killvito40

Friday, February 08, 2008

Oh..............

Verder ga ik ervan uit dat ik Liesbeth morgen gewoon op Schiphol zie en anders strompel ik naar de trein............. De verwachte aankomst tijd is 13.50. Maar je weet het nooit, en natuurlijk is de controle best heftig..........

Laatste dag in Lima

Nou ja of de laatste paar uren. De laatste plannen zijn gesmeed. Ik heb voor J.... nog een kilo aan geneeskrachtige kruiden gekocht. Het leek mij overdreven om met stukjes lindenboom te reizen, die hak ik thuis wel ergens van een boom als het stadsdeel niet kijkt. Gisteren voor de laatste keer uit geweest, nou ik ben wel tot december genoeg uitgeweest. Ik krijg ook steeds voldoende aandacht, gelukkig maar. Gisteren was ik naar een museum geweest. Een goede ervaring, al waren er veel toeristen. Bussen vol, duitsers van het soort van vlak na de oorlog, en fransen die ook al niet veel jonger waren. Verder nog een schoolklas van Peruviaanse meisjes is toch altijd minder erg dan bejaarde duitsers.
Anyway het leukste wat er was was een vaas van een mannetje met zijn haar in de vorm van een eikel. Ik denk zelf dat Freud zich ermee had bemoeid, het was kunstig en orgineel gedaan hebben. Verder hebben ze in het museum een of andere steen, zo groot als een goede eettafel met een hele hoop gegraveerde wijsheden er op. Ik was er natuurlijk eerder geweest maar er was nu ook een deel met een soort koloniaal woonhuis was ook erg leuk. Ze hebben vreselijk grote donkere houtenkasten en alles donker, wel mooi. Het huis van Victoria Julia in Trujillio is ook zo ingericht, tenminste was zo ingericht. Leuke plek ook dat museum. Ik heb fotos van de tuin gemaakt. Verder hadden ze natuurlijk 20.000 inca vazen, gelukkig niet allemaal opgesteld. Die overdaad is een beetje veel van het goede en een paar gouden zaken. Ook hadden ze het huis nagebouwd waar ze de laatste inca hadden gevangen gehouden. Het lag er zo genaamd vol met de schatten die de andere incas hadden verzameld om hun koning vrij te kopen. Ik ben in het oorspronkelijke huisje in Cajamarca geweest. En van dat goud hebben de Spanjaarden natuurlijk hun armada gefinancierd. Jammer dat ze alles omgesmolten hebben. Goede mensen die oude spanjaarden.
Verder lees ik Vestdijk, het is erg achterkamer in de jaren 50.
Ook gisteren naar een markt geweest voor de illigale cd handel. Ik wilde een cd hebben met het nummer, Chipperde chipperde chipperde chip chip. In het nederlands vertaalt als Kipperde Kipperde Kip kip, ik zong het voor en kreeg meteen de cd in handen. Misschien moet ik toch Reggaton zanger worden. Ik zoek dan nog een paar dames die flink kunnnen reggaton dansen. Kunnen we er vast een leuke show van maken. Iedereen gaat hier al uit het dak bij Chipperde chip. Verder eh nou ja het valt op dat ondanks dat ze gisteren haar 97 ste verjaardag vierde Raffeale Carra hier wereld beroemd is. Haar muziek is niet uit de disco te branden, vroeger in de jaren 30 waren er al versies van haar nummer Pedro, Pedro Pe......... uit San Jose met Panfluit begeleiding in omloop. Daar dansten toen de locale peruaanse mietjes op. Er is weinig veranderd, Raffeale is een 80 jaar ouder geworden, maar verder. Haar eerste pruik heeft ze nog steeds, net als haar eerste gebit....

Thursday, February 07, 2008

Laatste dag




Krijg ik net aanspraak van een rus. Een beetje een vreemde heer, behangen met juwelen. Hij heeft 61 lentes, in zijn geval misschien winters. Maar hij heeft wel een winters. Nou het wordt niets met de fotos. Gisteren had ik meneer Alexandro op bezoek, hij is de ex van Sammy en daarna kwamen Daniel en Eider. Ik moest weer bier in Eider stoppen. Een dag zonder drank is hier geloof ik nog niet gelukt. Mijn camera is wel steeds aan het piepen, maar ja het zijn ook honderden foto´s die gelezen moeten worden. Ik weet niet wat hij allemaal aan het doen is. Ik was met Alejandro naar Jockey plaza geweest. Dat is hier zeg maar de mall. Nou ja een van de vele, maar als je iets duurder wilt moet je naar zulke oorden. Ik heb niets aangeschaft, het leukste was een soort Xenos, ik heb per ongeluk de hele baby afdeling bestudeerd. MMMMM wat moeten we daar nou weer van denken. Ik heb Alejandro in ieder geval niet zwanger gemaakt, ondanks dat hij ten opzichte van vorig jaar 5 maanden zwanger is. Hij werkt in het subtropische kipparadijs Norky, dus hij zal wel de hele dag een kippetje zitten eten met friet erbij. Niet iets waar Sonja Bakker hitsig van zou worden.

