Rainy night in lima

Het regende gisteren ineens zomaar in Lima. Nou is regen een groot woord, maar er kwamen druppels uit de hemel, en er bleef zelfs een vochtige afdruk op de straat achter. Maar ja dan heb je het hier ook wel gehad met de regen. Het komt hier nooit met bakken naar beneden. Meneer GP is weer op een sollicitatie gesprek. Hij sms'te net dat hij door een eerste ronde heen is. Mooi want ja de mens kan hier toch maar moeilijk zonder geld leven. Mijn laptop wilde net aan de stroom. Stroom is hier altijd een beetje raar. Ze hebben zowel platte stekkers als normale stekkers. Daardoor rammelen echhter de normale stekkers bijna meteen uit het stopcontact. Ik weet niet zo goed waarom ze dat doen. Er zal ongetwijveld een reden voor zijn. Oh nou moet ik weer alles in mijn koffer gaan smijten. Nou ja waarschijnlijk gaat het meevallen. Ik heb immers een hoop troep hier achter gelaten, waaronder een mobieltje en 7 boeken. Dat maakt de koffer vast een stuk lichter. Ik lees nu eindelijk als brave hollander het dagboek van Anne Frank. Ik krijg wel een beetje een big brother gevoel. Verder natuurlijk net als bij Hans Warren de gebruikelijke pijntjes en ongemakken, door het big brother gevoel natuurlijk veel gedoe over de rest van de bewoners van het Achterhuis. Ik vind ook de stukken die over Amsterdam gaan, het min of meer dagelijks leven in de oorlog, de bombardementen en het verloop van de oorlog intressant om te lezen. Als ik het uit krijg kan ik het mooi voor GP achterlaten. Ik denk dat het gaat lukken ik moet dan alleen natuurlijk niet te veel tijd versuffen met in het hotel een beetje suf internetten. Ik kan mijzelf nog gaan inchecken later en moet nog naar het toeristen deeltje hobbelen om souvenirs te studeren. Verder heb ik geloof ik weer vooral gewacht op meneer Angel. Die belt volgens de goede peruaanse traditie zonder krediet zodat je hem terug moet bellen. Dan spreekt hij zoals gisteren om 11 uur af, GP zei nog en geen minuut later, maar dat maakt geloof ik weinig indruk. We zijn inmiddels 12 uur verder en nog steeds geen spoor van Angel. Nou ja ik heb ook niet veel tijd besteed aan echt wachten. Misschien 5 minuten, daarna ben ik nog naar de Down Town gewandeld. Daar was Walter nog. Die ooit een pukkelig joch was van 18, maar na 12 jaar is dat er wel af. Hij had een braziliaanse jongen bij zich, een korte compact exemplaar, maar nadat ze aan elkaar hadden staan snuffelen waren ze meteen weer weggegaan. Ik was zelf met 1 bier op weer om 1 uur terug in het hotel. Netjes al zeg ik het zelf. Maar dat komt dan misschien ook omdat ik het dan maar niet heb over de avond daarvoor :)
Oh nog in China Town gelunched, ik had gehoopt dat de Chifa hier anders zou zijn dan in de rest van Peru dat bleek wel mee te vallen. In Chinatown eet je hetzelfde. Daarvoor waren we door een wijk gelopen met huishoudelijke artikelen. Ik ben nu de eigenaar van een peruaanse koffiepot en een peruaanse aardappel stamper. De stamper is wel fraai om te zien. Helaas is het niet gelukt om Crystal bierglazen te kopen. Nee ik ben geen juppieswine geworden, het is een biermerk. Ze zijn leuk de glazen, ik heb er een paar maar er is moeilijk aan te komen, of je moet ze meejatten uit het cafe. Maar ja dat is natuurlijk ook niet netjes. In de disco drink je trouwens uit bierpullen. Had ik nu maar die mosterglazen niet weggedaan, dan had ik lekker Down Town thuis kunnen spelen. In de Sageratrio is het doorgeven van het glassysteem.
Voor de liefhebbeer op zaterdag 15.30 ben ik weer in Amsterdam. Maar ja ik ben waarschijnlijk toch alleen maar aan het denken dat ik een douche wil.

