In Narihualá

Het wil niet echt lukken met deze foto´s online, en het verhaaltje. Het is een pre-inca nederzetting. Ze hielden van kale honden en dames met langhaar. Die deelden er de lakens uit (horen jullie dat dames) terwijl de mannen een beetje suf bij huis rondhingen. Het is een tempel van zandsteen die ze met de handen maken. Verder is er een kerkje, maar dat schijnt met gelovigen en al in de grond gezakt te zijn. Dat zal wel een wraak zijn van die dames, die vonden het natuurlijk maar niets dat er een ouwe geile pater over hel en verdoemenis stond te preken, boven op de plek van hun heilige zuster. Genoeg reden om hem zeg maar af te zinken. Jullie zien ook nog die twee kids, nee het zijn niet mijn nieuwe vrienden. Ze huppelden achter ons aan omdatd ze dachten dat ze gids waren. Wel raar om het eerste van een 8 jarige te horen, dat die dames seks als heel natuurlijk vonden en het daarom ook gewoon in een soort soepbord verwerkten. Die ene heeft een oranje broekje aan, hij houdt van voetbal en Holland is zijn favoriete team. Het is vandaag mijn laatste dag in Piura. Deze computer is echt een stuk sneller zeg.