Louis laatste dag

Gisteren onze tijd doorgebracht in San Miquel shopping centre. Ik heb alleen bij de toppi-top een paar tshirts gekocht. Voldoende inmiddels om weer geruime tijd fris te verschijnen in Nederland. Het blijkt voor Louis onmogelijk om iets te vinden in een andere lengte maat dan 32. Dus hij komt zonder een nieuwe broek naar huis. Daarna heb ik een meneer Junior ontmoet. Hij spreekt perfect engels. Hij heeft tijdje in Engeland gewoond. Daarna kwam Julio voor de tweede keer uren te laat wel of niet opdagen, en daarna eindelijk een keer een afspraakje gehad met Devy. Daar chat ik al tigtig jaren mee, maar van een ontmoeting was nog nooit sprake geweest. Een aardige jongen, niet de allergrootste, maar wel net zo leuk als op de fotos. Louis moest nog een pisco sour drinken. Ik was blij dat het kleine menneke het binnen hield. Daarna zijn we nog even met zijn vieren naar Sagretario geweest, maar GP en Louis dreigden steeds in slaap te vallen, dus heb ik maar voorgesteld om weer naar huis te gaan. Van GP een tekening gehad met Pa en Ma. Ik had hem voor de voeten geworden dat hij door mij overladen wordt met kados maar dat er nooit iets voor mij afkan. Het gaat natuurlijk om het gebaar. Hij is echter nog boos over de kalender die ik op het toilet heb gehangen. Dat vindt hij geen plek voor een kado. Drama. Nou ja ik zal de tekening een beter plekje geven. Hij moest er door de telefoon over schelden met zijn moeder. Het valt allemaal niet mee. Ik heb inmiddels een mapje gekocht voor die tekening. Hoe moet ik in vredesnaam zoiets nu weer ongeschonden in Nederland krijgen. Nou ja ik heb ook wel maffere dingen vervoerd. Ik heb gisteren een kookboekje gekocht van een oudere dame. Ik geloof zeg maar de Julia Childs van Peru. De foto op de voorkant is kostelijk. Helaas zijn de vertaling van de recepten weer met dank aan google. Verder ontbeten en nu beetje hangen tot Louis naar de luchthaven moet. Misschien moet ik Elisabeth George gaan lezen.