Museum in Iquitos

Mmmm na mijn plan om voortaan maar Sjak avonturen te hebben, kwam ik meteen naar het internet gebeuren in contact met het mietje uit het cybercafe. Bleek een erg aardige en mooie jongen te zijn. Dat mooie had ik natuurlijk al in het cafe gezien, wel een bietje vrouwelijk, maar ja dat mag de pret niet drukken. Na wat gebabbel ben ik met hem meegegaan om zijn huis te bewonderen. Onderweg liepen we nog langs zijn school ook, moesten naar binnen en voor ik het wist stond ik voor de klas, een overhoring te krijgen van een groepje dat engels leert. Hij studeert ook engels het britse instituut. MMM ik moest denken aan mijn teaching experience in Charlotte ( the queen city) in North Carolina. Na een tijdje mocht ik weer verder, het meisje van de les zei nog Ik hou van jouw. Het was een gewoon huis, gelukkig hadden ze een fan. Dat schijnt hier al een teken te zijn van relatieve welvaart. Ik pleur maar flink veel fotos van hem erop. Hoop maar dat niemand het erg vind.Helaas we zijn geen minnaars, en vanochtend kwam hij ook niet opdagen om naar het museum te gaan. Dus zit ik maar op het internet te loeren of hij zo komt opdagen.
Anyway ben ik maar alleen naar het museum gegaan. Het stelde bitter weinig voor. Het was het oude huis van de gouveneur, en ze hebben een aantal beelden gemaakt van indianen, van de tipapialkjkl en hakbikhafra indianen, ach jullie kennen het wel. Ik mocht aan een vergader tafel zitten, terwijl de kaartjes jongen mij vertelde hoe mooi meisjes uit Iquitos zijn. Ik kreeg zelfs het email adres van zijn collega Evelyn, inderdaad een mooi meiske in Iquitos. Verder viel het dus tegen, een paar schilderijen van mooi Iquitos in de oude tijd. Die jongen wist nog te vertellen dat er ooit een treintje reed.

Verder omdat het hier zo heet is hobbel ik smorgens rond, nam ik vandaag een lunch en ga na de siesta weer na buiten. Zoals nu............ Ik heb besloten tot zondag te blijven, ik ben blij dat mijn darmen weer normaal schijnen te werken. Na gisteren alleen een ontbijt genomen te hebben, water een glas cola en een biertje met de jongens. Maar nu vandaag nog geen klachten, terwijl het toch al 18.00 uur is. Misschien ga ik zo een taartje eten. Dat is altijd een goed plan.

Verder ik krijg van Marielle tips hoe ik fotos moet draaien, tja ik weet het ook wel thuis met opslaan enzo, maar ja hier ik weet het niet. Wie gek wordt van die fotos op zijn kant moet mijn weblog maar niet meer lezen. Ik was wel blij met de tip, maar ja helaas ik kan er met dat spaanse gedoe hier toch niet veel mee. Voorlopig kunnen jullie geniet van Juan Carlos, of te wel JC. Hij heeft ook nog een mooie broer. Die is niet homo, dames sla je slag en 26 jaar oud. Spreekt goed engels, heeft op een cruise schip gewerkt. Verder is er een weinig te melden. Ik ga zo maar mijn taartje eten. Dat fotos downloaden duurt vaak vrij lang, vandaar dat jullie dan veel gelul krijgen en een plaatje. Ik ben benieuwd of Tineke al weer kan zien, of dat ik misschien een peruaans hondje voor haar moet meenemen.
Ondertussen zijn Daniel (van al die fotos) en Eider een setje geworden. Dat is het grote nieuws in gay peru.com.