Laatste keer misschien wel

Ik ben weer helemaal thuis, maar misschien is er nog een enkel avontuur uit Italia te melden. Ik heb in ieder geval nog niet alle 600 recepten voor koekjes gemaakt, eigenlijk nog niet één. Het is meer iets voor de kookgroepsessie waar ik me vervolgens dan wel weer op verheug.

Misschien nog een laatste foto of een laatst vastgehouden gevoel van Napels. Waar ik zelf nog al van onder de indruk was de vorige keer dat ik in Napels was een romeins en grieks straatje wat je ergens midden in het centrum van Napels kan vinden. Je moet naar een klooster bij een of andere kerk, je duikt de kelder in en ineens is er een straatje van 60 meter lang, met in vroeger tijden een bakkertje, een markt en waarschijnlijk een kroeg. Ik heb thuis problemen met het downloaden van de fotos doordat al die plopup toestanden uitstaan. Zucht. Ik vraag me af wat er allemaal van lukt.

Ik was een beetje bij vrijdag gebleven. Met de trein naar Benevento. Uit de Rough guide kreeg je het gevoel dat het station 10 km buiten de stad lag, dat bleek nog al mee te vallen, een weg van 1 km ofzo. Om de een of andere nozele reden ging er alleen heel vroeg (8.24) of 12 uur een trein. We zaten in die vroege trein. Benevento was ooit een belangrijke stad aan de Via Appia, de a1 van het romeinse rijk. Het was ook vooral bekend van de file meldingen, voor het knooppunt Bevenento staat een file van 10 km. Trajanus heeft er zijn best voor gedaan om het allemaal extra kwaliteit te geven. Het is een lief stadje, het staat geloof ik wel stijf van de maffia bestuurders.
We hebben er gegeten bij een een zeer drukke hut, de bediening was eerst wat traag, de dame had ook een short voor met slowfood. Je weet natuurlijk niet of dat gaat over de bediening of dat ze van de slowfood toestanden zijn. Het eten bleek goed te zijn. Er was nog een verdwaalde zwarte amerikaanse dame.
We hebben daaar de triomfboog van Trajanus bekeken een theater en het museum verder waren er twee keerken met tering oude stenen, uit de 8 en 9 eeuw ofzo. Die van de 8 ste eeuw was een beetje teveel gerestaureerd.
Verder was er nog een museum. HEt blijkt dat ze daar in Benevento gek waren op Isis, en er een hele Isis cultuur was. Zou je natuurlijk ook weer niet zelf bedacht hebben

nou dat ophalen van fotoss grrrr.

weer thuis

Ik ben weer thuis. Alles staat er nog in huis, de gesigneerde Chaka foto, de tv, de computer, de disco bal en een paar cds die ik al maanden niet meer gehoord heb.
Nog maar wat observaties uit Napels en omgeving. De reden van zo weinig op het blog was omdat internet niet echt veel is in Napels en mijn laatste uitgebreide verhaal was er niet opgeraakt. Eerst maar een foto van een dame die vanaf de bushalte. Het zat ons niet allemaal mee in Napels met openingstijden. We stonden voor het nationaal museum bleek dindsdag dicht. Daarna naar het capodimonte dat bleek weer op woensdag dicht, hadden ze gauw over de vorige tijd heen geplakt. Maar ja het nationaal museum en capodimonte zijn wel zeer belangrijke museums. Het nationaal museum heeft de beelden collectie van de Farnese paus. Zijn schilderijen hangen in Capo. Hoogte punt is het beeld van de stier. Het grootste beeld dat bewaard is gebleven uit de oudheid. Het is een heel clubje het is een dame die aan de stier wordt vastgebonden, door twee broers. Ze zal wel iets gedaan hebben dat niet door de beugel kon. Daar is geen beeld van.
We zijn eerst onder de dom gekropen. Ik was bang San Gennario tegen te komen. Die bleek gelukkig veilig opgeborgen in een emmertje, althans zijn botten zijn bloed staat weer in een flesje verop. Dat wordt vloeibaar op hoogtij dagen. Als het niet gebeurt dan sta Napels dood en verderf te wachten, de laatste keer een aardbeving, verloren tegen Milaan, dat soort rampen.
Om het overzicht even te hebben. Dinsdag zijn we eerst naar de kerk gelopen met het schilderij van Caravaccio, daarna naar de dom en daarna naar het dichte museum Nationaal.
Daarna maar vis gegeten in de spaanse wijk. Daar is het altijd leuk, het is bekende beeld van de straatjes die omhoog lopen. Ik had natuurlijk al lang niet gewinkeld dus daar was ook nog even mooi tijd voor.

