aan de rand van de stad, en buiten de stad is dat een aanleiding om alle muren, zover je kunt kijken langs de weg te beschilderen met de naam van de favoriete kandidaat. Allan siempre per il pueblo (peter spell check). Lourdes, en nog een aantal goden die meer achter liggen in de verkiezingen. In het rondje zappen is er meestal wel een kandidaat die midden tussen de mensen staat en zijn best doet om een ziel te werven. Maar ja het zijn er 34 dus met al die kanalen en al die kandidaten is er altijd wel één te vinden die er op kan. Grappig vond ik dat ze kinderen vroegen wat vinden jullie van de kandidaten. Misschien zouden we dat in Nederland ook moeten doen. Verder hangt de hele stad vol met enorme bilboard waar je ze nog een keer kunt bekijken op geretoucheerde fotos. Ik kan eigenlijk niet zo goed volgen of ze allerlei beelden hebben wat er moet gebeuren. Die Lourdes is iets van handen uit de mauwen steken en hup aan het werk. Die Allan is er altijd voor zijn volk. Of zijn volk altijd voor hem. Verder is er nog Toledo, maar daar maakt niemand reclame voor. Ik geloof dat ze ook meteen voor het congres moeten stemmen. Dus je hebt dan een kandidaat voor het congres, die dan ook weer onderdeel is van het clupje van Lourdes ofzo. Die Lourdes ligt goed bij de homos dus ze zal in ieder geval vrij liberaal zijn. Dat is natuurlijk wel een goede zaak. Helaas kan ik er verder niet veel van volgen.

Het verkeer
Dat is natuurlijk een pure hel. Uitlaatgassen druipen uit de autos soms trekt een auto op en je waant je in de rookmachine van de disco. Iemand die zichzelf minder goed in controle heeft zou beginnen met dansen. Er rijden wrakken rond, ook van een verschrikking. Er schijnt een boete te bestaan als je in de stad met licht aan rijdt. Verder hebben alle autos alarmen, want hoe slechter de auto des te sneller hij waarschijnlijk wordt gestolen. Die alarmen vormen een hele kakafonie aan herrie. Men ik lag een keer te slapen gaat er een met zo´n steeds wisselende deun af. Verder is er totaal geen respect voor de voetganger. Ik moet bijvoorbeeld een weg oversteken om bij het internet te komen. Er is een verkeerslicht waardoor er altijd autos stil staan. Die zullen echt nooit even kijken of er ook iemand wil oversteken. Nee ze zetten hem gewoon recht in je denkbeeldige gangpad neer. Dit gebeurt ook met oversteken. Je raakt er helemaal suf van taxi zijn helemaal verschrikkelijk als je een keer wilt oversteken. Want die stoppen altijd om je te laten instappen. Dus je moet er omheen lopen, terwijl ze ook hadden kunnen doorrijden. Nee dat verkeer is hier maar niets.

De mensen
Het is verschrikkelijk jammer dat er maar weinig mensen engels spreken. Dat zou het voor mij wel leuker maken. Mijn spaans is goed voor de ik moet iets conversatie maar meer ook niet. Ik baal er alleen van dat op het moment dat je iets wilt kopen er altijd een juffrouw aan je geplakt raakt. Ze zegt dan bijvoorbeeld dat ze dvds hebben. Goed om te weten, want dat had ik zelf nooit gezien. Of vandaag op de inca markt. We hebben truien, oh ik dacht dat het dvds waren, we hebben kettingen, oh het is geen spagetthi.
Verder zijn ze wel lief de mensen hier. Ze houden er wel van om een klein praatje te maken. Alle mietjes springen op een gringo. Niet alle mietjes maar toch twee meer dan in Amsterdam.
Ik denk altijd dat in derde wereld landen er maar een kleine middenklasse is. Dat is hier ook het geval.
Verder willen alle peruanen net als hollanders het liefst een huis met een tuin voor en achter. Dat heeft tot gevolg dat Lima eindeloos alle kanten op groeit. Verder heb je in de stad een paar hopen zand, waar ze ook allerlei bouwsels tegen aangeplakt hebben. Het ziet er verschrikkelijk uit, om te wonen zal het ook geen pretje zijn.