Blond god in mijn bed

Ondertussen ben ik natuurlijk erg benieuwd hoe het met mijn huisje is en het blonde god in mijn bed. Nou ja ik hoop dat hij het bed verschoond. Dat zou op zaterdag al een mooie actie schelen. Mooi dat Tineke en Louis het samen gaan uitvechten over de boodschappen. Vandaag had meneer GP een gesprek voor een baan. Hij kan die baan krijgen, maar wilde het niet gaan doen omdat ik al 100 euri heb geinvesteerd in een cursus nederlands voor hem. Nou is het natuurlijk zo dat als hij geen baan zou hebben ik hem af en toe geld zou moeten sturen, dus ik heb gezegd dat hij die baan toch moet nemen. Misschien geven ze nog wat geld terug, en anders maar niet een baan en beetje verdienen is zelfs in Peru van belang. Verder is GP redelijk blij met de nieuwe president omdat hij het minimum loon heeft verhoogd, dat is geloof ik nu 200 euro per maand. Verder gisteren eindelijk een keer naar het museum van de mooie italiaanse kunst geweest. Ik moet zeggen dat het zwaar tegenviel. Het waren schilderijen uit zeg maar de italiaanse impresionistische periode. Een periode waar ik vaak hard voorbij ren. Een paar dames in een soort van Breitner stijl met het licht aan dat was het wel ongeveer. Nog een beeldje van een 6 jarige naakte negerjongen die in de spiegel keek en een paar vissers. Verder was er een expositie van een of andere gast die allemaal schilderijen had verzameld van de heilige Fabiola. Niet die uit Amsterdam, al vindt die zichzelf ook zo fantastisch dat hij ook heilig zou moeten zijn (Kleine tip voor Fabiola in Amsterdam, je moet wel dood zijn om heilig te worden). Ik weet weinig over Fabiola, de heilige. En de expositie gaf ook niet veel opheldering. Ze was in de mode geraakt met een soort iconisch schilderij waarvan er later dus nog een hoop meer gemaakt zijn. Verder leefde ze in duistere tijden. Dus veel goede informatie zal er ook niet over haar zijn. Valt nog mee. Het was een rijke romeinse dame. Ze was getrouwd met een bullebak. Dus ging ze van hem scheiden. Toen raakte ze in de ban van God en Sint Jerome. Ze gaf al haar geld aan de armen en vertrok naar Bethlehem. Daar is ze nog een keer gemolesteerd door de Hunnen, ofzo en tenslotte is ze terug naar rome gegaan en doodgegaan. Haar begrafenis, was in Rome een heel spektakel, waarschijnlijk had ze echt veel weggegeven. Waar blijft die foto nou. Ik heb bijna al mijn voorgenomen boeken uit, alleen Anne Frank en Dostoveski wachten nog op me. De laatste was toch al voor op de terugreis. Verder net Elisabeth George uitgelezen. Afrekening in Bloed, Ik werd vooral gek van alle namen die ze maar blijft gebruiken. Dat moet toch simpeler kunnen zeker omdat ze soms sir dit of dat zijn, en daarna weer Jopie of Klaas heten. Nou ja het is uit, en de slechte man heeft de moorden gepleegd. Ik probeer een foto van Fabiola te downloaden. Het schilderij is trouwens van Jean Jacques, eh vergeten. Nou ja er zijn er genoeg van. Ik ga maar niet op zoek naar een beeldje van haar hier. Nu ik de aarstengel Micheal al heb lijkt het mij voorlopig wel weer voldoende van de bijbelse meuk. Ik geraak nog een soort Elza, die al in een goddelijke extaze geraakt op het moment dat het woord Columbia valt. Oh dat is dan misschien toch weer niet goed om als eerzame katholieke vrouw daarvan in extaze te geraken. Ik weet het ook allemaal niet met het geloof. Het opladen van fotos gaat in ieder geval wel heel traag. Ik geef het op