Bijna weg.......

Voor de laatste keer in de disco geweest. Ik heb me niet misdragen. Ik was met Eider en Sammy en een paar van hun vriendinnen. De nieuwe lief van Eider is er de hele dag bij. Hij is wel aardig. Ik dacht nog dat ik een date had met Anthony, maar die kwam niet opdagen. Je moet ook nooit meer dan een half uur voor de tijd een date met ze maken. Ik geloof niet dat ze allemaal goed agenda beheer hebben. Mijn koffer is gepakt. Na eindeloos treuzelen heb ik toch een poncho voor me eigen gekocht. Ik dan helaas geen foto laten zien van mezelf in Poncho. Hij is al ingepakt. Ik ben natuurlijk bang dat de douane mij eindeloos gaat ophouden. Ik heb twee fotos van mijn huis in de cameras dus ze kunnen niet zeuren dat ik die hier heb gekocht, maar ja je weet het maar nooit. Ach die mensen moeten hun geld ook verdienen. Het is natuurlijk een beetje zuur dat ze pas echt nodig blijken te zijn als je inderdaad met 1000 bommen en granaten de grens overgaat. Al heb ik ze ook wel eens zuur zien kijken naar een boek. Met mijn stelling dat er over boeken meer oorlog gevoerd worden, en dat het daarmee heel gevaarlijk was konden ze niet waarderen. Maar ja humor is ze natuurlijk ook niet vergeven.
Ik zie zo Sammy en Eider nog een keer voor de laatste keer. Verder zit Gian Pierre hier ook in het internet. Ik heb hem maar een nieuwe telefoon gegeven, dat kon nog net voor 40 euro nu is hij helemaal blij, tot hij weer gestolen wordt. Ze hebben hier een speciale markt voor gestolen producten, peruanen schijnen daar geen isues mee te hebben. Als je wordt bestolen heb je iets wat je gisteren had vandaag niet meer. Net zo makkelijk.........Ook daarmee gelden natuurlijk de regels van de straat. De kleine Alex was beroofd van zijn telefoon. Bij de bushalte, 3 grotere jongens en hup weg was de telefoon. Het hoort er hier allemaal bij.
Ik zit weer lekker te zweten, dat zal morgen wel anders zijn. Anyway ik land om 15.00 uur, ik zou een ontvangscomite op prijs stellen, ik wandel waarschijnlijk om 16.00 langs de douane tenzij ze al mijn onderbroeken willen scannen. Ik heb dan wel dat ze de juiste compressie gebruiken. Hihihi.......
Nu zijn er weer overstromingen in Tarapoto, gelukkig zit ik daar nu niet meer. In Cusco valt het toerisme door al het natuur geweld stil. Tenminste dat vertelde Manuel. Er zijn nog wel dagenlijkse updates op het journaal over hoe verschrikkelijk het allemaal niet is. Het zijn ook vooral boodschappen van dat het congress een paar euro beschikbaar stelt.
Dat was het dan met het blogg voor nu......

De laatste dag.........

