Bericht 401

Ik kom vrijdag weer richting huis. Ik heb aan Louis gevraagd om wat boodschappen te doen, op de markt. Misschien kan dat nog in overleg. Veel heb ik niet nodig, maar het is wel handig voor de week om in ieder geval wat fruit (5 sinaasappelen en wat appels) te hebben en voor een paar euro aan groente van de 50 cent kraam, zodat ik in ieder geval een beetje sla en misschien brocoli kan eten. Met daarbij nog een stukje kaas.
Zaterdag ben ik terug in Nederland. Gisteren een beetje sloom dagje doorgebracht met Elisabeth George en een moord met veel verschillende namen. Ik snap alleen niet waarom de hoofdrolspeler die man is, de vrouw maakt meer indruk. S avonds kwamen er allerlei heren op bezoek, eerst GP met Santiago en daarna ook nog Sammy. Ik heb maar een bier met ze gedronken, ik dacht als ik wat ga eten lopen de kosten uit de hand. Santiago is geloof ik een soort best friends van GP. En Sammy is natuurlijk sammy. Zo met de bus naar het centrum. GP is moe geworden van het steeds in de taxi zitten. Het is ook soms weinig verheffend, je zit in een auto die uitelkaar dreigt te vallen. Het is wel direct, maar soms rijden ze zo hard, en soms ook weer gevaarlijk langzaam waarschijnlijk omdat de taxi niet harder kan. Nu weer de opgaaf om voor Mariolein een stenen slinger koord te kopen. Ik heb ze nog nooit gezien. Misschien is een springtouw ook goed. Ik wilde zelf voor de edelstenen gaan. Maar ik moet nog maar eens gaan kijken. Ik ga zo meteen kijken naar de italiaanse kunst en daarna voor illigale cds en er schijnt een buurtje te zijn met alleen maar huishoudelijke artikelen meuk, dat allemaal het programma voor vandaag. Ik geloof dat we maar eens onderweg moeten gaan.

Louis laatste dag

Gisteren onze tijd doorgebracht in San Miquel shopping centre. Ik heb alleen bij de toppi-top een paar tshirts gekocht. Voldoende inmiddels om weer geruime tijd fris te verschijnen in Nederland. Het blijkt voor Louis onmogelijk om iets te vinden in een andere lengte maat dan 32. Dus hij komt zonder een nieuwe broek naar huis. Daarna heb ik een meneer Junior ontmoet. Hij spreekt perfect engels. Hij heeft tijdje in Engeland gewoond. Daarna kwam Julio voor de tweede keer uren te laat wel of niet opdagen, en daarna eindelijk een keer een afspraakje gehad met Devy. Daar chat ik al tigtig jaren mee, maar van een ontmoeting was nog nooit sprake geweest. Een aardige jongen, niet de allergrootste, maar wel net zo leuk als op de fotos. Louis moest nog een pisco sour drinken. Ik was blij dat het kleine menneke het binnen hield. Daarna zijn we nog even met zijn vieren naar Sagretario geweest, maar GP en Louis dreigden steeds in slaap te vallen, dus heb ik maar voorgesteld om weer naar huis te gaan. Van GP een tekening gehad met Pa en Ma. Ik had hem voor de voeten geworden dat hij door mij overladen wordt met kados maar dat er nooit iets voor mij afkan. Het gaat natuurlijk om het gebaar. Hij is echter nog boos over de kalender die ik op het toilet heb gehangen. Dat vindt hij geen plek voor een kado. Drama. Nou ja ik zal de tekening een beter plekje geven. Hij moest er door de telefoon over schelden met zijn moeder. Het valt allemaal niet mee. Ik heb inmiddels een mapje gekocht voor die tekening. Hoe moet ik in vredesnaam zoiets nu weer ongeschonden in Nederland krijgen. Nou ja ik heb ook wel maffere dingen vervoerd. Ik heb gisteren een kookboekje gekocht van een oudere dame. Ik geloof zeg maar de Julia Childs van Peru. De foto op de voorkant is kostelijk. Helaas zijn de vertaling van de recepten weer met dank aan google. Verder ontbeten en nu beetje hangen tot Louis naar de luchthaven moet. Misschien moet ik Elisabeth George gaan lezen.

Huh wat nu weer

Al die moeite die we hebben om een coordinator te vinden. Nee net of GJ of A. het antwoord was op al onze problemen. Misschienn dat de twee dames het leuk deden maar eh ik vind het wel raar dat we daar als groep niet over gehoord zijn. Ik heb zelf het idee dat het redelijk gaat. Maar als er klachten zijn vanuit de rest van onze groep dan is het belangrijk om daar wat mee te doen. Nou ja maar als je de shit over je heen krijgt dat is natuurlijk nooit leuk.
Ondertussen naar het museum Cassa Belem geweest. Dat is op het Plazza San Martin. Er ligt een enorme hoeveelheid kristallen opgeslagen, de grootste collectie van Zuid Amerika. Voor de kristal liefhebber een ontzettende must. Vooral de collectie pyriet, nog groter dan in Noord spreekt enorm tot de verbeelding. Ook omdat het vaak leidt tot een soort abstracte beeldhouw werkjes waar mening kunstenaar jaloers op zou zijn. De titel van de kunstwerken is dan alleen een beetje saai, want dat is natuurlijk vaak plaatsnaam met pyriet. Dat is dan weer jammer dat de natuur er geen naam bij heeft gedacht. Verder een grote hoeveelheid Chancay kunstvoorwerpen. Dat is natuurlijk ook weer zo'n precolumbiaanse cultuur ze woonden vooral in de buurt van Lima. Hun specialiteit is het maken van een soort votief beeldjes, van zowel mannen als vrouwen die ze meegaven in het graf. Verder is de invloed van Wari ook zichtbaar in hun andere kunst voorwerpen. Daarna naar het nationaal museum bezocht. Dat zit in een gebouw dat een soort neo inca klassieke bouw heeft. Het ziet er diep grijs uit en overtuigd met zijn architectuur. Het is jammer dat de collectie zelf iets minder is. Het is een beetje kolloniaal gefroebel, een rietenmandje een paar fluitjes en een paar van die zeg maar kerststal bakjes. Niet echt een wereld collectie. Wel in de buurt van de kerk een sebastiaan gevonden. Heel klein en een beetje zielig. Maar een Sebestiaan desalniet te min. Ik denk dat hij te frivool is voor Peru. Het zijn hier meer heiligen die altijd goed gedaan hebben, en wat minder heiligen met een beetje vage levens die ik leuk vind.