Op woensdag zijn we naar het Nationaal museum gelopen. Daar heb ik met de stier gevochten. Het is belangrijk om te melden dat er in april een schitterende tentoonstelling komt van al het zilver dat ze ooit in Pompei hebben gevonden. Ik vond het zelf jammer dat daardoor bepaalde hoogte punten nu aan het publiek werden onthouden. De drie mooie bronzen beelden van athleten zaten achter een dichte deur. Het fresco van de lente ook. Jammer het is een lief en charmant werk. Verder was de sater die een geit neukt ook al uitgeleend. Ik vond daarom de excursie naar het verboden cabinet eigenlijk een vergeefse moeite. Dat geeft wel weer een verkeerd beeld. Maar Ineke had nog nooit een sater een geit zien neuken. Laat staan in een museum met verantwoorde zaken.
Daarna een pizza onderdweg naar het zoals later bleek museum Capodimonte dat dicht was. Onderweg een pizza gegeten in wat ik een typische napolitaanse hut vond. Niet veel bijzonders maar de Pizza wordt gebakken met wat houtvuur effect zodat hij een beetje rokerig smaakt, met alles wat ze er vervolgens opsmijten smaakt het beter dan alle andere pizzas die ik tot nu toe op vakantie heb mogen eten. Vervolgens hebben we gekeken bij het paleis dat bleek ook al dicht te zijn.

Donderdag zijn we wel naar Capodimonte afgereist. Het was open en we hebben er enorm veel schilderijen van Titaaan kunnen bekijken. Dat waren vooral statie portretten van alle Farnesen die er te vinden waren, en dan wat aanverwante schilders die ook nog een Farneesje hadden weten te strikken in de vrije tijd. Ik moet zeggen dat die schilderijen van Caravaccio meer indruk op mij maakten. Verder was er nog een schilderij van Bronzino en nog heel veel andere dingen. Weer een lunch in de spaanse wijk, deze keer in een hele basis hut, we hadden eerst kroketten, het soort kroketten dat Johannes van Dam opneemt in zijn nog te schrijven boek over kroketten, eet een kroket en zie er uit als een kroket. Daarna een pizza, het kostte geen pukkel en helaas heb ik die middag slechts twee paar schoenen gekocht. Het tweede paar heb ik al getest aan een select Amsterdams publiek, die vonden dat ik een lijntje moest opzetten.

Op vrijdag naar Benevento

Met de foto's lukt niet heel erg ga ik later nog meer proberen.

Alles twee keer

Ik geloof dat het met het posten soms niet helemaal goed gaat en dat alles er twee keer op komt. Anyways natuurlijk nog steeds in Napels. Waar ik me belangrijke dingen afvraag als moet ik een heuptasje kopen of niet. Ik ben natuurlijk blut dus ik weet niet of zon tasje echt belangrijk is, maar ja ze zijn wel leuk.
Verder natuurlijk een poging om de pizza en pasta berg van de EEG weg te eten. Gisteren ging het hier regenen. We zijn vooral op kerken jacht geweest, we zijn in de Blabla, de Misrecordi geweest waar Caravaccio een schilderij voor heeft gemaakt. We zijn in de Dom en onder de dom geweest, alwaar mooie resten uit het romeinse rijk te bewonderen zijn. Inclusief een vroege afbeelding van het Mannenkoor Karrenspoor. Niet veel bijzonders, verder hebben we de botten van de heilige van Napels bekeken, Genenario. Zijn bloed gaat vloeien bij bijzondere dagen, het zou natuurlijk bijzonderder zijn als de botten zouden gaan springen, maar dat is gisteren in ieder geval niet gebeurd. Verder was gisteren het nationaal museum gisteren dicht, en vandaag weer het museum capodimonte. Dat valt niet mee hier die openingstijden. Wat wel leuk is dat er in het nationaal museum een hele grote tentoonstelling komt over het zilver uit Pompei, het is dan weer jammer dat de tentoonstelling komt, maar dat wel reeds het halve museum er voor dicht is. Ineke heeft het zonder de leuke bronzen athleten moeten doen, en het vissertje dat zo mooi op een rots zit. Verder was het ondeugende beeld van een sater die een geit aan het neuken is uitgeleend aan Duitsland, waarschijnlijk voor de WK, al stond dat er niet bij. De Farnese stier was wel aan alle kanten te bewonderen. Daarna hebben we een pizza gegeten in een zeer volkse pizzeria.

