La vida e un carnaval

Van wie zingt het ook al weer. Tja nou onder de goede inzenders wordt eh ja wat verloot. Ik moet het nog bedenken. Het is hier carnaval. Ik geloof het hoogte punt van de hele maand. Iedereen gooit elkaaer, en dus ook mij nat. Ik baal ervan. Het zijn meestal 14 jarige jongentjes, het is een beetje als vuurwerk in Nederland. Ondertussen vind ik het natuurlijk maar niets om nat gegooid te worden. Dus wil ik eigenlijk niet meer naar buiten. Ik ben naar het museum gelopen en heb gelunched, ik vond het wel voldoende avontuur voor voorlopig. In al het feest gedruis zijn de winkels ook nog gesloten, al kon ik niet beoordelen of het misschien door de siesta of fiesta kwam. Dicht is dicht.
Er is hier in 1970 ofzo een aardbeving geweest, die heeft het hele stadje met de grond gelijk gemaakt. Gelukkig zijn ze begonnen aan de wederopbouw van de cathedraal. Maar ik weet niet of ze meteen in 1970 zijn begonnen, of vorige week. Volgens mij is het nog lang niet klaar.

Ik zet er ook nog een foto op van een manquette van Chavin. Zo moet eruit gezien hebben. Verder een foto die laat zien dat die Incas en alles wat ervoor kwam lief voor elkaar waren, volgens een schilderij en wat obliske beelden.

Chavin tenslotte

Het is wel een beetje lastig met die Peruaanse beschavingen dat er zo weinig over bekend is. Je weet niet waarvoor zo`n tempel voor gebruikt werd. Tegen de tijd dat de spanjaarden kwamen was deze beschaving al 1000 jaar vergeten. Anyway, zo te zien was het een stevig complex met beeldhouw werk versierd. Dat was er waarschijnlijk op het laatste moment tegen aangeplakt, en is er natuurlijk al weer van af gevallen. Ik geloof dat hij ook voor een groot deel overgroeid was. Er zitten allerlei tunnels en ondergrondse zalen in. Daar stond een of ander zeer heilig beeld, dat hebben ze verscheept naar het museum in Lima. Je kon het alleen in het half donker bewonderen. Omdat ik de verhalen van de gids niet gehoord heb weet ik niet precies wat er nog verder over de tempel te melden is. De grote ingang is zwart wit, dat zal wel de klassieke goed kwaad harmonie gehad hebben.
Verder is het best groot, en valt de kwaliteit op van de gehakte stenen. Ze hebben ze mooi laag voor laag aangebracht. Veel werk moet het geweest zijn. Ook al omdat Lamas luie krengen zijn. Als je meer dan 30 kilo op bindt gaan ze liggen en niet meer vooruit te schoppen. Ze kwatten bovendien in je gezicht. Ik vind het dus maar enge beesten. Al kan ik dat temperament wel weer bewonderen. Verder staken uit de zijkant van de tempel gebeeldhouwde koppen, die zijn natuurlijk ook voor een groot deel verdwenen naar het museum, of naar een particuliere verzamelaar aan de prinsengracht. Ik heb er een uurtje rondgelopen.

Nou wil Anneke een Incapet. Ik denk niet zo´n gebreide muts. Iets meer stylish. Peter had ooit zo`n inca bloempot gekocht, ik weet ook niet of dat het is. Anyway ik ga morgen hier rondlopen, en dan heb ik alle tijd van de wereld om eens goed rond te kijken naar de beschikbaarheid van mutsen. Straks wil ze ook nog een inca rokje, en vervolgens een inca lap om haar kat mee te nemen naar het werk. Het zou me allemaal niets verbazen. Terwijl ze ook nog de eerste was voor wie ik in Piura een souvenier kocht.

Eet nooit geen marmot

Ik dacht nadat we het meertje verlaten hadden en gedumpt werden in een tourist trap, nou misschien moet ik dan maar Guinea pig nemen, reinier dat vertaalt toch redelijk naar marmot. Ik wilde de ober nog na roepen dat ik hoogte ziekte had, en dat hij zijn kleine zusje niet aan het huilen hoefde te maken. Maar het was te laat. De halve marmot lag op mijn bord.