Pachacamac en Sammy

Gisteren was het dan zo ver we gingen naar Pachacamac. Ik weet van de andere keren dat het een heel gedoe kan zijn om 30 km te zuiden van Lima te geraken, busje in en busje uit. Peruanen waarvan je denkt dat ze de weg wel weten die ook 10 keer moeten vragen. Terwijl je ondertussen half in de woestijn raakt. Ik had echter tegen GP gezegd als een taxi minder dan 40 soles is dan kunnen wel met een taxi gaan. De eerste beste taxi was 35 soles, toen was de trip natuurlijk ineens een stuk makkelijker. Pachacamac is een belangrijke stad uit de Peruaanse geschiedenis. Ik geloof dat het zo'n 200 na christus is opgericht door de Lima cultuur, daarna is het overgenomen door de Wari cultuur en tenslotte door de Incas. Over het algemeen neemt men aan dat het nog in vol bedrijf was toen de spanjaarden de Incas in de pan hakten. Het is een enorm complex van adobe stenen en wat natuurstenen. Je hebt een beetje fantasie nodig om er echt iets in te zien. Maar je kan je bedenken als je van ver uit de woestijn gelopen kwam en je kwam in Pachacamac a

an dat je toch wel echt onder de indruk was. Want al die Pyramides waren natuurlijk aan de buitenkant beschilderd en voorzien van fraaie fresco's. Dus je kwam wel echt ergens aan. Als je dan ook nog bedenkt dat die Pyramides er van een afstandje uitzien als echte stevige heuvels, heden ten dage dan zijn het echt enorme bouwsels geweest. Er was hier een soort van vreselijk heilig orakel. De Spanjaarden dachten natuurlijk aan kilos goud, maar het was een vrij ordinaire houtenstok. Die hebben spanjaarden aan de kant gedonderd. Later is hij teruggevonden, in het museum staat nu een replica. Het is inderdaad zo op het oog niet veel bijzonders, maar het is wel een voorwerp dat voor de precolumbiaanse typen vreselijk belangrijk was. Je maakt daar een hele rondgang over het terrein. Voor een leek sjok je door de woestijn en ook de zon op je lichaam geeft dat soort effect, waardoor ik nu een knalrode nek heb. Onze collega toeristen waren vaak met bussen gebracht, die ondergingen niet het effect van de tocht in de woestijn. Ik moet zeggen dat ik het wel leuk vind. Ook in de oude tijd ondergingen ze natuurlijk op deze wijze de stad. Ze hadden omdat het een bedevaarts oort was eindeloos gelopen en kwamen uiteindelijk bij die vrolijk geschilderde tempels uit. Waar ze natuurlijk vooral vrouwen offerden. Waarbij ik nu bedenk is het wel echt waar. Het spreekt in ieder geval wel tot de verbeelding. Volgens mij gebruikten de Waris het ook weer voor een deel als kerkhof. Je kunt dus een leuke wandeling door de woestijn maken en ondertussen zie je allerlei rechte zandheuveltjes, daarvan kun je dan steeds aannemen dat het eigenlijk muren zijn. Maar voor de dames heren archeologen is er nog wel echt werk aan de winkel. E'en stukje hebben ze een beetje extra opgeknapt, dat noemen ze zoiets als het vrouwenpaleis. Jammer dat ik te lui ben voor wikipedia. Maar eh daar waren zeg maar de vestaalse maagden maar dan anders. Op de site is nog een klein museum met een stuk of 20 opgegraven vazen en potten, en een paar oude lappen. Verder is er nog een tuintje met precolumbiaanse gewassen, zoals aardappel, boontjes en tomaten. Ik moet zeggen dat ik ineens een beeld doorkrijg. Maar daar ga ik dan maar verder niet op in.
S avonds kwam dan nog Sammy, die heel vorig jaar een vriendin had,maar er op 30 december mee gebroken had, en nu lagen alle kansen weer open. Al blijft hij voorlopig liever alleen. Ik geloof dat hij met de vriendin vaak heftige ruzies had. Ik kan dan wel bedenken dat het goed is dat er niet te veel huisraad in het huis is. Anders zouden ze regelmatig nieuw servies moeten hebben. Met GP en Sammy nog even naar de downtown geweest. GP moest daarna een enorme hamburger eten, ik heb dat maar overgeslagen. Ondertussen lees ik nu weer een vaag spannend boek. Iets met Isreal en de geheime dienst. Het boek voor de leesclub dat laat ik nog even liggen, want dat gaat in ieder geval mee terug, en de leesclub is bijna overleden. Het moet Schuld en boete worden. Nou ja ik ga het in ieder geval lezen, maar alleen B. is nog over als lid van de leesclub.

