Geen strand

We zouden naar het strand met eider en de possie. Maar de moeder van Eider moest naar haar verstoten zoon en het avontuur werd een stuk minder. Ze wilden naar Miraflores het strand, maar dat zijn allemaal stenen, we zijn er nog wel heen gewandeld maar daarna toch maar weer met een taxi weggegaan. Ons gezelschap hebben we naar huis gestuurd, waardoor we nu rust in de tent hebben voor een paar uur. Het is wel een gedoe met Eider en dat zijn familie weet dat hij homo is. Zijn vader heeft inmiddels verteld dat hij in zijn jonge jaren ook nog wel eens heeft vergrepen aan andere jongens. De appel valt niet ver van de boom zullen we maar zeggen. Maar dat Eiders moeder hem voorgoed heeft genezen. De vader wil natuurlijk vooral dat de zoon gelukkig wordt, en dat schijnt toch het beste te zijn met een vrouw en kinderen, voor als je een man bent. Als je een vrouw bent ligt dat ongetwijfeld heel anders, maar daar heb ik nog een onderzoek naar gedaan. Ondertussen moet Franco de hele tijd naar de verhalen luisteren en naar de plannen van Eider om met hem te gaan wonen. Franco heeft echter weer een moeizame relatie met zijn moeder en hij zou het liefst bij haar blijven wonen zodat hij voor haar kan zorgen, en zij zijn bloesjes strijkt. Eider wil ondertussen graag met zijn vader praten, waarover weet ik niet precies. Ik zeg laat het rusten, laat ze maar een tijdje wennen aan het idee. Maar hij wil alles nu uitpraten en hij wil dat zijn vader weer van hem houdt. Ondertussen drinkt hij veel bier en vloeien de tranen, Reinier houdt regelmatig therapeutische sessies, en vraagt net als in Nederland 130 euri per uur. Nog een sessie en hij komt met meer geld terug dan hij ooit bijelkaar heeft gezien in zijn leven. MMMMm dan krijgt hij natuurlijk weer op zijn flikker van de douane. We gaan zo kleertje kopen en dergelijken................