Daarna zijn we naar de lungomar gelopen. Een paar foto´s nemen vinden ze hier erg leuk. De foto is meneer Robert. Hij is collega van Daniel. Ik geloof dat Daniel bij een call centre werkt, maar excact weet ik het eigenlijk niet. Schande, nou ja Daniel werkt in ieder geval. Bij Sammy en Eider gaat er toch veel energie zitten in het drinken. Wat moet er toch terrecht komen van die jongens. Zondag komt hun vader dan is het even uit met de pret..............

Wednesday, February 06, 2008

Kijken of de Eos zin heeft

Ik vind het met foto`s toch leuker. Maar ja........het moet allemaal wel werken. Ik heb wel een favoriete computer in het cafe van de buren, maar die is schijnbaar bij meer mensen favoriet. Nou het gaat nog niet erg goed. Misschien moet ik ze voortaan ook verplaatsen naar computers hier, maar ja dan moet je ze weer verwijderen en allerlei gezeur. Het valt niet mee. Gisteren naar Barranco geweest, dat deel van Lima dat een leuk substadje is. Het gaat lukken met de foto.
Verder uitgeweest, ik krijg er nu alleen wel een beetje genoeg van. Ik ga iedere avond uit, en zit steeds duf de ochtend uit. Zoals nu, ik rol wel op tijd mijn bedje uit, vandaag 9 uur. Vind ik zelf zeer redelijk voor een burger op vakantie, het is nu 10.20 en ik zit al vanalles te doen. Ik was gisteren ook nog naar Riso geweest, dat is zeg maar om de hoek van het vorige hotel. Ik ga daar niet meer heen omdat de bazin te bazig werd. Met al die jongens die steeds op sleeptouw zijn moest ik steeds in de lobby zitten. Op straat groette ze me bewust niet. De ratta........ nou ja iedereen is hier dol op geld, en als ze het eerzamer vindt kamers te verhuren aan chefjes die in de lunchpauze een wip maken met een hogere baas, tja ik denk dat het weinig verschil maakt met een gringo en twee jongens op het bed die naar een peruviaanse soap kijken en zeuren over mensen die er niet zijn. Nee dan liever 10 mietjes te gillen in je lobby, over nog meer mensen die ik niet ken. Is ook goed voor het aanzicht van het hote. Waar blijft die foto. Ik zag wel een van de jongens die er werkt, hij was altijd heel aardig. Beetje sloom soms, maar wel aardig. Jammer geen foto. Ik sta er beeldig op met mijn dikke hoofd midden aan de kust van Barranco. Er is nog een foto van mij in Barranco, maar daar daar sta ik zelf nog al donker op. Tja Galo zegt dat hij hele mooie foto`s maakt. Wat zal ik er van zeggen...............

