Oh oh

Last night, 21 people were injured when a home-made bomb exploded at Largo do Arouche, a plaza in central São Paulo, Brazil. No serious injuries were reported, but it was one of several hate crimes reported during the annual Gay Pride parade—the world’s largest with an estimated 3 to 3.5 million people in attendance.

Tja dus die knal die ik hoorde terwijl ik gezellig met Diego stond te zoenen was echt een bom. Ik stond op de hoek van dit plein. Ik schrok me ook een ongeluk, maar iedereen ging gewoon door met waar hij mee bezig was. Gelukkig stonden we dus op een hoek, en niet midden op het pleintje. Nou meneer Sjak heeft dus een bomaanslag meegemaakt. Voor veel bloggers weinig avontuur maar voor mij toch wel een groot avontuur. Anyway ik stond dus met Diego te zoenen. Ineens een vreselijke knal, niet dat de ramen sprongen, maar toch meer dan waar ik voor oud en nieuw niet naar buiten durf. Veel mensen renden een kant op. Ik ook, maar ja welke kant is de goede. Anyway na een paar minuten daalde de paniek weer en gingen de meeste mensen gewoon door met zoenen. Ik ook maar al had ik wel de schrik in de benen. Nu wees Manuel mij op het bericht, dat in het nieuws was in Peru. Dit bericht heb ik van het internet geplukt. Er was dus wel echt iets aan de hand. Mijn eerste gevoel was ik wil naar huis. Maar ja het was ook wel leuk, en iedereen ging dus weer gewoon door. Ik ben wel met Diego in een bar gaan uitpuffen. Nou ik realiseerde het niet maar al met al weer een heel avontuur erbij.

Ondertussen is de grote vraag hoe ziet de man voor Tekla eruit.

Gaypride

Weer een avontuur erbij. Gaypride in Sao Paulo. Wat zal ik er over zeggen, het is in ieder geval zo dat Sao Paulo met de gaypride een veel betere indruk heeft achtergelaten dan vorig jaar. Die gaypride stelt echter weinig voor. Er zijn een stuk of 10 15 vrachtwagens met een soort container erop. Uit die container komt vreselijke harde muziek, een beetje zo hard dat je je zorgen maakt of je haar niet uit de gel trilt. Overigens is hanekam, mowakh met beugel rond de tandjes hier een veelvoorkomende dracht. Het gaat over de Avida Paulista, dat is normaal een 4 baans stadse race baan. Nu reden over een baan die autos en de rest van de Paulista was gevuld met een hele optocht aan mensen die vaak de moeite van het bekijken waard waren. Niet allemaal bloedmooi maar met zoveel mensen zit er natuurlijk altijd wel wat tussen om naar te kijken. Inclusief allerlei mensen met verbouwingstoestanden. Dames (?) met alleen een ster op hun tieten heren in hun ondergoed. Verder werd er vreselijk gezopen. Later zag ik ook nog mensen die dat oude Prince liedje deden, what ur putting in ur nose, is that where all ur money goes, pop live. Een bijzondere gewoonte is dat je bij passanten je tong in hun bek duwt. Je ziet een leuke voorbijganger en zegt (Elza Soares) Beija me. Zoent even en loopt weer door, even goede vrienden. Een fascinerende gewoonte. Soms liep er een meisje met drie mietjes, die werd dan ook even op de bek genomen. Anders stond ze er ook zo kutterig bij. Yes, as in rome, one does as in Rome. Maar ik moet wel zeggen dat de dresscode zonder tshirt het meeste avontuur had en daar ben ik te vettig voor. Na de teleurstellende optocht bekeken te hebben ben ik naar een chinees restaurant gegaan. tja ik vond dat in Rio leuker. Maar ik moest toch iets eten. Daarna naar het hotel om in te checken. Door al dat gedoe met datum wijzigen, ik wilde eigenlijk de 16 vertrekken, maar dat wilde de KLM niet, want ze hebben de vlucht gecancelled, daarna hadden ze me op 17 gezet, maar dat vond ik weer te lang. Dus nu ga ik vandaag, maar heb ik mijn email ticket thuis in de mail staan. Gelukkig kom ik er met het reserveringsnummer ook wel, maar ik wilde dus voor de tijd ingechecked zijn. Dat is gelukt.
Daarna ben ik naar het centrum gewandeld. Daar bleek iederen een beetje meer dronken nog te staan. Daar ging dat zoen gedoe natuurlijk weer door. Ik heb er daar iets meer aan meegedaan. Ook omdat ik het principe inmiddels een beetje beter door had. Het is wel een leuk spel. Iedereen loopt iets te verkopen. Blikjes bier koop je gewoon op straat. Wil je iets sterkers is er iets wat op wijn lijkt, ik denk alleen dat het sangria is. Een volgende komt met een fles Johnny Walker, kortom iets voor iedereen. Later zag ik nog iemand met witpoeder staan. Het kan allemaal. Er was nog een vreselijk luide knal. Iemand riep Bomba (waarschijnlijk portugees voor bom). Ik was net lekker aan het zoenen, een bom komt ook nooit goed uit. Maar iedereen ging weer snel over tot de orde van de dag (zoenen, zuipen, kletsen slenteren). dus het was waarschijnlijk niet allemaal echt erg. Ik was om een uur of half een wel uitgezoend en ben toen met een taxi naar huis gegaan. De eerste taxi stelde een toeristische route voor, begreep ik toch maar mooi in mijn portugees, dat wilde ik niet. De tweede reed de korte route zoals ik hem min of meer ken. Ik was dus suf gezoend, maar wel trots op mij zelf terug in het hotel.

