te vroeg uit mijn bedje gerold

Oh oh suf, ik ben te vroeg uit mijn bedje gerold. Ik dacht dat ik om 10 uur zou vliegen, maar dat blijkt 12 uur te zijn. Nou ja ik zit nog in mijn hotel kamer, dus ik ga zo maar op mijn gemak om het hoekje ontbijten. Hoef ik dat niet op het vliegveld te doen. Gelukkig is het hier altijd minder heftig om te vroeg op te staan dan in Nederland. Ik was bijtijds gaan slapen en hoewel ik me de tering schrok van mijn telefoon werd ik eigenlijk wel uitgerust wakker. Dus eh...
Gisteren naar de Lima opgraving geweest. Al is het meer een uitgraving dan een opgraving. Ik blijf het leuk vinden al ben ik er al tig keer geweest. Het is rond 500 gebouwd door de Lima cultuur, die hun naam vooral ontlenen aan het feit dat Lima volgens mij later al die naam had. Daarna zijn die overwonnen door de Wari. De Wari zijn weer weggestuurd door de Ychsma, wat waarschijnlijk een frieze stam was. Ja, jij bent er zeker een van Ychmsma? Dat de klopt Jelle Ychsma. Dat klinkt toch wel logisch nou ja en die zijn vervolgens weer in de pan gehakt door de Incas, en die zijn weer in de pan gehakt door de spanjaarden. De Spanjaarden hebben er een motercross plek van gemaakt. Overigens was het voor de Lima vrienden een plek om offers etc te brengen. Soms jonge dames, tussen de 14 en 25 of soms stenigden ze een grote vaas die ze speciaal daarvoor gemaakt hadden. Ik weet niet wat ze leuker vonden. Die dames gaven ze een drankje waardoor ze gingen trippen dan was het makkelijk om van alles met ze te doen. Eigenlijk een rape drug met nog wat heftiger afloop. Die vazen hebben ze wel makkelijk terug gevonden.

De Wari zagen er vooral een grote begraafplaats in en hebben op diverse plekken er lijken ingestopt. Dan werd er meteen de halve familie bij gestopt. Wel zo makkelijk. De friezen tenslotte hebben volgens de gids zich alleen maar bezig gehouden met vrij onschuldige offertjes. Dat is dan ook te zien op de foto. Ik weet nooit helemaal of het waar is of leuk verzonnen. Ik vond het in ieder geval leuk verzonnen. Daarna met meneer Tony gelunched en siesta gehouden. S avonds maar lowkey gebleven omdat ik dus dacht dat ik zeer vroeg uit de veren moest, en niet alleen om de telefoon uit te zetten. Ach het maakt ook niet zoveel uit maar toch. Ik ga op zoek naar mijn ontbijt.....

