Lima, lima

Nog maar wat meer over Lima. Het was nog een heel avontuur om Daniel hier te krijgen. Want ik moest hem daarvoor 20 euri doneren. Voor ons niet zoveel geld, maar hier licht dat toch anders, is bijvoorbeeld 2 nachten in mijn hotel. Ik had het Ietje gevraagd, die loopt nu met Zuster Theresa rond in Trujillio en ik dacht nou ja die 20 euri krijgt ze later dan wel weer terug. Maar ja, Daniel is natuurlijk timide over dat lenen. Gaat wel met die pottenboel stad en Trujillio af, maar vraagt niet om het geld. Dat terwijl ik Ietje nog een fles Rum had beloofd (hier Ron) he Konijnendijk. Tja toen moest ik naar de bus maatschappij Linea. Ik sprak dat netjes op zijn hollands uit, maar taxi chauffeurs keken mij aan of ik op zoek was naar de kapital of Denmark, Holland. Ben ik terug gegaan naar het hotel, blijkt dat je Linja moet zeggen. Nou toen was natuurlijk een taxi snel geregeld. Kwartier gewacht in een verkeerde rij, blijk ik een gescheurd en geplakt biljet te hebben, vers uit de giromaat dat wel. Dat maakte voor die zuster van Pinnochet natuurlijk niet veel uit, waardoor ik terug moest naar het hotel om dat geld te wisselen en daarna weer naar de zuster van. Vervolgens maken ze het geld een soort van telefonisch over. Je wilt natuurlijk alleen niet weten wat er overkomt als je als zuster van Pinnochet Jacques de Jong door de telefoon zegt. Daar had Daniel dan weer allerlei gelazer mee. Gackkes de Gongi. Ja die ken ik ook niet. Toen hij onderweg was naar de Linja belde Ietje hem natuurlijk nog om te zeggen dat ze het geld in heur broekzak had en dat ze het met zuster Theresa wilde overhandigen. Oh ja en ik had ook nog een kater.
Nou ja Daniel is hier. Nu is alleen zijn zuster weer zoek. Maar die schijnt nog al zichzelf regelmatig in de problemen te werken. Ze heeft haar kleintjes bij pa en ma gestald en is zelf naar de grote stad vertrokken. Daniel had een rugzak troep voor haar, maar ze was niet thuis en nu is ze weer eens vermist. Geloof nog niet dat het erg is. Maar als jullie haar zien laat het toch maar weten.
Verder is Tito hier ook. Het is allemaal leuk voor Daniel. Hij heeft hier een soort Godfather, zijn eerste vriend, die er af en toe wat geld in stopt. Maar ja die godfather had weer ene ander project en dat is vandaag overleden aan een hersentumor, op 19 jarige leeftijd. Kaarsje branden misschien, of een kartoon. Ondertussen ben ik wel bang geworden, ook omdat Amerikanen altijd denken dat Denemarken en Nederland altijd een koningkrijk is. Dat zullen ze ook wel denken daar in mooi Beyrout. Zeker die daar op de American University Beyrout zitten. Ja ja.