Alla Hans?

Moet ik nu een weblog alla Hans Warren gaan bijhouden.
God dan moet ik weer zeuren over de planten de vogels en de bloemen. Het wordt een soort Pipo de clown blog. Anyway vroeger was de weg van Rio naar Sao Paulo dwars door de jungle. Met veel verschillende bomen, waarvan de meeste met groene bladeren. Het leek een beetje op de vensterbank van opoe dolstra. Door de opruk van de civilisatie, de deltawerken en de aanleg van IJburg is veel van het landschap vernietigd. Voor IJburg is veel oerwoud gekapt, en grote delen van de deltawerken gerealiseerd met tropische houtsnippers. Daardoor zie je nu alleen nog maar mussen, waar vroeger grasparkieten, struisvogels en dakfazanten heen en weer vlogen. De voorbije tijd.
Onderweg naar SP hebben we gelunched in restaurant dat in de Lekker Brazilie 1972 boven aan staat. De bonen waren er toen van wereldformaat. Helaas had ik nu het gevoel dat de bonen nog steeds uit 1972 waren. Daarna heb ik vreselijke maagkramp gekregen en moest ik 3 zakdoeken in mijn broek stoppen om erger te voorkomen. Leonardo zal later wel boos zijn. Hij vindt mij soms toch al een vieze oude man. Ach wat eten we thuis toch lekker, ik heb bij de Aldi handgeplukte bonen a 33 euri gekocht. Ik denk dat ik deze vanavond ga klaar maken.
Helaas was het museum waar Leonardo heen moest een zware tegenvaller. Er was een lege ruimte, Leonardo bleef maar praten over hoe mooi en leeg het was. Wonderlijk hoe hij altijd probeert deze uitjes goed te praten. Ik wilde alleen maar naar het toilet. Ik moest een trap op, ik deed er vreselijk lang over en kreeg kramp in mijn pink. Leonardo bleef boven staan lachen. Ik wilde hem van de trap gooien, maar was helaas nog lang niet boven.


Dat was voor de liefhebbers, bij Hans Warren 27 delen van dit gezeur in te lezen. Hoogtepunt is de sex met de haarborstel, maar daar kom ik nog een keer op terug. Verder vond ik het deel waar het dak van het huis waait mooi.
Ik ben ondertussen terug in Sao Paulo de stad is in opwinding vandaag is de Gayparade. Er schijnen 3 miljoen mensen naar toe te komen. Ik was gisteren in het centrum. daar stond iedereen op straat gezellig te niksen. Wel wonderlijk er lopen dames van twijfelachtige pluimage rond. Enorme tieten, een soort barbie achtige typen in vol ornaat. Daarnaast loopt een dakloos echt vrouwtje met een deken om haar hoofd. Dan loopt er weer een mietje met zijn calvin klein te showen of een vreselijke nicht te gillen naar iemand die voorbij loopt. Een uitgelaten zooitje. Waarbij de barbie pop, met een hele handel siliconen van Martel (lips, legs, ass) het meeste indruk maakte. Ik heb haar maar niet laten kennismaken met de zeeman, dan had Tekla met de zwerver gemoeten. Vandaag is de echte optocht. Ik ben benieuwd.

