
Waar Adrie is. Nou als de familie Zandvliet het straks overneemt, wat moet er dan nog van mij terecht komen, in het kader van de Nederlandse les. Ik wist trouwens niet dat de heren negatief waren over SOB. Ik vind het zelf wel een goed instituut. Zo kan ik de mensheid nog een beetje goed doen, en als je een goede les geeft, waarbij je wat voortgang bespeurt, en een leuke groep hebt dan krijg je er wel energie van. Tot op heden is de groep een beetje rommelig, de laatste twee jaar waren beter. Maar het begint nu wel weer leuker te worden als groep.
Ik weet niet wat het is met Peruanen en hun gevoel voor sensatie. Ik zou zelf niet willen dat zo'n foto van mij over het net zou gaan. Al is er vanmij ook ergens in het analoge tijdperk toen ik met de fiets over de kop was gegaan op het Mercatorplein, maar toen had ik vooral enorme zoemba lippen. Dat was gelukkig naar 4 dagen weer weg. Overigens draag ik nog steeds een stukje tand of Mercatorplein mee in mijn lip. dat zal er wel niet meer uit gaan.
Ondertussen gebruik ik steeds de notebook, en het wireless van het hotel. Ik moet daar helaas wel de kamer voor uit. Maar misschien is het wel goed anders zou ik in de kamer ook nog steeds online zijn. Zou ik nooit meer een boek uitlezen. De Cruz de Sur had ook al Wifi, dat is de bus. Ook daar heb ik het niet gebruikt, ik was immers druk, druk met het kijken naar die film over Little man, en op de terugweg met het gekrijs van een andere little man.
Boek nummer 6 is nu uit. Vanmorgen tijdens het ontbijt kreeg ik de Spirit van The owl en nog iets van Patricia Highsmith. Verhaal over vreemde kerel die een meisje stalked, ze raakt echter verkikkerd op hem, wat haar verloofde niet leuk vindt, bla bla, nou het loopt niet goed af. Dat kunnen we er nog van zeggen. Vandaag naar het Museum voor de mooie en minder mooie kunst geweest. Er was een mooie tentoonstelling over Precolumbiaanse tasjes. Die tasjes van het formaat van een Marokaanse jongeren tasje, die waren hier in de Nasca tijd helemaal hip. Oh de staart zing nu CC music factory (Martha Wash) everybody dance now, eh hij kan het beter achterwegen laten. Ik bedacht in het museum je zou dus de peruaanse geschiedenis ook kunnen schrijven aan de hand van de tasjes geschiedenis. Het zou in iedergeval een andere blik werpen op de geschiedenis. Verder hadden ze een paar incapakken en was er een zaal met moderne kunst, met onderanderen iemand die een soort van doolhof had gemaakt van LP hoezen, hij had redelijk smaak, Patti Labelle, Prince en zelfs Chaka en nog wat jazzier stuff. Verder iemand die Picasso had nagetekend, een nepper Mondriaan. De tweede tekening van die Picasso gast was wel leuk, want dat was Picasso meets the Inca. Verder een zaal met een ode aan het 18e eeuws kunst werk de Dood van Atupalca (de laatste inca). Omdat het 19e eeuws is ligt de laatste Inca erbij als een nobele wilde, er zijn veel dames in tranen en ze staan met allerlei katholieke poespas te zwaaien in de hoop zijn ziele heil een bepaalde kant op te sturen.
Ondertussen is er in Solis Dies iemand flink aan het paffen op zijn kamer. De hele gang stinkt naar de rook.