Los novios Bulgaros

Die bulgaren die maar blijven komen in de les. Ik weet het ook niet meer. Eerst natuurlijk Achmed, Assan en Miro en toen Receipt, of hoe je het schrijft, uitspreken op goed geluk en toen zat er ineens een meneer Plamen en kwam zijn broertje ook nog. Ik moet zeggen dat het leerlingen zijn die lang bij me zullen blijven. Ik vermoed dat voor een deel het westerse schrift best een soort van barriere zal zijn. Die Plamen kijkt in ieder geval naar letters zoals een ander naar een afbeelding kijkt van Maria waar de melk uitloopt. Ik krijg trouwens ineens een Clockwork orange beeld door.
Dan over mijn avonturen hier. Ik was gisteren naar het centrum afgereisd. Volgens Manuel was er een opgraving in een huis in het oudste deel van Lima. Daar bleek inderdaad in het oudste koloniale deel van Lima een huis afgebroken te zijn waaronder allerlei opgravingen gedaan waren van nog oudere stukjes koloniale geschiedenis. Het was een beetje Pompei achtig, maar ja dat kan ook zijn omdat dat de moeder is voor mij van alle opgravingen. Het deed me ook denken aan het St. Lorenzo complex in Napels. Tja je zal die beelden maar hebben. Het was leuk maar het was niet vreselijk groot. Helaas ben ik even te lui om fotos up te loaden maar die zal ik in facebook plaatsen. Daarna wilde ik naar een kunst galerie gaan kijken, maar die bleek helaas in de verbouwing te zijn, moet ik toch over 12 jaar weer terug. Daarna ben ik naar het klooster gegaan van de mannen zonder schoenen. Dat was wel leuk. Het ligt in Rimac, daar mag je als e toerist niet naar toe. Het ligt aan de andere kant van de rivier Rimac. Het lag ooit aan een mooie Avenue, maar er was geloof ik sinds Napoleon niemand meer geweest die de zaak had onderhouden. Oh Napoleon is hier natuurlijk ook nooit geweest eh nou het zag er erg in oorspronkelijke staat uit. Ze hebben een enorme collectie schilderijen waar sinds ze geschilderd zijn ook al niets meer aan gedaan is. Niets meer aan doen is het decreet van de monikken. De schilderijen vertelde een dik meisje mij waren in drie verschillende stijlen. Van Cusco, Quito en Lima. Die van Lima zijn het meest europees. Daar klopt het perspectief en is soms iets gedaan met licht. Die van Cusco zijn heel naief en ik geloof dat iedereen daar uit de losse pols is opgekwakt of dat zijn juist die van Quito. Het valt ook allemaal niet mee, zo voorafgaand aan het Linces Suprematische. Er was een catharina van Alaxandrie en een Sebastiaan. Helaas mocht ik geen fotos maken. Verder was er een laatste avondmaal, ik geloof cusco stijl met een apostel die bij jezus op schoot was gekropen. Verder was er een schilderij dat ontzettend veel leek op de Rafael die nu in Haarlem hangt, of hing. Verder zaten er overal gaten in de schilderijen en had je het idee dat je over een rommel zolder liep. Nadat ik binnen was ging de deur op slot, een enorme rij wachtende, want het is toch een soort Vaticaan museum moest buiten wachten. Dus toen ik weer naar buiten kwam was de tent nog net niet afgebroken. Oh oh er zijn zoveel dingen hier waar je best iets van kan maken, maar geld en geen belangstelling is geloof ik toch wel een zeer belangrijke factor waardoor er veel dingen hier op instorten staan. Nou ja en daarmee is de cirkel weer rond want dat gebeurd  in Pompeij ook.
Verder is Dan Brown uit de Delta Deceptie, veel gedoe over wetenschap en NASA toestanden. Pas halverwege raakte ik gegrepen met het truukje van steeds uitstellen van de ontknoping, weer een nieuwe wending. Hij schrijft wel steeds "Het laatste wat hij nog dacht......."

Ach Bea is geen babe meer

Nou ik heb de toespraak gezien. Als lid van het volk hoort het erbij, ik kan me de opwinding van de vorige keer ook nog herinneren. Moeten we nu weer allemaal de straat op woelen en gaan roepen geen vertoning deze koning. Ik vond mijn eigen facebook bericht ook grappig. Maar dat kwam ook omdat Paulo me niet meteen begreep. 16 studenten, nou dat betekend dat de hele delegatie bulgarije er was, gaen de nieuwen ook. Ik vreesde dat twee echt te goed zijn voor de groep. Ik hoop dat ze even blijven komen want het leken me leuke mensen. Maar in ieder geval mooi dat de opkomst zo hoog is. Er is weinig aan als je voor anderhalve paarde kop sta. Vandaag heb ik niet veel bijzonders gedaan, Sammy kwam niet opdagen. Maar ik zie zo meneertje Alex en ik zal GP een bericht sturen. Mooi van de tekst. Ik zag dat het een office document was, kun je natuurlijk makkelijk de wijzigingen zien, ik heb alleen op deze kleine typemachine geen office ik weet dan niet wat er gebeurt als je de zaak download. Ik moet maar een beetje blijven schrijven in het weblog anders was er nooit geen Debby geweest denk ik.
Morgen ga ik maar naar het centrum