Waar is Leonardo

Tja de jonge vriend van de afspraken maken kwam gisteren om 17.00 toen ik van hotel a naar b zou gaan niet opdagen. Zonder bericht. Vandaag wilde hij me volgens het internet om 13.00 bij het nieuwe hotel zien, en daarna weer om 14.30 bij Santa Clara. Men, wat een gezeur, nou ik heb de kleine sinds ik terug ben in Rio niet meer gezien en ik denk dat ik hem ook niet meer ga zien. Voor degene die hoopten op een grote romance is het weer jammer. Ik weet ook niet zo goed wat ik met hem aanmoet, hij doet geen enkele poging tot communicatie. Ik probeer hem uit te leggen dat hij een soort basic portugees moet gebruiken. Maar het is niet gelukt om hem dat aan het verstand te brengen, verder spreekt hij toch al niet heel duidelijk, vaak verstaan brazilianen hem ook niet. Verder is hij wel lief en hij heeft nu tenminste iets van het land gezien, en ik ben niet beroofd verkracht alleen een beetje aangerand, dus het mag geen naam hebben.
Vandaag maar ook gisteren was het ontzettend klote weer, het komt echt met bakken naar beneden, ik begreep ergens dat de mensen van Rio dan helemaal van de leg zijn, ze zijn natuurlijk gewend aan altijd lekker weer en dan regent het ineens. Verder was het gisteren een nationale feestdag, corpus christi, ik denk het lijf van Jezus, tja je kan overal wel een feestdag van maken. Al ben ik wel een voorstander van om deze feestdag ook in te voeren, te samen met Marie Hemelvaart. Morgen ga ik naar Sao Paulo. Door die rare feestdag is geloof ik half brazilie aan het trekken waardoor de hotels vol zitten. Vandaag moest en zou ik naar het Rio museum voor de moderne kunst. Zelden zo´n leeg museum gezien, nu is het van hoogwaardige architectonische kwaliteit dus misschien is het gebouw de helft van de kunst. De trap naar boven was wel mooi, dat was een soort hagendissenstaart. Aan de zijkant was een soort disco ruimte ingericht, vreselijk ingericht met een soort mislukte jaren zeventig feel, maar ja dat is natuurlijk wel de periode van moderne kunst. Boven bleek een soort overzicht te zijn van de moderne braziliaanse kunst. Dat is begonnen in een week in 1922. Zo makkelijk is het hier. Het eerste moderne braziliaanse schilderij ooit is van een japanse dame. Verder was er het gebruikelijk gedoetje van jaren 20 tot 50 kunst, een copij van die en een copij van die, ik vond er niet veel aan. Het was nog al zonde dat ik daarvoor uren in de regen had gelopen. Had ik zoet op mijn hotel bed gebleven dan had ik misschien Leonardo gezien, maar waarschijnlijk ook niet hij is tenslotte een meester in het niet verschijnen op afspraken.
Ik ben nog bij de Heilige Lucia in haar kerk geweest, helaas stond er een man in te oreren, waardoor ik het gevoel kreeg dat er een preek gaande was en ben ik maar weer weggegaan. Ik vond het wel jammer had natuurlijk graag een braziliaanse Lucia gezien met haar ogen op een bordje. Nu moet ik er maar van dromen. Ik heb ook nog een kerk van de Carmelieten binnen gelopen. Ze hebben hier een soort trap naar boven waar de heilige toestanden op staan. Ik vraag me af of het portugees is of iets wat ze hier zelf bedacht hebben. Verder regende het vooral. Oh ja nog een bijzondere ervaring. Ik verbaas me altijd erg over hoe chinesen zich aanpassen aan het eten in een bepaalt land. Hier was weer een zeer mooie aanvulling. Je heb immers allemaal hutten waar je alles per kilo koopt. Je kan vanalles kiezen, sla, tomaat, aardappelsla, spagetthi, friet, braziliaanse bonenprut, bacalau balletjes, echt voor elk wat wils, hompen vlees en salades. Vandaag was het een chinese variant, dus tussen alle dingen ineens gebakken rijst en mie. Wonderlijk wonderlijk hoe ze zich hier weer hebben ingevreten zeg maar.

terug in Rio

Misschien was Ubatuba toch wel heel saai. Ik ben terug in Rio. De kleine Leonardo is even naar zijn huis. Die wilde ook ineens terug, hij had vage zaken. De communicatie is niet optimaal, maar hij lacht wel heel lief. Een museum tja wat zal ik er over zeggen.

(vrij naar Hans Warren, zonder haarborstel)

Leonardo begon natuurlijk al vroeg in de ochtend te vertellen dat hij vreselijk graag naar het museum wilde en dat vandaag echt een perfecte dag was. Ik was natuurlijk liever in het hotel gebleven om rustig naar het toilet te gaan. Maar helaas ik kreeg de kans niet. Onderweg naar het museum kreeg ik vreselijke kramp in mijn voet, ik wilde gaan zitten en huilen, maar Leonardo liet mij gewoon doorlopen. Onderweg zagen we twee jongens van een jaar of 20. Ze keken naar mij, ze moeten gedacht hebben wat moet die man daar. Verder zagen we 3 mussen, wonderlijk mussen, het zijn de gewone hollandse mussen die je vroeger zo vaak zag, bij ons in de tuin zaten er 20 jaar geleden soms wel twee. Nu zie je alleen nog die Spaanse mussen bij ons, ik was blij de mussen te zien. Ik moest bijna huilen van blijdschap. In het museum zagen we afbeeldingen uit het boek het leven van de Wilden. Wat is het toch fijn om te bedenken dat ik dit soort werken allemaal gewoon thuis heb liggen. Verder was er een hele mooie foto van een naakte indiaanse jongen.