Verder ik weet niet of ik die bonbons wel ga meeslepen. Ik heb al zoveel troep uit alle windstreken verzameld. Ik kan niet zeggen dat de winkel niet meer te vinden is, misschien ook wel het wordt toch niet gekontroleerd.

Verder is het internet hier maar duur en lastig te vinden. Dus de bijdragen blijven kort.........

Pompei

Hoewel ik niet echt op de site geweest ben is Ineke gisteren uitgebreid door Pompei aan het rennen geweest. Ik heb bij de ingang gezeten en mijn boekje gelezen. Het is hier een soort van open monumentendag , of week van de mooie cultuur waardoor de musea gratis zijn. Helaas was dat wel vorige week dus nu moeten wee gaan betalen. We zijn er heen gegaan met de stadsbus, niet iets wat een aanrader is, want die hobbelt er in een paar uur naar toe, terwijl de trein er maar 20 minuten overdoet. De treinen rijden hier echter weer niet zo regelmatig als in Nederland. Anyway het was heel mooi weer. Ik heb daar heerlijk zitten lezen, Ineke kwam stijf van de oude stenen en verrukt weer terug. Haar kans om met een langharige Italiaan alleen door Pompei te zwerven, ze doet er het zwijgen toe...........

Voor de dirt, ik kan niet meer pinnen. Ik heb toch teveel geld opgemaakt, en te weinig uit mijn spaarrekening geplunderd, ik ben nu financieel met handen en voeten aan Ineke en mijn creditkaart gebonden. Het is een beetje sloom, maar als ik alleen zou zijn dan was de titel van dit blog geweest stuur geld.

Ik ben in Pompei eigenlijk alleen langs de graven heen en weer gelopen. Gisteren een casata gegeten die ze hadden geimporteerd uit Palermo, er zat ook groene marsepein om, dus het leek wel op thuis.

Volgende week zondag ben ik om 19.45 ijs en weder dienende weer in Nederland. Dan is het allemaal uit met de pret, en ga ik op dinsdag weer naar Fred.

De dolce is voor Tineke, en natuurlijk een beetje een tribute aan Iris. Het is geloof ik een Scolliga ofzo, ik moet het nakijken, een soort bladerdeeg driehoekje gevuld met een ricotta mengsel.

Ik probeer juist de verkiezingen zoveel mogelijk te ontlopen. Ik was snel voor de uitslag van de verkiezingen in Peru gevlucht, die in Nederland heb ik geheel gemist. Helaas is het met Ineke in Italia een case van slecht plannen. Die is politicologe en kan zich nog net inhouden om op alle marktpleinen met locals niet in discussie te gaan. Een keer, het was genant stond ze al op het spreekgestoelte, vlak voor dat de senator van de provincie het woord ging voeren. Haar Berlosconi, ladroni klonk nog over het plein.

Paestum

Krijg ik van Ineke op mijn kop omdat de fotos van Amalfi toch vooral ook een beeld geven van een verveeld echtpaar, dat was ook de bedoeling van de fotos. Een verveeld echtpaar op een plaats die niet helemaal duidelijk is beschreven in de Krasbrochure en waar tot onze grote verbazing geen lunch door Krasreizen was geregeld, en we het zelf moesten gaan uitzoeken, terwijl we eigenlijk niet eens weten wat voor plaatselijke munteenheid hier is.