Maar denk nu niet dat mijn problemen met darmen heftig zijn. Ik moet met iets meer regelmaat naar het toilet, maar er is geen reden tot ziekmelden, of het afzeggen van delen van het programma. Het leven van een gids is trouwens wel simpel als je alleen jezelf maar hoeft te vermaken. Gisteren heb ik vooral in het parkje gezeten en gekeken naar zondagse peruanen. Helaas waren ze niet allemaal van evangelische kerken, zodat ik weinig dames in het lang heb gezien. Ook voor vandaag heb ik niet veel bijzonders gepland. Dat boek van Truman heeft me nog niet gegrepen, misschien komt het nog. Wel 4 miljoen amerikanen hebben het ooit gekocht, en misschien heeft de helft het wel gelezen.
Ik was bij een vorige blog begonnen over eten. Michel die zijn Wantons maakt, hier hebben ze die ook, maar er zit nog meer deeg omheen als bij het Chinees Indonesisch restaurant. Vaak liggen ze in de soep als paartje, maar soms liggen ze ook onder een berg saus naast de rijst, die hier Chaufa heet. Vaak zit er dan in de zoete saus een paar stukjes ananas, een peultje, en een paar stukjes kip. Ik vind het zo voor de afwisseling wel lekker. Het blijft mijn fascineren hoe goed met name chinezen, maar ook andere keuken zich aanpassen aan de lokale smaak. Met name zo´n gerecht als gebakken rijst, gebakken bami, gefrituurde deeglapjes etc, het past zich allemaal perfect aan aan de lokale smaak. Maar ja ook pizzas en spaghetti met tomaten saus, of zelfs Mac Donalds past zich aan de lokale smaak aan. Al begrijp ik dat Italie nu in de stress is geschoten door een nieuwe burger, kai, kai, terwijl ik bij de Mac Donalds in Salerno wel eens een bordje pasta heb opgegeten. Hier hebben ze allerlei andere sausjes bij de frieten, ook hun lokale sambal variant, en allerlei soorten taartjes.
Gisteren waren alle restaurants op Berlin dicht en moesten we naar een klein restaurant. Ik vond de kwaliteit niet om over naar huis te schrijven. Ik kreeg wel vreselijk vette friet bij de rijst. Het was goed voor de aanvulling van zetmeel. Gisteren Alfredo gezien, die bleef maar zeuren over zijn financiele presentatie. Ik had er helemaal genoeg van. Hij had het verhaal dat hij geld moest hebben voor een visa, zodat hij kon werken op een cruiseship. Dat had hij vorig jaar ook gedaan, en voor begrippen hier goed verdient. Ik snap dan niet dat je niet een beetje geld overhoud voor de volgende keer. Maar ja ik ben natuurlijk geen peruaan. Ik heb hem de helft van het geld gegeven. Het leek ook wel steeds meer te worden. Maar ja ik ken Alfredo sinds mijn eerste bezoek. Al is het frisse jongeman er wel een beetje van af. Hij wordt dan nu natuurlijk ondertussen bijna 30. Verder Daniel nog gezien, die is een stuk dikker geworden, maar had dan weer teveel gezopen op zaterdagavond en allerlei drama met zijn exvriend. Ik kon het niet allemaal volgen, ik denk hij zelf ook niet. Maar hij heeft de maand vakantie en gaat waarschijnlijk een paar dagen naar zijn ouders en naar het Noorden van Peru. Die ouders wonen in Chimbote, dat is wereld beroemd om zijn ansjovis industrie. De hele stad stinkt naar de vis. De kinderen hebben daardoor veel problemen met astma en andere longziektes. Daniel had dat ook maar de frisse lucht van Lima doet hem goed, het is hier natuurlijk alleen maar een mengeling van industriele gassen en uitlaatgassen. Die doen de burger schijnbaar goed, of in ieder geval de burger die Daniel heet.

De computer behangen met USB kabeltjes

Het is natuurlijk wel leuk al die apparaten mee, maar dan moet je ze weer zus gebruiken, dan weer zo. Nu wil mijn mp3 speler opgeladen worden via een USB kabeltje, en wil ik fotos publiceren. Dus zit ik hier met twee usb kabels.

Ik was dan gisteren naar de Marina geweest. Hierbij nog een foto van deze mooie excursie. Later natuurlijk weer naar de disco geweest. Ik heb nu zoveel disco gezien dat ik het komende jaar niet meer uit hoef te gaan. Grote hit is hier Hush Hush van de Pussycat Dolls, met een herpeshuis bent stukje I will survive. Wat na het zien van Gloria Gaynor toch een hele andere smaak in mijn mond geeft dan daarvoor. Ondertussen is Gianne Pierre naar huis, of eh naar zijn stapels stenen om zijn onderbroekje te verschonen. Also I need to chance my cloths and speak with my mother. Verder belde Daniel overstuur, hij zal wel woorden gehad hebben met zijn ex Manuel maar daarna stond zijn telefoon weer uit. Ik zal hem zo nog een keer proberen te bellen. Die telefoons hier snoepen wel soles of tewel kwartjes op. Hij wilde me zien, maar ik was niet alleen. Al dat drama. Het boek over de negers is inmiddels uit. Het is wel fascinerend, die twee, inmiddels drie boeken die ik van die gast heb gelezen. Ik denk als ik zo zou praten over mensen met een donkere huidskleur dat ik naast Wilders in het bankje zou belanden, maar onderling mag dat wel. Anyway een van de hoofdrolspelers heeft de hele tijd een hekel aan witte mensen omdat haar moeder blanker is dan haar, en zij eigenlijk niet kan doorgaan als kind van haar moeder. Laten we maar zeggen dat de auteur hier een serieuse zaak aansnijdt. Nu ga ik Truman Capote lezen. Ach ik ben zo verantwoord bezig......... Nog een foto van een Incavaas. Na mijn aanval op Liesbeth ben ik natuurlijk gedwongen om een beetje de cultuur toe te lichten.