Ik heb er geen hap van gegeten. Ook omdat het heel veel dikke vel is dat ik met het peruaanse tafelzilver bijna niet aan stukken kreeg. Daaronder leek wel iets vlesig te zitten, maar dat werd gevolgd door allerlei kleine ribben, die marmotten nou eenmaal hebben. Ik vond bovendien die marmotten voetjes niet echt fris eruit zien. Ik heb maar rijst gegeten. Je weet ook maar nooit waar een marmot met zijn voetje in gezeten heeft. Volgende keer weer gewoon een Chesseburger.

Net was Tarkan op de radio. Zeker heb hier op de Andes. Nu het Gloria liedje waar ze zo gezellig in de trein zit naar Machu Pichhu

Die hutjes zijn de hutjes van de locals.

Om bij de Tempel te komen moesten we door een tunnel. Een wonderlijk project, die bergen hier lijken wel seik nat. Overal stroomt spontaan water uit. Dus ook in die tunnel. Het was een half zwembad. Er werd nog druk aan gewerkt, ik zou zeggen, de zaak een beetje bol maken, en goede irrigatie sloten aan de zijkant, zullen ze hier ook wel kunnen bedenken. Omdat er nog aan gewerkt wordt kun je er alleen maar doorheen in de luch pauze en s avonds als het werkvolk weer naar huis is. Gelukkig is het geen Noord Zuid lijn waar het stort zo lang voor moet open blijven. Aan het eind van de tunnel hadden ze een Jezus beeld neergezet, misschien is het wat voor in stadsdeel Noord, aan het eind van de Noord Zuid lijn tunnel, hier kwam het beeld wel een soort van dreigend over, de vraag is natuurlijk wat was er eerder het beeld of de tunnel.

Gelet op een mailtje van Marielle over een bus die in de Andes naar beneden geflikkerd is mag je inderdaad jezus of een plaatselijk god danken als je een traject door de andes heb afgelegd. Welnu misschien zijn ze nu weer een paar weken voorzichtiger.

Ik zal uit respect voor de vegetarische lezers de tempel op een nieuwe page zetten. Dan kan men daar een soort van rustig naar kijken zonder steeds te denken aan vlees.

Phoe wat een mails

Zo te zien leef ik nog voor jullie. Gelukkig maar, ik zag nog een mail van Marian dat het de bedoeling was om jullie een beetje te vergeten. Nou eh eh misschien heeft zij na een vakantie al genoeg van mij. Ik ga toch niet weg om jullie allen te vergeten. Welnee, en ik ben dus ook heel blij met de mails. Ik was vandaag naar Chavin. Dat is een tempel van een oude cultuur. Ver voor inca, ik geloof dat de eerste steen is gelegd in 800 voor christus, maar pas jaren later kwam het tot de echte bloei. Het ligt mooi strategies bij allerlei rivieren. Beetje vervelend is dat het 3 uur hobbelen in een bus heen is, en dus ook weer terug. Maar het was dwars door de Andes dus allemaal wel leuk om mee te maken. Nee ik heb alleen sneakers bij me, en inderdaad city muiltjes waar ik bijna doorheen zakte toen ik weer eens tot 6 uur uitmoest. Om te laten zien dat ik wel vaker eh in het groen te vinden ben, maar een foto van deze jongen. Edin, hij is nog gewoon uit Lima. Ik weet het nog niet hier met de homo toestanden, ik moet maar op blijven en zien wat er op straat rondspookt. Verder maar veel natuur en de Chavin tempel. Die Chavins hakten ook al steen, en zo te zien heel goed. De gids was not amused dat ik meteen wegrenden. Maar ja om nog naar meer gezeur in het spaans te luisteren. Ik wist het niet. Anyway we moesten eerst naar een meertje kijken. Dat is bij helder weer stralend blauw, en ik zat ineens boven de boomgrens. Oh, dat is toch wel heftig. Zonder pumps wel te verstaan. Daar was niet veel bijzonders te zien, ja een meertje, een paar hutten voor de locals en een hutje waar je coca thee kan krijgen. Met een wc die niet aan alle hygienische standaards voldoet. Eigenlijk aan geen enkele er leek water te stromen op diepte. Ik vond het maar eng, dat ik er in zou donderen of mijn camera. Eh ik geloof wel dat het meer geliefd is bij Peruaanen en mensen die graag een eind lopen om naar de natuur te kijken.