Onderweg naar huis hebben we gegeten in een restaurant dat Leonardo wilde uitproberen voor de lekker Brazilie 2010. Ik heb zelden zo slecht zeeuwse oesters in brazilie gegeten. Ik heb een half uur op onze eigen toilet gezeten. Leonardo riep dat ik er af moest komen omdat er een special van de Pussycatdolls op tv was. Zelden zulke vulgaire vrouwen gezien.

Genoeg Hans Warren, het gezeur over sex met je haarborstel en ander soort onzin over dwergparkieten en condors.

In Ubatabu heb ik een van de zwaarste opdrachten uitgevoerd die ik tot heden moest doen, namelijk een man voor Tekla. Het is een mooie man geworden, een beetje het type zeeman, ruwe bolster, blanke pit. Hij heeft wel een beginnend buikje maar ja je kan niet alles hebben. Hij was wel zeeman, maar dat gedoe met in ieder stadje een schatje, daar wil hij vanaf. Hij wil nu settelen met een mooie vrouw. Ik denk dat het helemaal goed gaat komen. Als hij niet voldoet heb ik echter ook nog een tweede optie, dat is een man echt van de straat, een soort braziliaanse Ali B. Hij is vreselijk aardig maar wel met een kort lontje. In Nederland zou je het een dakloze noemen, maar hij is wel heel lief, hij stond net nog tegen de prullenbak te praten. Hij kreeg echter niet voldoende liefde terug en gaf de prullenbak een klap. Als de zeeman niet voldoet dan wordt het de zwerver.

Gisteren had het hotel mijn kamer zomaar aan iemand anders gegeven. Ik heb nu een iets duurdere kamer, maar wel met een balkonnentje, ach ik ga me er maar niet over opwinden. Blij dat ik niet naast de meneer met de prullenbak hoef te gaan staan.

Irwan je bent de enige die van het werk op het blog heeft gereageerd. Heel goed.........

Weg uit Paraty

Nou dat was het al weer bijna voor Paraty, nou ja veel meer dan zeg maar langs de Amstel lopen vanaf het werk en door de Kerkstraat terug is het ook niet, het is maar een zeer klein wijkje waar je als toerist je moet vermaken. Er lopen wel meteen hollanders op de openbare weg. Ik zou aanspraak kunnen vinden. Verder is de Pousada een beetje geschikt voor middenklassers toeristen. Er zitten vooral saaie mensen in de ontbijt zaal. Die kijken waarschijnlijk rond en zien mij en de kleine Leonardo en hebben er vast een mening over. De meeste meningen zou ik toch niet verstaan. Stom toetsenbord, er zaten een lange engels of amerikaanse juffrouw en een ietwat compactere versie. Ze deden net of ze alleen fruit aten, en broodjes en cake, dus ik hoefde me niet schuldig te voelen. Jullie zien op de fotos het mooie fort van Paraty, al was de wandeling er naar toe net zo bijzonder als het fort zelf. Die kanonnen en het uitzicht zijn van het fort. Verder een foto van één van de kerken, die hebben een soort kwaliteit die je ook vaak ziet bij Amsterdamse en italiaanse musea, gesloten........... Dus wel bijzonder, bijna net zo mooi als het Stedelijk of het Rijks, en bovendien net zo dicht. Verder die fotos van jungle is bij het pad gebouwd door de slaven, helaas zijn we eigenlijk niet op het feitelijke pad geweest maar net daarnaast. De bustocht er naar toe was leuk en ook het kleine stukje huppelen door ongereptheid was ook wel leuk. Al was ik natuurlijk bang dat ik onderuit zou gaan. Zo jungle proof ben ik nou ook weer niet. Vandaag de verjaardag van mijn zus en mister TJ. waarvan ik me afvraag hoe goed het er mee gaat. They want have to take him to rehab, he say no no..... Vandaag naar Ubatuba, misschien ga ik terug toch nog over Rio. Dat is immers wel zo leuk. De busrit wordt dan alleen wel een stukje langer, maar ja ik kan natuurlijk een hele vroege bus nemen. Nee ik ga niet vliegen, die bus is ook snel genoeg. Die doet er zes uur over, dat is ook te overzien toch. Maar misschien is Ubatuba wel heel leuk voor een week of langer. Maar je moet er eigenlijk aan zee liggen en gaan. Verder ik heb dan wel niet op de Slavenweg gestaan, maar ik denk dat al die andere keien toch ook echt niet door de portugezen zijn neergelegd. In het museum was nog een paar afdrukken te zien, van een mooi duits boek Het leven van de naakte wilden. Uit 1560 ofzo, nog voordat er veel discussies waren in Berlijn of zo´n boek wel of niet kon. Ook hier is het geld in de zak gebleven, ach ik moet anders ook alles uitleggen aan de douane. Ik heb inmiddels 4000 fotos gemaakt met mijn camera. Ik weet niet of ik dan nog moet uitleggen dat hij niet nieuw meer is waarschijnlijk wel. Nou ja ik zal er wat tijd voor inplannen. Misschien laat ik bellen met het werk....... Maar ja daar ontkennen ze natuurlijk meteen mijn bestaan.