Nou voor vandaag is het genoeg blog....................................

Peru en Lima

Oh wat lief dat Michel me wil komen halen. Nou de vlucht, met KLM, het nummer weet ik niet uit het hoofd, moet landen om 17.00 op mooi Schiphol. Het is een vlucht uit Lima maar via Bonaire, en dat allemaal op woensdag 15 maart. Dat terwijl ik hier al om 21.00 uur op 14 maart in het stoeltje moet gaan zitten. Het is altijd een lange vlucht.

Nou mijn avonturen met de architect zijn alweer tot een einde gekomen. Ik heb twee keer met hem koffie gedronken. Maar ja toen vroeg hij of ik hem leuk vond, en toen zei ik dat hij in ieder geval een goede vriend zou kunnen zijn. Dat was het foute antwoord, en ik denk dat ik nu geblokkeerd ben op het net. Mijn online doctor Phil, zei dat ik meer had moeten investeren en voor kwaliteit in plaats van kwantiteit gaan. Het valt allemaal niet mee. Ondertussen ben ik wel al een paar dagen samen met meneer Jothao. Die is een keer in Amsterdam geweest bij een meneer op de Prinsengracht.

Gisteren zijn we samen naar Pachacamac geweest. Dat is een of andere stad van voor de Incas een beetje ten zuiden van Lima. Het viel niet mee om er te komen. Lag ook wel aan zijn en mijn onhandigheid. We zaten in een soort bus die tussen steden rijdt. Maar die scheurde Pachacamac met een noodgang voorbij. Hij lag te slapen en ik zag het. Maakte hem wakker, inderdaad we waren er voorbij, moesten we terug, eerst in een volkswagen busje, en later in een iets groter busje. Ondertussen was het al 14.00 geworden en wilde ik om 16.00 terug zijn in Lima.

Pachacama is schijnbaar een stad die al ver voor de Incas druk in gebruik was, maar ook tijdens de Incas nog in gebruik. Ze hebben er een enorme tempel van de zon gebouwd, en er zijn de restanten van een paar paleizen te zien. Gelukkig hebben ze er één een beetje herbouwd zodat je een indruk kan krijgen van hoe mooi het was. In de Spaanse tijd was de broer van Pizarro, die alle incas in de pan heeft gehakt naar Pachacamac afgereisd, want er was een heel belangrijk beeld te vinden. Men dacht natuurlijk aan een meters groot massief gouden beeld, maar het bleek een relatief armoedige houten ding te zijn. Niet iets waar de Spanjaarden op zaten te wachten. Het hing geloof ik midden in een gebouw waar je maar moeilijk in kwam, allerlei gangen en alleen de opperpriester mocht er mee praten. Hij kreeg er wel berichten van door, dat was dan weer een goede zaak.

Het ziet er uit als een tocht door de woestijn, misschien uit Lord of the Rings, the sequel, dat was het ook wel een beetje. Je mocht van de bewaker geen shortcut maken om alleen even op die tempel te klimmen. Bovendien bedenk ik nu dat we het museum ook nog gemist hebben. Nou ja die wandeling door de woestijn was op zich wel een leuke ervaring. Er werd wel om mij gelachen bij terugkomst omdat ik net zo rood was geworden als mijn thirt, wat ik later had aangetrokken. Hum.

Ik had later nog een afspraak met Sammy en had ook nog met Ietje afgesproken. Ik had tegen Ietje gezegd, ga maar naar Avida 13. Een beetje wonderlijke bar, waar nooit een kip zit, maar waar ik me toch vermaak. Vrijdag is daar de grote dag, en het was afgeladen, vooral met dames. Je hebt er ook een gedeelte met darkroom en een zaaltje waar ze natuurfilms draaien. Daar mogen weer geen meisjes komen. Het maakt het rondlopen tot een wonderlijke ervaring.

Anyway, nadat ik er een tijdje zat met Sammy en Jothao kwam Ietje met stok en al naar binnen. Er werden een paar kleine peruaanse meisjes aan de kant geduwd en we hadden ineens een tafeltje vlak bij de deur, waar relatief meer zuurstof was.