Barranco

Ik was gisteren naar Barranco om het kersverse museum voor contempory art te bewonderen. Hoewel het niet groot was vond ik het erg leuk. Ik werd alleen door een brancaar de verkeerde kant opgestuurd. Jammer want de tocht de goede kant op was al een verzoeking in de brandende zon. Ik zag er ondermeer kunst van het soort waar Debby voor naar Peru zou reizen. Ik denk dat het bebrabbel op de schilderijen queua is. Maar wie het weet mag het zeggen. Ik was met de bus gegaan en uitgestapt op het soort Plaza de Armas waar een vvv zit, maar die waren helaas een soort halfgesloten. Ik had natuurlijk niet uit het tv bericht begrepen waar ik nou precies moest zijn, dus was ik de verkeerde kant uitgestuurd. Het is denk ik ook nog niet heel bekend. Verder was er een groepje schilderijen met zeg maar de trek van het platteland naar de stad. Ook die vond ik leuk, het was geschilderd in een naieve stijl die hier wel past. Daarna had ik natuurlijk weer een arsenaal aan afspraken met jongens die niet kwamen opdagen. Viel eigenlijk wel mee, eerst was er niet meer Tony en later was er wel meneer David. Meneer Tony had ik dan later in de disco weer gezien al heb ik nu wel even genoeg van de disco. Vandaag weer nieuwe rondes met nieuwe kansen.
Verder nog maar gelunched in Miraflores. Ik was Barranco ook al bijna uitgelopen, naar mijn gevoel zit het museum zo ongeveer op de grens van Miraflores en Barranco. Maar dat kan ook heel goed heel anders zijn. Daarna een beetje half bakken gewacht op de afspraak van Tony die dus niet kwam opdagen. Je moet hier geloof ik nog een afspraak 12 keer bevestigen. Daarom gaat het mis. Ik zie je morgen om 22.00 bij het hotel is geen afspraak. Je moet dan nog een paar keer bellen, nee ik ben nu nog bij de bakker, maar ik zorg dat ik om 22.00 bij het hotel ben. Ja nee ik sta nog nylons te kopen, maar ik ben straks bij het hotel. Oh ja dat is goed dan ben ik over 5 minuten bij het hotel. Oh ik ben bijna bij het hotel maar ik zie je niet. Nou de firma Claro wordt hier slapend rijk van. Ik moet straks op jacht om mijn bel te goed op de krikken. Maar dat kan in de supermercado. Ik zie zo meneer Junior die gaat er nog al prat op dat hij heel goed engels spreekt. Helaas is het wel een beetje of je naar iets uit het britse parlament zit te luisteren.
Heb ik een formulier ingevuld voor Hostal Colonial in Trujillio hoor ik niets van die gasten. Vermoeiend misschien als ik bel te goed heb moet ik ze proberen te bellen. Al zou het natuurlijk veel makkelijker zijn om een van die gasten te laten bellen. Verder wil men dat ik een foto van mijn thuiswerk plek ga publiceren. Nou ja gelukkig heb ik geen citrix op dit ding staan waardoor ik geen foto van mijn voeten hoef te maken als uitzicht van de thuiswerk plek.
Wat spannend van die correctie. Ik moet eigenlijk ook even er naar kijken. Oh dat kan ik hierna wel even proberen. Ik ben toch wel benieuwd. Misschien heeft de redacteur wel nooit zo'n wonderlijk boek gezien. Maar ja nu lees ik weer Dan Brown, de pissebedden vallen uit de ruimte.

Toch die google

Het is soms wel moeilijk voor mij om het web van google dingen mijzelf weer terug te vinden. Dat staat het weer onder de gmail account dan is hotmail en gmail weer hetzelfde. Zucht, ik snap het soms ook niet meer. In ieder geval gisteren naar het centrum geweest. Ik moet zeggen dat de taxi chauffeur dacht dat je overal 130 reed en ik heb maar zen gedachten proberen te denken, plink, pleng boem. Maar ik heb het overleefd en de grote winkelstraat samen met Alex door gewandeld. Die wilde bij aankomst meteen onder de douche springen, leek mij net iets te veel van het goede. Al woonde hij vroeger wel in een soort van VINEX wijk die zeg maar nog in de kinderschoenen stond. Het leek er eigenlijk meer op dat het verpakkingsmateriaal van het bouwmateriaal per ongeluk was gebruikt, en men het bouwmateriaal had door verkocht. Misschien is er in zijn huis niet echt een duidelijke nattecel. Ik heb hem ook nog nooit horen praten over de villeroy en bossch toiletpot, dus het zou mij niets verbazen.
Boek 3 is uit, Anne Cleves Lokvogel. Ik vond het geen meesterwerk en het einde vond ik zelfs heel gezocht. Zo van je zet een heel boek lang iedereen op het verkeerde been en prak je het aan het eind leuk aan elkaar. Ik weet het niet, nou ja het is ongetwijfeld een meesterwerk. Daarna Sagretario onveilig gemaakt. Het is hier niet zo geliefd, ondanks dat het altijd stampvol zit, met jongens uit de buitenwijk zei Humberto net van de receptie, maar ook veel mensen die een ander moment in de Down Town zitten, en daarvoor een spraak verwarring gehad met GP over waar heen te gaan. Ik had gezegd Plaza San Miquel dat is een winkelcentrum gebeuren, maar ik had bedoelt San Martin, nou ja wat maakt het allemaal uit die heiligen maar ja het is wel een ander deel van de stad, ik dacht wat rijdt die taxi chauffeur nou toch raar. Begreep GP niet, kwam uiteindelijk goed. Eerst op San Martin een biertje gedronken. Dat is het grote 19e eeuwse plein waar altijd demonstraties zijn, als er een revolutie dreigt. Dat was gisteren niet het geval. Ik zag op tv dat er een nieuw museum is voor hedendaagse kunst dus daar wilde ik zo maar eens naar toe gaan.