Vandaag naar Paestum geweest, de oude griekse stad die een uurtje van Salerno ligt. Er waren geen problemen met het openbaarvervoer te melden, de busreis heen en terug ging van een leien dakje. De lucht was ook nog eens blauw geworden. Paestum was ooit een belangrijke nederzetting, men heeft er een stuk of wat tempels gebouwd die wonderwel bewaard zijn gebleven. Ik denk zelf dat ze te groot waren voor de locals om inelkaar te beuken. De Dom van Salerno is bijvoorbeeld wel opgeleukt met zuilen uit Paestum maar dan net een maatje kleiner. De grote tempel die volgens de eerste onderzoekers van Neptunus was geweest blijkt later van Apollo te zijn is weer uit de steigers. Je mag er niet meer inklimmen. Dat hield natuurlijk een paar onnozele toeristen niet tegen. Die grootste tempel staan zelfs nog twee lagen met pilaren boven elkaar. Wel bijzonder want het is van 5 eeuwen voor Christus. Het is alleen jammer dat de oude provinciale weg dwars door de site gaat, en dat daardoor het amfitheater vooralsnog aan het oog wordt onttrokken.

Er is nog hoop voor mijn toekomst. We waren gisteren in een restaurant dat bestierd werd door een absolute vutter. Hij had er erg veel zin in. Hij had geen lang haar, dat is dan weer jammer dames. Hij had onderandere een dagelijks wisselend pasta kaart. We hadden een fettucine met porcini, en later een fritura van sardientjes en ansjovis. We gaan er vanavond weer heen. Moet er een foto van de uitbater op het log. Ik weet het niet. Een zeer belangrijke min is dat de limoncello uit de KOELING komt en niet uit de VRIEZER. Een belangrijke min punt

Verder ben ik bijna door mijn boeken heen waardoor ik nu een boek van Ineke lees, over Tapas en trappers. Gelukkig niet Tapas waar per ongelijk een trapper in zit. Ook dat kan gebeuren.


Ik hou van Mariolein want ik ga naar Madonna

Paestum

Krijg ik van Ineke op mijn kop omdat de fotos van Amalfi toch vooral ook een beeld geven van een verveeld echtpaar, dat was ook de bedoeling van de fotos. Een verveeld echtpaar op een plaats die niet helemaal duidelijk is beschreven in de Krasbrochure en waar tot onze grote verbazing geen lunch door Krasreizen was geregeld, en we het zelf moesten gaan uitzoeken, terwijl we eigenlijk niet eens weten wat voor plaatselijke munteenheid hier is.

Vandaag naar Paestum geweest, de oude griekse stad die een uurtje van Salerno ligt. Er waren geen problemen met het openbaarvervoer te melden, de busreis heen en terug ging van een leien dakje. De lucht was ook nog eens blauw geworden. Paestum was ooit een belangrijke nederzetting, men heeft er een stuk of wat tempels gebouwd die wonderwel bewaard zijn gebleven. Ik denk zelf dat ze te groot waren voor de locals om inelkaar te beuken. De Dom van Salerno is bijvoorbeeld wel opgeleukt met zuilen uit Paestum maar dan net een maatje kleiner. De grote tempel die volgens de eerste onderzoekers van Neptunus was geweest blijkt later van Apollo te zijn is weer uit de steigers. Je mag er niet meer inklimmen. Dat hield natuurlijk een paar onnozele toeristen niet tegen. Die grootste tempel staan zelfs nog twee lagen met pilaren boven elkaar. Wel bijzonder want het is van 5 eeuwen voor Christus. Het is alleen jammer dat de oude provinciale weg dwars door de site gaat, en dat daardoor het amfitheater vooralsnog aan het oog wordt onttrokken.

Er is nog hoop voor mijn toekomst. We waren gisteren in een restaurant dat bestierd werd door een absolute vutter. Hij had er erg veel zin in. Hij had geen lang haar, dat is dan weer jammer dames. Hij had onderandere een dagelijks wisselend pasta kaart. We hadden een fettucine met porcini, en later een fritura van sardientjes en ansjovis. We gaan er vanavond weer heen. Moet er een foto van de uitbater op het log. Ik weet het niet. Een zeer belangrijke min is dat de limoncello uit de KOELING komt en niet uit de VRIEZER. Een belangrijke min punt

Verder ben ik bijna door mijn boeken heen waardoor ik nu een boek van Ineke lees, over Tapas en trappers. Gelukkig niet Tapas waar per ongelijk een trapper in zit. Ook dat kan gebeuren.


