Lima
Ik ben nog steeds in Lima. Hobbel hier vrij rustig rond. Het is warm, dus waarom zou ik me te druk maken. Vandaag is Daniel uit Trujillio naar Lima gekomen. Hij logeert in een hostal een paar straten verderop. Ik heb hem geld toegestuurd. Dat was nog een heel gedoe, omdat de juffrouw mijn biljet van 50 soles niet wilde accepteren omdat er plakband op zat. Moest ik terug naar het hotel en naar de bank om nieuwer geld te krijgen. Dat biljet was trouwens ook vers uit de giromaat. Ik werd er niet vrolijker van, ookal omdat ik een kater had. En eigenlijk gewoon onder een palmboom wilde liggen nadenken hoe je palmsuiker en rietsuiker uit elkaar kan houden. Bovendien zou ietje hem geld lenen, maar die was het weer vergeten. Nou ja nu kan zij de fles rum vergeten.
Ik zit nog steeds in Lima. De mooie stad met meer dan 7 miljoen inwoners, die er geloof ik een gewoonte van maken om de hele dag in dampende busjes heen en weer te sjezen. Daar komen weer verschrikkelijke dampen uit, die busjes. Ook uit die 7 miljoen mensen, maar daarover later meer.Maar die uitlaat gassen en smog is hier wel echt erg. Het verbaast je niets dat ze allemaal ziek, zwak of misselijk zijn. Ik was verkouden, dan vallen de gassen toch altijd extra.
Eergisteren heb ik die knaap van het reisbureau gezien. Het bleek bij hem thuis te zijn. Nou ja een deel van jullie zullen hem de perfecte vriend vinden, 35 jaar, een beetje (hum) kalend, een goede baan, misschien binnekort zijn eigen zaak. Maar ja hij was ook zeg maar vrij dik. Al was hij wel 10 kilo afgevallen. Maar een slanke den was het nog steeds zeg maar stevig. Ik snapte ook niet zo goed waarom het bij hem thuis moest. Anyway hij bleek nauwelijks informatie te hebben. Dus het viel me zwaar tegen. Hij heeft me alleen op een luchtvaartmaatschappij gewezen. Daar heb ik dan maar een ticket gekocht om op maandag naar Iquitos te vliegen. Vanaf daar ga ik wel verder zien. Het leven is hier toch goed. Al doe ik niet veel, ik maak toch allerlei avonturen mee. Met jongens, natuurlijk vooral. Maar ook nog wel anderen.
Ik zag Raul. Die wilde dat ik zijn boyfriend zou worden over 2 jaar. Want hij heeft nu een Mexicaan die hij nooit ziet, maar die hij toch zijn vriend vind. Raul is architect, of iets dergelijks, zijn familie heeft een bouwbedrijf in Chiclayo, en hij gaat een restaurant open ten zuiden van Lima. Met een zwembad. Ok hij is misschien een beetje jong, maar wel 25 jaar als we bf zijn. Mensen een restaurant en een architect. Lijkt me een goede mogelijkheid voor een vriend.
Ik zit nog steeds in Lima. De mooie stad met meer dan 7 miljoen inwoners, die er geloof ik een gewoonte van maken om de hele dag in dampende busjes heen en weer te sjezen. Daar komen weer verschrikkelijke dampen uit, die busjes. Ook uit die 7 miljoen mensen, maar daarover later meer.Maar die uitlaat gassen en smog is hier wel echt erg. Het verbaast je niets dat ze allemaal ziek, zwak of misselijk zijn. Ik was verkouden, dan vallen de gassen toch altijd extra.
Eergisteren heb ik die knaap van het reisbureau gezien. Het bleek bij hem thuis te zijn. Nou ja een deel van jullie zullen hem de perfecte vriend vinden, 35 jaar, een beetje (hum) kalend, een goede baan, misschien binnekort zijn eigen zaak. Maar ja hij was ook zeg maar vrij dik. Al was hij wel 10 kilo afgevallen. Maar een slanke den was het nog steeds zeg maar stevig. Ik snapte ook niet zo goed waarom het bij hem thuis moest. Anyway hij bleek nauwelijks informatie te hebben. Dus het viel me zwaar tegen. Hij heeft me alleen op een luchtvaartmaatschappij gewezen. Daar heb ik dan maar een ticket gekocht om op maandag naar Iquitos te vliegen. Vanaf daar ga ik wel verder zien. Het leven is hier toch goed. Al doe ik niet veel, ik maak toch allerlei avonturen mee. Met jongens, natuurlijk vooral. Maar ook nog wel anderen.
Ik zag Raul. Die wilde dat ik zijn boyfriend zou worden over 2 jaar. Want hij heeft nu een Mexicaan die hij nooit ziet, maar die hij toch zijn vriend vind. Raul is architect, of iets dergelijks, zijn familie heeft een bouwbedrijf in Chiclayo, en hij gaat een restaurant open ten zuiden van Lima. Met een zwembad. Ok hij is misschien een beetje jong, maar wel 25 jaar als we bf zijn. Mensen een restaurant en een architect. Lijkt me een goede mogelijkheid voor een vriend.
posted by Killvito | 1:40 PM
2 Comments:
Jacques, ik kan het niet meer bijhouden, maar moet wel steeds heel erg lachen. Ben alweer bijna beter, Marc werd overlopen door een hond. Niet weer. Vandaag weer heel veel orchideeen in huis. Heeft Tineke al x-ray vision? Fijn weekend!
jonge jonge jonge wat een avonturen sjakie,dan heb ik maar hele tamme tijden gehad in zuid amerika geen jongens geen mannen geen vrouwen achter me aan!!!!
pas een beetje op je gezondheid want je eet en drinkt enwipt(???)een aardig eind in de rondte!
van de week heeft de lamme(ik)samen met de blinde(je zus)koffie gedronken,volgens mij zijn haar ogen een stuk blauwer geworden,verder werk ik me uit de naad om jullie in Mei een leuk feest te bezorgen.en ben nog steeds gehandicapt,dus dat wordt nog rolstoel dansen in mei.
ga je nog naar Brasil??bezoek morgen eens een mis voor de vrandeing en voor je zielheil!DAAAG
Post a Comment
<< Home