Regen koud

Ik ben in Huarazz, dat ligt op 3000 meter hoogte. Mijn eerste indrukken zijn niet positief, het is een beetje een armoedige sooi. Maar ja ik moet het nog maar even volhouden, ik zit in een middenklasse hotel, maar ik denk dat ik maar op zoek ga naar een duurder hotel. Het is niet veel bijzonders. Maar morgen onderneem ik maar een trip naar een inca toestand. Dus misschien zit ik wel voor tweedagen aan het hotel gebakken. Het uitgaan van gisteren was niet veel bijzonders. Ik had er niet zoveel zin in. Dus ik ben snel naar huis gegaan, om 1 uur, in plaats van 6 uur. Maar ik moest ook om 9.30 in het busje zitten, 8 uur later en ik zit hier. Donkere wolken, omweer. Mysere alom. Ik heb ook nog geen tv op de kamer. Het is dus spartaans. Het boekje van Patricia Highsmith zal er zo wel doorheen vliegen. In de bus gebeurde verder een weinig bijzonders. Hij reed zullen we maar zeggen. Eerst langs de woestijn achtige kust, naar het noorden, en daarna de Andes in. Ik merk wel dat ik hier weinig asem krijg. Maar het is niet zo erg als Cusco, dat is nog weer 700 meter hoger ofzo. Ik moet zo maar rondlopen opzoek naar een restaurant wat er een beetje netjes uitziet en een beter hotel. De mensen zijn ook meteen helemaal indianen. Ze lopen ook met zo´n jurkje of een inca pet op een hoofd. Het is dus wel iets anders dan Lima of Trujillio. Anyway. Moet ik nog melden dat ik uit was met Humberto, en de jongens die erbij horen. Er was ook een meiske bij, die kende mij al, en naast Jose, Luis en Julio nog een nieuwe jongenman. Iets groter en kort geschoren haren op zijn hoofd.
Ietje heb ik na de eerste keer niet meer gezien. Zou ze gegijzeld worden in Equador. Kan iemand van het werk uitvinden of Ed West plannen heeft, of in Equador is. Misschien houdt hij Ietje wel in gijzeling. Zo langzamerhand sta ik nergens meer van te kijken.

Museum en boys

Dat is geloof ik wel het motto. Anyway, ik had nog een keer met Eider, en Humberto afgesproken. Met Eider om naar het restaurant van Aleandro te gaan. Het blijkt een Norky te zijn, dat is een kipketen restaurant. Niet veel bijzonders, maar ja hij heeft werk en vindt het leuk geloof ik. We moesten er in een taxi naar toe. Sommige van die taxichauffeurs zijn zo onnozel dat je ze het stuur uit handen zou willen rukken en zelf gaan rijden. Donderdag ging ik van de disco met een taxi naar huis, die wilde niet starten, de chauffeur verdween onder de motorkap. Ik ben maar met een andere taxi gegaan. Nou ja sommige zijn ook wel aardig.

Ik geloof dat Aleandro het wel leuk vond. Ik heb maar een stuk kip gegeten met sla en friet. Het schijnt typisch peruaans te zijn. Maar volgens mij eten ze in meer streken van de wereld kip. Ik moet dat nog eens uitzoeken. Er zat ook sla bij, tegen alle adviezen in heb ik dat natuurlijk gewoon opgegeten. Heb er geen blijvend letsel aan overgehouden. Daarna bood Aleandro nog een ijsje of een biertje aan, ik heb maar een ijsje genomen. Daarna moesten we Humberto zien. Dat gaf nog weer nieuwe soap ontwikkelingen. Sinds Eider helemaal op Daniel is, is zijn geflirt met Luis van de baan. Die Luis is weer een goede vriend van Humberto. Hij was er ook bij. Met gevolg dat die twee elkaar ontweken. Luis had geloof ik een nieuwe zonnebril, hij verschool zichzelf daar maar achter. De afspraak was verder niet veel bijzonders, hetzelfde als de vorige twee. We lopen van Mac Donalds naar de zee, een stukje langs de zee, gaan in een soort Mall ding naar het toilet, ik was alleen mijn handen en lopen terug langs een andere weg. Dan stoppen we bij het internet, en moet Humberto naar zijn werk. Ik vond het eigenlijk voor de derde keer wel genoeg. Al is het wel leuk om met die jongens af te spreken, maar steeds hetzelfde suffe rondje te lopen. Kijk als er een concerto was, dan zou het anders zijn.

Nou ja daarna ben ik naar huis gegaan voor mijn tweede douche. Daarna nog uitgeweest.