Ik hou van Mariolein want ik ga naar Madonna

Amalfi

Het weer was een stuk beter vandaag, mooi genoeg om naar Amalfi te gaan. Ik hoorde op het station ineens weer de taal die ik soms alleen maar een week lang alleen op het internet zie. Je blijkt nu vanaf het station met de bus naar Amalfi te moeten. Bij de toeristen informatie zullen ze al wel moe worden van mijn gezeur.
Amalfi is altijd leuk om even naar toe te gaan. Een paar fotos we zijn uitgebreid door het klooster en de kathedraal geweest. Voor de mensen die nog nooit van Amalfi hebben gehoord, het is het home land van de Limoncello, en voor sommigen is dat genoeg om het uit te roepen tot internationaal bedevaarts oord. Het is ook een stad die rond 1100 heel belangrijk was, er is een zeewet bedacht die heel lang heeft gegolden voor de hele middenlandse zee, en ze claimen dat het kompas er is uitgevonden, net als in het volgende dorp. Het stadje was in ieder geval in de oude tijd belangrijker dan Napels of Venetie. Daarna heeft een Tzunami en een malaria golf korte metten gemaakt met de bevolking en is het pas weer in de mode als badplaats. Het is een leuke dag trip. Het is ook een beetje toeristisch, dus je bent ook weer blij als je er weg kunt. Je rijd er heen langs de kust van Amalfi, en die is schitterend. Citroenbomen die tot in de hemel gooien, als het een blauwe lucht is een blauwe zee en alles is technicolor groen, erg mooi allemaal.

Daar op het strand een pizza gegeten. Het is daar omdat het zo mooi is een keer zo duur als in Salerno. Het zal wel een soort van mooiheidstoeslag zijn. Ineke ligt nu in coma in de hut en ik heb de kans om het weblog een beetje te onderhouden. Altijd mooi meegenomen.

Padula

Deze mooie foto's zijn het karthuizen klooster in Padula. Het valt mij even allemaal niet mee met het openbaar vervoer in italia. Eerst was er al een staking van de trein, toen ik Ineke uit Napels wilde halen. Moest ik er met de Sita bus heen, vervolgens duurde het een hele tijd voordat er eindelijk een stadsbus opgedaagd kwam, ik had ruim de tijd genomen en was dus nog net op tijd om Ineke te begroeten. Maar ik dacht wel even dat ze verder alleen door Napels moest hobbelen. Later bleek die staking ineens weer tot het verleden te horen. Zulke dingen zijn hier ook nooit helemaal duidelijk.