Webmail

Nou ik heb net de webmail van het werk geopend. Fanatieke werknemer als ik ben. Ik weet nu dat het werkoverleg van donderdag niet doorgaat. Gelukkig las ik in een bijzin dat het reorganisatie voorstel, dat ik hier maar niet ga printen waarschijnlijk deze week wordt goedgekeurd door de Adjunct, of in ieder geval met hem besproken. Dat is dan al weer mooi. Ik ben nu in Paraty. Dat is het portugese dorp, door goudzoekers groot geworden. Helaas zoals wel met meer plekken in Zuid Amerika, en de rrest van de wereld, was er after the goldrush niet veel meer. Daarom is het dorp in 200 jaar nauwelijks veranderd. Daarna wil ik over een weg lopen die is aangelegd door de slaven. Het is hier wel bijzonder, net als in de rest van Zuid Amerika, waar iedereen katholiek is en voor god iedereen gelijk zijn er verschillende kerken voor slaven, Indianen en blanken. Ja ja iedereen gelijk.
Het boek over Berlijn is uit, het is van een meneer die de volkskrant volschrijft, als er over berlijn geschreven mag worden. Het komt er in het kort op neer dat bij alles wat er gebeurt in Berlijn links en rechts over elkaar heen struikelen. Er eindeloze discussies worden gevoerd, iedereen vreselijk bang is om geassioceerd te worden met Hitler en er na 12 jaar gelul eindelijk iets van de grond komt. Waarbij men een voorkeur heeft om alles uit de DDR tijd zowieso kort en klein te slaan. Je wordt moe van de discussies als je het boek leest. Al is het iniatief om een kleine steen te leggen voor huizen waar joodse mensen hebben gewoond wel een mooi iniatief. Kunnen we in Amsterdam ook wel gaan doen. Ze zijn ook niet heel duur ik wil wel een kopen.
Het was hier naar toe vanuit Rio 4 uur met de bus. We gingen lunchen en toen was de bus bijna zonder ons vertrokken. Fotos moeten jullie het even zonder doen.
Liesbeth ik ben blij met je reactie hoe kort ook, voor mij is het vooral een teken dat iemand dit eindeloze gezwets leest, en daar ben ik blij mee. Al begrijp ik dat Michel het ook leest. Zou Mildred al moeder zijn..........

Weg uit Rio

Vandaag gaan we uit Rio. Meneer Leonardo is weer boven water. Hij meldde om 15.00 uur dat hij onderweg was, waarschijnlijk is hij komen lopen. Want hij was er pas om 20.00 uur. Hij komt volgens de meneer uit de receptie uit een zo zo wijk. Niet echt de sloppenwijk, maar ook niet meer een wijk waar je als toerist ´s avonds in het donker door wilt hobbelen. Het is hier net als in Amsterdam het Noorden van de stad biedt veel kansen voor ontwikkeling. Als je uit Rio Zuid komt dan ben je waarschijnlijk een oude diva die nog steeds haar poedel uitlaat.
R.... jij bent van die mns club. Ik krijg hier steeds heel vervelende schermen als ik probeer in te loggen in mijn hotmail. Ik snap er geen bal van. Ik moest de meneer van het internet gebeuren halen om er door heen te komen. Ik geloof dat windows mij erg graag lid wil laten worden van windowslive. Dat snap ik maar ik zou ze adviseren dat toch zo te doen dat mensen die bijvoorbeeld geen portugees, swahili of tukutakaland taal spreken het makkelijk kunnen wegklikken en gewoon door kunnen gaan met inloggen. Je maakt de mensen alleen maar gek en zelfs Pippi spreekt geen Tukutakaans.
Anyway vandaag naar Parati, het suf gerestaureerde portugese dorpje. Ik doe maar net of ik naar de Algarve ga, het is er wel lekker rustig en dat is na Rio en SP misschien niet heel erg. Het is vier en half uur met de bus. Ik lees nu een boek over Berlijn. Dat had ik gekocht om de tijd te doden tijdens de trip naar Sittard. Oh er gaat nu een braziliaanse bijna bij mij op schoot zitten. Ze zit ook nog bijna met de muis in mijn erogene zone. Als ik links zou muizen zouden we aan muisshare kunnen doen.