Die morgen was ik naar het museum. Waarvan de fotos zijn. Ik werd een beetje pissig, want terwijl ik aan de kassa stond, ging het mannentje bellen en net doen of ik niet bestond, terwijl ik op mijn wisselgeld wachtte. Mijn camera mocht niet mee naar binnen. Dus ik vond het gezeur. Daar in het museum trof ik een bescheiden partijtje precolumbiaans aarde werk. Redelijk goed tentoongesteld. Met uitleg zowaar in het engels. Goed verdeelt, ik noord kust, zuid kust en Andes. Verder textiel, dat was toch ook wel indrukwekkend, sommige ouwe lappen zijn 1500 jaar oud. Verder kleine inca tasjes gezien. Zelfs ik kon dat zien. Verder was er een enorme hoeveelheid matige religeuse kunst. Veel Maria met kind, een paar jezussen, een Sebastiaan, goed doorregen, en een plaatje van Sinterklaas. Hij was net bezig met dat verhaal van die kinderen in de ton, die hij red ofzo. Ik weet het verhaal niet precies. Verder wat moderne kunst, maar steeds een beetje achter op onze moderne kunst. Er lagen nog wel twee naakte jongemannen. Maar met name die religeuse kunst, ik weet niet of ik daar het halve museum mee zou vermoeien. Ik had dan liever nog een paar inca potten van zolder gehaald. Ik heb fotos van de buitenkant gemaakt. Het is een heel mooi koloniaal huis. Een vierkant, met een in eerste instantie open binnenplaats. Daar hebben ze een schuinachtig doek overgehangen als dak. Het ziet er voor hier, redelijk onder architectuur uit. Het zit in een parkje wat voor Lima begrippen heel groen is.

Doordat ik gisteren in de disco heb gezeten, ben ik vandaag nog niet helemaal het mannentje. Vandaag is wel mijn vader jarig, en heb ik even naar huis gebeld voor een felicitatie.

Die in het rood is Humberto, blauw is Luis, zwart Eider, groen Julio en met overhemd Jose. Niet die van Peter.

Ik val zogenaamd in slaap als Eider over daniel praat.

Anneke vraagt zich steeds af of ik me nou echt vermaakt. Nou ik vermaak me goed. Ik zit natuurlijk niet steeds te gieren van het lachen. Maar ik vermaak me goed. Iedere dag is er wel weer een nieuw avontuur te melden. Ik maak me over weinig druk. Ik ken straks heel Peru uit mijn hoofd. Ik vermaak me dus goed. Ik voel me soms een beetje alleen als er een afspraak niet verschijnt. Maar daar ben ik dan weer snel overheen.

Nou niet meer zeuren

Ik geloof dat iedereen afhaakt bij teveel tekst op het net. Nou ja so it be. Het is natuurlijk toch nooit goed wat je doet. Is het voortaan voor mijzelf alleen. Of bijna alleen. Gisteren had ik wederom 3 afspraken, en ze kwamen allemaal. Hulde voor de boys. Eerst met Eider, die is toch al trouw in zijn afspraken, daarna met Humberto en tenslotte met Wilmer. Van Wilmer is geen foto materiaal voorhanden. Ik zal een foto plaatsen van Eider (in rood) Humberto (zonnenbril) en Julio (het groentje). Niet veel bijzonders gedaan, ik heb een bus naar Huarazz geboekt. Ik ga zondag overdag. Ik ben wel benieuwd om zo de Andes in te rijden. De computer is wel van de slome. Maar ja. Ben met Eider naar het italiaanse restaurant geweest. Was wel aardig, al denk ik dat ik er ga werken, om de zaak een beetje op te spicen. Kan geen kwaad. Verder dachten ze dat ze trendy waren. Hadden hele grote onderborden, en tafels waar over nagedacht was. Het was ook nog eens een euro duurder dan normaal. Maar ja daar had ik wel een glas wijn voor, het was lang geleden dat er wijn in mijn keel was gegaan. Ik heb de suggestie van Tineke E meteen uitgevoerd. Maar ik weet niet of het een succes was. Het was een oudere dame, ze sprak me aan omdat ze engels wilde praten. Haar overleden man was namelijk Ier. Ze was vreselijk mager, en een beetje krom, goed in de makeup dat wel. Ze zei dat ze advocaat was, maar ik weet het niet. Ik vermoed dat er ook nog een pruik op haar hoofd was. Anyway ze wil me dolgraag nog een keer zien. Ik denk dat ik mijn eerste lid voor een kookclub te pakken heb. Verder was er nog een dame in een heel kortrokje, die sprak me aan op middernachtelijk uur, ik denk een dame van lichte zeden, dus de perfecte persoon om de pasta putanesca mee te maken. Heb ik natuurlijk ook meteen aangesproken.