Gisteren regende het hier pijpenstelen. We zouden eigenlijk naar Amalfi. Maar zijn naar Padula gegaan. Ik had een keer een verhaal in de volkskrant gezien over het klooster aldaar, het is het eerste italiaanse monument (1883 oid). En schijnt een barokke parel te zijn. Een van de weinige sites die ik nog nooit gezien heb hier in de regio. We bleken er met een bus heen te kunnen. Die bus deed er bijna twee uur over en dumpte ons ergens aan de rand van mooi Padula. De informatie uit de rough guide is 0,0. We zijn richting het stadje gelopen, het was maar 3 kilometer ofzo. Ineke vond dat we eerst moesten eten, dus hebben we een hut gevonden aan de rand van de stad. Orechiette met groente heb ik naar binnengewerkt, en een wijntje de burger weet maar nooit wanneer je weer een kans krijgt om een wijntje te drinken in Padula. We waren een beetje nerveus over de terug reis, het was al 15.30 ofzo en de bus zou om 17.35 zijn maar terug liepen we langs het klooster, heen ook maar langs een blinde muur, terug langs een ingang. Daar bleek een vvv te zitten, die wist allerlei bussen naar Salerno, dichterbij en later, zijn we toch het klooster gaan verkennen. Nou je kan je wel voorstellen dat je karthuizer monnik wordt, het was daar heel erg mooi. Er liepen wat italiaanse schoolklassen gillend rond, maar verder was het er erg leuk. Toen zijn we daarna op zoek gegaan naar de bus terug, nog steeds in de regen. Bij een zeer vage koffie bar, waarvan ik dacht dat alle plaatselijke debielen elkaar ontmoeten zeiden ze dat daar helemaal geen bus naar Salerno ging. Maar een jongen werd gecharterd en zou ons wel naar de grote weg brengen, want daar ging om 18.00 nog een bus. Het regende vrolijk door. Wij met die jongen in de auto nadat hij zijn biertje op had. Ik zei tegen Ineke we moeten hem 5 euri geven. Dat wilde hij niet. Hij had haar in een staartje. Oh Daphne oh Anneke ik heb niet zijn foto gemaakt of zijn telefoonnummer gevraagd. Volgens mij was hij niet echt heel slim, maar wel lief. Jullie zijn natuurlijk alle twee slim genoeg om een minder slimme man te hebben. Stom van mij. Anyway wij stappen uit, nog steeds in de regen bij een bushalte, zonder informatie, het werd 18.00 nog steeds geen bus, het werd later, het regende.............
Reed er ineens een Sita bus voorbij met Battipaglia er op. Ik maakte noodsignalen van stoppen, stoppen, de bus reed natuurlijk gewoon door. Een aantal onchristelijke krachttermen, wij er achter aan rennen. Iets verder op was een stoplicht en de bus moest stoppen, mochten we er toch nog in, bleek hij naar de benzine pomp te gaan. Daar had de jongen uit het restaurant het ook over gehad als busstop. Konden we kaartje kopen en mee naar Battipaglia. Battipaglia is 20 km ten zuiden van Salerno en daar konden we dus de trein nemen en gewoon in ons eigen bedje slapen. In het hotel Santa Rosa, niet santa clara. Ik zag me toch echt de nacht daar doorbrengen in Padula, dat 120 km van Salerno is. Raar dat de Rough guide helemaal niets zegt over dat klooster. Het is toch relatief gezien beroemd.

Ik was erg blij dat ik op het station van Battipaglia stond.

Meer Salerno

Nou ja ach eigenlijk is er geen of weinig nieuws te melden. Ik ga vandaag Ineke van de airport vissen. Ik heb maar bedacht dat we eerst in Salerno blijven, dan kan Ineke mooi de omgeving bekijken.

Tineke de Dolce was nog uit Tunesie, en het was zwaar geinspireerd op mijn oud collega Iris, die ineens met de noorder zon was vertrokken naar ver Kazistan of ergens in die buurt. Het dolce viel ook nog een beetje tegen, er bleek een soort dikke chocolade creme in te zitten. Nou ja het geeft je natuurlijk wel een idee wat je zou kunnen doen met kleine soesjes.

Verder heb ik gisteren alleen maar rondgehangen in Salerno. Ik bedenk af en toe je kan ook niet voortdurend winkelen of naar mooie dingen lopen kijken, dat komt ook na verloop van tijd je oren uit. Ik heb nog wel in de cd winkel gestaan en dat soort dingen. Maar het geld is nog in de pocket gebleven. Verder weet ik nu hoe het afloopt met het Schilderij van Dorian Gray. Mag ik zeggen dat ik het boek zo zo vond.

In de boekenwinkel heb ik al wel het kookboek gevonden wat ik wil gaan kopen. Het is uit de serie van het pasta boek, maar beschrijft hoe je 600 verschillende soorten koekjes kan maken, verder is er ook nog een vegetarisch kookboek uit dezelfde serie. Ze zijn alleen wel zwaar, dus ik moet Ineke nog voorbereiden op het tillen. Hoho

Verder wil ik naar Paestum en iets verder op schijnt er nog een grieks dorp te zijn. Ik ga het zien. Daar ben ik nog nooit geweest. Verder ga ik Ineke verleiden om naar Benevento te gaan. Dat was aan de Via Appia een belangrijke stad, er zijn nauwelijks toeristen, maar het amfitheater kan wel 20.000 mensen aan. Verder is er weinig aan, een 13 eeuwse kerk en wat lokale wijn.

Ik heb nog maar een keer pasta op, verder pizza, pizza. Nou ja die zijn hier 3 keer zo lekker als in Nederland, ik heb in de andere streken van de wereld steeds geen pizza op, omdat ik het hier toch tot vervelens toe zou gaan eten.

