Meer Iquitos

Ik had natuurlijk eigenlijk een foto moeten maken van die jongen, zodat jullie meteen op de hoogte zouden zijn. Helaas de vogel is al gevlogen. Misschien later meer, wie weet. Het is natuurlik het tropische regenwoud hier, dus midden in de dierentuin begon het een partij te plensen, was meteen ook leuk voor de muggen. Die dachten oh effen een lunch break op sjak doen. Als ik straks maleria heb dan weten jullie waardoor. Dom, maar ja. Wat voor wilde beesten heb ik gezien, nou een paar hele grote vissen, 5 alligators die een dutje deden. 28 domme schildpadden. Ze zaten allemaal op een dooie tak, behalve 1, die wilde er bij kantelde de hele stok. Dumbo. Hele full color papagaaien, een paar enge slangen. Er liep ook een meneer mee rond, en verder allerlei grote kat achtige wezens, poemas, jaguar, dat soort werk. Een paar apen, waaronder handzame zakvoormaat aapjes. Het stonk er minder dan in artis, maar ik kreeg het natuurlijk op een bepaald moment Castelaans benauwd en heb mezelf laten afvoeren met zo´n brommer taxi naar Iquitos. Terug dacht ik oh nou moet ik maar die pisang stampot ofzo eten. Dus heb op een menu kaart gekeken voor typical jungle food. Ik kreeg varkensvlees, Oh het everzwijn uit de dierentuin, gebakken banaan en inderdaad die jungle tagatielle, wij zouden het berkenschors salade noemen. Of het smaakvol was, dat was vooral door de dressing.
Er is een foto uit het restaurant. Het was groot en vrij leeg, ik heb de cassave niet opgegeten. Ik ben er niet zo van, is droog en vrij smakeloos, wat mij betreft mogen ze het houden in de jungle. Verder heb ik gisteren een heel bord pisang goreng leeg gegeten met een stukje Ayam. Die pisang goreng van vandaag was zoet, die van gisteren niet. Wel raar ipv rijst gebakken banaan. Verder was ik naar een amazone cruise ding gegaan voor info. Dat moet 1500 dollars kosten. Dat is teveel. Misschien moet ik er nog eens over nadenken. Een week op een boot is ook wel erg lang, zeker als je niet zo van natuur houdt. Ik kom er op terug.

Verder dat mooie huis op het hoekje is het Cassa di Ferro, het is gebouwd door meneer Eiffel, hij van de toren. Een rijke rubberboer heeft het hier heen laten slepen. Dat was schijnbaar in de oude tijd een normale zaak. Verder hebben de huizen hier tegeltjes uit portugal. Ook dat was een normale zaak in 1900 om je huis daarmee op te leuken. Je kocht bijvoorbeeld een zwarte doos, stripte het en plakte er roze portugese tegels tegen aan. Ik ben helemaal blij dat het hier in een keer goed gaat met de fotos. Morgen ga ik nog kijken om met een normaler schip de amazone af te gaan. Ik kom er dus op terug.

Ik mail niet steeds iedereen terug al mijn avonturen staan hier toch op. Marielle erg lief van de inzameling. Ik kon gelukkig nog net die Rough guide betalen. Ik ga straks misschien in Nederland nog wel een paar aanschaffen. Het is toch handig, misschien moet ik er voor trips maar niet te veel op bezuinigen. Nog een laatste foto op het net plaatsen en jullie weten netzoveel van Iquitos als ik, een mooi krot bij het hotel om de hoek. Als het lukt natuurlijk, want dat weet je nooit. Straks weer eens al het werk voor niets geweest. Toch wel bijzonder hoor deze communicatie. Met fotos en zo´n blog. Als iemand anders ook een blog bij gaat houden, dan kan ik er misschien achter komen hoe het echt moet. Ik ken nu alleen maar de avonturen van Hans Warren in zijn dagboek. Daarom zeur ik ook over geld en gezondheid, dat doet hij ook. Hij zeurt ook veel over hoe duur en mooi zijn kunst is. In het laatste deel waait het dak van het huis en is de hele kunst toestand naar de kloten. Ik moest er om lachen. Maar ja als iemand zijn werk avonturen er op zet, dan weet ik weer niet of ik het volhou met lezen. God en het is hier inderdaad warm. Ik heb om 14.30 gedouched, en siesta genomen, het is nu 18.30 en ik ga zo weer onder de douche en een fles water leeg drinken.

Ik blijf een beetje last houden van mijn darmen. Shit. Maar ja dat hoort erbij als je in de club tropical gaat zitten, all thats missing is the sea.