Tuesday, February 05, 2008

In Lima

Nu ben ik alleen in Lima, alleen ik vraag het me wel af. Ik loop voortdurend rond met Eider en dan weer Daniel. In Amsterdam is mijn sociale leven een stuk suffer. Ik moet daarnaast ook nog al die jongens zien wiens naam eindigt met een o. Ik heb het er maar druk mee. Nu weer meneer Robert van de foto van het feest. Ik vind het eigenlijk maar saai als ik er geen foto bij kan zetten. Anyway gisteren een paar souveniers gekocht. Ik kan weer wat uitdelen. Iedereen zit natuurlijk al onder de peruviaanse troep. Waarom gebruik ik zelf altijd peruaans. Het mag allebei. Misschien is het beste als ik mij concentreer als ik weer thuis ben op het kookboek, voor een van die speciale peruaanse gerechten. Of een heel maal in elkaar flanzen. Ik weet niet of ik veel speciale dingen nodig heb. Je zal alles toch wel gewoon in Nederland kunnen krijgen. Alleen de paarse mais is een probleem. Daar maken ze hier een drankje van en een soort gelatine pudding. Verder is Lomo saltado hier een gelief gerecht, een soort geroerbakte groente rundvlees en patat. In mijn nederlandstalige boekje Peruaans koken ontbreekt de patat. Bijna reden genoeg om het kookboek uit het raam te smijten. Maar ja ik heb het van Caroline gehad, en het is het enige peruaanse kookboekje dat ik wel begrijp. MMM wat heeft het voor nut als je een internationaal kookboekje schrijft en alle gerecht uiteindelijk zuurkool stampot zijn. In plaats van pasta kunt u ook heel goed aardappelen gebruiken, als u geen schaaldieren of vongole in huis heeft kunt u ook zuurkool gebruiken. Voor de garnering gebruik ik meestal spekjes, peterselie in nederland is vaak van matige kwaliteit. Tja zo kun je wel een spaghetti all vongole serveren waar je je geen breuk aan valt.
Gisteren en eergisteren ceviche gegeten, die gemarineerde vis van ze. Indien u niet beschikt over rauwe vis kunt u ook een zure haring in stukjes snijden. In peru gebruikt men vaak spaanse peper, maar een beetje paprika poeder van de euroshopper geeft ook een goed resultaat. Men serveert er vaak gesneden ui, zoete aardappel en grote mais bij. Drie baby mais uit de euro shopper voldoen ook goed.
Nu moet ik alweer geld opnemen. Wat is dat toch met het geld. Het is wel zo dat je hier voor de prijs van een biertje in de April een hele liter bier hebt. Je krijgt het in grote degelijke glazen flessen aangerukt. In de disco is het iets duurder.

Monday, February 04, 2008

Foto van het feest.







Nou ja zeg nou heeft mijn hondje de benen genomen. Wie heeft haar gezien. Ze is zoek. Kijk naar de foto en bedenk hoe goed het gaat met mijn hetero carriere hier. In de armen van twee dames. Hun namen ben ik helaas al weer vergeten. Met name de rechtse leek me wel het wilde type zeg maar. Maar ze heeft wel een buikje. Maar ach dat is tegenwoordig toch niet erg meer. Het kantenbloesje hing er gedeeltelijk overheen. Ik zal er ook nog maar een foto opzetten met jongens. Gisteren heb ik niet veel bijzonders gedaan. Heb natuurlijk nog wel Daniel en Eider gezien maar niet te lang, en ik heb de Minotauro onveilig gemaakt. Dat was het wel zo ongeveer. Maar ik liep ook niet over van de energie gisteren. Misschien vandaag beter. Ik wil wel naar La Marina gaan voor wat souvenir troep. Ik wil een tummy kopen. Dat is een soort bijltje met een poppetje erop. Het is geloof ik de mooiste schat die ze hebben opgegraven hier. Ze zijn er erg trots op, Liesbeth kreeg het al als schilderij van de familie in Iquitos. Dat lijkt ondertussen al weer lang geleden Iquitos. Zo hier in Lima. Verder vraag ik me af of ik een rugzak moet kopen. Ik heb mooie van Samsonite gevonden, voor €25. Geen geld, al roep je hier 100 soles. Ze zijn groot en ik kan er handig al mijn handbagage instoppen. Er zitten allerlei vakjes in zodat ik dingen als paspoort money en het ticket handig op dezelfde plaats kan bewaren. Nu sta ik soms met de hele inventaris in mijn handen omdat ik een papiertje niet kan vinden. Maar ja dat zit voor een deel ook in mijn hoofd, dus of een rugzak het beter gaat maken is nog maar de vraag. Maar ja ik loop nu met een oude rugzak van Terrance rond, dus die is al minstens 10 jaar oud. Misschien ook tijd voor vervanging. Let wel het is geen mode exemplaar maar praktisch en groot, en misschien ondanks zijn grote ook wel handig. Overigens hebben ze ook beeldige lunch koffertjes die ook idiaal zijn voor een kleine picknick, of een boottocht, misschien moet ik er één aanschaffen. Maar ja waar moet ik het allemaal stoppen. Ik kan wel mijn oude rugzak weggeven of naar Terrance opsturen, die volgens de laatste verhalen overigens nog steeds in Rehab zit. Ja ja...........