Ik ga nog maar een keer koffie drinken en dan met de trein naar Napels voor Ineke. Het hotel wilde mij al in een tweepersoons bed laten slapen, matrionale. Dat moest ik in Madrid al met Maureen. Die zou maar jaloers worden als ik met Ineke ook in een twee persoonsbed zou duiken. Nee we hebben netjes due letti seperati. Wat mijn exvrouw er van moet denken dat moet ze maar publiceren op het log. Mirjam............................... Graag ook in het afrikaans, kunnen we aan Pieter Dirk Uys vragen of je het goed heb geschreven.

Meer Salerno

Het is toch wat laat ik met mijn slome half dronken hoofd mijn mobiel in mijn zak van mijn jas, eh geval met rits zitten, nu is hij eigendom van een italiaan. Zucht ik wou dat er iemand was die me ging slaan. Voor de mensen die een aandrang voelen om mij mobiel te bellen. Doe dat dus maar niet. Er is niet echt een man over boord want het was een model prepayed dat ik in afwachting van een nieuw exemplaar had genomen. Ik kan nu zeuren over een van het werk, of een hippe nemen met een abonement. Ik gazo de klantenservice bellen en horen wat ze zeggen. Patsy is zo lief geweest het nummer te blokkeren, hij stond toch uit, dus veel schade kan er niet zijn. Blijf het alleen wel sloom van me vinden. MMMMM
Anyway ik ben in Salerno en het leven is verder goed. Op de foto zien jullie Walid en het schip dat mij hier bracht.

Verder zag ik bij Iris op de log een foto van een kopje koffie, ik dacht ik kan niet achterblijven. Dus hierbij een foto uit Tunis met de versnapering.

Ik ben vandaag door die telefoon wel een beetje katerig. Maar ja het hoort er allemaal bij, thuis overkomen zulke dingen je ook, zeker als je stom bent.

De rest van de fotos zijn van Tunis. Een van de mooie overzichtelijke straat en een foto van Carthago .

Jacques Cruise

Het was natuurlijk al we duidelijk uit mijn verhalen dat ik heel wat afgecruised heb, maar nu was ik voor het eerst echt op een soort van mini cruise. Ik had de mogelijkheid om in een nacht naar Palermo te gaan, maar dan nog tig uren met de trein. De tweede optie was naar Salerno via Malta. Dat heb ik gedaan, het was om 23.30 vertrekken en een dag later om 10.00 ofzo aankomen. Het bleek dat er vooral italiaanse meisjes van 16 aan boord waren, er waren wel vriendjes mee, maar de verdeling leek 1 op 5, die jongens zullen het wel druk gehad hebben. Ik vond die meisjes en jongens allemaal maar stom, maar ze zullen vast ook een negatief oordeel over mij gehad hebben.
Anyway ik had een hut met wel vier bedden erin waar ik alleen in kon slapen, het enige nadeel was dat er geen raampje was. Gelukkig was het niet helemaal in de buik van het schip.
Bij het inchecken stormde er een Tunesische jongen op mij af, het bleek een kladloper te zijn, die toeristen tegen een fooi. Maar ik vond hem wel charmant, dus ik heb hem mijn rest geld maar gegeven. Hij heet Walid, en verzekerde mij later dat hij bisexueel was en het cruise cafe ook regelmatig bezocht, waarschijnlijk op zoek naar meer toeristen en meer fooien. Maar ja het kind had geen werk en ik vond zijn oplossing wel kreatief.
Ik had het bij het vertrek met mezelf te doen, die Walid is de enige in heel Tunesie die niet rookt. Ik geloof dat zelfs hun vlag een rookkring heeft. In ieder geval zaten we in een enorme hut, vreselijke herrie, die italiaanse meisjes en iedereen roken, roken, ik dacht dat mijn ogen een teerlaag hadden. Ik heb niet gezien hoe die boot vertrok omdat ik ineens vreselijke zin kreeg in mijn douche en daarna ben ik om 1.00 ofzo mijn mandje ingerold.
Daarna werd ik wakker op openzee. Het weer was uitstekend, ik ben op het zonnendek gaan zitten en bleek ineens later een rood te hebben. De boot voer Malta binnen en we mochten van boord, we bleken aan een soort havenkade te zitten, ik ben daar maar gaan lunchen, ik vond het maar warm daar in Malta, en kreeg heel veel eten, waar ik het weer spaans benauwd van kreeg. Dat was natuurlijk wel weer iets anders dan die nights in tunesia. Daarna ben ik weer terug gegaan naar die boot en ben ik in slaap gevallen. S avonds nog een beetje over die boot heen en weer gehobbeld, en weer flink geslapen. Vanmorgen in Salerno aangekomen, ik zit in pension Santa Clara, voor Maureen dat van de laatste keer, de meneer is erg aardig en als Ineke in Italia is kan ze gewoon bij mij op de zaal slapen. Ik weet niet of er nog meer gasten zijn. Verder lijkt er niet zoveel veranderd, er liggen kookboeken in de winkel, er hangen shirts die roepen koop mij. Ik denk dat we voor Turkois gaan in Italia, gecombineerd met last year roze.
De winkel van Amid is van de aardbodem verdwenen.