Ietje wilde alleen alweer snel weg en na anderhalf uur zat ik weer met die twee jongens.

Niet veel te melden

Ik ben natuurlijk nog steeds in Lima. Gisteren een aardig meneertje van 29 gezien. Hij is architect, zijn ouders weten natuurijk niet dat hij homo is. Hij woont in de buurt, daarna meneer Jothao gezien, die is 3 maanden in Amsterdam geweest. Ik ga hem maar het I amsterdam shirt geven. Ik ga het toch niet veel aandoen in Amsterdam. Het maakt voor hem een leuke souvenier, waarom had het ook lange mouwen. Verder heb ik Renzo gezien in de disco. Renzo uit Amsterdam, Renzo die er bekend van is dat hij al mijn condooms had opgebruikt samen met zijn Heyme, alleen omdat ze naast mijn bed lagen, en hij met zijn vriend terwijl ik voor het eerst in Peru was in mijn bed lagen. Schande. Hij is groot en sterk geworden in Amsterdam. Hij torent hier echt boven iedereen uit. Hij was in de disco downtown. Ik ben er niet te lang gebleven. Ik ga zo maar naar het hotel voor een siesta.
Morgen onderneem ik misschien een trip.
Jullie zien fotos ijs en weder dienende.

Lima

Er is relatief groot nieuws te melden. Want ik heb Ietje gezien. Ietje is hier ook voor tig maanden. Een goede vriendin van Tineke en een vriendin van mij. Nu gisteren voor de tweede keer gezien. Ik heb helaas geen foto om het te bewijzen. Maar het is wel echt waar. Ze kwam om 15.00 ik had samen met Sammy en Eider al gelunched. Eider staat iedere dag om 6 uur op om naar de Universiteit te gaan. Dus om die zo lang te laten wachten. Er is wel een foto van ons drie. Voor de lunch was ik naar Miraflores afgereisd. Op jacht naar een jeans, bleek er maar 1 in maat 34 te zijn. Die miste bovendien nog de knoop om hem dicht te maken. Nou ja ik kreeg 5% korting. Dat was trouwens dan 1 euro en 25 centen. Dus eh ik ben benieuwd wat een knoop kost bij die marokaanse zomen prikster. Vast 2 euro. Bij diesel vallen de knopen er wel sneller af dan peruanen je broek openmaken. Maar dit terzijde.

Na de lunch wilde ik op jacht naar de nieuwe madonna DVD. Met peruaanse creativiteit inelkaar gepunnikt naar aanleiding van de nieuwe CD. Is gelukt en omdat Eider alleen kan praten over Madonna of Daniel heb ik er voor hem ook een gekocht. Ik ben nu ook destinys child, Black Eyed Peas en Selena leeft rijker. Voor die arme Selena was een tribute concert. Wel weer een avontuur in een overdekte shopper hal, met gegarandeerd alles nep. Daarna me meneer Wilmer op stap in downtown lima. Peter heeft hier een aardig cafe geopend. Ik vind alleen de naam Peter, mmm had hij daar niet iets langer over kunnen nadenken. Anyway voor hier is het een normaal cafe, met nichten er in. Wat hier natuurlijk weer minder normaal is. Het was jammer dat de DVD bij cher geen zin meer had.

Dat zijn de kleine tragedies van het leven.

Verder eerst gisteren in Miraflores nog wat souvenier herrie gekocht. De vooruitziende vragers (ik noem geen namen maar Bont, A.) beginnen al over spanje. Zucht.

Verder had iemand twee keer hetzelfde op het blog gezet, 1 keer is verwijderd, het was geen schokkend nieuws. Maar misschien moet ik nu de unieke foto van Tina Turner maar aan Marielle doneren. Het was tijdens de Amerikaanse sterren playback show, denk ik dat Tina Turner verscheen als Withney Houston (Hudson op een franse cd). Ik had zelf verwacht Michel onder de goede inzender te vinden. Valt ook al weer tegen. Maar ja als je man wordt overlopen door een hond.

Als het goed is ga ik vandaag met de knaap van het showballet naar het strand. Daar moet ik zo voor in het hotel gaan zitten. Met de gewoonte om niet te komen opdagen heb ik mijn zwembroek nog niet aangetrokken. Ik zou zelf niet weten waar dat strand is, bij de zee ja. Maar verder.