Facebook

Ik gooi een hoop fotos op facebook. Het enige jammere is dat facebook niet openbaar is. Nou ja dat is natuurlijk ook de bedoeling, terwijl dit blog dan weer openbaar is. Nou ja ik zal ter compensatie hier ook af en toe een foto op blijven zetten. Gisteren het bericht van Tineke dat broer lief een arbeidsongeval heeft gehad en ten hospitale is. Ik heb verder niets gehoord dus volgens mij hoef ik niet meteen american express te bellen om te zeggen dat ik terug moet naar Nederland. Ik heb daar nu wel tenslotte een dure verzekering voor bij hun. Die van ING heb ik stopgezet, die betalen toch nooit uit, en geven je bovendien het gevoel dat je ze voortdurend aan het belazeren bent. Ik vond het onzin om twee keer te betalen voor een slecht gevoel. De eerste keer omdat je spullen bent kwijt geraakt en de tweede keer omdat je blijkbaar de verzekering een poot probeert te lichten. Nou zeker voor dat laatste is het onzin om geld te betalen. Zeker als je toch ter goeder trouw handelt. Maar American Express heb ik nog geen ervaring mee het zal me benieuwen.

Ondertussen zijn we weer terug uit de jungle. De vlucht was verder weinig bijzonders. Er zal alleen het laatste stukje een dikke meneer naast me die nog nooit gevlogen had en ook duidelijk zenuwachtig was. Hij wilde nog gaan zitten bellen zo midden in de lucht. Ik heb hem er van kunnen overtuigen dat dat niet helemaal de bedoeling was.

We zijn nog naar Nauta geweest. Ik geloof dat ik daar al kort over verhaald heb. Gisteren zijn we naar de Lima cultuur pyramide geweest. Ja zo kun je er ook vanaf doen, het gewoon Lima cultuur noemen. Nou het is een enorme hope abode stenen midden in Miraflores. Vroeger was het ondermeer in gebruik als motorcross terrein. Men had het niet echt meer herkend als een gebouw uit vroeger tijden. Nu zijn ze serieus aan het opgraven en ze bedenken er ook steeds meer verhalen bij, waarbij je natuurlijk je altijd moet afvragen hoe ze aan al die wijsheid komen. Er was een beetje een storende amerikaanse met 3 schurftige kinderen in de groep. Die doordat ze steeds bezig was met die kinderen niet goed oplette en herhalende vragenn moest stellen. We weten nu wel dat de Lima cultuur de tempel een lange tijd heeft gebruikt, dat hij daarna door de Wari is overgenomen. Die hadden echter geen zin in zo'n tempel en hebben hem alleen gebruikt als kerkhof. De derde foto laat een Wari graf zien. Het is wel leuk dat je bij zulke sides in de loop van de tijd een steeds beter beeld krijgt omdat ze toch wel echt serieus onderzoek doen. De eerste keer dat ik er was in 1999 was het niet meer dan een hoop zand. Nu gaat het toch steeds meer op een tempel lijken. Ze herstellen de verweerde eerste laag. Het is wel jammer dat ze niet ergens wat dwarsdoorsnedes maken, of in ieder geval daar onderzoek naar doen. Want dan zou je er achter komen dat er allerlei gebouwen inzitten die van een mooi geschilderde buitenlaag voorzien zijn. Ik zou maar ja wie ben ik het zelfs de moeite waard vinden om in ieder geval op een stuk er gewoon een laag af te slopen zodat de onderliggende laag te zien is. In Trujiillio hebben de spanjaarden dit gedaan bij een tempel. Ze dachten dat er goud te halen was en hebben gewoon een gat in de hele tempel geblazen. Helaas bleek het verhaal niet te kloppen maar het was natuurlijk wel een mooie kans om meer in de tempel te kijken.
Daarna nog toeristische herrie gekekenn in La Marina. Een siesta gehouden. Dat was wel nodig na het bierdrinken met Anthony en s avonds een bezoekje gehad van Daniel. De Godenslaap uitgelezen en toch nog niet begonnen in Schuld en Boete, ook omdat ik die toch terug meeneem naar Nederland. Vandaag naar Pachacamac.

Die Pommo rosso

Wat leuk voor ze, ik hoop wel dat het er niet helemaal storm loopt en dat ze buiten hun italiaanse schoenen gaan lopen. Wel goed van T+T dat ze het ver voor Johannes hadden ontdekt. Vandaag naar Nauta geweest en eindelijk een paar dolfijnen gezien. Het waren geloof ik grijze. Het is iets van bijna 100 km in een taxi en de reis is wel een beetje afzien. Bovendien stond er op de terugweg geen taxi klaar maar moesten we een tijdje wachten. Ik zag me natuurlijk al mijn dagen al slijten in Nauta. Maar gelukkig kwam er uiteindelijk een taxi. Ik wilde eigenlijk met Alex en Diego gaan die nadat ze samen dronken geworden zijn goede vrienden lijken. Helaas was al het bier bij Diego verkeerd gevallen en had hij last van zijn maag. Alex trommelde echter weer Gerardo op, die kwam te laat voor de taxi en de boot en moest toen eindeloos op ons wachten op het Plaza de Armas van Nauta. Daarna hebben we met zijn vieren gegeten en zijn we gaan wachten op een taxi terug. Wat kunnen we verder melden van de trip naar Nauta. Louis heeft een aantal vogels in het wild gezien. Iets van sternen, zebravinken en nog wat van dat soort gevogelte. Ik zag dan weer een paar kippen in het tam. Ik dacht zelfs dat ik ook een keer een groene papagaai in het wild zag, maar dat weet ik niet zeker, want dat was vanuit de taxi toen hij 100 reed. Verder kregen we een paar keer een flinke stortbui over ons heen. E'en keer toen we net gearriveerd waren en eigenlijk moesten zeuren met mannetjes over de prijs van de boot. Dat bleek vrij duur te zijn, maar we kregen wel een volledige toer, de dolfijnen, de Regina Victoria en de Mirador. Nou wat wil je nog meer het moest 70 soles kosten. Iets van 20 euro. Nou ja daar zit je in Nederland natuurlijk met zijn twee'en misschien net op de rondvaart voor. Dus wat maakt het uit. De schipper naast god hield nog een toespraak over punt waar drie rivieren samenstromen en de amazone vormen. Verder zagen we dus inderdaad een dolfijn, je moet alleen zo snel zijn voor het foto moment. Maar het was wel leuk en ook die waterlelies zijn toch wel erg mooi. Je waant je helemaal in een schilderij van Monet Manet of hoe heet hij ook alweer van de waterlelies. Hier maken ze trouwens ook kunst nadat ze op een lokaal drugje hebben lopen kauwen. Ik geloof dat het ancash heet, je krijgt dan vreselijk psychedelische voorstellingen. Ik weet niet of het kunst voor mij is. Ik zag een muurschildering waar iemand een hand had geschilderd en in alle eh streepjes van je vingers nog gezichten had gemaakt. Daar moet dan voor het mooi eigenlijk weer nog iets anders achter of overheen. Natuurlijk vaak nog iets van moedertje natuur en een beetje een schaars gekleden chick om het helemaal kunstig te maken. Net effen fotos van Marjan gekeken. Het is toch wonderlijk het internet wat je allemaal zo op een afstand in de gaten kunt houden