Ah de oudste mall van Rio

Blijkt dat waar ik iedere dag naar het internet ga, de oudste mall van Rio te zijn. En al die gekke antiekwinkeltjes maken het met 200 winkels de meest bijzondere mall van Rio, Brazilie, Zuid Amerika en waarschijnlijk het hele zonnestelsel. Verder is die rare hellingsbaan waar je nooit een rolstoel naar boven krijgt blijkt een Ramp te zijn met een Guggenheim achtige kwaliteit. Oh oh zelfs al zou ik op een goudentroon zitten dan zou ik denken wat is dit voor stoel ik krijg er een blikken kont van. Misschien moet ik zo op zoek naar een servies, een artdeco lamp of een marmeren wastafel. Allemaal dingen die ik hier al heb zien staan, maar voorlopig heb ik alleen het internet gebruikt en water gekocht in de supermarkt. Anyway jullie zien de mall nog niet op de fotos maar fotos van de Copacabana. Ik weet niet of ik zin heb om helemaal de berg op de klimmen om jezus te zien. Zo religeus ben ik nou ook weer niet, maar gelukkig was er een baby jesus die de berg was afgedaald. Die kon ik relatief makkelijk omhelzen. Verder voor Liesbeth, die overheidsinstelling waarvoor je werkt doet veel goed in brazilie. Ze maken de fietsendieven brodenloos doordat ze heftig hebben geinvesteerd in fietsenrekken. Geen zee te hoog voor Ing. Verder dan nog maar een foto van Leonardo, die gisteren naar huis is gegaan en in de loop van de dag weer terugkomt. Kan ik mooi even alleen wat winkelen. Moet ik nou slippers kopen of niet, ze zijn hier goedkoop maar ik heb thuis al 3 paar. Ik kan er tot ver na 2015 op lopen op die 3 paar. Keuzes, verder moet ik weer een slome ambtenaren tas kopen of niet. Ik zag gister avond wel ergens een broek die mij toelachte, verder heb ik nog niet heel veel bijzonders gezien, maar Leanonardo is geloof ik niet van een dergelijke familie dat hij veel creditkaarten heeft waar hij de hele dag mee kan zwaaien.............

Rio en de botanische tuin

Gisteren zijn we naar de Botanische tuin geweest. Het is een enorme complex, tenminste voor in zo´n wereld stad. Je waant je een beetje in de jungle en je komt maar een heel klein deel van de mensen tegen die hier normaal rondspoken. Vandaag gaan we de Copacabana maar een beetje doorstruinen. Misschien koop ik iets uit de Fergie collectie van C&A, mooi hoor. Ja de Jan Smit collectie was hier niet een heel groot succes. Hoe hij er in zijn zwembroekje uitziet, daar verkoop je nog geen banaan mee in dit mooie en grote land. Jammer voor Jan, nou ja gelukkig is er in nederland meer aftrek voor zijn collectie. Nu lees ik Karen Blixen, het is over 4 mensen die op het dak zitten tijdens een overstroming. Het lijkt een beetje op Baccauc of hoe je dat ook alweer schrijft, wat ik trouwens nooit gelezen heb. Het is echter maar één nacht. Ik weet alleen nog niet of hun einde inzicht is of het einde van het verhaal. Oh die toetsenborden in den vreemde. Er gaat toch niets boven een OGA toetsenbord. Misschien zou je ze als succesnummers over de hele wereld kunnen verkopen. Ik denk iedere dag, nu zal ik wel een mail hebben van meneer Gokhan, maar ik kan het vandaag weer de hele dag denken. Tja wat zal ik er van zeggen, het is natuurlijk ook graag of niet. Ik denk dat hij op de lijn niet zit. Nou ja ook maar zelf weten.

Vandaag gaan we op zoek naar een busticket voor Parati, het is een beetje saai ik doe precies hetzelfde als vorig jaar. Maar ik beloof dat ik slechts een dag daar blijf en zo snel mogelijk weer weg ga. Ik wilde natuurlijk vooral meer tijd in Rio spenderen, en dat doe ik nu. Dus........ Die foto van mij en Leonardo heeft hij gemaakt met de camera vlak voor onze neus. Ik zie er dan niet op mijn best uit. Maar ik zal de foto 5 jaar bewaren en dan weer bekijken en dan kom ik tot de conclusie dat ik beter over 5 jaar kan worden afgeschoten dan nu al preventief. Verder nog een foto van onderweg van Sao Paulo naar Rio bij het restaurant waar we stopten.