Oh ik moet nog een openbare oproep plaatsen misschien is er iemand die een vermoeid, ongewassen, over bepakt stukje mens van Schiphol wil halen, op 15 maart.

tot zovers

American express will do nicely, thank you

Weer kunnen jullie raden wie dit zingt. Helaas voor Mariolein Elza Soares was close. Maar niet close genoeg. Anyway ik sla hier natuurlijk weer wat meer aan het sloeriebakken dan in eh eh Huaraz, of op het werk. Nu was het iemand met zijn hele inca danscostuum eh nog aan, nee bij hem. Het zou natuurlijk wel een beetje gortig zijn als ik hem zo uit de Chorusline had gerukt mee naar het hotel. Heb netjes met hem water en cola gedronken in de disco Labyrintho. De opvolger van Minotauro. Dit was nadat Wilmer met zijn nichten (m-v) was vertrokken. Verder gisteren ook veel gewacht, of gedacht dat ik een afspraak had. Maar er was bij andere better people tussengekomen. Jose Luis, de danser meldt nu in ieder geval netjes dat hij niet kan.

Verder stop ik er een foto van Wilmer op, die heeft een record met 4 keer wel perfect op tijd zijn. Het was een beetje jammer dat hij gisteren een entourage had meegenomen van een saai meisje en een saai mietje. Het meisje had verschrikkelijk slechte tanden. Gelukkig had ze een vriend, ik maakte me er meteen zorgen over hoe komt zo iemand nou aan de bak. Maar het was toch weer gelukt. Ik heb die vriend niet gezien, ik weet dus ook niet of het een Johnny Depp is of een Piet Bambergen.
Verder was er met hun niet veel aan. Wilmer wilde vooral bier hebben voor die twee, en ik had helemaal geen zin in bier. Dat zat nog van vrijdag in het systeem.

Asbestos

In Huaraz zijn de gebouwen niet zo vreselijk hoog, waardoor je meteen ook alle daken kan bekijken. Nou is Huaraz herbouwd na de aarbeving in 1970. Eigenlijk zijn daarmee alle gebouwen asbest verdacht. Een kleine inspectie, door iemand die een diploma heeft voor het herkennen en het fabriceren van asbest leverde ook vrij veel asbest op. Eigenlijk overal, gelukkig is het Peru nog een degelijk materiaal. Ik moet de foto dan ook met jullie delen. Met al die opgesomde voordelen, zou je het zelf toch ook weer gaan gebruiken. Het is in Huaraz natuurlijk de vraag of het erger is om bij een aardbeving je huis en je leven te verliezen of te stikken in de asbest. Marielle ik ga de foto in de cursus gebruiken. Het geeft me een mooie aanleiding om over stroopwafels, asbestos, peru en nog wat andere zaken te lullen. Als de foto tenminste download.

Verder als de foto downgeloaded is zet ik er ook nog een foto van de markt in Huaraz op. Daar lagen een hoop cavia opengesneden. Ook netjes met een stuk of zes cavia´s erin. Die waarschijnlijk ook wachten moesten tot ze iemand zijn lunch zouden worden. Verder ook allerlei vlees en stukken van beesten die wij normaal niet zien. Ik werd twee keer bijna onwel door kwalijke dampen. Ik werd ook nog bijna, maar bijna is dus niet gerold. Iemand duwde mijn portomonai omhoog, maar ik voelde het meteen. Met al die jongens hier voel ik natuurlijk meteen aandacht in de kruissteek.
Verder was het wel leuk, ik had nog bijna een weegschaal gekocht, maar toen het bleek dat het i euri 25 was kon ik ineens niet bedenken wat een mens er mee moest. Het was zo´n haak met daarboven kilo streepjes, maar onhandig meteen hele kilos. Waarschijnlijk handig als je van je vrouw 3 kilo cavia moet kopen, en voor 5 kilo schapenkoppen. Kun je op de markt nog even nagaan of je niet opgelicht wordt.

Ik had ineens wel de shopping kick. Ben 2 t shirt rijker, en wat zooi. Ik heb verder nog een tas aangeschaft voor een dame.