Nou ja Cindy ik zie grond en ik zie een bank. Het is dan moeilijk om niet aan een samengevoegd woord te denken.

De tocht terug was vooral toch een heel eind. 200 km in een taxi zitten, overigens kost dat dan weer 40 sole voor de hele taxi dus dat is eigenlijk geen geld. Maar het duurde wel iets van anderhalf uur. Nou ja je rijdt wel de hele tijd door of langs de jungle. Dus als je weer in Iquitos bent dan heb je voorlopig wel weer genoeg groen gehad.

Jammer

Mijn bericht van net is van de aardbodem, of het internet verdwenen. Ik moest een beetje klagen omdat ik in de lobby van het hotel zat, eerst bij het zwembad, daar was het griezelig heet, toen bij de receptie daar was het te verdragen. Inmiddels is de kamer schoon, al is het chicaatje er wel met de handdoeken vandoor. Ik heb daarom maar mijn turkse reis handdoek gebruikt. Als het meisje zo aanklopt moet ik nog wel in wat kleertjes schieten. Gisteren uit met Alex en Diego. Die zijn beide bezorgt dat de ander meer mobieltjes, motors en dat soort dingen krijgt. Terwijl ze daar toch zeker zelf ook recht op hebben. Alex schijnt gezegd te hebben dat hij een motor krijgt. Ik weet niet van wie maar in ieder geval niet van mij. Nu wil Diego ook een motor. Misschien moet ik partijen tegelijk gaan bestellen. Dat terwijl ik hier straks als een soort Elvis autos ga lopen weggeven terwijl ik zelf zo blij ben met mijn nieuwe fiets. Om het probleem niet verder uit de hand te laten lopen heb ik bier voor ze gekocht. Ook je rijdt er niet hard op, het enige is dat je er krom van gaat lopen. Maar hier blijkt het voor de korte termijn toch een goed medicijn te zijn. Daarnaast was Alex nog jarig geweest. Dus hij mocht het maar een beetje bepalen. Dat betekende dat we eerst naar oh ik ben al weer vergeten hoe het heet. Het zit voor de liefhebber aan die straat waar je alle beelden van helden hebt. Ja daar, en het zit dat weet ik dan nog wel bij Pardo om de hoek. Want daar gingen we daarna heen. Daar was live muziek, van een band uit de jungle. Explosion bleek de band te heten een stuk of 15 typen op het podium waaronder twee meisjes in hun ondergoed die vrolijke danspasjes maakten. Het was een soort ruimte zo groot als Ahoy. Het was tot halverwege overdekt en onverlicht, daarachter was nog een stukje bar, en vooral parkeerterrein, want je kon je brommer, motorcarro of auto ook mee naar binnen nemen. Gerardo en de stille Anthony gingen ook nog mee. Ik mocht dan weer mee om het bier te kopen. Daarna zijn we naar de Asia disco gewees. Ik heb inmiddels oorpluggen aangeschaft en daar inmijn oren gepropt. Dat leidde denk ik toch minder gehoorsbeschadiging dan grote delen van mijn leven daarvoor.
Gistermiddag hebben we nog bij Cella gelunched, een soort stokvis en vooraf een stukje vlees van het peruaanse jungle varken o.i.d. Het was allemaal lekker. Al ging de stokvis om de een of andere redenen helemaal om mijn tanden heen zitten. Verder lijken de pillen tegen maagproblemen goed te helpen. Ik hoef niet op een paar meter afstand van het toilet te blijven. Ik heb van Cella een videoboodschap voor Liesbeth opgenomen. Verder was ze blij met de kleding van Tineke, het was te groot. Maar ja ze kennen hier allemaal een chica die het zo voor je in een ander model stikt

Gebruikelijk drama in de jungle

Ik moet hier natuurlijk veel uit. Het zal de lezer bekend zijn. Met sommige heren heb je soms het idee dat ze overal vrienden maken met jou bier. Dat was gisteren het geval. Met name de zakkerige Armando ging van mijn bier drinken. Zijn internet gesprek is ongeveer, hallo stuur geld, wat nee je bent een rotzak. Niet iemand om dronken te voeren. Dus ik was maar opgehouden om voor iedereen bier te kopen. Bovendien als ze dan toch niet met je praten is er ook weinig gezelligs aan. Dus ik had Diego en Jorge maar gewoon achtergelaten en was ergens anders voor me uit gaan staren. Omdat ik echter last had van mijn darmen is het bij cola gebleven. Waardoor ik trouwens nu wel een stuk beter ben. Vandaag met Louis naar Questa cocha geweest, de lokale dierentuin. Het komt er geloof ik nu op neer nadat Louis 300 meter het pad van de dierentuin op en af heeft gelopen hij al voldoende jungle ervaring heeft. We hebben wel de zoetwater dolfijn nu in een zwembad gezien, waardoor we weten dat hij ook echt bestaat. Verder de gebruikelijk meuk aan vogeltjes en andere lawaaipagagaaien, die ze wel allemaal hier vers uit de jungle hebben gevangen. Louis zag ook nog loslopende apen die gewoon in de bomen van het gebeuren hingen. Daarna hebben we bij de tante van Diego gelunched, en veel cola gedronken.