Sunday, February 03, 2008

Keep the straight road

Nou gisteren was het feest dus bij Eider. Het bleek dat je moest betalen voor het bier, maar een euro voor een halve liter, dus het viel wel mee. Maar die typen informeren je ook nooit, je moet altijd maar raden hoe het in zijn werk gaat. Het was voor Eider wel een gelegenheid om heel goedkoop dronken te worden. Want hij dronk zelf natuurlijk overal hard van mee. Maar ja.....
Ondertussen heb ik een foto van mijzelf met twee peruaanse schonen (v) dus dat leek me leuk voor de nieuwe fans van het blogg. Nu is het wel zo dat ze wat ouder zijn, dus misschien is het toch ook weer niet ok.
Ik vraag me af hoe het toch komt dat het geld eruit vliegt. Een van de oorzaken is de uurlange taxi rit naar het huis van Eider. Het is hier altijd een aanéénschakeling van bijna dood ervaringen. Nu sloeg op de heen weg de taxi midden op een druk kruispunt af, we rolden nog een beetje door. Het leek of er om ons heen nog harder getoeterd werd dan normaal. Maar ja normaal houdt iemand hier al een hand aan het stuur en de andere op de toeter. Dus dat zal het geval niet geweest zijn. Verder zie je auto´s rijden waar een soort teer uitvalt aan de achterkant.

Gisteren had ik boeivolle hardkloppingen. Ik ging pinnen, maar de bank had nieuwe informatie ontvangen, According to our information your cart has expired. MMMMM goed voor hardklopping, wie gaat er voor mij naar western union. Wie kan ik naar Money gram sturen. Moet ik meteen mijn dollars opmaken. Kan ik geld lenen van die arme kerkrat vrienden. MMMMM
Misschien een andere bank proberen. Hee daar was ineens het gezellige toontje van geld dat werd geteld door de machine. Dus sjak geen paniek, het was gewoon een bank met een stomme tekst voor als zij je niet kunnen helpen. De slogan van deze bank is ook. Het ligt altijd aan jezelf en nooit aan ons. Maar misschien moet ik toch de naam opschrijven en er een mail over aan de postbank sturen. Voor hetzelfde geld had ik het geloofd en had ik een slapenloze nacht gehad met bellen faxen en weet ik veel wat naar Nederland om geld te krijgen. Terwijl die bank dus suf bezig is, misschien We are sorry our this or that doesn´t function.
Nope het is mijn kaart. Grrrr, nou ja ik had wel wat opwinding. Zonder in een taxi te zitten.
Verder was ik met Emilio overdag op stap geweest, naar Down Town Lima was ook leuk. Vandaag heb ik helemaal nog geen plan tenzij meneer Robert komt opdagen, maar daar moet ik in de loop van dag nog maar achteraan bellen. Robert was gisteren op de party, en naast mijn geflikflooi met meisjes had ik toch ook nog net tijd voor hem.
Gisteren uiteindelijk The white Peacock kunnen opschrijven als gelezen boek. Het was niet het beste boek wat ik ooit (of deze vakantie) heb gelezen. Ik laat het met een gerust hart achter. Nu lees ik Doris Lessing. Dat gaat een stuk vlotter, het gaat over een dame van 45 die voor het eerst sinds de kinderen per ongeluk gaat werken en allerlei avonturen gaat meemaken. Het leest een stuk vlotter weg ¨The summer before the dark¨. Voor wie wil meelezen, dan heb ik nog 1 boek en een gigantische Vestdijk ominibus. Daar kan ik volgens mij tot de kerst in lezen............
Ik ben wel blij met al jullie reacties, ik denk toch dat er maar 4 mensen zijn die het nog lezen. Waarbij arme adam dan alleen maar de plaatjes kan bekijken, en niet al dit geleuter kan volgen.