Ik krijg maar opmerkingen over die wit regels die eigenlijk peruaans zand geel zijn. Dus eh ik ben weer in Lima. Ik heb onderweg gedacht aan de verhalen over bussen die naar beneden donderen. Ik kan me er vanalles bij voorstellen. Zo hoog op een berg sjezen. Gelukkig heeft die Cruz de Sur twee bestuurders, die elkaar afwisselen. Verder is het vlak buiten lima een grote zand bende. Allemaal duinen, honderden meters hoog, onder een perfecte hoek van volgens mij 45 graden, maar het kan ook meer of minder zijn. Daar rijden ze natuurlijk ook als gekken. Dat terwijl het daar ook nog drukker is. Nou ik ben weer in Lima. De kans om hier onder een auto te komen is ook niet gering. Maar ik zal proberen uit te kijken.

Ok dan, en ik blijf in Lima. Ik heb wel genoeg van het door Peru reizen. Misschien ga ik Ietje nog opzoeken, en anders kan ik hier vast nog wel een nieuwe vriend vinden. Ik zet er nog maar een oudere foto van Lima boys op, van Humberto, Julio en Eider. Eider kijkt altijd stom op fotos hij gaat serieus kijken, maar lijkt daardoor vooral op een eend. Gelukkig heb ik die hier nog niet op een markt zien liggen. Ik heb die foto lichter gemaakt. Ik vraag me alleen af of het een succes is. Ze kijken nu een beetje als de fotos in The others.

Ik heb ondertussen het 13e boek uit. Het was nu Christopher Isherwood, Memorial. Ik heb ook een Stevie Wonder greatest hit aangeschaft. Maar het viel een beetje tegen. Rare keus van greatest hits, bijvoorbeeld Woman in Red.

Hotels in Huaraz

Ik veel goede dingen zeggen over Huaraz, maar de hotels, ik weet het niet!!!!

Ik was eerst in Hostal Raymondi, a charming old lobby. Volgens de Rough Guide, met verder alles er op aan. In de middenprijsklasse.
Die lobby bleek vooral afgetrapt en donker te zijn. In de badkamer was ruimte voor een wastafel en toilet. Waardoor de douche min of meer boven het toilet hing. Het stonk er ook. Ik dacht dit is dus voor één nacht. Had ook geen raam naar buiten. Ik moest bovendien denken aan Galo, die vertelde dat hij in een nacht in Iquitos iets in het toilet hoorde, terwijl hij met een man in bed lag, bleek er een rat in het toilet te zitten. BRRRRRRRRR

De volgende dag, prijsklasse hoger, Grand Hotel Huaraz. Het koste geen 8 euri, maar wel 16 euri. De vooruitzichten, een badkamer en een tv, met kabel dus Will & Grace, en een vage film. Blijkt er een verbouwing te zijn. Het warme water komt s avonds maar mondjes maat vrij, en de tv, of het kabel deel had het ook begeven. Met de verbouwing, mannentjes op een stijger voor het raam, beuken aan de gevel, gezeur over warm water s avonds, en de wakker worden met een verflucht, dat ik ik moet maar weer verkassen. Zucht. Het is wel modern, en alles als het deed deed het goed.

Hostal San Victoria
Ik denk dat het hotel het eerste hotel was dat na de aardbeving in 1970 weer functioneerde. Sindsdien is er niet veel veranderd. Ik kreeg een ruime zaal, met 3 bedden. Met al die vrienden die ik al gemaakt heb in Peru misschien geen overbodige luxe. Een tv, maar zonder kabel, je kan vooral het locale nieuws goed volgen, veel carnaval, en hysterische toestanden bij zoiets als de Nationale bank. S avonds dacht ik nu wordt het tijd voor mijn douche. Dus ik heb een kraan opgedraaid, warm op de gok, de andere, de wastafel, en heb er 5 minuten geirriteerd naar staan staren. Toen mijn broekje maar weer aangetrokken en naar de lobby gewandeld om te klagen. Jongen mee, kranen open, want dat zou je zelf natuurlijk niet doen, als je constateerd dat er geen koud water is. Zelfde conclusie, geen warm water. Hij naar een andere kamer, ik kon ook wel daar douchen. Ik heb hem in mijn beste spaans uitgelegd, dat als ik het een sport vond om met een handdoekje door de gang te rennen ik wel een goedkoper hotel had genomen. Dat snapte hij gelukkig ook. Uiteindelijk heeft hij maar besloten om mij die andere kamer te geven. Ik heb nu een twee persoonsbed. Met al die vrienden die ik maak in Peru ook wel handig.
Overigens blijft die douche wel afzien, het duurt vrij lang voordat er een druppel warm water uitkomt, maar ja die komt in ieder geval wel.
Ik weet het dus niet met de hotels hier.