Lieve hemel

Ik luister nu naar de 80ties remix video op de televisie, nou ik kijk er natuurlijk ook naar. Het is nu Yazzo met Dont go. Ze zijn in top of the pops zo te zien. Ik had al Sandra, Ereasure, Level 43, nu is het New Order met Blue Monday. Misschien moet ik mezelf aansluiten op de tv en weer teruggaan in die tijd. Ik hoorde ook al Paul Simon eerder op een andere kanaal. You can call me Al. Waarbij Chevy Chase op Martin lijkt. Nu is het Eddy Grant, Give me hope Johanna.
Mijn maag is nog belabberd. Diego is naar de pharmacia gerend en heeft iets van pillen aangeschaft. Louis vreest nu voor mijn leven en is op het internet aan het kijken wat een maagtransplantatie kost, ik denk dat ik met 8 pillen niet het loodje ga leggen. Een instructie is dat ik geen bier naar binnen mag gieten. Dat is hier natuurlijk wel een wijd en zijds verspreid gebruik. Nou ja als ik me straks niet lekker voel cancel ik het hele disco avontuur. Net zijn we bij Cella geweest. Die is gelukkige eigenaar geworden (Mister Vain) van Tineke haar spullen. Ik weet niet of ze er blij mee was, het werd meteen naar achteren afgevoerd. Ze was wederom in een nieuw huis aanbeland. Ze woonde nu bij haar schoonmoeder in. Het huis was een soort romney loods met een aantal compartimenten erin. We kwamen niet verder dan het eerste compartiment. Daar lag ook een kuup grond opgeslagen. Ik denk dat het was omdat ze wist dat ik als eerste medewerker grondbank voor een bezoekje langskwam. Ik denk dat Cella en zeker de kleine Jorge het inzich heeft om depotbeheerder te worden. Hij deed met gemak 2 x 50 grepen uit de grond. Misschien moet hij nog iets meer leren in het kader van de VGA. Tjeempie het is ook wel alle bagger uit de jaren 80. Lalala I love you baby Alexia. Nu zijn we bij de Cruel Summer van Bananarama. Ik weet niet of jullie beelden door krijgen. Roxette en dat soort spul zal nog wel langskomen. Nu is het Its a beautiful live. Maar in een latino versie niet die van Doctor Alban of zoiets.
Bipapapada is dat Yello, ik weet het ook niet, ik geloof het wel.
Ondertussen is Etta James niet meer. Nou ja het ging geloof ik niet zo goed met haar. Oh we zijn in de 90 aangeland, Venga boys. Haar I rather go blind, And the glas that i held to my lips showed the reflection of the tears rolling down my face. Is toch altijd wel erg mooi. Verder is hier de house versie van Something got a hold on me ook doorgedrongen. Verder tijdens het concert van Christina Alquira en Adele verwezen beide naar hun belangrijke inspiratie bron Etta James. Bovendien hebben we nog onze eigen Trijntje die Waiting for Charlie coverde. Ik zal een kaarsje voor haar branden. I want a sunday kind of lover.
Helaas zijn we nu in latino gereutel beland jammer het is niet meer zo goed te volgen. Het is nog wel hetzelfde deuntje en ook de kapsel zijn uit de jaren 80 dus misschien krijgen we wel meer Kylie.
Het is moeilijk om iedereen te vriend te houden. Nu willen ze weer allemaal een mobiel

Mas Iquitos

Gisteren met een bootje naar Belem geweest. Ik denk altijd dat ik gek word van al die Peruanen die aan je te lopen trekken op het moment dat je ergens bent en ze iets van je zouden kunnen willen maar Jorge en Alex werden gisteren ook gek toen er 49 mensen hun boot wilden aanbieden. Niet dat het allemaal veel verschil uitmaakt. Na wat gesteggel hadden we een meneer met een boot die er 50 sole voor vroeg. Daarvoor zaten we met zijn vieren twee uur op een boot. Ik dacht nou ja dat is voor de prijs van een rondvaart. Dus dat valt dan eigenlijk wel mee. Dat naar Belem varen is natuurlijk eigenlijk wel altijd een beetje hetzelfde. Maar het voelt zo oppermachtig als je op een boot in de Amazone zit, het is toch anders dan op de Sloterplas. Al kun je waarschijnlijk vanuit de sateliet ook de sloterplas goed zien liggen. Nou er gebeurde niet veel bijzonders, we hebben geen dolfijn gezien. Die schijnen zich schuil te houden op het moment dat er geen zon is. Ik weet het niet. Maar Alex is er van overtuigd. Daarna hebben we met de mannen chinees gegeten. Enorme porties, en daar ik weer een beetje last heb van de darmen. Het hoor er hier geloof ik bij deed ik maar rustig aan met de maaltijd. Daarna siesta gehouden. Ik heb in de loop van de dacht het finse boek uitgelezen. Het was een beetje een rommeltje, misschien zit er finse Mythologie in maar daar weet ik weer bijzonder weinig van. Ik vond in ieder geval dat er veel te veel typen in voorkwamen die nauwelijks een bijdrage leveren aan het verhaal. Verder werden voor veel mensen zowel eigen namen als een soort van koosnaampjes gebruikt. Dat maakt het natuurlijk ook niet simpeler. Verder wordt er een lijk gevonden en daar wordt verder helemaal niets mee gedaan. Ja het wordt gedregt, en iemand klaagt omdat ze lullig is behandeld door de politie, maar daar heb je het wel mee gehad. Zou ik het iemand aanraden, ja al mijn vrienden die voortdurend aan mijn kop zeuren over finse detective, het is een must read, uniek in zijn genre. Zo daar zijn we ook weer klaar mee.
S avonds tenslotte zijn we eerst beetje wezen wandelen, toen met inmiddels Diego erbij met Alex en Jorge op de boulevard gaan zitten drinken. Daar zaten trouwens nog hollanders, drie twee van het kale type, en een met baard en veel haar. Ze zagen eruit of ze al maanden van huis waren, maar dat weet je niet. Alex was jaloers omdat hij ontdekt had dat Jorge na anderhalf jaar gezeur een mobieltje had gehad, men..... Maar ja er blijft hier altijd wel wat te zeuren over. Daarna zijn we nog naar de disco geweest. Leuk voor Louis dat er meer meisjes waren, maar ik had wel minder bekijks van de had.