Anyway dit is een vaas van een Inca praying to the gods, our his mother. Tja ik ben in mijn hoofd nog steeds bezig met die tentoonstelling die ik vele jaren geleden in Brussel zag, mijn eerste contact met de inca vazen. Die belgen hadden alles vaas genoemd, wat dan ook meteen de enige beschrijving was. Ik heb later nog de hele catalogus doorgespeld in de hoop dichter bij de betekenis van al die vazen bende te komen, maar helaas het is tot op de dag van vandaag niet gelukt. Ik herken nu wel net als de belgen of een vaas een dier voorsteld, of mens, of zelfs erotische voorstellingen herken ik. Ik herken zelfs een beetje aardwerk uit verschillende steden in Peru. Dus ik ben al bijna een kenner. Ik hou steeds last van mijn darmen. Ik wil er natuurlijk niet Hans Warrig over zeuren, ofwel....... Ik denk dat het de fruitsalade is. Dat is toch het enige wat ik altijd eet. Het is gezond, het geeft een goede diepte reiniging. Volgens sommigen is het de refresco die je bij ieder maal krijgt. Dat ziet er altijd een beetje uit of het uit de Rimac rivier geschept is, maar ik denk dat het daar niet van komt.

Ik bespaar jullie maar een Hans Warren entry........

Oh vanavond geen disco. Vader gaat vroeg naar bed.

Fantasie van de oude Peruanen

Ah Liesbeth ik ben het natuurlijk even niet eens met dat de Incas en al hun voorouders geen fantasie hadden. Tja dat ze alleen maar vasen maakten en weinig beelden, maar ja wat deden de oude grieken. Die bakten er ook vaak niet veel meer van dan een vaas met een paar neukende mannen erop. En wij maar denken dat ze athletisch om het veld huppelen. Verder laten ze een paar beelden achter, af en toe een muurschildering of een gebruiksvoorwerp. Ik zou zelf zeggen dat de vazen van de Incas meer voorstellingsvermogen hebben dan de griekse vazen. De vorm is toch onderdeel van het verhaal, dat kun je van al die griekse dingen niet zeggen. Misschien alleen de 1200 beelden in het museum van Taranto. Niet te verwarren met Tarapoto. Voor sommige blog lezers, je kan voor schoenen beter naar Taranto. Ik vind zelf die vazen die van aardappelen tot een bevalling gaan toch wel getuigen van fantasie. Het is wel waar dat ze pas op het idee zijn gekomen om te glazuren toen de spanjaarden dat voorgedaan hebben. Maar ja of dat nu weer de grote stap is in de wereldgeschiedenis. Het is natuurlijk alleen jammer dat het hele gedoe met hun goden en al die meuk die om die vazen heen hoort geheel verloren is gegaan. Waardoor je naar zo´n vaas kijkt als een object, en ja dan kun je natuurlijk niet anders zeggen, als wat is dit nu weer voor lullige vaas.
Inderdaad het textiel is vaak naar de kloten, aan de andere kant is er natuurlijk ook geen textiel uit de europese beschaving bij mij bekend. Af gezien van een verdwaalde sandaal die per ongeluk in het damrak was gevallen. Ik zag hier wel een hele mooi lap, niet een fin, die volgens mij van 400 voor christus was, best oud voor een hempie van H&M.
Ik zou toch wel willen weten waar zulke vazen nu voor dienden. Het is hier zo warm dat ze geen schoorsteenmantel nodig hebben om de hut te stoken. Dus voor de schoorsteenmantel lijkt me niet. Ik denk altijd dat het een onderdeel was van een religieus proces, eh bijvoorbeeld dat er tijdens de dienst een zalfje uit moet vloeien of dat je het drie keer moet kussen, of zoals ze vertelden in Lima kapot moest smijten om de goden een beetje te bevredigen. Nou ja dat hele verhaal is kwijt. Ik zou zelf met tandloze bejaarden willen praten om te horen wat zij over de materie te melden hebben. Maar eh daar moet je guetcha voor spreken. Dat spreek ik niet, al heb ik wel 4 euro geinvesteerd in een boek met keukentermen in het engels, spaans, italiaans guethua en nog een paar talen. Misschien kan ik met een opoe keukentermen uitwisselen. Al heeft het boekje wel een hoog babelfish gehalte. Misschien is iemand gewoon met de lijst achter de computer gaan zitten. Ook zal het niet meteen een prijs winnen voor de beste boekverzorging. Vandaag naar de Marina geweest, gisteren viel dat ik het water omdat de zus van Gianne Pierre een ongeluk had gehad en hij met haar naar het ziekenhuis moest. Ze heeft een paar hechtingen in haar nek maar schijnt het verder goed te maken. Het is toch raar dat die winkels hier een zo weinig kreatief zijn met de spullen die ze maken. En dan liggen er voorraden mutsen genoeg om 3 11 steden tochten te kleden.
Het is mooi dat er vanalles op mij wacht in Nederland. Hier heb ik aan het eind altijd zoveel sociaal leven, dat ik bijna blij ben dat het in Nederland iets minder is. Ik zal in ieder geval volgende week om de Sloterplas rennen. Al wil ik nog wel eerst mijn schoenen in de wasmachine gooien. Trouwens veel van mijn bezit wil ik in de wasmachine gooien. Ook mijn tas en dat soort zaken, met al het zweet wat er langs komt wordt het onsmakelijk.
Je moet je inderdaad in Lima een beetje overgeven aan een slomere livestyle. Dat gereis naar die andere steden is wel soort hectiek die je hier niet hebt. Het is toch veel wachten......