Saturday, February 02, 2008

Nou ja

In het vorige internetcafe liep de hele toestand vast, hier doet de camera het niet. Jammer jullie zullen het deze keer zonder een foto moeten doen. Nou ja er staan eigenlijk al genoeg fotos op. Liesbeth en Reinier zijn inmiddels weer terug op Nederlandse bodem en ik zit hier nog een week. Lekker rustig zo op het oog alleen. Maar ja ik krijg natuurlijk al weer op mijn kop van iemand dat ik niet schrijf ofzo. Gezeur aan mijn kop. Gisteren na een boeivolle sessie aan het ontbijt, met iemand die zich heel mooi passief opstelde waardoor zijn probleem het probleem van de rest werd. Het was een peruaanse jongen, maar zijn houding was heel fascinerend. Doordat hij er bij hing als een slap bloemblaadje werd zijn probleem ineens ons probleem. Kunstig ga ik ook eens proberen. Daarna zijn we naar Eider gegaan. Wederom een uurtje hobbelen in de taxi. Af en toe denk je dat je gek wordt, zeker als ze 80 gaan rijden en er af en toe een onderdeel van de auto valt, of er van de auto voor je iets valt. Maar ja als je auto nog 80 kan is er natuurlijk geen enkele aanleiding om langzaam te rijden. Soms zie je autos voorbij rijden waar de apk keuring waarschijnlijk collectief dood bij neer zou vallen. Ze rijden nog dat is het kriterium. Alle overige zaken zijn bijzaak. We reden naar dat Caral achter een vrachtwagen, daar donderde steds mais vanaf. Hij had net zo goed niet overbeladen kunnen zijn. De overbelading viel er toch min of meer van af.
Gisteren hebben we bij Eider het eerste deel van zijn activity meegemaakt. Hij heeft allerlei inkopen gedaan en iedereen afgebeld of ze een maaltijd willen afnemen. Vanavond komen de meeste mensen naar zijn huis om daar te eten en dat is dan de activity, er moet natuurlijk ook stevig gedronken en gedanst worden en dan is het feest compleet. Ik word om zes uur van het hotel gehaald. Eider helemaal in de stress heeft er geen tijd voor en ik zal zorgen dat ik wat fotos maak.
Gisteren heb ik verder rustig aangedaan. Nadat ik de dag daarvoor pas om 4 uur uit de disco rolde vond ik het wel goed om een soort balans dag te hebben. Na de excursie naar het vliegveld moesten we nog twee maaltijden afgeven en daarna kon ik terug naar het hotel en om 10.00 lag ik te slapen.

Friday, February 01, 2008

Ze gaan alweer


Nou voor Liesbeth en Reinier zit het erweer op. Ze lopen nu nog rond om wat dingen te organiseren. Maar daarna vertrekken we naar het huis van Eider. Ik hoop dat we daar niet alleen op zijn verdieping hoeven te zitten het is daar tering heet. Ik ga vragen of we ook beneden mogen zitten. Morgen is daar de grote activity. Ik weet nog steeds niet wat het is. Maar zo gauw ik het weet ga ik het in Nederland ook organiseren. Het is volgens mij gewoon een feest met een maaltijd. Je moet alleen 10 soles betalen, nou ja dat is 2,5 dus het valt zwaar te overzien. Ik ben wel benieuwd. Maar ja ik heb ook logistieke problemen, morgen is mijn was pas om 18.00 klaar. Dus dat wil ik wel ophalen. Ik doe er nog een foto van Caral op. Dat was toch wel heel leuk. Volgens Manuel om nog maar eens met een naam te komen is er grote discussie in de Peruaanse archeologen club. Men is het er niet over eens of het een stad is, of een plaats met wat religeuse gebouwen. De dame die het ontdekt heeft, feitelijk herontdekt claimt dat het een stad is. Want een stad zo oud hadden we nog niet in Las Americas, anderen denken echter dat het een tempel complex is, zoals je er wel meer heeft. Anyway die dame organiseert exclusieve tours naar de site, en die zijn wel 300 dollar per stuk. Daar verdient ze zelf natuurlijk niets aan want zo zijn ze hier niet. Hihi
Anyway je kan een soort amphitheater zien, een paar tempels, en omdat het een stad moet zijn zijn er woningen ontdekt voor de sjiekere klasse en een kleiner huis met een eigen tempel gebeuren. Je krijgt natuurlijk bij die verhalen van een gids wel het gevoel, wat kunnen jullie hier nou van weten. Je moet het natuurlijk eigenlijk allemaal maar uit je duim zuigen. Nou ja je ziet grote brokken graniet gemetseld en er zijn resten van voedsel enzo gevonden, er moet dus wel duidelijk iets van stevige beschaving geweest zijn. Het is alleen maf dat het een soort midden in de woestijn is. Daarom is het waarschijnlijk ook snel weer verlaten, toen er een klimaatswijziging of iets dergelijks was. Misschien een modderstroompje, dat ineens linksgedraaid werd, in plaats van rechts. Een riviertje hier betekent altijd een stad en leven.
We reden eerst 30 km lang door eindeloze peperplantages en suikerriet. Dat steken ze in de hens voor ze het oogsten. Reinier denkt dat hij nu eindelijk het geheime inca recept heeft ontdekt voor bruine rietsuiker. Ik hoop niet dat hij het thuis gaat proberen. Al is het wel een leuk moment voor een activity kan de brandweer met iedereen aan de wagen geklamt ook uitrukken. God wat heb ik toch een dikke kop. Ik kan zo een ouwe inca worden. Nog een teint erbij en en 20 cm krimpen.
De mannen droegen daar van die cabellero hoeden, het is allemaal niet bedacht.