In Iquitos

Waarschijnlijk had Liesbeth gelijk en waren we onderweg naar het vliegveld. Dat ging allemaal vrij vlekkeloos, al vond ik de taxi wel duur, met 40 soles. Maar ja hij reed wel naar binnen dat willen ze niet allemaal soms zetten ze je midden op de snelweg af omdat een vergunning om het vliegveld weer op te rijden ook geld kost. Helaas had het vliegtuig een stukje vertraging, we mochten niet vertrekken ofzo, dat werd opgelost door ons gaar te braden in het vliegtuig. Airco aanzetten vonden ze maar onzin waardoor het er volgens mij iets van 35 graden was. Toen we eenmaal onderweg waren werd het wel weer dragelijk. Ondertussen lees ik een boek van de allergrootste Finse misdaadschrijver ooit, in Finland zijn er miljoenen van verkocht, zoveel dat een gemiddelde fin er waarschijnlijk meerdere in zijn huis heeft liggen. Inderdaad het is het beste finse misdaad verhaal dat ik ooit heb gelezen. Zelfs het beste finse boek ooit, maar dat kan iets zeggen over de hoeveelheid finse literatuur die ik gelezen heb of over de kwaliteit van dit meesterwerk.
Maar toch, Jorge stond weliswaar een beetje verpieterd maar toch braaf te wachten. Er wilden echter zoveel mensen naar Hotel Maranon dat we met een reguliere taxi moesten, die schijnen er toch ook te zijn. Na een beetje siesta waar ik de zorgen kreeg over John en Jorge hebben we iets gegeten, ik in ieder geval Louis zit op een sapkuur en wilde alleen maar linksgeperste boomschors sap hebben. Gezeur, dus hij heeft gewoon Pina met nog iets gehad. Jorge at zijn bordje niet helemaal leeg en wilde het aan een jochie van een jaar of 4 geven, maar een oude meneer met twee tanden flikkerde zo de hele inhoud van het bord in zijn tshirt waar hij even een short van gemaakt had. Iedereen, ook de peruaanse jongens keken toch geschrokken toe.
Louis ging ook al niet mee met het bierdrinken op de boulevard, daar werd Jorge weer afgewisseld door Alex. Met Alex die vervolgens weer een Gerardo optrommelde zijn we naar de Copacabana gegaan. Daar was het snel bierdrinken, en dus dronken worden. Ik maakte me nog een beetje zorgen over Gerardo die op de motor was, en geen geld heeft voor een helmpje. Ik zag hem wel later op die motor bellen. Ik hield mijn hart vast, ik was al 12 keer verongelukt, maar het ging allemaal goed. Verder kwam Alex nog op het idee om een fles bier op de rand van het balkon neer te zetten. Dat leidde toen de flesbier naar beneden was gedonderd bijna tot doden in de bar, en de mensen die beneden stonden vonden het niet heel grappig en wilden even gaan slaan. Gelukkig stond ik toen net op de trap om naar het toilet te gaan. Iets verderop had ik de bierfless op mijn kop gekregen en had ik nu in het hospitaal of erger geweest. Verder was het daar wel leuk maar de hoeveelheid bier kan ook een rol gespeeld hebben. Al moet ik wel vermelden dat ik ook twee flessen water heb leeggedronken van 0,6 liter. Anders stort zelfs ik in met al dat bier achter de kiezen. Verder is Alex dan nog zaterdag jarig. Hij wil heel Iquitos geloof ik laten zien. De verjaardag is meestal dat je naar de disco gaat met een groepje en daar weer een biertje of veel drinkt. Verder is iedereen hier dol op de Tigresse de Orient. Al worden er ook veel grappen gemaakt over deze zangeres. Vandaag naar Belem, oh dat wordt veel camera mee.