Een witregel

Ik vraag me alleen af of dat nu het pad is waarop ik moet gaan. Kijk bijvoorbeeld naar Julio. Het groene thirt, Me encanta Gastromonia. Dat lijkt me toch leuker om met hem een keertje in de keuken te staan. Ik kan in Nederland nog wel een paar kookclubjes beginnen. Volgens mij trommel ik zo nog een paar mensen bijelkaar die graag een keertje zoiets willen doen, en dan ook nog met een bepaalde regelmaat. Ik heb die Mary niet nodig. Overigens is het misschien wel wat om haar aan een nieuwe man te helpen. Ik denk niet dat er men er veel concurrentie van ondervindt, boven de 60 en dikkig en grijs is voor haar al een goede catch.

Straks ga ik lunchen met Renzo, of tewel Ruller. Hij werkt dichtbij.
Ik print later dit uit en plak het in.

Geen brazilie

Het is definitief, ik ga niet hoor. Ondanks jullie goede adviezen, verbras je geld nu, je leeft nu. Dat klopt, maar ik ga dan liever volgend jaar twee weken, ofzo. Hup vliegen naar San Paulo, en daar een beetje de beest uithangen. Is toch net zo leuk. Anneke gaat mij bovendien een tango leren in Argentinie. Wat wil ik nog meer. Oh ja ik heb wel een lijst. Ik ga naar Huaraz, dat ligt in de Andes. Lijkt me ook wel bijzonder. Ik weet het ik ben een slome doos. Maar ja, oh je kan hier ook in een soort toilet chatten, dat is natuurlijk als je je lijf wilt laten zien op cam.
Gisteren twee keer een stood-up gehad, gelukkig was date drie er nog wel. Slome typen allemaal. Het schijnt de gewoonste zaak van de wereld te zijn. Tegenwoordig geef ik ze een kwartier en dan ga ik weg. Geseik aan mijn kop. Tenzij ik ze natuurlijk erg graag wil zien, maar ja dan komen ze natuurlijk helemaal niet opdagen. Nou ja vandaag heb ik weer drie dates, van de ene is alleen geen tijd bepaald, zo rond de lunch, maar ja dat kan alle kanten op, ik denk 2 uur. Wel een beetje slome tijd. Het is Eider, die van de romance met Daniel. Die komt wel opdagen. Kan hij over madonna en Daniel praten. Verder een date met Humberto, dat is die van de canada vlag. Die is er ook zeker, en dan nog een date vanavond met Wilmer. Men gelukkig is het merendeel gewoon vrienden en kan ik er rustig een kopje koffie mee drinken. Ik wil eigenlijk met Eider even dat ticket voor een bus naar Huaraz gaan kopen. Het is een goed starting point for hiking. Nou dat ga ik niet doen, ik ga wel naar het museum en oude incastenen kijken.

Verder Jeanette, ik neem aan dat je nog een trouwe lezeres bent. Als je geneeskrachtige inca kruiden wilt, moet ik natuurlijk wel een idee hebben van een te bestrijden kwaal. Ik was al in de Amazone, maar dacht zo´n gifkikkertje is het vast niet. Keek ik op een zakje geneeskrachtige kruiden blijkt het uit Lince in Lima te komen, daar logeer ik, dus ik neem het dan wel mee uit Lince, is het vast ook versers. Ik kan zoiets kopen als mijn gewaardeerde Vito had, die had male di todo, alles was ziek.

tenslotte voor vandaag

Lima, ik zit er natuurlijk de hele tijd, en afgezien van een foto van een jongenman staat er bar weinig aan fotos op het blog. Dus hierbij twee, de ene is wat skyline. De andere is een huisje dat te koop staat. Het is wel schattige art deco. Er staan hier veel van die villaatjes, veel lijken uit de jaren 30. Sommige wat ouder en sommige jonger. Meeste wel in oorspronkelijke staat.
Nog even voor Maureen. Ok Iquitos de associatie is indonesie, door die brommertjes en hutjes. Het is alleen wel zo dat je op bali veel leukere dingen kan kopen. Ik geloof ook wel dat er zoiets als jungle feel. Maar verder dan een papagaai van hout, of een echte die op je kop ...... Komt het daar geloof ik niet. Dus eh er is toch echt meer Bali-style dan Iquitos style. Nou dat moet het maar zijn voor vandaag. Ben blij dat de fotos erop staan.