Lima en weer eens computer met alles er op en aan

Ondertussen stuurt niemand mij meer mails op de chello. Alleen geleuter over het huis, nou dat zal er nog wel staan als ik terugkom. Buurman Hans heeft de sleutel en ik geloof niet dat het binnen zo koud wordt dat de waterleiding bevriest. Het grote nieuws hier was, in een homo lokaaltje dat de Amerikanen een vliegtuigje in 2001 uit de wolken geschoten hebben, met daarin een paar goed gelovige ik geloof zelfs Amerikaanse kristenen. Ze dachten dat het een drugstransport was, dat is natuurlijk genoeg redenen om een vliegtuig neer te schieten. Tenminste volgens de Amerikaanse wet. Dit alles gebeurde in 2001. Het zal wel voor 11 september geweest zijn, anders was het vast onder een ander label geweest.
Gisteren naar een homolokaal in Downtown Lima geweest. Het is maar goed dat de keuringsdienst van waren onderweg naar Peru ook neergeschoten. Laat ik een leuke foto op van een peruaanse hond veranderd hij in van digitale taal, in plaats van een leuke peruaanse hond. Fraai is dat. Misschien heb ik op iets raars gedrukt, de hond krijgt een derde kans.

Ah daar is het hondje dan toch. Het is foto uit het museum. Er lopen altijd veel domme mensen in ieder museum. Oh shit, 80% van een oordeel gaat over jezelf. MMMMM dank sjak. Ik was met R en J. nog in een museum. Zei een dame, kan ik hier flitsen. Ik zei dat het niet mocht. Toen zei ze oeps ik dacht dat je mijn man was, ik zei nog niet. Ze kon er een flauw omlachen. Ik moest de conversatie ook nog in de voor mij vreemde taal engels doen.