Museum de La Nacion

Nou ik dacht dat het museum in oude luister was hersteld, maar dat blijkt helaas niet het geval te zijn. Dus misschien was het een beetje hetzelfde als eerder. Er is een expositie over de geschiedenis van Peru, waarbij alles rond thema's is uitgestald. Dus zaken als, groente en fruit, oorlog voeren en dat soort zaken, dan een stukje koloniale geschiedenis en dan was het klaar. De zaaltjes over delen van Peru moeten ze nog steeds een keertje weer open doen. Dat duurt dus dan toch ook bijna Amsterdams lang. Verder is de Metro daar nu wel klaar ik wil er wel in, maar ik heb geen idee waar hij heen gaat, of waar hij vandaan komt. Ik geloof ook niet dat het een ding is voor toeristen. Verder was er nog steeds de expositie over de cammino de Inca dat is zeg maar Inca trail. Maar dan voor de echte liefhebber want er zijn duizende kilometers aan Inca pad in kaart gebracht. Nou ja voor de mensen die Compostela nu wel een keer kennen zullen we maar denken. Verder een paar vrienden gezien. Ik ben daarna na de Cruz de Sur busstation afgereisd. De taxis vroegen steeds 10 solis wat een soort gringo tarief is. Ik ben maar met de bus gegaan, dan ben je ook nog een beetje onder de mensen. Dat was 1 sole, daarna ben ik naar Lince gegaan voor een bordje chifa wat we dan in Nederland weer chinees zouden noemen. Chicken with sweet sour sause heb ik gegeten en ik heb een koptelefoon aangeschaft zodat ik mijn telefoon als walkman kan gebruiken als ik straks uren en uren in de bus zit onderweg naar Trujillio en uren hier en daar moet wachten. Want het plan is nu om naar Iquitos te gaan en dan opdezelfde dag dat ik terug kom snachts naar Trujillio te gaan en dan weer terug naar Lima. Ik zit in het begin wel lang in Lima maar hier verdampen de dagen toch altijd wel snel als sneeuw voor de zon. Ondertussen lees ik nu een boek waar iedereen bungelt aan een touw. Zelfmoord, wurg sex gewone moorden het leven kan ook saai zijn, in dit geval de dood. Het begrip psychologische triller begrijp ik nog niet helemaal. De 50 tinten lees ik later verder. Al ben ik er nog niet hitsig van geworden. Het doet mij denken aan een ander engels boek, Gordon van ik weet niet wie.

Oh zo makkelijk

Nu ik op de hotel kamer er weer makkelijk bij kan. Ik heb gisteren de ietwat minder gecivilliseerde kanten van het homo leven verkend. Niet dat ik aan de drugs ben gegaan, maar ik heb een van de nieuwere specialiteiten verkend. Mensen die belangstelling hebben moeten het maar gaan lezen in het boek dat er schijnbaar aan moet komen. Nu doet zelfs mijn ipad het hier en kan ik de krant gewoon op bed lezen. Misschien moet ik ook wat senanger worden met dat ding zodat ik een keer wat kan gaan saneren in alle opladers en toestanden die een mens moet meeslepen. Ik heb ook al 200 bladzijden in 50 tinten grijs gelezen. Het heeft me nog niet echt begeisterd. Maar misschien komt het nog, de haarkam en borstel zijn vooralsnog buiten beeld zodat ik het op de schaal van Hans Warren nog niet oprecht shockerend vindt. Maar misschien komt het nog. Ik ga zo afreizen naar Museum de La Nacion op de Javier Prado het is geloof ik opnieuw opgeleverd naar een verbouwing die aanzienlijk korter heeft geduurd dan 10 jaar. Verder heeft Wong dichtbij een nieuwe supermarkt geopend, misschien moet ik daar ook gaan kijken. Het is wel goed dat ik de krant heb want nu kan ik toch alles over de 5 meren tocht blijven volgen. Verder zie ik dat de Dijk een jaar gaat stoppen, nou ja ze zijn al 47 jaar bezig dus dat jaar zal ik ze niet heel erg missen, geen bloedend hart zullen we maar zeggen. Ik ga later proberen een foto op te laden.