Raar dat blog

Ik ontdekte de incalampen bij toeval. Archelogen vragen zich af hoe ze er gekomen zijn. Er loopt nu een debiel jongentje met zijn broertje de internet hut binnen.

Kan ik er ook tekst tussen proppen. Dit is een test. Eens kijken wat er gebeurt straks bij publicatie.



Ik heb net de taal terug gezet naar Engels, maar waarschijnlijk mag dat niet, want het is allemaal weer in het spaans. Oh de kookclub komt zonder mij bijelkaar. Ik ben benieuwd wat ze gaan maken. Ik ben wel snel vervangen zeg. Valt me nog mee dat ik niet in de kookpot ben gegaan.

De jongen op de foto is Alejandro. Die houdt voorlopig nog het record met op tijd zijn, en mij zien. Dus eh we kunnen nog wel een keer afspreken. Na dat die Mitcher niet kwam opdagen, ben ik maar op tempel pad gegaan. Helaas was de eerste tempel gesloten. Ze waren geloof ik extra hard aan het opgraven. Je weet het niet. Het leek mij op een soort schoolwerktuinen. Een van de jongens die ik tegen kwam woonde er trouwens zo ongeveer bovenop. Daarna ben ik naar een olijfbomen bos gelopen, dat ik trouwens niet kon vinden. Volgens de Rough Guide, het grootste stuk groen van Lima, en ik mis het. Huh wat is dat toch met mij en natuur. Daarna ben ik weer doorgelopen naar tempel nummer 2. Ik vond het zelf een beetje overgerestaureerd, Ik vraag me bijvoorbeeld af of die pre inca schijnwerpers orgineel zijn, of een latere toevoeging. Helaas weet ik zo weinig van de plaatselijke cultuur dat ik er geen zinnig woord over kan zeggen. Maar ja het was wel leuk om even overheen te huppelen. Ik had niet het gevoel dat het echt druk was daar op de pre-inca tempel.

Ik denk dat hij er vroeger uitzag als die tempels in Trujillio, maar ja ze zijn zo spaarzaam met de informatie dat je er bijna niet achterkomt. Het ding ligt trouwens wel helemaal midden in de stad.

Vandaag heb ik ceviche gegeten en tallarin verde. Wij zouden dat pasta met pesto noemen. Maar hier moet het weer anders heten. Gisteren met een Pizza bakker gepraat. Toen liep het water mij in de mond om een pizzaatje in Napoli te eten, gewoon Margeritha, met heerlijke witte wijn uit een plastic bekertje. Wat kunnen dingen toch lekker zijn. Overigens had ik ook al een visioen van een stuk monzerella in mijn mond proppen met parmaham er omheen. Dus misschien heb ik toch stiekum aan drugs gezeten ofzo. Maar ja het zijn dan wel inspirerende drugs, ik dacht ook nog na over caponata.

Meer fotos

Nog maar een paar fotos van Iquitos, van mijn laatste tripje met Jorge naar een haventje, dat zoiets als Nanou heet. Het stonk er naar gebakken vis, en gebakken kaaiman, maar ik weet eigenlijk niet zo goed hoe dat ruikt. Verder lagen er wild exotische vruchten. Trossen vol, geen bananen of druiven. Wel boeivol om te zien. Het was er natuurlijk godvergeten heet. Maar gelukkig klagen alle locals ook over de hitte, dus ik ben niet helemaal gek. Verder nou niet veel meer over Iquitos, die mooie jongen vraagt al 50 dollars voor een kado voor zijn moeder. Ik vind het best veel geld, hoeveel besteed ik eigenlijk aan een kado voor mijn zuster, of mijn moeder. Ik moet er maar eens over nadenken. Jammers want hij is wel echt mooi.

poging voor fotos

Een poging voor wat fotos. Het nieuws voor vandaag is dat afspraak nummer 1, Mitcher niet kwam opdagen, ik heb hem meteen verwijderd van mijn MSN lijst. Geseik aan mijn kop, hij dacht dat hij Princess was, en die de oude hit song, Say i´m your number one. Eh nou ik ben de tekst vergeten. Say my number, say my name, Say say, ik weet het niet meer.