Met foto´s

Tommy ach het arme beestje. Ik weet niet of hij een hele grote fan was van de kookclub, het gaf hem wel kans op een meditatief moment zo onder het bed. Maar ja hij was inderdaad aan het eind van zijn latijn en je kan hem waarschijnlijk door de dierenarts in leven te houden nog een weekje extra laten leven, maar ja dat is meer voor de dierenarts zijn huis in Spanje dan voor iets anders.

Hierbij een foto van de bus die mijn naar Rio heeft gebracht. Verder een foto van Rio, foto van mij en foto van Leonardo. Ik was gisteren met hem naar het centrum. Veel van de geschiedenis van Brazilie heeft zich daar afgespeeld. Zoals de verlichte prinses, eh eh, die in 1888 de slavernij heeft afgeschaft. Vast ongeveer tegelijk met Nederland. Het is er wel mooi, maar vreselijk druk, de brazilianen rennen allemaal als kip zonder kop heen en weer. Ik heb er wel een mooie plastic sebastiaan gekocht. Ik hoop dat hij mij geluk brengt en dat de pijlen niet afbreken voordat ik thuis ben. Ik heb weer een maaltijd opgeschept die per kilo werd afgerekend en heb batterijen gekocht voor de kleine olympus camera. Misschien moet ik ook eens een foto van de canon hier opzetten.

Ik was gisteren een beetje boos geworden op de kleine Leonardo. Hij weet niet veel hier, maar dat schijnt vaker te zijn met locals. We wilden naar een bar gay, maar hij liet me eerst wandelen naar de zee bij Ipanema, en daarna terug en daarna weer heen en weer, heen en weer. Bleek er uiteindelijk helemaal niets open te zijn ofzo. Ik geloof dat ik de plannen maar moet maken en dat hij vooral het transport moet regelen. Verder is hij wel lief. Al snapt ie ook nog niet heel goed dat een heel verhaal in portugees niet echt aan mij is besteed. Met drie kernwoorden versta ik het nog wel maar een hele zin, met futuro, passato remoto en god mag weten wat die latijnse talen nog meer hebben aan tijden daar schiet ik natuurlijk niets mee op.
Ik was van plan om na lezing de Hemingway aan mister R. te schenken. Twee boeken liet ik al achter in Sao Paulo. Verder heb ik vandaag nog geen email van Gokhan, daar ik ook geen telefoonnummer van hem heb denk ik dat ik straks als ik terug kom van de Ikea ergens half juli ik waarschijnlijk een bericht van hem heb. Ach nou ja wat zal ik er van zeggen. Ik moet wel steeds aan dat vliegtuig denken. De berichtgeving hier is vreselijk uitgebreid. Zo´n ramp is natuurlijk smullen. Nu moet ik het opzoeken maar was er een paar jaar geleden niet een bizarre ramp in Sao Paulo met een vliegtuig dat over de landingsbaan heen via een snelweg in een appartementen complex reed. Het is hier natuurlijk ook anders met allerlei voorschriften en getut dan in Nederland. Nu lees ik het boekenweek geschenk. Dat kan ik waarschijnlijk snel toevoegen aan mijn lijstje.

De gebouwen kunnen hier onwaarschijnlijk lelijk zijn. Een soort 4 keer zo hoog als het wibauthuis en dan bewoont met allerlei arco toestanden aan de gevel. Heel organisch maar een beetje op een sloppenwijkachtige manier. Verder twee keer een gebouw gezien dat er uitziet als de toren van babel, zoals ergens op een klassieke tekening.