Na de acties rond Joanna met haar camera ben ik toch een stukje voorzichtiger met mijn spullen. Al vliegt het geld wel door mijn handen. Er komen ook nog wel eens mensen met financieringsvoorstellen waar ik hoofdpijn van krijg. De Erick die alleen nog maar terug naar huis moest, Alfredo die weer geld moet hebben voor visa toestanden. Weet ik veel allemaal mooie presentaties. Gisteren de kleine Alex gezien. Hij had weer werk. Al kan ik zijn verhaaltjes rond werk niet altijd volgen. Hij woont in ieder geval niet meer 40 km van Lima in de sloppenwijk, maar een stuk dichterbij. Ook hij was beroofd, 3 jongens hadden hem vastgegrepen en zijn telefoon afhandig gemaakt. Ik geloof dat telefoons hier sneller van eigenaar wisselen dan 20 dollar biljetten. Iedereen is wel eens beroofd van zijn telefoon. Ik weet ook niet of dat altijd in the best manners gaat. Ondertussen zijn hier in de stad hopen met spullen te zien, dat zijn inzamelingen voor de overstroomde gebieden. Ik zet er ook nog maar eens een foto van een pikante vaas op. Weten jullie ook wat de oude incas en hun voorvaderen opwindend vonden. Het is met deze zaken minder bekrompen dan in italie, waar je natuurlijk een eeuw lang deze zaken uit Pompeij alleen maar onder wetenschappelijke begeleiding kan bekijken en vrouwen er pas vanaf de jaren 70 naar kunnen kijken. Je zou ook maar ideeen krijgen die Berlosconi nooit heeft.

Vandaag wil ik naar de La Marina om een beetje door de toeristen winkels te lopen. Ik heb gisteren een leuk tshirtje gekocht voor een meiskes vriend. Ik weet alleen niet misschien is het te jeugdig voor Elza. Nu wil google dat ik advertenties op het blog ga plaatsen, ga ik rijk worden als jullie iedere dag 20 keer naar het blog gaan. Waarschijnlijk is het een paar cent maar toch....... Maar ik ga dat pas uitvinden in Nederland.

Ah webmail

Ik heb maar eens in de webmail gekeken. Nou dat is natuurlijk niet handig dat ik een heel verhaal in het spaans krijg over dat mijn wachtwoord verlopen is. Ik snap er natuurlijk geen bal van hoe je dat dan zou kunnen wijzigen. Alleen een mail van Ivo gelezen. De discussie wanneer is iets financieel of niet. Ik heb die webmail maar weer gesloten. Het leek alleen wel te gaan over gezeur met nummers. Ivo boos omdat hij geen nummertje krijgt, Edward boos omdat hij geen nummertje krijgt, en ik maar dromen over het nieuwe werken. Het OGA is net de Jackson Five, Its easy as one two three. Ondertussen wil ik naar het Museum de Nation, weer een collectie Peruaanse vazen zonder uitleg. In de bar moet je je vingers opsteken over hoeveel vazen je wilt. Gisteren was Sammy er, later kwam Eider natuurlijk met zijn nieuw lief, en ik had ook nog een date met Erick (zie de tarapoto verhalen) en een gezelschap dame, Wilson. We gingen naar een bar in Berlin, een iets rustiger, meestal staat de muziek 2 keer gehoorsbeschadiging, hier was het maar half gehoorsbeschadiging. Het vegetarisch restaurant van vorig jaar is gesloten ze missen geloof ik alle noodzakelijk vergunningen. Ik vraag me af of de keuringsdienst van waren ook een vinger in de pad had. Ik was ooit een keer in de Minotauro toen daar alles van bevoegdgezag binnen kwam vallen in het kader van homo pesten. Nu doe ik dat zelf natuurlijk ook graag, maar alleen op Reinier. Anyway er waren mensen van bouwen, milieu, geluid weet ik veel wat het was wel een club van 20 mensen. Ik zag mij al in het lokale gevang belanden, met een busje bezoekers van de Minotauro maar ik mocht gewoon naar huis.

