Pachacamac en Sammy

Gisteren was het dan zo ver we gingen naar Pachacamac. Ik weet van de andere keren dat het een heel gedoe kan zijn om 30 km te zuiden van Lima te geraken, busje in en busje uit. Peruanen waarvan je denkt dat ze de weg wel weten die ook 10 keer moeten vragen. Terwijl je ondertussen half in de woestijn raakt. Ik had echter tegen GP gezegd als een taxi minder dan 40 soles is dan kunnen wel met een taxi gaan. De eerste beste taxi was 35 soles, toen was de trip natuurlijk ineens een stuk makkelijker. Pachacamac is een belangrijke stad uit de Peruaanse geschiedenis. Ik geloof dat het zo'n 200 na christus is opgericht door de Lima cultuur, daarna is het overgenomen door de Wari cultuur en tenslotte door de Incas. Over het algemeen neemt men aan dat het nog in vol bedrijf was toen de spanjaarden de Incas in de pan hakten. Het is een enorm complex van adobe stenen en wat natuurstenen. Je hebt een beetje fantasie nodig om er echt iets in te zien. Maar je kan je bedenken als je van ver uit de woestijn gelopen kwam en je kwam in Pachacamac a

an dat je toch wel echt onder de indruk was. Want al die Pyramides waren natuurlijk aan de buitenkant beschilderd en voorzien van fraaie fresco's. Dus je kwam wel echt ergens aan. Als je dan ook nog bedenkt dat die Pyramides er van een afstandje uitzien als echte stevige heuvels, heden ten dage dan zijn het echt enorme bouwsels geweest. Er was hier een soort van vreselijk heilig orakel. De Spanjaarden dachten natuurlijk aan kilos goud, maar het was een vrij ordinaire houtenstok. Die hebben spanjaarden aan de kant gedonderd. Later is hij teruggevonden, in het museum staat nu een replica. Het is inderdaad zo op het oog niet veel bijzonders, maar het is wel een voorwerp dat voor de precolumbiaanse typen vreselijk belangrijk was. Je maakt daar een hele rondgang over het terrein. Voor een leek sjok je door de woestijn en ook de zon op je lichaam geeft dat soort effect, waardoor ik nu een knalrode nek heb. Onze collega toeristen waren vaak met bussen gebracht, die ondergingen niet het effect van de tocht in de woestijn. Ik moet zeggen dat ik het wel leuk vind. Ook in de oude tijd ondergingen ze natuurlijk op deze wijze de stad. Ze hadden omdat het een bedevaarts oort was eindeloos gelopen en kwamen uiteindelijk bij die vrolijk geschilderde tempels uit. Waar ze natuurlijk vooral vrouwen offerden. Waarbij ik nu bedenk is het wel echt waar. Het spreekt in ieder geval wel tot de verbeelding. Volgens mij gebruikten de Waris het ook weer voor een deel als kerkhof. Je kunt dus een leuke wandeling door de woestijn maken en ondertussen zie je allerlei rechte zandheuveltjes, daarvan kun je dan steeds aannemen dat het eigenlijk muren zijn. Maar voor de dames heren archeologen is er nog wel echt werk aan de winkel. E'en stukje hebben ze een beetje extra opgeknapt, dat noemen ze zoiets als het vrouwenpaleis. Jammer dat ik te lui ben voor wikipedia. Maar eh daar waren zeg maar de vestaalse maagden maar dan anders. Op de site is nog een klein museum met een stuk of 20 opgegraven vazen en potten, en een paar oude lappen. Verder is er nog een tuintje met precolumbiaanse gewassen, zoals aardappel, boontjes en tomaten. Ik moet zeggen dat ik ineens een beeld doorkrijg. Maar daar ga ik dan maar verder niet op in.
S avonds kwam dan nog Sammy, die heel vorig jaar een vriendin had,maar er op 30 december mee gebroken had, en nu lagen alle kansen weer open. Al blijft hij voorlopig liever alleen. Ik geloof dat hij met de vriendin vaak heftige ruzies had. Ik kan dan wel bedenken dat het goed is dat er niet te veel huisraad in het huis is. Anders zouden ze regelmatig nieuw servies moeten hebben. Met GP en Sammy nog even naar de downtown geweest. GP moest daarna een enorme hamburger eten, ik heb dat maar overgeslagen. Ondertussen lees ik nu weer een vaag spannend boek. Iets met Isreal en de geheime dienst. Het boek voor de leesclub dat laat ik nog even liggen, want dat gaat in ieder geval mee terug, en de leesclub is bijna overleden. Het moet Schuld en boete worden. Nou ja ik ga het in ieder geval lezen, maar alleen B. is nog over als lid van de leesclub.