Back on the blog

Had ik in Italie nog ruzie met de blog nu ga ik er weer fluitend op. Ik heb mijn trip naar Iquitos geboekt en ik denk dat als ik terug ben uit Iquitos in een ruk door ga met een luxe nachtbus naar Trujillio. Dat lijkt me wel wat. Ik moet misschien in de tussentijd verzinnen wat ik ga doen met de bagage of eindeloos rondhangen op het busstation. Maar ja die staan weer niet super positief aangeschreven. Ik kan ook nog een paar uur naar een cheapo hotel gaan in Lince ofzo. Mogelijkheden genoeg. Vandaag Daniel gezien, helaas is hij door een kleine toename van gewicht niet meer zo dol op gefotografeerd te worden. Hij zei op facebook i am fast. Ik heb maar gezegd dat we allemaal weten dat hij faster is dan een ferrari. Ja fietsen lijkt mij ook wel goed voor Lima. Al is het hier natuurlijk wel echt warm, maar ook vlak en dat vind ik voor fietsen ook wel een belangrijke voorwaarde. Verder is het natuurlijk wel zo dat fietsen aantrekkelijk is als je ook weer niet te ver moet. Ik weet niet hoe het hier zit met de afstand woon-werk verkeer. Zou ik de gemeente daar over kunnen bellen. Iedereen hangt hier altijd wel uren in de busjes. Dat zou dan weer kunnen komen omdat er zoveel verkeer is, of omdat het lange afstanden zijn. Nou het zo makkelijk is om te bloggen en omdat ik vanuit mijn hotelkamer toegang heb zal ik de lezer (Liesbeth) vermoeien met heel veel verhalen. Oh verder is er nog nieuws over Humberto, want die blijkt afgezien van het feit dat hij ook dik is geworden in de receptie van Solis Dies te werken. Nou ja voor de toekomst kan dat handig zijn.

Lima

Het wordt natuurlijk saai voor de mensen die mijn blog nog lezen maar ik ben weer in Lima. Ik hoorde hier al het goede nieuws dat ik verkering heb, mooi om te horen, maar die geruchten moet ik hier meteen ontkrachten. Paulo is namelijk niet de nieuwe liefde in mijn leven. Ik weet ook niet precies waarom men zich nu weer geroepen voelt om dat gerucht te verspreiden. Oh de Albert van der Lindes in het leven. Wat een gezeur.
In het vliegtuig zat ik naast een peruaanse dame, maar ze sprak geen taal die ik verwacht te spreken in een KLM toestel. Er ontstond geen mooie band tussen ons twee. Verder heb ik naar de film de verbouwing gekeken en het boek Kieuwen van Niccolo Ammantini gelezen. Dat is niet bevordelijk om die twee zo door elkaar en op elkaar te zien. Want het ene gaat over een meneer met longkanker die in allerlei organen handel gedoe beland en het andere gaat over een plastische chirurg die hetzelfde pad wordt opgeduwd. Het wordt zo een blur bij elkaar. De organen vliegen je om de oren, het is net die afgezaagde anatomische les die in het Amsterdam Museum hangt. De vlucht was vrij vlekkeloos een beetje turbulentie, ik heb een gintonic gedronken en ook nog een boek op de i-pad uitgelezen. Die ik trouwens hier nog niet in contact kan brengen met de wereld. Nou ja dit gaat op het notebook en ook nog wel redelijk ik wilde de krant gaan lezen. Maar ik blijf dan maar even verstoken van het nieuws in de wereld. Vandaag ga ik meneer Daniel zien, maar die zit wel erg te zeuren dat hij verder helemaal niemand wil zien. Tja ook hier is er natuurlijk een aflevering van RTL boulevard waar de vechtscheiding van Daniel en Eider wonden heeft geslagen.
De zon is inmiddels gaan schijnen en ik moet zo maar eens wat gaan ondernemen al is het hier nog vroeg. Leven het tijdsverschil. Overigens vertelde de stewardess dat ze Maartje kende, die is helemaal niet naar New York gegaan voor een fiets touring bedrijfje, maar naar Lima en geeft hier nu excursies. De stewardess was alleen onderuit gegaan omdat het voor het eerst in 10 jaar in Lima regende en het spekglad was geworden. Dat zou natuurlijk ook wel iets voor mij zijn overleef je al die bende in Nederland en ga je hier op je plaat.