Ik ga naar mijn pasta.

toch meer Tunis

Toch nog maar wat uit Tunis. Ik heb mijn project voor vandaag al gedaan, dat was een een handdoek kopen. Ik bedacht ineens of je wel een handdoek zou krijgen op zo n mini cruise. Ik heb er dus maar een aangeschaft. Een met een arabische spreuk er op. Nou hoop ik maar dat het niet de tekst is waar je wordt opgeroepen om homos van hoge gebouwen te smijten. Anders moet ik hem straks steeds verstoppen als er een arabo op bezoek komt.

Ik was naar Carthago, het is trouwens gesticht door de zangeres/prinses Dido. Die was hier toevallig op toernee met haar kraak nog smaak liedjes, waarschijnlijk dacht ze als ik zelf geen stad sticht komt er nooit een hond naar mijn concert. Het valt na Pachacamac en dergelijke een beetje tegen. Het is grondig met de grond gelijk gemaakt zodat er van de baden van Antonius, of een dergelijke schone bader alleen nog het riool en de catacomben over zijn. Ik was met mijn gidsboek waar ik op met vloeken natuurlijk bij een verkeerd station uitgestapt maar heb uiteindelijk het museum en die baden bewonderd. Daar woont de president weer naast en als je een foto wilt maken van zijn stulpje dan schieten ze je overhoop. Wel weer leuk want dan kunnen ze je later bij alle andere graven en lijken tentoonstellen; punisch asresten; romeinse tombe; vroeg christelijke rouwkapel; overhoop geschoten toerist.

Ik stuur Jacky een email maar waarschijnlijk moet de president hem eerst lezen. Ik weet niet of het goed gaat.

Van Reinier ook al een uitgebreide email. Je moet nog even volhouden dan ben ik er weer. Je kan dan met mij proberen naar die film over Truman Capote te kijken. Helaas heb ik het boek waar het op gebasseerd is al van de hand gedaan. Zoveel bijzonders was het niet.

Ik verheug me ook wel om weer gewoon over de markt te sjokken. Verder kan ik dan eens wat andere kleren aan en eens andere schoenen, al ligt er in Italie ook nog minstens 1 paar op mij te wachten. Ik vertrek pas om middernachterlijk uur.

Voor Jeanette als je langer op reis bent heb je ook het idee dat alles uit elkaar valt. Dat is natuurlijk ook waar voor een deel broeken waar de knopen van afspringen sokken die kwijtraken bij het slome meisje van de wasserette. Thuis is mijn electrische tandenborstel overleden; verder heeft die knaap in mijn huis toch de dvd speler uitgezet waardoor ik regio vrij kwijt ben; geloof ik; als dat zo is dan ga ik op zoek naar een nieuwe. Misschien moet je snel jarig zijn dan kun je alles nieuw vragen.

Reinier als je nou snel een beetje geld verzameld en het niet meteen opmaakt dan kun je de volgende keer met me mee. 3 maanden overleef je natuurlijk niet, maar een paar weken moet kunnen. Ik heb nog Brazilie; Mexico; nog een keer Tunesie; USA; Italie en allerlei voormalige oost blok herrie op de wish list staan. Helaas naar Australie zul je met je nieuwe vriend moeten gaan.