Chavin tenslotte

Het is wel een beetje lastig met die Peruaanse beschavingen dat er zo weinig over bekend is. Je weet niet waarvoor zo`n tempel voor gebruikt werd. Tegen de tijd dat de spanjaarden kwamen was deze beschaving al 1000 jaar vergeten. Anyway, zo te zien was het een stevig complex met beeldhouw werk versierd. Dat was er waarschijnlijk op het laatste moment tegen aangeplakt, en is er natuurlijk al weer van af gevallen. Ik geloof dat hij ook voor een groot deel overgroeid was. Er zitten allerlei tunnels en ondergrondse zalen in. Daar stond een of ander zeer heilig beeld, dat hebben ze verscheept naar het museum in Lima. Je kon het alleen in het half donker bewonderen. Omdat ik de verhalen van de gids niet gehoord heb weet ik niet precies wat er nog verder over de tempel te melden is. De grote ingang is zwart wit, dat zal wel de klassieke goed kwaad harmonie gehad hebben.
Verder is het best groot, en valt de kwaliteit op van de gehakte stenen. Ze hebben ze mooi laag voor laag aangebracht. Veel werk moet het geweest zijn. Ook al omdat Lamas luie krengen zijn. Als je meer dan 30 kilo op bindt gaan ze liggen en niet meer vooruit te schoppen. Ze kwatten bovendien in je gezicht. Ik vind het dus maar enge beesten. Al kan ik dat temperament wel weer bewonderen. Verder staken uit de zijkant van de tempel gebeeldhouwde koppen, die zijn natuurlijk ook voor een groot deel verdwenen naar het museum, of naar een particuliere verzamelaar aan de prinsengracht. Ik heb er een uurtje rondgelopen.

Nou wil Anneke een Incapet. Ik denk niet zo´n gebreide muts. Iets meer stylish. Peter had ooit zo`n inca bloempot gekocht, ik weet ook niet of dat het is. Anyway ik ga morgen hier rondlopen, en dan heb ik alle tijd van de wereld om eens goed rond te kijken naar de beschikbaarheid van mutsen. Straks wil ze ook nog een inca rokje, en vervolgens een inca lap om haar kat mee te nemen naar het werk. Het zou me allemaal niets verbazen. Terwijl ze ook nog de eerste was voor wie ik in Piura een souvenier kocht.