Leonardo

Leonardo stond in ieder geval gewoon braaf bij het busstation te wachten. Dat is wel weer heel lief. Gokhan die hier ook schijnt te wonen heb ik taal nog teken van ontvangen. Wat een gedoe met die bussen en vliegtuigen. Eerst al die bus die in het ravijn stort in de buurt van Trujillio.
Gisteren toen ik in de bus zat, zag ik een vliegtuig van Airfrance op de luchthaven van Rio. De bus reed langs het vliegveld. Ik dacht, oh als er een calamiteit is dan kan ik natuurlijk altijd met de Airfrance naar Parijs vliegen en vanuit daar snel naar Amsterdam. Dat was waarschijnlijk het vliegtuig dat kwijt is. Ik zag het hier op de televisie, maar ik begrijp niet veel van dat portugeze gebrabbel. Jammer dat het toch ook de voertaal is van Leonardo. Ik ben met de bus van Sao Paulo gegaan, dat is een uur of zes in de bus, het is natuurlijk een en al snelweg. Al reden we een tijdje gevaarlijk door de bergen. Het begon er ook nog eens te regenen. Maar verder was de bus natuurlijk wel ok. Ik had ook niet helemaal de goedkoopste buslijn gekozen dus ik zat prettig. Heb de hele tijd Hemingway gelezen. Ben bijna door het eerste boek heen. Het is echter een hele omnibus dus ik kan er nog even mee vooruit. Ik vind het wel aardig. Maar het past wel bij zijn imago van de stoere man. Waarvan je je ondertussen afvraagt of het allemaal wel klopt. Ik heb een foto gemaakt onderweg. Misschien krijgen jullie morgen een foto. Ik ga zo met Leonardo naar het centrum. Daar schijnt het allemaal heel mooi te zijn. Daarna wil ik wel met hem naar Ipanima. Het klinkt hier toch allemaal als een liedjesfabriek. Het is net zoiets als de Jordaan. Aan de voet van de oude Copacabana. Bij ons in Ipanema, waar de jongens en de meiden danse gaan. Ik heb ook nog geen caprinia op, alleen een paar bieren. Waaronder een bier in een homo hut in Sao Paulo. Oh ik mag nog zeven minuten.
Is er nog meer, nee het hotel is nog steeds leuk en als ik terug ben in SP is daar de gayparade. Dat schijnt een van de grootste ter wereld te zijn. Ik ben benieuwd. Ik ga het allemaal meemaken. Oh en ik zag struisvogels in de wei, ik vraag me af of dat normaal is. Nou ja in mei legt elke struisvogel een ei, zeggen ze hier in Rio..............

sim sim

De computer lijkt op Tekla op hoogtij dagen, Sim, Sim Sim, je moet me helpen. Ik moet steeds allerlei vensters wegklikken om ergens of nergens te komen. Ik was natuurlijk benieuwd of er nog een bericht van Junior was, your fake baby. Verder heb ik mijn twee boekjes die ik al uit had in de lobby achtergelaten. Het boekje van Carson McCuller over een eenzame amerikaanse tiener waarvan de broer gaat trouwen. En Jongemannen aan zee waar een link naar Hamburg in zit, niet een heftige link. Vandaag naar Rio, ik heb erge zin om in het hotel Santa Clara te zitten, dat was vorig jaar erg prettig en ook het buurtje is prettig. Het voelt bijna zo goed aan als Villa Zurich in mooi Istanbul. Zo dat compliment hebben ze maar weer te pakken. Al wordt Santa Clara niet ieder jaar hipper (tenminste ik denk het niet). Ik moet wel wennen aan het toetsenbord, er is hier in het hotel internet. Wel zo handig. Ook omdat de directe omgeving niet meteen dat soort vermaak lijkt te bieden. Voor de liefhebber ik zit in Bella Vista, dat is dicht bij Jardin. In Jardin wonen alle echt rijken en zitten ook veel collega ambtenaren van ING en dat soort overheidsbedrijven. Ik lees nog vrolijk door over de spaanse burgeroorlog. Ook al weer iets waar ik bijna niets van weet. Ik weet wel dat Dorothy Parker meer voor de troepen uitliep dan Ernest, die waarschijnlijk wiskey wilde drinken en naar de jonge meisjes wilde kijken. Deze ochten, maar het is ook nog vroeg voor jonge meisjes heb er nog niet veel bezien. Fotos heb ik nog niet gemaakt. Ben ik te lui voor en zo mooi is het hier nou ook weer niet. Er zijn wel een paar exposities waar ik heen zou kunnen Robert Maplethorn onder andere voor als ik nog niet genoeg van zijn fotos heb gezien verder staat er op het kaartje een hele mooie stoel. Die zou zo bij mij naar binnen gesleept kunnen worden. Maar tussen hier en Amsterdam het is toch een heel stuk. Omdat het leidmotiv jonge meisjes is, nog even dit over het mooie jonge meisje dat voor me stond bij de incheck. Ze had haar koffer goed gepakt en moest 320 euri neertellen voor het overgewicht. Ik ben benieuwd hoeveel het zal zijn als ze terug gaat. Mijn ervaring is dat er tijdens een leuke trip ook nog vaak dingentjes worden aangeschaft zeker door jonge meisjes.
Voor Michel from the block, ik kan hier wel weer een halfedelsteen voor je aanschaffen, als je dat wilt, zoiets als agaath of dergelijke herrie, ik weet niet of het goed is tegen jicht, vaginale kramp of impotentie, maar het is vast ergens goed voor. Als ik zelf aanvallen krijg die wijzen op de varkensgriep dan moet ik meteen naar de dokter. Voor alle andere dingen, jicht, vaginale krap e.d. hoef ik mij niet onder behandeling te stellen.
Op naar Rio.