Terug in Sao Paulo
Gisteren was het een heel avontuur, die stadsbussen rijden keihard. Je waant je in Harry Potter zo snel. We scheurden langs de kust, ik kon een paar keer jezus op de berg zien. Gelukkig was het geen bijna dood ervaring, misschien zie je dan ook Jezus op een berg. Ik wist natuurlijk niet zo goed waar ik uit de bus moest springen, maar ben er maar ergens uitgesprongen en vervolgens een beetje rondgelopen. Het is er wat minder omhoog geschoten dan de rest van Rio. Of tenminste dat stukje dat ik ervan gezien heb. Anyway, ik vond het eerst wel relaxed, tot ik een soort bloemenmarkt op wilde lopen, toen begon een oud wijf (pardon my france) mij verschrikkelijk uit te schelden. Gelukkig kon ik het niet verstaan. Maar het was of ik haar had laten zitten met 15 kinderen en dat uitgelubberde lijf wat nog erger was dan een hond die 15 jaar lang nesten van 10 puppies heeft moeten groot brengen. Het kan ook zijn dat ik schuldig was aan het verval van Rio, haar gebit en de mindere sjans die ze had. Anyway ze nam genoeg tijd om mij al die wijsheden naar het hoofd te slingeren. Ik hoop dat ze inmiddels klaar is met schelden, al vraag ik het me af. Overigens, heb ik haar niet zwanger gemaakt, en ben ik ook niet schuldig aan de staat van haar gebit. Nou ja ik was wel een beetje van de leg.
Nog maar wat meer rondgelopen, maar toen vond ik het ineens te druk, ben maar wat gaan eten en heb een bus naar huis genomen. Die ik natuurlijk nog een beetje moest zoeken. Daarna heb ik op het strand een cola gedronken en ik had ´s avonds eindelijk een afspraak met een leuk braziliaantje. De boy from Mac Donalds Ipenama, zullen we maar zingen. Al heb ik nog geen enkele cd aangeschaft. Ik zal wel wat maar ja dat was meteen een fortuin.
Die Ivete Sangalo is wel heilig hier, je ziet haar overal stralen.
De Pousada heeft me nu een beetje afgescheept in een achteraf kamertje, zelfs de receptionist kon het niet vinden, maar ach er staat een bedje en een tv. Ik keek een klein stukje Nederland Rusland, later liep ik nog voorbij een cafe met allemaal hollanders. Jammer van de afloop. Ik beloof plechtig de eerste 10 jaar geen russische vriend te nemen. Tenzij hij van Adel is en 3 villas heeft in Sint Petersburg.
De soundtrack van Dreamgirls staat hier op. Ik zag in Rio een dragqueen Beyonce nadoen. Dat zag ik ook al in indonesie, ik geloof dat ze een zegen is voor de dragqueens.
Ik ben met de bus hierheen gereisd, het duurt iets van zes uur, helaas zat ik naast een beslagen raam zodat ik niet van al het uitzicht heb kunnen genieten, al was er ook niet altijd even veel uitzicht.
Hij stopte even voor een lunch en we kregen een soort lunch pakket en een tijdschfrift met een foto van Beatrix en de braziliaanse president en een foto van Gloria E. met Sheila E. Sheila zag er beter uit...
1 Comments:
Ik ken een paar Brazilianen: 1 dame uit Sao Paolo, toen werd aangekondingd dat ze bij Unilever kwam werken, veroorzaakte dat een erotische golf binnen het hoofdkantoor. Toen ze verscheen werd het meteen eb; ze leek in de verste verte niet op enige Girl from Ipanema. Later bleek ze zelfs schuurtjes in de fik te steken en de buurvrouw van mijn broer in Almere. Ze is wel heel erg aardig. Die andere Braziliaan: we dachten dat hij graag hitsige mannen, tegen een geringe vergoeding, van hun verhoogde testosteronspiegel afhielp, maar bleek gewoon broodjes met Leidse kaas te verkopen in de Jordaan. Brazilie lijkt erg tot de mannelijke verbeelding te spreken, het Gisele Bündchen-syndroom, denk ik, dat het heet.
Fijne dagen nog in SP, goede reis terug!
Michel
Post a Comment
<< Home