Hiervoor had ik gisteren geschreven. We zijn weer naar het Museum de Nation geweest. Ik hoopte dat het iets meer open was. Maar dat was niet heel erg het geval. Er was nog de expositie over Het lichtende pad. Daar wordt de burger niet vrolijk van. Dat was een zeer geweldadige slag tussen die Lichtende typen en het bevoegdgezag. Men zag er zeker niet tegenop om elkaar uit te moorden. De Maoistische club deed in de coke handel en verdiende zo centjes om burgers het leven zuur te maken, en om de politie het leven zuur te maken. Nu heeft de politie natuurlijk ook weer flink zijn best gedaan om de zaak uit te moorden. Nou over deze gezellige toestand was een expositie, waarbij van de fotos gezegd moet worden dat ze in zwart wit waren, waardoor een klein deel van de gruwelijkheden ons gespaard bleef. Verder was er een expositie over het Inca trail. Dat is toch net iets meer dan van Cusco naar Machu Pichu kuieren. Je kan van La Paz naar Quito kuieren. Dat is volgens mij net iets langer dan het Pieterpad. Je kan onderweg nog over hele stukken Inca pad kuieren. Ze hadden hier natuurlijk geen paarden, en Llama zijn sympathiek luie beesten als je ze te veel bagage opbindt (volgens mij 20 kilo) dan kwatten ze in je gezicht en gaan liggen wachten op een nieuw plan. Ik vind dat wel een soort aardige houding van ze. Anyway er was omdat er geen paard was ook geen behoefte aan de uitvinding van wagen, waardoor de Inca wegen alleen maar wandelpaden waren, waar je met je Llama een flinke wandeling over kon maken. Anyway ze hadden fotos van Ayacuho dat zag er erg mooi uit. Ook in het eerste deel van de expositie, maar dat zag er weer minder fraai uit natuurlijk.
Verder was er een clubje vazen, een lapje stof en nog wat onzin informatie. Er was een blokje speciaal gewijd aan vazen in de vorm van aardappel. Ze hebben hier 5000 verschillende soorten aardappel, van paars tot knal geel. Ik heb een mooie foto gemaakt van een aardappel vaas maar die houden jullie te goed.
Speaking of the potato.............. Ik weet niet hoe duur ze hier zijn. Ik zal die informatie nog opzoeken, maar of ik dat voor alle 5000 ga uitvinden dat is misschien veel werk.
Ze zijn er hier wel dol op, je hebt bijvoorbeeld papa hucaine, dat is een voorgerecht van aardappel met een gele koude kaassaus, papa relana, dat is weer gevulde aardappel. Je hebt causa di papa. Een van de twee zal ik eens proberen te maken in Nederland, dat lijkt een beetje op een opgerolde cake, met een vulling erin. Het ziet er leuk uit, soms is het iets minder, maar ik had het met tonijn en dat was wel erg lekker. Ik heb aan Gian Pierre gevraagd wat je met de Papa Secca moet doen, de gedroogde aardappel maar dat werd me niet geheel duidelijk. Hij had het over koken met chocolade en suiker. Ik weet het niet aardappel met chocolade. Ik denk dat het werk mij dan vermoord. Nou ja ik heb toch maar twee logins op de webmail, dus ik ben voor het werk al bijna ingesmeerd met gedroogde aardappelen met chocolade. Het zijn de nieuwe veren met pek.

Daarna heb ik Daniel nog gezien met zijn ex pareja Manuel. Verder was de hele gang uit Tarapoto in de disco maar ik had geen zin om die van bier te voorzien. Er was nog wel een jongen uit Iquitos die redelijk was opgedroogd. Hij zag er nog steeds echter erg jong uit.
Vandaag is het heerlijk zonnig in Lima.......................
Het zout is hier nog lang niet op.

Es mejor ser rey de tu silencio que esclavo de tus palabras

Zo daar hebben jullie niet van terug, en dat heb ik dan weer geleerd in de bus. Ik ga hier af met de bus, meestal ga ik met een taxi, maar af en toe met een bus, al is het wel afzien. Maar ook wel avontuur. Ik heb vandaag met Gian Pierre gezocht naar een spaans nederlands woordenboek. Het enige wat ze hadden was twee woordenboek, Frans Nederlands, en Engels Nederlands van Prisma. Ergens anders hadden ze nog twee nederlandse boeken. Maar ja daar waren we niet naar op zoek. Nog maar een foto van een koe, ondanks dat ik 200 fotos heb op de kleine camera zit er niet veel tussen voor het blog, de kop van Gianne Pierre kennen jullie inmiddels wel uit het hoofd. Het is hier maar raar alles zit bijelkaar in Down Town Lima zit er een hele club boekhandels. Ze verkopen echter niet veel soeps. Hier in Miraflores zit een boekhandel maar die richt zich vooral op de toeristen.

