Nationaal museum

Zo Liesbeth heeft vandaag kennis gemaakt met het museum van Archeologie en dus de Farnese herakles gezien en nog een heleboel andere beelden. Het museum was er natuurlijk vol mee. Ik moet zeggen dat het vooral vol leek te zijn in de winkel. Ik heb er niets gekocht, er bestaan nog wonderen. Daarna zijn we de Toledo afgewandeld en heb ik kans gezien om een paar nieuwe kledingstukken te kopen, onder anderen een jas van kunstleer, tenminste dat zei de dame in de winkel. Mmmm nou ja voor 25 euro kun je niet te veel verwachten, maar het is wel een stoer jack. Verder bij de prima emporio een mooi jasje. Wel een beetje veel polyster, maar ja ook dat hoort er bij en een kolbertje wat eigenlijk nog meer een sweatshirt is dan iets anders. Ben ik ook blij. Er zijn nog geen schoenen in mijn koffer gevallen, maar dat gaat nog komen. Misschien wil transavia wel dat ik twee koffers meeneem moet ik nog even over nadenken. Ik kan natuurlijk gewoon een boodschappen tas kopen en die meegeven in het ruim. Dat is natuurlijk altijd een mooie oplossing. Ik was nog een beetje aan het kijken naar een boek over Ribera maar dat kon ik niet vinden. Zou een mens zonder een boek van Ribera kunnen leven. Je weet het niet. Tenslotte aan het eind van een zon overgoten dag kwamen we dan ook nog midden in een demonstratie voor de vrijheid. Het was vooral vrijheid in moslimlanden zoals daar zijn, pakistan, kashmir, Bangladesh, Syrie, Marokko, Turkmenistan, Palestina, India, Afghanistan, Belgie en  niet te vergeten Andorra. Ja het was bijna een overhoring in de aardrijkskunde, noem de 12 belangrijkste Moslim landen op, Liesbeth was nog even bang dat we een steen naar ons hoofd zouden krijgen omdat het een anti euro, anti noorden, gooi de duitsers een steen gebeuren zou zijn maar dat bleek niet het geval.

in napels

Ik moet een beetje zuchten van al het gedoe om op het world wide web te komen. Maar het lijkt nu dan toch te lukken. Het is hier nog volop nazomer. Heerlijk weer dus, je kan de hele dag in een tshirt in de rondte huppelen, of in ieder geval vandaag en domani e un altra giorni. Vandaag even een soort van snelle kennismaking gedaan voor Liesbeth met Napels, dus de Carravacacio van de Sette Misricordi, en even sotto napels om de griekse en romeinse scavi te bekijken. Verder een dingetje gekocht voor in de kerststal, waar inmiddels ook een paar honderd figuurtjes in rotten opgesteld moeten worden. Daarna een pizza gegeten en daarna een siesta gehouden. Om vier uur opstaan is vroeg, toen weer een horloge wezen kopen en een felpa met houtje touwtje waarvan ik niet weet hoe je dat in het italiaans moet gaan opschrijven. In het hotel is het ondertussen zo warm dat je ook bijna in de jungle waant. Er komt nu een soort van italiaanse interlectueel met staart en vlassig baardje voorbij ze bestaan nog steeds. In het museum voor de mooie dingen van Lorenzo werd trouwens Passolini geciteerd. Italie is een land zonder geheugen daarom leg ik me toe op dingen die je je moet herrinneren. Op naar Salo zullen we maar zeggen.
Wat is er nog meer, ja de grijze dakduif is nog steeds in buisness. En mijn lieve collega had me nog een mail gestuurd toen ik in de wolkenwinkel zat, en de batterij is  bijna leeg. Dat moet het dus maar zijn. Al ben ik wel blij om effen te webloggen. In monzilla mag ik het weer niet, oh het leven dat je door computers krijgt. Is het nou altijd makkelijker ik weet het niet