Foto lama

Sorry de foto is een beetje ver weg. Gisteren nog koffie gedronken met meneer Walter, die had ik jaren en jaren niet gezien. Hij is inmiddels met een vriend die iets diplomatieks doet in Bolivia, maar hij is dan een soort van op vakantie in Lima. Walter hield altijd geloof ik wel van een beetje luxe en ik geloof dat die vriend dan ook wel goed uitkomt. Hij had met GP hele gesprekken over de schaduwkanten van het homogebeuren. Er gebeurt toch op veel plekken iets waar je als gewone winkelende burger niets over leest in de huis aan huisfolders, terwijl er volgens die jongens toch leuke aanbiedingen zijn. Ja helaas de foto van de lamas is uit de verte. Maar het ziet er wel idilisch uit met pyramide 28 zo op de achtergrond. Verder valt het ook nog wel een beetje mee met de ruimte die de lamas hebben. Daarna stond Carlos Manuel nog op de stoep. Die had weer een meneer Luis bij zich, die zich ondermeer wilde verdiepen in de mooie engelse taal. Carlos moet vandaag naar de tandarts voor zijn verstandskiezen, volgens mij kneep hij hem wel een beetje. Verder ben ik benieuwd of Louis nu wel bij het ontbijt gaat verschijnen. Gisteren bij de ontmoeting met Luis was hij nog aan het rusten. Ik moet mij nog verder aankleden. Ja maar het is hier wel 20 over 8. De dag is nog jong. Verder is er ook goed nieuws, ik werd op zondag in de disco nog op 38 geschat, gisteren liep het al terug tot 35. Wat zijn het toch aardige mensen in Lima. En ze zien de dingen altijd zo scherp. Ik heb Carolijn Visser bijna uit, dat staat in ieder geval voor vandaag op het programma verder laat ik het een beetje van Louis afhangen. Of hij alweer fit als een viool is. Of dat het nog een kreunende bas is.

Dat klopt

De dierentuin. Eh ik heb er niets over gezegd. De dierentuin van Lima is een uitgestrekte vlakte waar ook een aantal pre Columbiaanse tempels zijn en een stuk muur uit dezelfde tijd. De dierentuin is goed voorzien van inheemse diersoorten, 12.000 verschillende vogels, waarvan het grootste deel gewoon vrij heen en weer vliegt, maar die hebben geen bordje en zijn zeg maar de mussen van Lima. Verder veel Aras en dat soort vogels, Toekans en ook is er Isodora de Paradijs vogel en een tweetal condors. Misschien ook wat colibris maar die houden zich natuurlijk wat minder aan de hekken. Verder schilpadden en peruaanse beren. Ook hebben ze voor hun excotische beesten als schapen. Altijd leuk om te zien. Verder gaat heel Lima er heen om een dagje uit de stad te zijn. Het is een behoorlijk uitgestrekt park, de intre is 10 soles al zouden wij dan 3 euro zeggen. Volgens mij heeft Artis een andere prijs. Verder zijn er nog die tempels van de oude Limanezen. Op een bepaalt moment waren ze te moe om nog een naam te bedenken, dus is er een tempel 34 en zo verder. Verder is er een museum met wat manquettes waar je kunt zien dat het al lang in Lima the place to be was. Nu worden er stukjes vlees aan de Poema gegeven, en een worteltje aan de beer, vroeger werd je schattige buurmeisje, die met de zwarte vlechten aan de goden geofferd. Ach het is brood en spelen, je moet het volk te vriend houden. Ik weet niet of ze serieus aan het graven geslagen zijn naar historische dingen in de site. In Miraflores wel daar vonden ze inderdaad een groepje dames die aan de goden geofferd waren. Ik weet niet of mannen ook voor de gieren en condors waren. Waarschijnlijk wel
Vandaag naar het centrum van Lima geweest. Het is Louis niet helemaal goed gevallen. Terwijl ik nog wel van het uitje heb genoten. Vooral omdat mijn blik in de kerk viel op een paar van die onzin dingen die ik leuk vind. Het verhaal van het wonderlijke vriendje van Jezus, onze Johannes de Doper die natuurlijk op een verschrikkelijke manier aan zijn eind komt omdat Salome zijn hoofd op een soep bord wil. En dat heeft ze gekregen. Dat alles was in mooi houtsnij werk uitgewerkt. Je zag iemand gevaarlijk met een zwaar zwaaien en in een volgend snij werkje lag het hoofd van Johannes inderdaad op een bord. Salome blij, iedereen blij. Kijk met het eerste stuk van het blog denk je een beetje ach jeetje wat erg voor die vrouwen. Maar ja naar het verhaal van Salome denk je toch, vrouwen kunnen ook onaardig zijn. Zou Britney of Madonna ook steeds het hoofd van een man eisen na leuk gedanst te hebben. Ik denk het niet.
Louis gaf te kennen dat wat hem betreft de siesta maar vroeg moest beginnen. Ik zal kijken of hij nog onder de mensen gaat komen. GP heeft ondertussen een nederlandse les gevonden en wil er graag heen. Ik weet natuurlijk niet of hij het vol gaat houden, maar ik ga er dan maar samen met hem heen. We gaan het zien. Verder spullen naar de wasserij gebracht. Ik ben nog geen andere hollanders tegen gekomen.