Meer fotos

Dit ben ik. Het jongentje wierp zich op als gids. Maar had niet veel te vertellen, toen ik er twee sol in stopte wilde hij meer.

Deze oude stenen zijn iets verder op maar uit dezelfde tijd. Er zal nog wel een stad bij gehoord hebben, maar daar heeft hij me niets oververteld.

God oh god wat een natuur, ik heb er wel een heel uur door heen gelopen.

Naar Wilkawain en weer terug

Gisteren in het museum zag ik fotos van Wilkawain, het zag er wel leuk uit, dus ik dacht voor vandaag moet dat maar de excursie zijn. Ik ben eerst naar het derde hotel in Huaraz gegaan, ik was gewisseld vanwege de badkamer, en de kabeltv. Die kabeltv werkt niet, men zegt een storing in heel Huaraz, maar ja, ik kan het niet controleren.

Verder was men druk bezig het hotel te verbouwen. Helaas niet dat er een rockgroep op bezoek was. Zou Ozzy Osborne dat nog kunnen, maar men was algemeen aan het beuken, verven en al die dingen die Reinier kan. Het had ondermeer tot gevolg dat ik wakker werd van een verflucht. Verder was er een stijger voor mijn raam gebouwd. Omdat ik gisteren ook nog ruzie had met het aqua caliente, dacht ik je moet maar weer weggaan.

Ik heb om de hoek een ander hotel gevonden, zonder kabel, wel met tv, voor dezelfde prijs maar met ontbijt. Bovendien lig ik op een zaal met drie bedden. Als ik dan nog iemand tegenkom kan hij in ieder geval blijven logeren.

Helaas Peter, ik heb hier nog geen leuke heren gevonden. Ik heb wel mijn best gedaan met zoeken, maar zonder bar e.d. wordt het toch moeilijker. Ik moet het hebben van de flirt op straat, deed die het nog goed in Trujillio, Piura en Iquitos hier met die kou, is er ook iets gebeurt met mijn charme. Verder loopt er ook niet zoveel bijzonders los rond. Dus eh ik moet maar wachten op Lima.

Ik was dus naar Wilkawain. Het is 8 km van Huaraz, en ik moest heen met een busje. Dat zat afgeladen, met het personeel telde ik 25 mensen. Gelukkig was er plek voor 9. Gelukkig was niet iedereen even volwassen. Ik had wel bijna een contact met het jongentje dat aan de deur hing, omdat mijn knie in zijn kruis zat. Wat mensen niet meeslepen in het busje, emmers vol onduidelijke spul, takkenbossen, eetkamer meubels. Alles kan mee. Die dame met hoed is trouwens een model dat gewillig een inca mutsje voor Anneke toont. Vindt je het wat. Ik zocht eigenlijk naar een andere.

Anyway uiteindelijk kwamen we aan. Het schijnt een soort tombe geweest te zijn waar ze belangrijke overledenen in stopten. Het is vreselijk oud, ik begreep van het jongentje 600 voor christus, ofzo. Oud in ieder geval. We moesten er in kruipen. Ze hadden hele lagen doorgangen gemaakt, zodat je wel geknield naar binnen moest, dit natuurlijk met het oog op het respect van de overledenen. Ik kan er verder niet zo heel veel over vertellen. Het meest bijzondere was nog een steen waar je de vorm van zuid amerika op kunt zien. Nou is natuurlijk de grote vraag of het gewoon een toeval is, of dat het is opgetekend door een zeer wijze oude indiaan in lang vergeten tijden. Ik weet het niet.