Dan heb je weer een heel blok waar alleen maar computer toestanden zit, dan heb je weer een stuk met de illigale cd en dvd handel. Het is natuurlijk wel handig als je een nieuwe computer wilt, of veel illigale cds maar als je een beetje op zijn nederlands wilt winkelen dan ben je wel in de aap gelogeerd. Overigens was ik gisteren in Jockey Plaza, een winkelcentrum waar je kunt vergapen aan luxe. Die geloof ik niet voor iedereen weggelegd is. Daar kun je meters grote tvs kopen, of shirtjes van Hugo Boss die hier toch wel duur blijven. Die heb ik dus ook maar niet aangeschaft, inmiddels is er weer een boek uit. Het waren korte verhalen, toch niet helemaal mijn favoriete genre. Steeds als je er een uit hebt wil je doorlezen maar zit je nog bijvoorbeeld in het verhaal van een oude homo die door Lima sjokt, terwijl je ineens leest over eh koekjes bakken in Assen. Tja dan is de overgang wel groot. Ik ga nu weer lezen over hoe perfect negers zijn. Ze zijn meestal interlectueele sportmensen. Lopen een marathon en zijn perfecte minaars, het is alleen jammer dat ze het met iedereen doen waardoor ze weer ruzie krijgen, en interlectuele praat tussendoor.

Nieuwe werken.

Dat was dan alweer mijn bijdrage..... Men was er klaar mee voor vandaag en wil naar huis.
Overstromingen, nou het regent verschrikkelijk in de Andes, ik zit op meer dan veilige afstand daar vandaan. Daar bij Cusco waar het vreselijk regent is een 1000 km verderop ofzo. Dus zeg maar er zijn overstromingen in Frankrijk. Hier is het alleen maar heet en de hele dag min of meer, vooral meer zonnig. Omdat Lima op 100 meter boven de kust ligt is het eerst een beetje mistig, maar de zon brandt daar naar verloop van tijd doorheen, en dan staat hij recht op het bolletje en gaat hij ook niet meer weg. In het oerwoud hebben we een paar keer regen gehad, maar daar regent het wel min of meer af en aan. Verder is Cusco natuurlijk de plek waar je naar toe gaat als je naar Machu Pichu wilt, vanaf daar kun je met een treintje dat over een trambaantje gaat naar MP. Het duurt echter een paar uur en de trein rijdt volgens mij gemiddeld 30 km per uur. De echte fanatiekeling wandelt het hele stuk, de minder fanatieke een deel en de slome doos of andersinds gehinderden gaan met het treintje. Logisch dat ik ooit in het treintje zat. Het treintje rijdt langs een rivier, en het gebeurt wel vaker dat de rivier een stukje van het spoor meeneemt. Deze keer dus alleen ernstiger dan normaal. Ik ken hier iemand bij een reisbureau en die had mensen in een tour die vermist waren. Ik denk dat ze wel weer gevonden zijn. Ik heb helaas niets meer van Manuel gehoord.
Gisteren dus inderdaad voor het eerst sinds tijden niet uitgeweest. Al zit ik nu net zo hol naar de computer te kijken als altijd, dus zoveel maakt het ook weer niet uit.
Gisteren zelfs zoet naar de Grammy Awards gekeken. Leuk allemaal ik vind het toch wel knap van de Beyonces en Lady Gaga dat ze zich nog een paar keer omkleden. Ik heb tante Mary J. gezien die met Andrea B. Bridge over troubled water zong, om centjes te verdienen voor Haiti, en een Michel Jackson tribute, met Usher Jennifer Hudson, Smokey en Carin Ondergoed ofzo. Ze zongen de Earth Song. Maar ook DIVAs was op de tv, en from the catwalk. Dus ik heb lekker veel reclame gezapt. Ik moest thuis wachten op Gianne Pierre, en had ´s avonds nog rondgelopen met kleine Daniel, en zijn ex Manuel. Het is wel vervelend dat er niet veel verschillende namen hier zijn. Dus voor de lezer is het allemaal een grote blur.......