Parijs Dakar

Niet dat ik het ooit gevolgd heb, of een soort van ambitie heb om mee te doen maar Parijs Dakar is geloof ik hier. Ik zal toch eens een goede atlas gaan kopen. Ik heb al wel de atlas van de ondergrond maar geografisch schiet mijn kennis te kort. Hoe kan de kortste weg van Parijs naar Dakar nou door Lima lopen. Ik zal eens kijken wat google maps daarover zegt, dan is het natuurlijk waar. Ik zet wat fotos in facebook. Niet van Parijs Dakar maar van hoe het hier ook alweer is. Het is toch wat met al die techniek. Dat ik nu gewoon op mijn bedje in het hotel het hele blog kan typen en niet meer naar schurftige internet caf'es hoef. Nooit meer mij afvragen of er nog gekke dingen zijn met toetsen. Al ging het met caf'e niet goed. Verder levert hij wat irritatie op de notebook vooral omdat er steeds een update moet zijn. Van wat en waarom ik heb geen idee. Maar ja het blijft wel bijzonder. Ondertussen vraag ik me af of die jongenman in mijn hut de zaak al heeft afgebroken. Ik weet door die Parijs Dakar niet of naar het centrum gaan een goed idee is. GP is ook al in alle vroegte ontsnapt, want die moest thuis nog allerlei zaakjes doen. Het fotos opladen gaat wel lekker vlot in facebook. Ik zal nog een verwijzing aanleveren voor het weblog, ik hoop natuurlijk toch binnen te lopen op advertentie opbrengsten. Hihi
Gisteren weer naar Sagretario geweest. Ik had eerst het gezelschap verleid om gewoon nog een snack te nemen bij de ontbijt hut. De dag daarvoor waren we bij een goedkope friet, kip en hamburgers plek geweest. Louis heeft daar bijna een hele kip moeten opeten. Hij kon volgens mij geen kip meer zien. Bij het ontbijt tentje hebben Louis en GP een stuk lasagna genomen. Ik causa, wat een soort aardappelpuree gebeuren is opgerold en gevuld met iets van andere groenten en ik geloof kip. Ik heb vervolgens een groot deel van de avond liggen slapen in plaats van netjes een boek te lezen of te praten met GP. Daarna dus de disco. Ook daar was het afgeladen vanwege de zaterdagavond. Gebeurde verder niet veel en om 02.00 zijn we in een taxi naar het hotel geklauterd.

Dierentuin en musea

Alweer beetje gesettled in Lima. Het is hier behoorlijk warm. Gisteren overdag naar het Peruaanse museum geweest voor historie en nog wat zaken. Voor de liefhebber in Pueblo Libre. De taxi deed er vrij lang over. Daar binnen is onder andere een grote steen die ooit een boertje als tafel in gebruik had. Tot een italiaanse ontdekkingsreiziger langskwam en de tafel meesleepte, omdat het een belangrijke steen bleek te zijn met een uitgebreid tablaux er in gebeeldhouwen. Het is een hele voorstelling en geloof ik 2000 jaar oud. Verder hebben ze er allemaal potten en vazen van allerlei precolumbiaanse typen. Een deel van het museum is ingericht als museum over de recente geschiedenis van Peru. Daar zijn weer hoogte punten als een soort tijdsbalk. Een belangrijk hoogtepunt in de recente Peruaanse geschiedenis is natuurlijk het bezoek van de Paus. Toen stond de geschiedenis even stil. De katholieke kerk heeft waarschijnlijk een flinke hoeveelheid extra zieltjes gewonnen in het jaar 1987 of ergens in de buurt. Het was de echte paus, niet die pauze paus uit Duitsland. Verder gisteren een paar vrienden gezien. Soms wordt je ook moe van die heren allemaal. Maar verder was het gezellig in de berlin biertent en daarna naar de beetje vage homo disco Sagretario. Arme Louis is er meteen klaar mee. Die kon zich niet helemaal voorstellen hoe het is als al die homo's uren later na veel bier nog overeind kunnen staan. Dat is natuurlijk ook meestal niet het geval de helft is dan zeg maar op de andere helft aan het leunen. Ik vind het altijd wel leuk. In de andere disco Down Town zijn ze jong. Bij Sagretario is het iets gemengder. Voor vanavond weet ik het nog niet. Eerst zo verder lezen in het boekje.
Oh gisteren eh arroz tolando ofzo gegeten. Dat is zeg maar rijst in een kommentje met in het midden een beetje vaag gehakt prutje maar wel lekker. Vandaag tallarin verde. Dat zouden wij pasta met pesto noemen. Verder heeft Louis een enorm stuk kip zitten eten met friet terwijl ik een hamburger die trouwens ook enorm was heb zitten wegwerken. Ik hoop dat dat zo een beetje minder mag. Ondertussen ligt GP te snurken. Ik heb wel stiekum de tv afgezet.

Lima 2012

Net wakker geworden. Er is in Solis Dies weinig veranderd. De staart was er niet maar dat was misschien omdat het avond was. Ik heb snel een fles water ook voor Louis en gedouched om na 12 uur vliegen een beetje okselfris aan het diner met Daniel en Manuel te verschijnen. Ondertussen ben ik ook alweer mensen kwijt geraakt op het vliegveld. Peruanen en afspraken maken het blijven toch twee verschillende dingen. De wireless in Solis Dies is wel doorgedrongen tot de kamer waardoor ik nu een soort idiale werkhouding half in coma op het bed heb. Ik weet niet wat de arbo dienst er van zou denken. Vandaag op zoek naar kaartjes voor Iquitos en ik ga Louis een beetje laten zien hoe Lima eruit ziet. Maar voor al wat ik weet is hij ontsnapt uit zijn kamer en heeft hij Lima al drie keer in de rondte gerend. Ik heb in het vliegtuig een b versie van Da Vinci code gelezen. Plot iemand valt in de tijdterug naar jezus, laat zijn gebruiksaanwijzing van de camrecorder slingeren. Gaat jezus filmen en oh oh 2000 jaar later paniek in het graf een sony gebruiksaanwijzing. Alleen beetje schieten voor het bandje. Geen ander verhaal over Jezus, geen moeilijke verhalen over reizen in de tijd, nee gewoon hup dat gebeurt zo af en toe en hoe dat weet haast niemand. Nou ik laat het boek achter in Peru. Voor de liefhebber die kan het hier gaan lopen zoeken. Nu lees ik Sipko Melissen Mannen aan zee, die leutert vooral over Max Beckman.
De films tijdens de vlucht hielden niet over. Ik heb wel tijdje geluisterd naar Ivan Lins waardoor ik alleen maar meer zin krijg om naar Brazilie te gaan.